Lahat ng Kabanata ng APPLE OF THEIR EYES: Kabanata 1 - Kabanata 10

TIME check: 3:09 AM. Isang gabing lumipas na wala tayong tulog sa kakabasa ng manhwa.Cravings satisfied! Done na naman ako sa isang bl manhwa na kilig to the bones!Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Bakit sobrang sarap kiligin sa pagbabasa? Hanggang sana all na lang ba tayo rito?"What?!" Napabangon ako sa gulat nang makita ang author's note sa last update ng aking binabasa.Dear readers, Thank you so much for loving the book [How to Create a Baby?] I have gone this far by your support and adoration. Unfortunately, due to some personal reasons, I cannot continue the book and I am so sorry for the people waiting for the next update. This will be my farewell gift to you guys, sorry again."What the?! 'Yon na 'yon!?" Napasapo ako sa aking noo.Walang ending? What's worst is nasa climax part na kami!"Argh!" Napasigaw ako sa sobrang stress.Ano ba 'yan? Atat na ako mabasa kung ano ang susunod. Bakit naman gan'on? Sana mabilaukan 'yong author!I yawned. Yeah, whatever

ISANG nakakabinging ingay ang gumising sa akin."Let me in! I'll kill that-""John, kumalma ka! Natutulog pa si Leon!"Ugh. Bakit ang ingay? Nag-aaway na naman ba ang kapitbahay? Kung p'wede lang hagisan ng kutsilyo! Araw-araw na lang nag-aaway!"Hmm. . ." Kinusot-kusot ko ang aking mga mata at dahan-dahan itong binuksan.Nabilaukan naman ako sa sarili kong laway nang makitang may lalaking nakahiga sa aking harapan. Natutulog ito nang mahimbing at mukhang walang pakialam sa nangyayari sa labas.Argh. So, yesterday wasn't a dream at all?I'm in that novel! Bumangon ako at tiningnan ang paligid. May nakita naman akong malaking salamin sa sulok. Tatayo na sana ako para tingnan dito ang aking sarili ngunit napabalik ako sa higaan at napahiga.F*ck! I forgot about the chains!I hate this. I hate being here! I wanna go home! Ayo'ko rito! Nilagay ko ang aking kamao sa aking mukha. Naiiyak na naman ako ngunit hindi ko naman mapigilan ang emosyon na 'to. Natatakot ako. Kung kahapon ay halos

LEON'S crystal blue eyes is shining under the sunlight. Katamtaman lang ang kaputian ng kanyang balat. Maitim ang kanyang buhok na med'yo pumupula kapag nasisinagan ng araw. He's well-built. Halos lahat yata ng tao rito ay malalaki ang katawan. "Hmm. . . Interesting." I chuckled as I observed Leon's face beaming in happiness.So does he really love the prince? Hindi naman surpresa kung gano'n 'yon dahil ito naman talaga ang setting ng original novel. Isa lamang akong hamak na estranghero na napunta rito sa hindi malamang dahilan.I shrugged. Leon's love life is not my problem. Umalis si Leon, mukhang may kukunin yata. Napatitig naman ako sa taong nakatalikod sa akin. Brown chestnut hair, royal uniform and he's a little tall. Though, I'm not sure dahil med'yo malayo naman ang mga ito.Then suddenly, as if he sensed someone was watching them, his gaze met mine. Para bang nanlalamig ang buo kong katawan nang magtama ang aming paningin. We stared at each other for a moment dahil agad di

AFTER that Leon disappeared. I still sleep on his room dahil wala naman akong ibang matulugan pa dito. "Miss, heto na ang mga damit na hiningi mo." Ang head butler na mukhang inutusan ni Leon na alagaan ako ang biglang dumating.I've design a few dresses and passed it on the tailors. Hindi siya damit kung saan malalaking palda at pang-ball gown ang peg. I asked for comfy and easy to wear clothes. Since hindi naman komplikado ay dalawang araw lang niya ito natapos.At dalawang araw na rin kaming hindi nagkikita ni Leon. Not like I want to see him either. As what the butler told me before, Leon left him to take care of me and give me everything I want. Binigyan din ako ng isang bag na puno ng pera. Hindi naman malayo sa modernong disenyo ng pera ang pera nila rito kaya hindi ako nahihirapan pa.Also, the parents of Leon clearly hates me. Kapag nagkita kami sa hallway man lang o hindi kaya ay aksidente ko silang nakakasabay sa pagkain, ram

TAHIMIK kaming apat na nakaupo sa bahay kung saan nila ako minolestya. Ang isang lalaki na may pula at mahabang buhok at dilaw na mata ay nagluluto habang ang dalawang lalaki na mukhang kambal — same blue hair color, same brown eyes and same skin tone — ang nakaupo sa aking harapan."So, you're telling me. . ." I gathered my courage to speak up. "You did that to save me?" Tanong ko sa kanila matapos nitong mag-explain sa nangyari."Yes? Kind of?" A twin at the left side with much more deeper and rasty voice than the other one spoke."Kayo talagang tatlo?" Namula ang mga ito at napayuko. "It's b-because we need to extract the fluids before it spreads on your body," sagot ng isang kambal nito na mas may magaan na boses.Napahilot ako ng aking sentido. Ang storya pala rito ay 'yong driver ng sinasakyan ko ay plano akong ibenta ulit sa auction house kung saan ako nanggaling. Ang tatlong ito ay galing sa isang organisasyon na hindi