เข้าสู่ระบบห้องสมุด
ค้นหา
บททั้งหมดของ พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: บทที่ 191 - บทที่ 200
270
บทที่ 191
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
เจียงเย่าจิ่งทนไม่ไหว “ฉันยังมีธุระ เธอก็ไปจัดการเรื่องของเธอเถอะ”หยางเชี่ยนเชี่ยนลังเล “คุณปู่เป็นผู้อาวุโส เขาเรียกพวกเราไป ควรที่จะ…”“ฉันจะอธิบายให้เขาฟังเอง” เจียงเย่าจิ่งไม่อยากจะพูดกับเธออีก จึงลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทำงาน แล้วเดินตรงไปที่ห้องประชุมหยางเชี่ยนเชี่ยนตามเขามา “ทำไมคุณถึงเย็นชากับฉันได้ขนาดนี้?”เจียงเย่าจิ่งขมวดคิ้ว แล้วหันไปมองเธอ “ทำไม ฉันก็หางานให้เธอทำแล้ว ยังจะต้องรับผิดชอบเธอไปตลอดงั้นเหรอ?”หยางเชี่ยนเชี่ยน “...”“ไม่ใช่…” เธอรีบอธิบายอย่างชัดเจน “ฉันได้ยินคุณปู่พูดว่าจี้หยกอันนั้นเป็นของเด็กผู้หญิงที่เคยช่วยคุณไว้ในตอนเด็กทำหาย จี้หยกอันนั้นเป็นของฉันเอง ฉันก็จำไม่ได้ทั้งหมด แต่ฉันยังจำตอนเด็กได้ ฉันตกน้ำเพราะว่าช่วยคุณไว้ คุณทำกับคนที่ช่วยคุณไว้แบบนี้เหรอ ไม่ใส่ใจกันเกินไปหน่อยเหรอ? ไม่แยแสฉันเลย” “งั้นเธออยากจะให้ฉันทำยังไง?” เจียงเย่าจิ่งถามเสียงเย็น ไม่รอให้หยางเชี่ยนเชี่ยนพูดเขาก็หัวเราะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “เธอเคยช่วยฉัน ฉันก็หางานให้เธอทำ แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ? เธอยังต้องการอะไรอีก?”หยางเชี่ยนเชี่ยนส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการอะไร…”“ไ
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 192
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
ซ่งอวิ้นอวิ้นมึนงง มีสติเพียงเล็กน้อย แต่กลับลืมตาไม่ขึ้น!รู้สึกเหมือนจมลงไปในความลึก แต่เธอไม่สามารถหลุดพ้นจากสิ่งที่มืดมิดได้ ก็เลยทำให้หลับไปอีกครั้งเจียงเย่าจิ่งเห็นว่าเธอยังไม่ตื่น ก็รู้สึกโล่งใจถ้าเธอตื่นมาต้องโวยวายอย่างแน่นอนคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งค่อย ๆ เคร่งขรึมขึ้นนอกจากชุดเจ้าสาวที่อยู่บนตัวเธอ ก็ทำให้เขาคิดว่ามันน่าสนใจเธอสวมมันแล้วดูสวยขนาดนี้ เพื่อตกไปอยู่ในอ้อมกอดของชายอื่น เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของเขาก็ซีดลง!ผู้หญิงคนนี้!เขาโน้มตัวลง ใช้มือดึงชุดแต่งงานของเธอออก จ้องมองร่างเปลือยเปล่าของเธอ ดวงตาของเขามืดลง และก็อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบปากของเธอ หลังจากนั้นก็เอาผ้าห่มมาคลุมตัวของเธอเขาหยิบชุดเจ้าสาว แล้วปิดประตูห้อง เดินไปที่ประตูแล้วเอาชุดเจ้าสาวส่งให้ยามที่อยู่ตรงประตู “เอาไปทิ้งซะ”“ครับ” ยามก็ถือออกไปเจียงเย่าจิ่งกลับเข้าห้องไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เปิดผ้าห่มออกแล้วนอนไปบนเตียง เขากอดซ่งอวิ้นอวิ้นไว้ แล้วกอดเธอไว้แน่น กระซิบข้างหูของเธอที่เพลิดเพลินกับการนอนอย่างเงียบ ๆ ในอ้อมกอดของเขาตอนนี้มืดมากเจียงเย่าจิ่งก็หลับไปอย่างรว
