All Chapters of พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: Chapter 191 - Chapter 200

เจียงเย่าจิ่งทนไม่ไหว “ฉันยังมีธุระ เธอก็ไปจัดการเรื่องของเธอเถอะ”หยางเชี่ยนเชี่ยนลังเล “คุณปู่เป็นผู้อาวุโส เขาเรียกพวกเราไป ควรที่จะ…”“ฉันจะอธิบายให้เขาฟังเอง” เจียงเย่าจิ่งไม่อยากจะพูดกับเธออีก จึงลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทำงาน แล้วเดินตรงไปที่ห้องประชุมหยางเชี่ยนเชี่ยนตามเขามา “ทำไมคุณถึงเย็นชากับฉันได้ขนาดนี้?”เจียงเย่าจิ่งขมวดคิ้ว แล้วหันไปมองเธอ “ทำไม ฉันก็หางานให้เธอทำแล้ว ยังจะต้องรับผิดชอบเธอไปตลอดงั้นเหรอ?”หยางเชี่ยนเชี่ยน “...”“ไม่ใช่…” เธอรีบอธิบายอย่างชัดเจน “ฉันได้ยินคุณปู่พูดว่าจี้หยกอันนั้นเป็นของเด็กผู้หญิงที่เคยช่วยคุณไว้ในตอนเด็กทำหาย จี้หยกอันนั้นเป็นของฉันเอง ฉันก็จำไม่ได้ทั้งหมด แต่ฉันยังจำตอนเด็กได้ ฉันตกน้ำเพราะว่าช่วยคุณไว้ คุณทำกับคนที่ช่วยคุณไว้แบบนี้เหรอ ไม่ใส่ใจกันเกินไปหน่อยเหรอ? ไม่แยแสฉันเลย” “งั้นเธออยากจะให้ฉันทำยังไง?” เจียงเย่าจิ่งถามเสียงเย็น ไม่รอให้หยางเชี่ยนเชี่ยนพูดเขาก็หัวเราะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “เธอเคยช่วยฉัน ฉันก็หางานให้เธอทำ แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ? เธอยังต้องการอะไรอีก?”หยางเชี่ยนเชี่ยนส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการอะไร…”“ไ

“คุณเป็นคนทำให้พี่สาวผมหายตัวไป ตอนนี้ยังจะอยากให้พวกเราช่วยอีกเหรอ? ผมไม่ตกลงกับคุณหรอก!” ซ่งรุ่ยเจี๋ยพูดด้วยความโกรธกู้ฮว๋ายพูดอย่างใจเย็น “ไม่ว่านายจะเชื่อหรือไม่เชื่อว่าซ่งอวิ้นอวิ้นถูกลักพาตัวไปจริง ๆ พวกคุณอยากได้ซวงซวงคืนกลับไปเร็ว ๆ ก็ควรช่วยกันหา หาซ่งอวิ้นอวิ้นไม่เจอฉันก็ไม่คืนเด็กให้พวกนายแน่ ผมมีเบาะแสนึง ฉันคิดว่าอาจจะเป็นเจียงเย่าจิ่ง แต่ตอนนี้ไม่มีหลักฐาน ถ้าเกิดพวกคุณหาเบาะแสของเจียงเย่าจิ่งหรือหลักฐานมาได้ ผมก็จะหาซ่งอวิ้นอวิ้นเจอ และจะคืนเด็กให้พวกนาย พวกคุณคิดว่ายังไง?”“กู้ฮว๋าย คุณทำแบบนี้กับซ่งอวิ้นอวิ้น คุณคิดว่าเธอจะชอบคนแบบคุณเหรอ? เธอเป็นแม่ เพื่อลูกของตัวเองเธอทำได้ทุกอย่าง คุณจับลูกเธอมา เธอก็แค่เกลียดคุณ!” หานซินบอกด้วยความโกรธ!กู้ฮว๋ายไม่สนใจ พอดีกับเมื่อเริ่มเขาก็คิดถึงผลที่ตามมาแล้ว! จุดประสงค์จะพิสูจน์ให้เห็นถึงวิธีการ นี่คือสิ่งที่เขาได้เรียนรู้จากเจียงเย่าจิ่ง!“ผมจะตามหาเธอต่อ” กู้ฮว๋ายเรียกคนมา “ส่งแขก!”ซ่งรุ่ยเจี๋ยและหานซินถูกไล่ออกไป!“กู้ฮว๋าย คุณขโมยเด็กไป คุณต้องไม่ตายดีแน่!” ซ่งรุ่ยเจี๋ยตะโกน!กู้ฮว๋ายทำเป็นไม่ได้ยิน และไม่ได้สนใ

