บททั้งหมดของ บ่วงรักนักโทษสาว: บทที่ 311 - บทที่ 320

ใบหน้าฉินเหลียนอีเปลี่ยนจากแดงเป็นซีดขาว ริมฝีปากเธอสั่นระริกและเธอทำได้เพียงพูดออกมาว่า “ฉันเสียใจ”อย่างไรเธอก็เป็นคนที่พูดคำพวกนี้ออกมาจริง และเธอก็เป็นคนที่ทำตามคำพูดไม่ได้“คุณต้องเสียใจกับผมให้มาก” เขาบอกในรถเงียบสงัดอีกครั้ง เธอไม่รู้ว่านานแค่ไหนแต่สุดท้ายรถก็หยุด ฉินเหลียนอีออกมาจากรถพร้อมไป๋ถิงซิ่น และพบว่าเธอมาอยู่ที่วิลล่าที่เขาพาเธอมาเมื่อวานเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เขาไม่ยอมให้เธอออกมา ฉินเหลียนอีก็อดไม่ได้ที่จะหยุดฝีเท้า“ทำไม คุณไม่กล้าเข้าไปเหรอ?” ไปถิงซิ่นหันมามองฉินเหลียนอีมุมปากเธอกระตุกและพยายามฝืนยิ้ม “ถ้าคุณมีอะไรจะพูด เราคุยกันข้างนอกก็ได้”ไป๋ถิงซิ่นพูดกึ่งยิ้ม “ฉินเหลียนอี ถ้าผมอยากกักขังหน่วงเหนี่ยวคุณ ผมมีหลายวิธีเลย แล้วผมบอกเลยนะว่า คราวนี้ถ้าอี้จิ่นหลีจะอยากมาพาคุณไปอีก ก็ไม่ง่ายแบบนั้นแล้ว”ฉินเหลียนอีสะอึก เธอลังเลก่อนจะกัดฟันแน่น ใครจะกลัวใครกันแน่ หากเขาอยากจะทำร้ายเธอจริง ๆ เธอก็คงไม่สามารถจะห้ามเขาได้แล้วตอนนี้ดังนั้นฉินเหลียนอีจึงเดินกระทืบเท้าก้าวไปด้านหน้าไป๋ถิงซิ่นยิ้มเล็กน้อยและเดินไปเมื่อทั้งสองเข้าไปในวิลล่า ไป๋ถิงซิ่นก็ชี้

ตอนที่เขาบอกเธอว่าเขาเป็นลูกนอกสมรส เธอยิ้มอย่างร่าเริงว่า “เป็นลูกนอกสมรสแล้วยังไงล่ะ? คุณก็เป็นคุณ เป็นคนเดียวที่มีในโลก คนที่ประสบความสำเร็จไม่ได้วัดว่าเขาเป็นลูกนอกสมรสหรือไม่ซะหน่อย”“คุณไม่คิดว่าชาติกำเนิดของผมต้อยต่ำเหรอ?”ตอนนั้นเธอพูดว่าอะไรนะ? เธอพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันคิดว่าทัศนคติที่พ่อแม่คุณมีต่อการแต่งงานนั้นไร้ความรับผิดชอบมาก พอคุณมีลูกกันคุณก็ต้องแต่งงานสิ หากว่าแต่งงานกันไม่ได้ก็ต้องรักษาระยะห่างกันแต่แรกไม่งั้นก็ต้องป้องกันไม่ใช่เหรอไง? แล้วความสัมพันธ์ที่ไม่ได้มีเป้าหมายว่าจะแต่งงานกันมันเป็นพวกคนเถื่อนหมดหรือไง?”นั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนี้เกี่ยวกับพ่อแม่ของเขาต่อหน้าเขาแต่เธอรู้ไหมว่า บางครั้งการแต่งงานก็ไม่ใช่เป้าหมายเพราะว่ามันมีเป้าหมายอื่น ๆ ด้วย เช่นการแลกเปลี่ยนทางผลประโยชน์ที่เข้ามาเกี่ยวข้อง?การแต่งงานนั้นเป็นเพียงเรื่องของการเลือกผู้หญิงที่สามารถเพิ่มผลประโยชน์ให้เราได้“งั้นถ้าคุณคบกับใคร ก็ไม่ได้เพื่อการแต่งงานหรอกเหรอ?” เขาถาม“แน่นอนสิว่าใช่” เธอตอบเขาแบบนั้น “หากว่าอนาคตฉันต้องการแต่งงาน ฉันก็จะต้องหาผู้ชายที่ฉันรักมาก ๆ และเขาก็ต้องรัก