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 193
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
“คุณเป็นคนทำให้พี่สาวผมหายตัวไป ตอนนี้ยังจะอยากให้พวกเราช่วยอีกเหรอ? ผมไม่ตกลงกับคุณหรอก!” ซ่งรุ่ยเจี๋ยพูดด้วยความโกรธกู้ฮว๋ายพูดอย่างใจเย็น “ไม่ว่านายจะเชื่อหรือไม่เชื่อว่าซ่งอวิ้นอวิ้นถูกลักพาตัวไปจริง ๆ พวกคุณอยากได้ซวงซวงคืนกลับไปเร็ว ๆ ก็ควรช่วยกันหา หาซ่งอวิ้นอวิ้นไม่เจอฉันก็ไม่คืนเด็กให้พวกนายแน่ ผมมีเบาะแสนึง ฉันคิดว่าอาจจะเป็นเจียงเย่าจิ่ง แต่ตอนนี้ไม่มีหลักฐาน ถ้าเกิดพวกคุณหาเบาะแสของเจียงเย่าจิ่งหรือหลักฐานมาได้ ผมก็จะหาซ่งอวิ้นอวิ้นเจอ และจะคืนเด็กให้พวกนาย พวกคุณคิดว่ายังไง?”“กู้ฮว๋าย คุณทำแบบนี้กับซ่งอวิ้นอวิ้น คุณคิดว่าเธอจะชอบคนแบบคุณเหรอ? เธอเป็นแม่ เพื่อลูกของตัวเองเธอทำได้ทุกอย่าง คุณจับลูกเธอมา เธอก็แค่เกลียดคุณ!” หานซินบอกด้วยความโกรธ!กู้ฮว๋ายไม่สนใจ พอดีกับเมื่อเริ่มเขาก็คิดถึงผลที่ตามมาแล้ว! จุดประสงค์จะพิสูจน์ให้เห็นถึงวิธีการ นี่คือสิ่งที่เขาได้เรียนรู้จากเจียงเย่าจิ่ง!“ผมจะตามหาเธอต่อ” กู้ฮว๋ายเรียกคนมา “ส่งแขก!”ซ่งรุ่ยเจี๋ยและหานซินถูกไล่ออกไป!“กู้ฮว๋าย คุณขโมยเด็กไป คุณต้องไม่ตายดีแน่!” ซ่งรุ่ยเจี๋ยตะโกน!กู้ฮว๋ายทำเป็นไม่ได้ยิน และไม่ได้สนใ
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 194
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
หานซินอธิบาย “เธอดูเถอะ เขากับผู้หญิงคนอื่นกำลังทะเลาะกัน จะมีเวลาไปจับอวิ้นอวิ้นเหรอ? บางทีเธออาจจะพูดถูก อวิ้นอวิ้นหนีงานแต่งไป”หานซินคิดว่าเธอรู้จักผู้ชายเป็นอย่างดีอาจเป็นเพราะเธอแต่งงานกับซ่งลี่เฉิง ชายที่หักหลังเธอ ทำให้เธอคิดว่าผู้ชายนั้นเป็นคนหลอกลวง คนแบบเจียงเย่าจิ่งเป็นคนที่อยากได้อยากมี และมีผู้หญิงที่ติดตามเขาอยู่ ก็คงเหมือนปลาที่ติดเบ็ดนับไม่ถ้วนใช่หรือไม่?!เขาจะขวางรถงานแต่งของซ่งอวิ้นอวิ้นเหรอ?ถ้าเกิดเขารู้สึกอะไรจริง ๆ แล้วทำไมถึงหย่ากับซ่งอวิ้นอวิ้น?ถ้าเกิดพวกเขารักกันจริง ๆ ซ่งอวิ้นอวิ้นจะปิดบังเขาเรื่องซวงซวงทำไม?มันชัดเจนอยู่แล้ว เจียงเย่าจิ่งเป็นคนโหดเหี้ยม ซ่งอวิ้นอวิ้นถึงยอมแพ้ เพื่อซวงซวงถึงยอมแต่งงานกับกู้ฮว๋ายคิดถึงตรงนี้ จู่ ๆ เธอก็นึกได้เรื่องหนึ่ง “ซ่งอวิ้นอวิ้นคงไม่ทิ้งซวงซวง แล้วหนีไปคนเดียว!”“บางทีพี่อาจจะอยากหนีไปด้วยตัวเองก่อน จากนั้นค่อยหาวิธีช่วยซวงซวงหรือเปล่า?” ซ่งรุ่ยเจี๋ยพูดหานซินคิดแล้วคิดอีก ก็ดูหมือนจะเป็นไปได้“งั้นพวกเราควรกลับเหรอครับ?” ซ่งรุ่ยเจี๋ยถามหานซินพยักหน้า “กลับกันเถอะ คงจะไม่ใช่เขาหรอก ถ้าเป็นเขา พวกเราไปถาม
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 195
