All Chapters of OUR THING: Chapter 11 - Chapter 20

"Il contatto dice che appartieni alla famiglia Monro; questo è ciò che Geralt ha scelto di darti (The contact says you belong Monro Family; that's what Geralt chose to give you) "sunod na sinabi ni Oliver. Habang iniisip ko ang sinabi niya ay nagpatuloy ako sa pagbabasa kontrata. Tama siya. Pag-aari niya ako at ang kanyang mafia. "Selling you is easy but again, I want to know what makes you special. My father secretly took millions from the mafia and invested them in a secret project he called "Silver Sky", That's why I'm here in the Philippines" and sunod niyang paliwanag. Huminto siya sa kakalakad at umupo sa harap ko, inaangat niya ang kanyang kanang paa para ilagay ito sa number 4 na posisyon. Kumikinang ang formal black shoes nito sa aking harapan. "But the question is: why would he invest millions in you? Where have you been for the past two years? And why did you come back?" sunod na katanungan niya habang striktong nakatingin sa akin nang tuwid. Bahagya akong tumingala upa

Ilang oras na akong tumatakbo ng mas mabilis na walang paglingon. Hanggang sa marating ko ang ilog, hinubad ko ang sinoot ko na napakalaking itim na t-shirt pati cargo pants na ninakaw ko sa isa sa mga bantay na aking nakasagupa, at itinapon ko iyon sa ilog.Nagpalingon-lingon ako sa paligid at muli akong naglakad ng mabilis. Bago magtanghali ay nakarating ako sa lungsod.Itinaas ko ang buhok ko at itinali ng paikot habang naglalakad sa maingay na lugar. May maraming tao dito at iba't ibang sasakyan na dumadaan. Hindi maiwasan ng mga mata ko na tumingin sa paligid. Napakaraming nagbago. Mukang mabilis umusbong ang ekonomiya ng bansa dahil sa mga technolohiyang nakikita ko sa mga tindahan. Mga advertisement sa malaking screen na makikita sa taas ng building.Wala pa rin akong clue kung ano ang susunod kong gagawin. Ang baril na nakasiksik sa aking leggings ay natatabunan ng soot kong malaking hoodie. May walong bala na lang ang natitira dito. Sapat na ito incase may pinadala si Oliver n

Ang isang batang babae ay maaari lamang magpanggap na hinahangaan ang kanyang sarili sa harap ng salamin.Para nga akong bata, nag-aaksaya ako ng oras dito sa harap ng salamin. Habang ang Ginang na aking binabantayan sa pamamagitan ng salamin, ay bumalik para sa pagpipili ng mga damit sa isang bahagi ng branded na shorts at t'shirt, na sa totoo lang ay dalawang sukat na napakaliit para sa kanya.Pinagmamasdan ko siya dahil siya lang ang daan ko palabas ng tindahan na ito. Ang kailangan lang niyang gawin ay subukang lumabas ng tindahan o di kaya ay magtungo sa counter para magbayad. Nagpasya akong maglagay ng floral shirt sa denim jacket ko. Maaaring ito ay kapaki-pakinabang.Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa mga racks, at kasalukuyan pa ring nakatingin sa Ginang.Tulad ng nararamdaman ko, ang Ginang ay nangtungo malapit sa exit. Dali dali akong nagpunta sa kabilang banda. Ngumiti ang babae habang nakatayo sa kaharap na isang cashier. Sila ay malapit sa pinto.Sigundo pa lang

Ginamit ko ang aking kamay upang abutin ang kaserolang nakalagay sa counter table, sinadya ko itong matumba upang mahulog sa sahig. Ng sa gayon ay madistorbo siya at mapahinto sa pagtakbo kahit sandali.Narinig ko itong bumagsak sa sahig habang tinutulak kong buksan ang pinto. Nakasalubong ko pa ang tatlong lalaki na tila mga empleyado ng mall na iyon dahil sa soot nilang ID, pagkatapos ay tumatakbo na ako uli at di na sila pinansin.Narating ko ang parking lot. Naririnig ko ang mga hakbang sa likod ko at ayaw ko pa ring lumingon.Hindi pwedeng mag quit. Ngunit naninikip na ang dibdib ko at napapagod na ang mga binti ko, pero pinipilit ko pa ring maka hakbang ito. Lumiko ako sa isang sulok, pilit na ilayo ang sarili mula kay Oliver, pero ramdam kong may kamay na kumapit sa likod ko dahilan para mapunit ang soot ko na Tshirt.Tumilapon ako sa pader sa lakas ng pagtulak niya sa akin, tumama ang ulo ko at ramdam ko ang sakit na parang sasabog ang aking utak. Bago pa man mahulog ang katawa

"You are the first ugliest monster I have ever seen in my entire life." ang sabi ko sa mayabang na ito na ang sarap kaltukan sa ulo."Really, why not join me here and let's see if I am that ugliest monster?" sagot niya sa akin habang nakatayo pa rin malapit sa swimming pool.Ang pool na iyon ay may kalaliman. Natatandaan ko ang baril na tumilipon doon last night habang nakipaglaban ako sa ibang taohan, sana nga lang ay wala pang nakakuha doon, balang araw magagamit ko din iyon.Habang si Oliver ay patuloy na nang aasar sa akin, ay tinaasan ko siya ng kilay, at sinabing, "malunod ka sana diyan!" sabay talikod at umalis ng balcony. Nakaka asiwa tingnan ang katawan niya."What did you say?" Ang boses na narinig ko mula sa kanya. Marinig man niya ang binangit ko pero hindi niya maintindihan iyon.Pero sa totoo lang, napangiti ako sa aking isip, na hindi maitatangi na napakagwapo niya at nakakaakit. Totoo naman talaga na kung titingnan mo ang kanyang pangangatawan, tindig at mga ngitian ay