Hello my beloved readers, time to start the fire....
Sumandal ako sa leather seat, habang tinitingnan isa-isa ng mata ko ang menu ng pagkain."You can't expect me to eat here do you?"Naiinis na tanong ni Alexa habang tinatakpan ng kanyang mga mata ang bawat pulgada, ng maliit na kainan na aming kinaroroonan.Ang sahig ay may itim at puti na mga tile, ang mga booth ay may pulang upuan at mga lumang kahoy na mesa sa pagitan ng mga ito. Parang margarine ang amoy dito. Medyo mainit ang hangin at parang masikip ang lugar dahil sa siksikan.Lahat ng tao na kumakain dito ay nasisiyahan, tulad ng gusto ko noon. Ugaling Filipino, mahilig sa masarap na ibat ibang putahi. Napatingin ako sa isang chief cook na nakita ko sa malaking mirror in the wall, ito at napapaloob sa counter. Nakikita ko kung paano niya sinisikap na gawing malasa ang bawat pagkain na ihahain. Ang pagod, init at mahabang pasensya ay walang katumbas na halaga. Siya ang susi para maging successful ang negosyong ito.Ngunit paano naman ako? pweding rin kaya akong maging susi for
"Saan ang punta ninyo?" tanong ko sa lalaking bakla na tagaluto. Kasama niya ang tatlo pa niyang kasamahan na pawang mga katulong sa mansyon. Nakasalubong ko ang mga ito sa hallway na bihis na bihis. Ang kanilang mga kasootan ay parang dadalo ng isang party, na tila nagpabongahan sa kanilang summer outfit."Rest day namin ngayon, kaya pinayagan kami ni Madam Amalia na mag beach!" Ang maarting sagot nito. Itinaas ang kamay sabay kembot ng bewang."Ahh, nakakatuwa naman.. enjoy kayo ah!""Salamat.. alis na kami.." sagot niya. Hindi na nagsalita ang mga kasama niya pero nginitian nila ako.Bumalik ako sa aking kwarto upang magpahinga. Para akong nilalagnat, uminom ako ng gamot saka natulog kahit ang oras ay nasa tanghaling tapat.Nang magising ako, ang oras ay nasa alas dos na ng hapon. Nagiisip ako kung ano ang aking gagawin. Lumabas ako ng kwarto, naisip ko magpunta sa sala, ngunit ayaw ko makita ang pagmumukha ni Oliver kaya nagpunta na lamang ako sa kusina at naisipan na doon nalang
Nagtataka ako habang naglalakad sa paligid ng mansyon. May pagbabago dito at tila kakaunti lang ang tao ngayong umaga.Hindi pa ako nakatulog buong gabi matapos naming kumain ni Ginang Amalia ng maraming cookies na niluto namin sa kusina, hinihintay ko lang na sumisikat ang araw. Kakaiba ngayon, ang tahimik hindi ko ito nagustuhan kahit kaunti. Nagpunta ako sa isa sa maraming mga guest room, tumingin sa paligid para sa anumang palatandaan o kung sino ang andoon ngunit wala.Kahit si Oliver ay hindi nakakumbinsi na makita ako sa kanyang paningin. Gumagala ako patungo sa roof top ng mansyon, umaasang makakabuti sa akin ang sariwang hangin. Tumayo ako sa malawak na balkonahe, nakatingin sa lupa, at walang nakikitang mga bantay. Seryoso akong nag-aalala ngayon."Tingnan mo nga naman, kung ano ang kinaladkad ng pusa dito," lumingon ako at nakita ko si Alexa na nakasandal sa isa sa maraming upuan sa labas na naka-bikini. Kumakaway pa ito ng may pagkumpas."I'd invite you to tan with me per
The "EXTRASS CASINO" (POV-1) Hunyo 16, 2018 Lumabas siya sa kanyang kotse na tila may malalim na iniisip. Decided na siyang pasokin ang loob ng building ng casino na nakatayo sa kanyang harapan. Sa kanyang pagpasok, unang sumalubong sa ang isang babae na pang model ang posture. Matangkad, matangos ang ilong, type niya ang pagka-petite niya at masasabi niya na isa siyang perfect Filipina beauty. "Hi Sir... welcome to EXTRASS Casino, may gusto ba kayong iinumin? or anything?" Ang tanong niya sa malambing na boses. Nakakaakit ang mga ngitian niya na talagang malakas magpakabig ng dibdib ng mga customer na pumapasok sa naturang casino. Maganda din ang kurba ng kanyang katawan, malusog na dibdib at may makinis na balat, kaya walang lalaking hindi magkaka-interest sa kanya. "Kung sasabihin kong ikaw ang gusto ko, pagbibigyan mo ba ako?" "Sure, kung iyan ang ikapanalo mo.." ang sagot ng magandang dilag. "I didn't expect na matalino ka din pala, What's your name?" "Nicole," "Oh
