บททั้งหมดของ พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: บทที่ 181 - บทที่ 190

เจียงเย่าจิ่งได้ยินชื่อของซ่งอวิ้นอวิ้น ก็ละสายตาจากเอกสาร แล้วเงยหน้าขึ้นมองครั้งนี้กู้ฮว๋ายทำสำเร็จ เขาจงใจเปิดรูปให้เจียงเย่าจิ่งดู อีกทั้งยังมีชื่อของทั้งสองคนอีก “เห็นแล้วใช่ไหม?”เจียงเย่าจิ่งสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่แสดงอาการใด ๆ “กู้ฮว๋าย ซ่งอวิ้นอวิ้นเป็นผู้หญิงที่ฉันไม่เอาแล้ว นายชอบ ก็เอาเธอไปสิ”กู้ฮว๋ายรู้ว่าเจียงเย่าจิ่งนั้นแกล้งทำ แล้วก็ไม่สนใจคำพูดเสียดสีของเขา “ผู้หญิงที่คุณไม่เอา ถ้าคุณไม่ถือสา ผมก็ไม่สนใจว่าเธอเคยมีชายอื่นมาก่อน พูด ๆ ไปแล้ว หลังจากนี้เธอเป็นของผมแล้ว ผมได้เธอมาก็ต้องขอบคุณประธานเจียงที่ปล่อยมือจากเธอ คุณวางใจได้ ผมจะรักเธอให้มาก ๆ”“นายไปได้แล้ว!” เจียงเย่าจิ่งเซ็นเอกสารแล้วโยนเอกสารไปยังที่ข้าง ๆ กู้ฮว๋ายยิ้มเมื่อรู้สึกถึงลมที่พัดผ่านหน้าไป ดูเหมือนเขาจะต้องการปะทะเป็นพิเศษ “วันเสาร์นะ ประธานเจียงอย่าลืมล่ะ”เจียงเย่าจิ่งยกมุมริมปากขึ้น ส่วนโค้งนั้นดูค่อนข้างดุร้ายกู้ฮว๋ายเอาการ์ดแต่งงานวางไว้ “งั้นเจอกันวันเสาร์นะ”พูดเสร็จกู้ฮว๋ายก็ผิวปาก และเดินออกจากห้องทำงานของเจียงเย่าจิ่งไปประตูปิดลง ใบหน้าที่เรียบนิ่งของเจียงเย่าจิ่ง ก็แปรเปลี่ยนเป็น

“เจียงเย่าจิ่ง?” ซ่งรุ่ยเจี๋ยทนไม่ไหว “พี่ นั่นไม่ใช่พี่เขยเหรอ? ก่อนหน้าเขายังช่วยจัดการให้พี่ ทำไมจู่ ๆ ถึงทำแบบนี้กับพี่?”“รุ่ยเจี๋ย คุณพูดอะไร? เจียงเย่าจิ่งแต่งงานเมื่อไหร่ หรือว่าคุณกับพี่สาวคุณ?” เจ้าหน้าที่ขนส่งถามอย่างตกใจอย่างไรก็ตามเรื่องการแต่งงานของซ่งอวิ้นอวิ้นกับเจียงเย่าจิ่งนั้น จัดแบบเล็ก ๆ มีคนรู้ไม่เยอะ ก็เหมือนกับเจ้าหน้าที่ขนส่งที่ยิ่งไม่รู้อะไรเลยซ่งอวิ้นอวิ้นยิ้มแล้วอธิบาย “เมื่อกี้รุ่ยเจี๋ยดื่มมานิดหน่อย คุณอย่าไปฟังที่เขาพูดเลย”พูดเสร็จก็ลากซ่งรุ่ยเจี๋ยเข้าไปในห้องทำงาน และให้เจ้าหน้าที่ขนส่งไปทำงานต่อ “เรื่องนี้ พรุ่งนี้ค่อยคิดหาวิธี”“อื้ม ได้” เจ้าหน้าที่ขนส่งไม่ได้คิดอะไรมาก กับคำพูดของซ่งรุ่ยเจี๋ยที่น่าจะเมาจริง ๆ“พี่” ซ่งรุ่ยเจี๋ยขมวดคิ้ว “พี่ลากฉันมาทำไม? อีกอย่างพี่ก็แต่งงานกับเจียงเย่าจิ่ง…”“ซ่งรุ่ยเจี๋ย” ซ่งอวิ้นอวิ้นขัดเขา “ฉันกับเขาเราหย่ากันแล้ว ดังนั้น หลังจากนี้ห้ามไปพูดแบบนี้ข้างนอก เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันกับเขาเคยแต่งงานกัน”“ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ซ่งรุ่ยเจี๋ยเบิกตากว้าง “แม้แต่ลูกของเขาเขาก็ไม่เอาเหรอ?”“เขาไม่รู้ว่าลูกเป็นของเขา” ซ่

สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งเปลี่ยนเป็นเย็นชา ยิ่งมองยิ่งแย่ลงบรรยากาศรอบ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นเย็นลง“ซ่งอวิ้นอวิ้น เธอคิดว่ากู้ฮว๋ายจะชอบเธอจริง ๆ เหรอ? เธออย่าลืมนะ ว่าเธอเคยแต่งงานกับฉันมาก่อน แล้วฉันก็เคยนอน…”“เจียงเย่าจิ่ง!” ซ่งอวิ้นอวิ้นขัดจังหวะเขา“ทำไม ทนไม่ได้เหรอ?” เจียงเย่าจิ่งยื่นมือไปหาเธอ “ตอนนี้ไปกับฉันยังทันนะ”ซ่งอวิ้นอวิ้นยิ้ม “เจียงเย่าจิ่ง ฉันยังจำที่คุณพูดกับฉันตอนที่หย่ากันได้ แล้วใบหย่าของเราก็ทำไปแล้ว ส่วนคุณในตอนนี้ก็มีหยางเชี่ยนเชี่ยนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? คุณมาหาฉันไม่กลัวเธอหึงเหรอ? ใช่สิ ฉันได้ยินว่า คุณเอาของที่มีค่าที่สุดให้เธอด้วย ดูแล้วคุณคงจะชอบเธอมาก ยินดีกับคุณด้วยนะ ที่เจอคนที่คุณชอบ”“ฉันก็แค่เอาของคืนเจ้าของเดิม” เขาอธิบายออกไปโดยไม่รู้ตัวซ่งอวิ้นอวิ้นเลิกคิ้ว “ของที่มีค่าของคุณ ที่แท้ก็เป็นเธอ ดูแล้วพวกคุณใกล้ชิดกันมาก”เจียงเย่าจิ่งเม้มริมฝีปาก เขาไม่สามารถปฏิเสธได้อย่างไรก็ตามก็เป็นคนที่เคยช่วยเขาไว้ตอนเด็กไม่อย่างนั้นเขาก็คงไม่จัดการหางานให้เธอตามที่นายท่านเจียงร้องขอ“สามีของฉันใกล้จะมาแล้ว คุณรีบไปเถอะ” เดิมทีนั้นซ่งอวิ้นอวิ้นเหนื่อย แต่เ

