เจียงเย่าจิ่งได้ยินชื่อของซ่งอวิ้นอวิ้น ก็ละสายตาจากเอกสาร แล้วเงยหน้าขึ้นมองครั้งนี้กู้ฮว๋ายทำสำเร็จ เขาจงใจเปิดรูปให้เจียงเย่าจิ่งดู อีกทั้งยังมีชื่อของทั้งสองคนอีก “เห็นแล้วใช่ไหม?”เจียงเย่าจิ่งสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่แสดงอาการใด ๆ “กู้ฮว๋าย ซ่งอวิ้นอวิ้นเป็นผู้หญิงที่ฉันไม่เอาแล้ว นายชอบ ก็เอาเธอไปสิ”กู้ฮว๋ายรู้ว่าเจียงเย่าจิ่งนั้นแกล้งทำ แล้วก็ไม่สนใจคำพูดเสียดสีของเขา “ผู้หญิงที่คุณไม่เอา ถ้าคุณไม่ถือสา ผมก็ไม่สนใจว่าเธอเคยมีชายอื่นมาก่อน พูด ๆ ไปแล้ว หลังจากนี้เธอเป็นของผมแล้ว ผมได้เธอมาก็ต้องขอบคุณประธานเจียงที่ปล่อยมือจากเธอ คุณวางใจได้ ผมจะรักเธอให้มาก ๆ”“นายไปได้แล้ว!” เจียงเย่าจิ่งเซ็นเอกสารแล้วโยนเอกสารไปยังที่ข้าง ๆ กู้ฮว๋ายยิ้มเมื่อรู้สึกถึงลมที่พัดผ่านหน้าไป ดูเหมือนเขาจะต้องการปะทะเป็นพิเศษ “วันเสาร์นะ ประธานเจียงอย่าลืมล่ะ”เจียงเย่าจิ่งยกมุมริมปากขึ้น ส่วนโค้งนั้นดูค่อนข้างดุร้ายกู้ฮว๋ายเอาการ์ดแต่งงานวางไว้ “งั้นเจอกันวันเสาร์นะ”พูดเสร็จกู้ฮว๋ายก็ผิวปาก และเดินออกจากห้องทำงานของเจียงเย่าจิ่งไปประตูปิดลง ใบหน้าที่เรียบนิ่งของเจียงเย่าจิ่ง ก็แปรเปลี่ยนเป็น
Read more