หลิงอี้หรานตกใจขึ้นมาทันที “คุณว่าไงนะ?”“พี่ฟังชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอ?” อี้จิ่นหลีพูดซ้ำอีกครั้งอย่างอดทน “ฉันบอกว่าในเมื่อพี่ไม่ชอบบริษัทนั่น งั้นก็ทำให้บริษัทนั่นถูกเพิกถอนไปซะ”สีหน้าของเขาดูราวกับว่ากำลังพูดเรื่องธรรมดาทั่วไปแค่นั้นแต่ว่า… เพิกถอนเหรอ?ม่านตาของหลิงอี้หรานกระชับแน่นขึ้นมาทันที เป็นแบบที่เธอเข้าใจหรือเปล่า? บริษัทนั้นก็ถือว่าเป็นบริษัทเปิดใหม่ในอุตสาหกรรมการส่งอาหาร แม้ว่าจะไม่ได้ดีมากเท่ากับบริษัทดัง ๆ พวกนั้น แต่แนวโน้มช่วงนี้ก็ดีมาก เธอยังเคยอ่านข่าวด้วยว่า ช่วงนี้การระดมทุนของบริษัทแห่งนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก สถานการณ์เงินทุนอยู่ที่ 1.7 พันล้านเลยทีเดียวบริษัทแบบนี้จะมาบอกเพิกถอนก็เพิกถอนได้เลยได้อย่างไรกันแต่ว่า… ถ้าอี้จิ่นหลีเป็นคนพูดประโยคนี้ขึ้นมาเอง ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย มันสามารถเป็นไปได้แน่นอน“แค่เพราะฉันไม่ชอบเหรอ?” เธอเอ่ยถามพลางมองไปยังอี้จิ่นหลีอย่างงงงวยเขายิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันก็ไม่ชอบคนที่ทรยศพี่สาวเหมือนกัน ผู้นำบริษัทที่ทรยศคนอื่นเพื่อเอาผลประโยชน์เข้าตัวเองแบบนี้ แต่ให้ฉันไม่ลงมือเอง บริษัทนี้ก็คงไม่เจริญรุ่งเรืองไปมากกว่

“ก็ได้ งั้นก็มาคบกัน” ฉินเหลียนอีพูดราวกับว่าเธอยอมจำนนต่อโชคชะตาของเธอ อย่างไรเธอก็ต้องโดนเอาคืนอยู่ดี อย่างน้อยเธอก็จะได้เตรียมตัวกับการโดนเอาคืน ก็ไม่แย่นะ “งั้นคุณ… เอ่อ เอาโทรศัพท์คืนมาให้ฉันได้แล้วมั้ง”เธอยังไม่ลืมว่าจุดประสงค์ของเธอในตอนแรกที่ตามเขามาก็เพื่อเอาโทรศัพท์มือถือของเธอคืนเขามองไปที่เธอสักพักก่อนจะโยนโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะน้ำชาคืนกลับไปให้เธอ“อ๊ะ!” เธออุทานอย่างตกใจพลางรับโทรศัพท์ได้อย่างหวุดหวิด มือถือเครื่องนี้เธอซื้อมาในราคาห้าหมื่นบาท เธอต้องกัดฟันแค่ไหนกว่าจะได้มันมา ถ้ามันหล่นลงพื้นไปจริง ๆ แล้วถ้าจอแตกขึ้นมา มีหวังได้เสียค่าซ่อมเป็นหมื่นแน่แค่คิดก็เจ็บใจแล้ว!แต่ถ้ามันดันพังขึ้นมาจริง ๆ เธอก็คงไม่กล้าให้เขาชดใช้อยู่ดี!ฉินเหลียนอีเปิดโทรศัพท์เพื่อดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว แถมยังมีสายที่เธอไม่ได้รับอีกหลายสาย ล้วนเป็นพ่อกับแม่ที่โทรมา เธอจึงรีบโทรกลับไปอย่างรวดเร็วจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ก็มีคนรับสาย เสียงโกรธของพ่อของฉินเหลียนอีก็ดังจากในโทรศัพท์ “ดึกขนาดนี้แกยังไม่กลับบ้านมากินข้าวอีก โทรหาพ่อแม่ไม่เป็นหรือไง? พ่อโทรหาแกก็ไม่รับ แกคิดจะทำอะ

เมื่อฉินเหลียนอีกลับถึงบ้าน ก็ยังคงสับสนอยู่เล็กน้อย เธอกับไป๋ถิงซิ่นคบกันแล้วเหรอ? เธอเคยนึกถึงการเอาคืนหลายวิธีการที่พอจะเป็นไปได้ที่อีกฝ่ายจะทำ แต่เธอไม่เคยคิดถึงกรณีแบบนี้เลย!เธอไม่ค่อยมีประสบการณ์อะไรกับการคบกันมากนัก อาจจะต้องทำตามที่อีกฝ่ายนำไว้ ถ้ามันไม่ได้อีก ก็ยังมีไอดอลมากมายให้ดูเป็นแบบอย่างแต่ปัญหาคือ… เขาอยากให้เธอตกหลุมรักเขารักเขา แล้วก็รอให้เขาเทเธอเหรอ? ฉินเหลียนอีส่ายหัวอย่างจนปัญญา แต่ถ้ามันไม่ได้ รอคบไปสักสองสามเดือนเธอค่อยแกล้งทำเป็นตกหลุมรักเขา แล้วรอหลังจากที่เขาทิ้งเธอ ก็ค่อยแกล้งทำเป็นอกหักเสียใจ บางทีนี่อาจจะทำให้เรื่องมันจบลงได้นึกถึงตรงนี้ ฉินเหลียนอีก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ใครมันจะไปคิดล่ะว่า การคบกันครั้งแรกของเธอจะเป็นไปในรูปแบบอย่างนี้แต่มันก็ดีกว่าความคิดตอนแรกของเธอ ในวิธีการเอาคืนของเขาว่าเขาจะทำลายครอบครัวของเธอเสียอีกดังนั้นผู้ชายที่ไม่สามารถครอบครองได้ โดยเฉพาะคนที่ไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้ ตอนนี้เธอไม่ได้ประสบความทุกข์ใช่ไหม!พ่อและแม่ของครอบครัวฉินยังคงตามลูกสาวที่ยังไม่กลับบ้านมากินข้าว และไม่บอกอะไรสักอย่างว่าเกิดอะไรขึ