All Chapters of Ramona's Obsession (Tagalog): Chapter 11 - Chapter 20

Mugto ang mata ko matapos naming manood ng isang nakakaiyak na pilekula. Matapos namin manggaling sa mall ay dumiretso kami sa bahay nila. Dahil kilala naman na ako ng pamilya nila at madalas ay pumupunta na talaga ako dito sa kanila kaya sanay na silang makita ako. Close nga kami ng mama niya. Hindi lang ng mama niya kundi buong pamilya niya. Kilalang-kilala na ako dito sa bahay nila.Kung si Kuya Nero sa amin palaging tambay, ako naman ay dito sa bahay nina Stella.Kumuha akong muli ng tissue at malakas na suminga doon." Bakit sa dami ng panonoorin natin iyon pa napili mo? Tulo tuloy sipon ko," asar na saad ko kay Stella."Bruha ka, wala namang nakakaiyak sa pinanood natin. Ang drama mo sinisi mo pa iyong movie, alam ko naman na hindi iyon ang iniiyakan mo," mataray na sagot nito at inabot na mismo sa akin ang lalagyan ng tissue na nakapatong kanina sa ibabaw ng foldable table na nasa harapan namin. "Ito pa tissue, iiyak mo lang iyan hanggang sa maging muta."Asar na binato ko siy

Araw ng christmas party namin ngayon. Nagsasaya ang lahat sa mga pa-games pero nakaupo lang ako sa isang gilid. Wala ako sa mood makipaglaro sa mga kaklase ko tapos kendi lang naman ang prize sayang sa energy. Pero syempre iyong experience naman ang mahalaga hindi iyong premyo pero hindi lang talaga ako mahilig sa mga pa-games kaya nga nagbigay na lang ako ng mga pampa-prize kanina paka okay lang kahit hindi ako makisali sa kanila. "Ano? Magmumokmok ka na lang diyan? Walang energy?" ani ni Stella nang maupo siya sa tabi ko. Pawisan na ito dahil kanina pa ito nakikipag-rambulan sa mga kaklase ko para lang manalo sa games. Masyado itong competitive na kahit isang candy lang prize mahalaga manalo siya. Grabe nga siyang makatulak sa trip to Jerusalem na kahit lalaki naming kaklase tatalsik sa kaniya. "Camera man mo ako," saad ko at pinakita ang hawak kong camera sa kaniya. "Uy, thanks ha." Kinuha nito ang camerang hawak ko at tiningnan ang mga shots ko sa kaniya. Tumayo naman ako at

Matapos ang holiday ay bumalik na rin kami ng Maynila. Naging abala na rin kaming muli. Kahit may holiday hangover pa ako ay kailangan ko na ulit gumising ng maaga para pumasok. "Nakakapagod makinig ng lecture buong araw gayong nakaupo lang naman tayo," reklamo ni Stella nang matapos ang huling klase namin. Kaya pala kanina malapit na bumagsak ang ulo niya. Para siyang manok na tutuka-tuka. "Sumakit pigi ko," saad ko naman na ikinatawa namin. Sabay na kaming lumabas ng classroom. Gaya ng dati ay naghiwalay kami sa sakayan pauwi. Pagod na naupo ako sa sofa nang makarating ako sa bahay. Pero muli akong napatayo nang my mag-doorbell. Tinatamad na lumakad ako palabas ng gate upang tingan kung sino iyon. "Ma'am, delivery po," ani ng lalaking nakasuot pa ng uniforme ng isang delivering company. "Wala naman po akong order," sagot ko. Tiningnan nito muli ang parcel na hawak at ang address namin na nakadikit sa gilid, "Tama naman po. Lot 22 Block 3 Phase 1, Ramona Escalante, hindi po b

Nakapwesto ako sa pagitan nina ate Raf at Ate Rob, diretso lang ang tingin ko sa unahan hindi gaya ng dalawang kapatid ko na tila tuwang-tuwa pa na nasa himpapawid kami. "Ram, look!" Kinublit ako ni Ate Raf at may itinuro ito mula sa ibaba ng bintana. Napilitan akong siipin iyon at tila gusto kong maiyak sa nakita ko.Napatakip ako ng bibig ko habang hindi makapaniwala. Nasa ere kami ngayon sa mismong tapat ng farm na pagmamay-ari ng mga magulang ko. May mga taong nakataas ang kamay sa kanilang ulo at may hawak na cardboard na may nakasulat na, 'HAPPY 18TH BIRTHDAY, RAMONA!'Hindi ko na pigilang tumulo ang luha ko hanggang sa maglanding ang sinasakyan namin sa malawak na kaparangan at tumakbo ako sa mga magulang ko na naghihintay sa akin doon.Akala ko nakalimutan na nila ang birthday ko dahil wala kahit isa sa kanila ang nagawa akong batiin kahit sa text man ang pero mali pala ako. Malaking sorpresa pala ang naghihintay sa akin.Mabilis na yumakap ako sa mga magulang ko. "Stop cry

"Why are you like this?" Nagsalubong ang mga kilay nito sa naging tanong ko. Umayos ako ng tayo at tumingin sa kaniya ng diretso. Hindi ba talaga niya alam ang ibig kong sabihin? Matalino siya hindi ba? Dapat gets na agad niya. " Why are you acting like this? Like you don't want me to avoid you, like you like me? You are confusing me!" hindi ko maiwasang maibulalas. Naguguluhan ako. Pakiramdam ko nag-uurong sulong ang nararamdaman ko sa kaniya dahil minsan pakiramdam ko gusto rin niya ako kahit alam ko naman na hindi iyon totoo. Hindi ko maiwasang umasa dahil sa mga kilos niya nitong mga nakaraan. "Ramona..." "Dati noong gusto kita iniiwasan mo ako ngayong ayoko na sa iyo, ikaw naman ang kusang lumalapit sa akin na para bang ayaw mong iniiwasan kita? Ano ba talaga ang gusto mo? Natutuwa ka ba tuwing naghahabol ako sayo?" naguguluhang tanong ko sa kaniya. Ayokong ginugulo niya ang nararamdaman ko. Nagsisimula na nga akong mag-move on kahit hindi kami, e. Tapos ganito naman siya. S