ไม่กี่วันก่อนหน้านี้นายท่านเจียงอาการไม่ค่อยดี ถึงแม้พ่อบ้านเฉียนจะสารภาพเรื่องที่ตัวเองทำ เขาก็ถูกบังคับเช่นกัน เช่นนั้นก็ควรจะเห็นใจแต่เป็นเพราะการปลุกปั่นของเขา ตนเองก็เลยแยกซ่งอวิ้นอวิ้นกับเจียงเย่าจิ่ง!ทีแรกนายท่านเจียงอยากหาคนมาดูแลเจียงเย่าจิ่ง และเป็นผู้หญิงที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นครอบครัว แต่…ตอนนี้มันกลับวุ่นวาย!นายท่านเจียงไม่กล้าคิด เจียงเย่าจิ่งรู้ว่าเป็นเพราะเขาและพ่อบ้านเฉียนที่ทำให้เขากับซ่งอวิ้นอวิ้นต้องเลิกกัน แล้วยังทำให้ลูกของเขาถูกจับไป เขาจะทำอย่างไรกับตัวเองดี?เกรงว่าจะไม่เหลือความน่าเคารพและรักอีกต่อไป?“เฮ้อ นายพูดมาว่าหลังจากนี้ฉันควรทำยังไง?” นายท่านเจียงไม่ใช่คนโง่ อย่างไรก็ตามพ่อบ้านเฉียนอยู่กับเขามาครึ่งชีวิต และภักดีมาโดยตลอด แม้ว่าจะเสียใจ แต่ก็ไม่อาจจะฆ่าเขาเพียงเพราะเรื่องนี้ได้!“นายท่าน” พ่อบ้านเฉียนโค้งตัวลงแล้วพูดด้วยความเคารพ “ให้ผมไปสารภาพกับนายน้อย…”“ช่างเถอะ ถ้าเขาโกรธ นายจะยังมีชีวิตอยู่ได้ไหมล่ะ?” นายท่านเจียงพูด “ในเมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว ฉันก็หวังว่าจะไม่มีครั้งต่อไปอีก”“นายท่านวางใจได้ มันจะไม่มีครั้งต่อไป” พ่อบ้านเฉียนสั

ตอนนี้เจียงเย่าจิ่งชักจะเริ่มตีตัวออกหากจากเขามากขึ้นทุกที ๆ! “คุณปู่หมายความว่ายังไงกันคะ? คุณปู่จะไม่สนใจเรื่องของฉันอีกต่อไปแล้วเหรอคะ?” หยางเชี่ยนเชี่ยนสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ที่ไม่เป็นไปตามคาด “ฉันแก่แล้ว เรื่องที่พอจะช่วยเธอได้ก็มีอยู่จำกัด เธอจะเอาชนะใจเย่าจิ่งได้หรือเปล่าก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว ถ้าเธออยากจะอยู่กับเขาไปชั่วชีวิตและทำให้เขาหลงรักเธอล่ะก็ เธอต้องแสดงความสามารถของตัวเองออกมา เธออยากให้เขาชอบเธอหรือเปล่าล่ะ?” นายท่านเจียงถอนหายใจ “เธอว่าถ้าเธอเจอปัญหาอะไรก็มาหาฉัน แล้วฉันจะแก้ปัญหาอะไรได้เล่า?” หยางเชี่ยนเชี่ยนกัดริมฝีปาก รู้สึกเจ็บใจนัก! “ถ้าเธอบังเอิญประสบอันตรายหรือได้รับบาดเจ็บระหว่างทางไปบริษัทสาขา เธอก็จะถ่วงเวลาไปได้สักระยะไม่ใช่หรือไง? เธอซื้อเวลาเอาไว้แล้วค่อยมาปะติดปะต่อเรื่องราวดูสิ!” นายท่านเจียงอธิบายชัดเจนมากแล้ว ที่เหลือก็อยู่ที่ตัวเธอเอง “ฉันเหนื่อยแล้ว กลับไปเถอะ” หยางเชี่ยนเชี่ยนค่อยตระหนักได้ทีหลังว่า “วันนี้ฉันมารบกวนการพักผ่อนของคุณปู่แล้ว ฉันมาที่นี่ก็เพราะฉันรู้สึกร้อนใจ คุณปู่คะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ถ้าฉันเจอเรื่องแบบนั้นอีกล่ะก็ ฉันจะจ

ผู้ชายคนนั้นเอาแต่วางท่าโอหังอยู่ตลอดเวลา เขาจะสร้างความอับอายขายหน้าให้ตัวเองด้วยการไล่ตามรังควานผู้หญิงที่กำลังจะแต่งงานได้อย่างไรกัน? เขาย่อมไม่ทำเรื่องแบบนั้นใช่ไหม? ตอนนี้ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกว่าคนที่ลักพาตัวเธอมาน่าจะเป็นรั่วเช่อ พวกเขาไม่เคยมีเรื่องแค้นเคืองกันมาก่อน แต่เท่าที่กู้ฮว๋ายว่ามา คราวที่แล้วเจียงเย่าจิ่งทำร้ายเฉินเวินเหยียน เขาก็เลยอยากจะแก้แค้นเจียงเย่าจิ่ง เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มขมขื่นออกมา เธอหย่ากับเจียงเย่าจิ่งแล้ว เจียงเย่าจิ่งเองก็มีคนรักใหม่แล้ว ถ้าหากรั่วเช่ออยากจะแก้แค้น เขาก็ควรจะไปลักพาตัวหยางเชี่ยนเชี่ยนสิ จะมาลักพาตัวเธอไปทำไมกันเล่า? เธอกวาดสายตามองไปทั่วห้อง แต่กลับไม่มีความทรงจำและนึกไม่ออกว่าเคยอยู่ตรงนั้นมาก่อน หน้าต่างก็ปิดสนิทเช่นกัน เหลือเพียงช่องว่างตรงหน้าต่างขนาดหนึ่งฝ่าเท้าที่ยอมให้แสงสว่างจากข้างนอกลอดเข้ามา ทำให้ทั้งห้องแลดูสว่างไสว เธอกะพริบตาและไม่คิดจะขยับตัว เธอรู้สึกกระหายน้ำจนปากคอแห้งผากไปหมดแล้ว! เธอหลับตาแล้วปล่อยให้ตัวเองผล็อยหลับไป บางทีพอเธอหลับไปแล้วก็คงจะไม่กระหายน้ำอีก ผ่านไปสักพัก เธอก็ตาพร่าเสียจนค่อย ๆ หลับไป