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
ไม่กี่วันก่อนหน้านี้นายท่านเจียงอาการไม่ค่อยดี ถึงแม้พ่อบ้านเฉียนจะสารภาพเรื่องที่ตัวเองทำ เขาก็ถูกบังคับเช่นกัน เช่นนั้นก็ควรจะเห็นใจแต่เป็นเพราะการปลุกปั่นของเขา ตนเองก็เลยแยกซ่งอวิ้นอวิ้นกับเจียงเย่าจิ่ง!ทีแรกนายท่านเจียงอยากหาคนมาดูแลเจียงเย่าจิ่ง และเป็นผู้หญิงที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นครอบครัว แต่…ตอนนี้มันกลับวุ่นวาย!นายท่านเจียงไม่กล้าคิด เจียงเย่าจิ่งรู้ว่าเป็นเพราะเขาและพ่อบ้านเฉียนที่ทำให้เขากับซ่งอวิ้นอวิ้นต้องเลิกกัน แล้วยังทำให้ลูกของเขาถูกจับไป เขาจะทำอย่างไรกับตัวเองดี?เกรงว่าจะไม่เหลือความน่าเคารพและรักอีกต่อไป?“เฮ้อ นายพูดมาว่าหลังจากนี้ฉันควรทำยังไง?” นายท่านเจียงไม่ใช่คนโง่ อย่างไรก็ตามพ่อบ้านเฉียนอยู่กับเขามาครึ่งชีวิต และภักดีมาโดยตลอด แม้ว่าจะเสียใจ แต่ก็ไม่อาจจะฆ่าเขาเพียงเพราะเรื่องนี้ได้!“นายท่าน” พ่อบ้านเฉียนโค้งตัวลงแล้วพูดด้วยความเคารพ “ให้ผมไปสารภาพกับนายน้อย…”“ช่างเถอะ ถ้าเขาโกรธ นายจะยังมีชีวิตอยู่ได้ไหมล่ะ?” นายท่านเจียงพูด “ในเมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว ฉันก็หวังว่าจะไม่มีครั้งต่อไปอีก”“นายท่านวางใจได้ มันจะไม่มีครั้งต่อไป” พ่อบ้านเฉียนสั
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 196
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
เขาไม่สบายอยู่แท้ ๆ แต่เธอกลับเอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นคอยให้เขามาปลอบโยน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้นายท่านเจียงรู้สึกว่าเธอด้อยกว่าซ่งอวิ้นอวิ้น ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะอ่อนไหวและน้ำตาคลอเบ้าจะชวนให้คนรู้สึกสงสาร แต่ถ้าหากอ่อนไหวมากเกินไปก็ทำให้คนรู้สึกรำคาญได้ โดยเฉพาะยามที่รู้สึกไม่สบาย แต่กลับต้องมาปลอบโยนคนอื่น แน่นอนว่าเขาย่อมไม่มีความอดทนขนาดนั้นหรอก! “คุณปู่คะ คุณปู่เป็นฝ่ายบอกว่าอยากจะจับคู่ให้ฉันกับเย่าจิ่งก่อนไม่ใช่เหรอคะ?” หยางเชี่ยนเชี่ยนสำลักก้อนสะอื้น นายท่านเจียงพูดอย่างมีน้ำอดน้ำทนว่า “นั่งลงก่อนเถอะ” พ่อบ้านเฉียนเตือนสติเธอว่า “ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะครับ คุณมัวแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่แบบนั้น ก็ไม่ได้ยินสิ่งที่คุณพูดกันพอดีน่ะสิ” หยางเชี่ยนเชี่ยนเหลือบมองพ่อบ้านเฉียนแล้วค่อยหันมามองนายท่านเจียง ถึงแม้ว่านายท่านเจียงจะไม่โกรธ แต่เขาก็ไม่ใช่คนสุภาพอ่อนโยนเช่นเคย เธอฉลาดพอที่จะเข้าใจถึงเจตนาดีของพ่อบ้านเฉียน จากนั้นก็เช็ดน้ำตาแล้วพูดออกมา เมื่อเธอมั่นใจว่าสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า “คุณปู่รู้ไหมคะ? เย่าจิ่งจะโยกย้ายฉันไปที่บริษัทสาขา ถ้าเกิดเร
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 197
