All Chapters of THE BILLIONAIRE'S QUADRUPLET BABIES: MARRY OUR MOMMY AGAIN!: Chapter 201 - Chapter 210

Puting kisame ang unang nakita ni Klaire nang imulat niya ang mga mata niya. Her mind was still cloudy as she blinked her eyes awake until she noticed someone staring intently at her. Bumaling siya sa gilid ng kama. Nagtama ang mga mata nila ni Alejandro.Sa bawat kurap, unti-unting bumabalik sa alaala ni Klaire ang mga nangyari. Nagsimulang sumikip ang kaniyang dibdib. Nanginig ang kaniyang katawan at nakaramdam siya ng pagkataranta. Bumangon siya at nagpalinga-linga. “A-Anong nangyari? B-Bakit ako narito?” nalilito niyang tanong at bumaba ang tingin sa swerong nakakabit sa kaniya. “Ano ‘to? Ang mga anak ko!” She began to panic as she remembered that her precious Nico and Natasha were kidnapped. Aalisin na sana niya ang karayom na nakaturok sa kaniyang kamay ngunit maagap na pinigilan siya ni Alejandro. “Calm down,” ani Alejandro, hinawakan siya sa magkabilang balikat at pinapabalik sa pagkakahiga. “N-No… Ang mga anak ko, Alejandro. Nasaan sila?” nag-aalala niyang tanong at mai

Dalawang araw ang lumipas, dahil hindi pa rin nahuhuli si Lander De Guzman ay minabuti ni Klaire na huwag munang pumasok sa kumpanya para mabantayan nang husto ang mga anak at ang lolo’t lola niya sa villa. Nagkasundo rin sila ni Alejandro na kapag papasok ito sa trabaho ay iiwan muna ang dalawang bata sa villa para makapaglibang at laro kasama ang dalawa pang mga kambal nito. Klaire did not complain about the set up offered by Alejandro. Ngunit araw-araw na may kaba sa dibdib niya dahil hindi niya alam kung ano ang nasa isip ng lalaki. Alejandro was juggling between work and Lander’s case. Hindi ito tumitigil hangga’t hindi natutunton ang kapatid ni Klaire upang maipakulong ito. “Don’t you think it’s too much for you, guys? I mean ‘yong family feud niyo ay sobrang tindi na, and then Sophia and Lander went this far just to ruin you? I really don’t get it. May mga sakit ba sila sa utak?” Hindi mapaniwalang komento ni Feliz kinahapunan ng araw na ‘yon. Dumalaw ang kaibigan niya sa v

Nakahanda na ang lahat para sa pansamantalang paglipat nila sa private island na pagmamay-ari mismo ni Alejandro sa Palawan. Walang maiiwan sa villa. Gusto ni Klaire na sama-sama silang ligtas habang patuloy ang paghahanap ng mga awtoridad kay Lander De Guzman. Bago tuluyang magtungo sa lugar kung saan nakaabang ang dalawang chopper na maghahatid sa kanila sa isla ay naisipan niyang pumunta sa presinto kung saan nakakulong si Sophia. Sa huling pagkakataon ay gusto niyang makausap ang babae. Nakaupo si Klaire sa visiting station at tahimik na hinihintay si Sophia. Mayamaya pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Sophia na nakasuot ng kulay kahel na t-shirt. Nakaposas ang mapuputing kamay nito. Kumpara sa sopistikadang Sophia na tumatak sa utak niya noon, ibang-iba ang Sophia na kaharap niya ngayon. Isang Sophia na kriminal at hindi makikitaan ng pagsisisi ang mga mata. Padabog na naupo si Sophia sa puting monobloc sa kaniyang harapan habang isang pulis naman ang nakabantay sa pintuan.

Fuentabella company, “Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko sa Sophia na ‘yan. I knew there was something off with the way she looks at people. Tingnan mo ang nangyari,” naiiling na wika ni Don Armando habang nakaupo ito sa sofa hindi kalayuan sa kaniyang desk. Maagang umalis si Alejandro sa private island upang bumalik sa Manila. Kailangan niyang magtrabaho at asikasuhin ang kaso na sinampa kina Sophia at Lander. Tuloy pa rin ang paghahanap ng mga pulis at ng mga tauhang binayaran niya upang tuntunin ang kinaroroonan nito. Umaga pa lang ay naroon na sa kumpanya ang kaniyang ama nang malaman nito ang detalye ng sitwasyong kinahaharap niya at ni Klaire. Tumingin sa kaniya si Don Armando at sinabing, “Do everything you can to get this case resolved. Ayaw kong may mangyari pang hindi maganda kay Klaire at sa mga bata. Kumusta sila sa isla?” “They are fine, Pa. The kids like the place and I assured Klaire she could calm down a bit as I will take care of everything,” seryosong sagot

Mabilis na sumapit ang sunod na araw. Tahimik si Klaire habang pinapanood ang dahan-dahang pagbaba ng helicopter sa helipad. Kumpara kahapon na masayang sinalubong ng mga bata ang kanilang Daddy, ngayon ay nagtatago lamang ang mga ito sa kaniyang likuran habang nakatayo sa entrada ng mansyon. Bihis na bihis ang quadruplets para sa mga panauhin, ngunit mahahalata ang pangamba sa mga hitsura nito. Huminga siya nang malalim at lumuhod para kausapin ang mga anak na hindi masaya sa pagdalaw ng kanilang Lola Melissa.“Bakit naman sambakol ang mga mukha ninyo?” marahan niyang tanong sa apat na mga bata. “Kasi Mommy baka awayin ka po ng Mommy ni Daddy,” nakasimangot na wika ni Callie. “We don’t want anyone to bully you again. We’re going to protect you, Mommy.” “Callie’s right…” ani Clayton na nakapamulsa at seryosong bumuntonghininga. “We’re just being cautious, Mom. Lola Melissa loves Tita Sophia so much.” “Ano ba kayo…” Tipid niyang nginitian ang mga ito at marahang inalu ang likod ni