เวลานี้กู้ฮว๋ายปกป้องซ่งอวิ้นอวิ้นอย่างมาดแมนแต่ว่าเขาถูกเอาใจมาโดยตลอด ไม่มีความสามารถในการต่อสู้ นอกจากนี้ผู้ชายที่มานั้นมีแต่ร่างสูงใหญ่กำยำ เพียงแค่ใช้แรงเล็กน้อยก็สามารถทำให้กู้ฮว๋ายกระเด็นออกไปจากซ่งอวิ้นอวิ้นได้อย่างง่ายดาย!พวกเขาดึงซ่งอวิ้นอวิ้นออกมาจากรถ“พวกนายเป็นใคร?” ซ่งอวิ้นอวิ้นจับประตูไว้แน่นไม่ยอมลง“พวกผมเป็นใคร คุณไม่จำเป็นต้องรู้ คุณก็แค่ตามพวกเราไปก็พอ พวกเราไม่ทำอะไรคุณแน่นอน แต่ว่าถ้าคุณขัดขืน พวกเราก็อาจจะทำ” ใบหน้าของชายคนนั้นเรียบนิ่ง ไม่ได้แสดงอะไรออกมาเลยซ่งอวิ้นอวิ้นไม่ยอมปล่อยมือ อย่างไรก็ตามเธอยังไม่เข้าใจในเรื่องนี้!คิดว่าตนเองนั้นพึ่งใครไม่ได้!พวกเขาถูกใครส่งมากันแน่?“กลางวันแสก ๆ แบบนี้ พวกนายคิดจะทำอะไร?” กู้ฮว๋ายโมโห พวกเขาไม่ได้คิดจะทำร้ายใคร เพียงแค่มาเพื่อจับซ่งอวิ้นอวิ้น ดูแล้วคงจะมาหาซ่งอวิ้นอวิ้นโดยเฉพาะ“พวกเราเป็นใครไม่ใช่เรื่องของคุณ” ชายคนหนึ่งจับกู้ฮว๋ายไว้ไม่ให้ขยับไปไหน แล้วพูดขึ้น “รีบพาเธอไป อย่าเสียเวลาเลย”ซ่งอวิ้นอวิ้นถูกลากออกไปจากรถอย่างแรง และถูกยัดเข้าไปในรถฮัมเมอร์กู้ฮว๋ายทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างกังวล! แต่กลับทำ

เจียงเย่าจิ่งหันไปมองเขา แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรฮั่วซุนเข้าใจแล้ว“ประธานเจียง” ฮั่วซุนแสดงความคิดเห็นอย่างระมัดระวัง “ในเมื่อคุณยังชอบซ่งอวิ้นอวิ้น แล้วคุณก็ยังให้หยางเชี่ยนเชี่ยนทำงานในบริษัท ผู้หญิงทุกคนชอบน้อยใจ คุณซ่งเห็นต้องไม่ชอบแน่นอน แบบนี้ก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกคุณนั้นพัฒนาหรอก”เจียงเย่าจิ่งพูดเสียงเย็น “เธอเป็นคนแนะนำฉันให้กับผู้หญิงคนอื่น นายคิดว่าเธอจะยังรู้สึกอะไรกับฉันอีกเหรอ?”ฮั่วซุนพูดไม่ออกใช่แล้วถ้าเกิดชอบจริง ๆ ก็คงไม่สามารถทนได้ที่เห็นผู้หญิงคนอื่นอยู่กับผู้ชายที่ตัวเองชอบหรอก?อารมณ์ในโลกนี้ ก็ต้องมีความเกลียดชังอยู่แล้วหลังจากรักคนคนหนึ่งไปแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะแบ่งผู้ชายของตนเองให้กับคนอื่นได้!“ประธานเจียง ถ้าเธอไม่มีใจ งั้นทำไมไม่ปล่อยให้เธอแต่งงานกับกู้ฮว๋ายล่ะครับ การบังคับกันแบบนี้มันไม่ดีเลย ถ้าเกิดคุณกักขังเธอไว้ แล้วจะให้อยู่ไปตลอดเลยเหรอ?”ใบหน้าของเจียงเย่าจิ่งเย็นชา “เธอไม่ชอบฉัน ฉันก็จะไม่ยอมให้เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น”ฮั่วซุน “...”ถ้าตัวเองไม่ได้ ก็จะไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นได้เหรอ?ในใจของเขานั้นกลับสงสารซ่งอวิ้นอวิ้น ในเวลาเดี