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
ตอนนี้เจียงเย่าจิ่งชักจะเริ่มตีตัวออกหากจากเขามากขึ้นทุกที ๆ! “คุณปู่หมายความว่ายังไงกันคะ? คุณปู่จะไม่สนใจเรื่องของฉันอีกต่อไปแล้วเหรอคะ?” หยางเชี่ยนเชี่ยนสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ที่ไม่เป็นไปตามคาด “ฉันแก่แล้ว เรื่องที่พอจะช่วยเธอได้ก็มีอยู่จำกัด เธอจะเอาชนะใจเย่าจิ่งได้หรือเปล่าก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว ถ้าเธออยากจะอยู่กับเขาไปชั่วชีวิตและทำให้เขาหลงรักเธอล่ะก็ เธอต้องแสดงความสามารถของตัวเองออกมา เธออยากให้เขาชอบเธอหรือเปล่าล่ะ?” นายท่านเจียงถอนหายใจ “เธอว่าถ้าเธอเจอปัญหาอะไรก็มาหาฉัน แล้วฉันจะแก้ปัญหาอะไรได้เล่า?” หยางเชี่ยนเชี่ยนกัดริมฝีปาก รู้สึกเจ็บใจนัก! “ถ้าเธอบังเอิญประสบอันตรายหรือได้รับบาดเจ็บระหว่างทางไปบริษัทสาขา เธอก็จะถ่วงเวลาไปได้สักระยะไม่ใช่หรือไง? เธอซื้อเวลาเอาไว้แล้วค่อยมาปะติดปะต่อเรื่องราวดูสิ!” นายท่านเจียงอธิบายชัดเจนมากแล้ว ที่เหลือก็อยู่ที่ตัวเธอเอง “ฉันเหนื่อยแล้ว กลับไปเถอะ” หยางเชี่ยนเชี่ยนค่อยตระหนักได้ทีหลังว่า “วันนี้ฉันมารบกวนการพักผ่อนของคุณปู่แล้ว ฉันมาที่นี่ก็เพราะฉันรู้สึกร้อนใจ คุณปู่คะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ถ้าฉันเจอเรื่องแบบนั้นอีกล่ะก็ ฉันจะจ
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 198
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
พ่อบ้านเฉียนอยู่กับเขามาหลายปีและเขาก็เชื่อใจอีกฝ่ายมาก แต่หลังจากเกิดเรื่องนี้ขึ้น เขาก็รู้สึกขุ่นแค้นอยู่บ้าง คราวนี้ก็เป็นการทดสอบอีกฝ่ายเช่นกัน! เขาหวังว่าพ่อบ้านเฉียนจะโดนบีบบังคับจริง ๆ ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่น …… ณ โรสการ์เด้น! เมื่อยานอนหลับหมดฤทธิ์ลง ซ่งอวิ้นอวิ้นก็ตื่นขึ้นมา แต่กลับถูกมัดมือเท้าเอาไว้จนขยับไม่ได้ ประกอบกับผลข้างเคียงของยานอนหลับ ทำให้เธอไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ดังนั้นเธอจึงเอาแต่ร้องตะโกนว่า “มีใครอยู่ไหม? ฉันหิวแล้ว” ทว่ากลับไม่มีใครตอบกลับมาเลย! ตอนที่เจียงเย่าจิ่งออกไป เขาสั่งคนเฝ้าประตูเอาไว้ว่าหากเธอตื่นเมื่อไหร่ ก็ให้โทรบอกเขาด้วย ถ้าเธออยากจะตะโกนก็ปล่อยให้เธอตะโกนไป ห้ามใครเข้าไปทั้งนั้น เมื่อคนเฝ้าประตูได้ยินเสียงก็โทรหาเจียงเย่าจิ่ง เจียงเย่าจิ่งกำลังประชุมอยู่ ห้องประชุมที่สามารถจุคนได้นับร้อยเต็มไปด้วยบรรดาผู้บริหารและหัวหน้าสาขา วันนี้เป็นการสรุปไตรมาส ดังนั้นทุกคนจึงมาที่นี่ เจียงเย่าจิ่งที่นั่งตำแหน่งประธานเอนหลังพิงพนักเก้าอี้เล็กน้อย แขนข้างหนึ่งเท้าโต๊ะ ปลายนิ้วคีบปากกาเอาไว้แล้วหมุนอย่างไม่เป็น
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 199
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
ผู้ชายคนนั้นเอาแต่วางท่าโอหังอยู่ตลอดเวลา เขาจะสร้างความอับอายขายหน้าให้ตัวเองด้วยการไล่ตามรังควานผู้หญิงที่กำลังจะแต่งงานได้อย่างไรกัน? เขาย่อมไม่ทำเรื่องแบบนั้นใช่ไหม? ตอนนี้ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกว่าคนที่ลักพาตัวเธอมาน่าจะเป็นรั่วเช่อ พวกเขาไม่เคยมีเรื่องแค้นเคืองกันมาก่อน แต่เท่าที่กู้ฮว๋ายว่ามา คราวที่แล้วเจียงเย่าจิ่งทำร้ายเฉินเวินเหยียน เขาก็เลยอยากจะแก้แค้นเจียงเย่าจิ่ง เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มขมขื่นออกมา เธอหย่ากับเจียงเย่าจิ่งแล้ว เจียงเย่าจิ่งเองก็มีคนรักใหม่แล้ว ถ้าหากรั่วเช่ออยากจะแก้แค้น เขาก็ควรจะไปลักพาตัวหยางเชี่ยนเชี่ยนสิ จะมาลักพาตัวเธอไปทำไมกันเล่า? เธอกวาดสายตามองไปทั่วห้อง แต่กลับไม่มีความทรงจำและนึกไม่ออกว่าเคยอยู่ตรงนั้นมาก่อน หน้าต่างก็ปิดสนิทเช่นกัน เหลือเพียงช่องว่างตรงหน้าต่างขนาดหนึ่งฝ่าเท้าที่ยอมให้แสงสว่างจากข้างนอกลอดเข้ามา ทำให้ทั้งห้องแลดูสว่างไสว เธอกะพริบตาและไม่คิดจะขยับตัว เธอรู้สึกกระหายน้ำจนปากคอแห้งผากไปหมดแล้ว! เธอหลับตาแล้วปล่อยให้ตัวเองผล็อยหลับไป บางทีพอเธอหลับไปแล้วก็คงจะไม่กระหายน้ำอีก ผ่านไปสักพัก เธอก็ตาพร่าเสียจนค่อย ๆ หลับไป
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 200
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก/กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ
ยามเช้า เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นตื่นขึ้นมาก็เห็นใบหน้าหนึ่งอยู่ใกล้ตนเองมาก ๆ จากนั้นเธอก็ดวงตาเบิกกว้าง “เจียงเย่าจิ่ง?!!” ถึงแม้ว่าเธอจะดูประหลาดใจ แต่น้ำเสียงกลับแผ่วเบาเพราะสิ้นไร้เรี่ยวแรง เจียงเย่าจิ่งยังไม่ตื่น เขานอนไม่หลับจนเกือบสว่าง ดังนั้นตอนนี้จึงหลับลึก ซ่งอวิ้นอวิ้นพบว่าเชือกบนตัวถูกแก้ออกไปแล้ว มิหนำซ้ำยังสวมแค่ชุดชั้นในเท่านั้น... ซ่งอวิ้นอวิ้น “???” เขาถอดชุดเธอออกงั้นเหรอ? เธออดไม่ได้ที่จะสบถอยู่ในใจว่า 'คนสารเลว! ’ ดีแต่เอาเปรียบเธออยู่ตลอดเวลา! ยิ่งไปกว่านั้น เขาจับเธอมาทำไมกัน?! กินอิ่มจนไม่มีอะไรจะทำหรือไง?!! หรืออาจจะเป็นเพราะเธอรังแกง่าย? เธออยากจะยื่นมือออกไปบีบคอเขาให้ตายนัก แต่เพราะเธอไม่มีเรี่ยวแรงและตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่เหมาะจะลงมือ ระหว่างที่เขาไม่ทันระวังตัว เธอต้องทำอะไรที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง! เธอค่อย ๆ ตลบผ้าห่มแล้วลุกขึ้น เพื่อไม่ให้รบกวนเจียงเย่าจิ่ง เธอจึงหายใจให้เบาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แล้วใช้เท้าเปล่าเปลือยเดินลงบนพื้น จากนั้นเธอก็กวาดสายตามอง แต่กลับไม่พบอะไรที่จะปกปิดร่างกายของตัวเองได้เลย นอกเสียจากเสื้อผ้าของเจียงเย่
อ่านเพิ่มเติม