Nakatulog ako pero gising ang diwa ko. Nakapikit na pinapakiramdaman ang paligid. Kahit huni ng ibon mula sa bintana ay wala akong naririnig. Nakahiga ako sa aking kama nang maraming oras, habang ang aking isip ay tumatakbo sa hindi malaman ang dahilan. Napabuntong-hininga ako, gumulong ako sa aking higaan at lumabas ng kwarto. Determinado na akong hanapin si Ginang Amalia. Sigurado akong gising na siya ngayon na malapit nang lumubog ang araw. Sa katunayan, hindi ko alam bakit nakaramdam ako ng kunting pag-aalala para kay Oliver. Ne-hindi ko nga alam kung gaano siya katagal mawawala sa mansyon. Kahit na sariwa pa ang mga sugat na natamo ko sa pambu-bogbog niya sa akin. Ang aking tiyan ay pumipihit at kumukulo sa paraang hindi ko gusto. Ang masama pa, naninikip ang dibdib ko. Kinakailangan kong makahanap ng mapagkaabalahan para mabago ang mood ko. Pagkatok ko sa pinto ni Ginang Amalia, narinig ko ang mahinang sabi "Come in," bago ko itinulak ang pinto. Ang matandang Ginang ay nasa
"What happened?" boses ni Ginang Amalia sa aking likuran. Binitawan ko ang kurtina at mabilis akong bumalik kay Ginang Amalia na kasalukuyang nakaupo pa sa kanyang kama, batid ko na narinig niya ang sinabi ko kaya kinakabahan na rin ito. Kinuha ko ang kanyang laptop at isinara ito habang naririnig ko ang putok ng baril. Tumingin ako kay Ginang Amalia. Nanlaki ang mata niya sa takot. "Mrs. Amalia, put your laptop in the drawer." utos ko sa kanya at agarang kumilos ang Ginang. Mabilis akong nagpadulas sa kama at mabilis ko rin inayos ang mga unan at bed sheet, ayon sa formal na lagayan nito. Nang makalapag na ang mga paa ko sa sahig, napahawak si Ginang Amalia sa braso ko, na tila ayaw akong paalisin at magtago na lamang. Ngunit, kinailangan naming magmadali upang makalabas ng mansyon. Paraan ko iyon para kung sakali may makapasok, ay hindi agad mapapansin na andon kami sa loob ng kwarto na iyon. Naisip ko si Alexa, pero wala akong ideya kung nasaan siya. Alam ko na kaya niya alag
"Wait, Oliver has a Pneumatic air gun; I know that it was placed here."Ang sabi ni Aling Amalia habang kinakanapa ang ding ding malapit sa hagdan. Natuwa ako sa aking narinig. Ang Pneumatic air gun ay may napakahinang tunog kapag ipinuputok."I will look for it. you watch out here."Sabi ko sa kanya, at ibinigay ang hawak kong baril sa kanya para boluntaryong hanapin ang sulok gamit ang aking kamay.Sa aking pagkapa ay naramdaman kong pumasok na lang bigla ang isa kong daliri sa isang butas, doon ko na napag alaman na may kakaiba dito "Napakatalino naman ni Oliver para sa ganitong bagay" bulong ko sa sarili na talagang napahanga ako."Did you see it? Let me help you." boses ni Ginang Amalia sa aking likod, habang pinagpawisan na ako ng malamig na nagpatuloy sa ginagawa.Maya maya pa ay naramdam ko na ang malamig na plastik sa ilalim nito, ngunit hindi ko sinasadyang may mapindot ako. May isang tunog na nag "click" at biglang nagbukas ang isang ilaw na naging transaparent dahil sa puti
Ang kamatayan ay hindi bago sa akin. Nakita ko ito sa mga taong napatay ko, Minsan ay naranasan ko na ito, pero hindi ako natuluyan, dahil tuwing ipipikit ko ang aking mga mata ay may maliwanag na ilaw akong nakikita, tila hindi ko pa oras. Ang naging sanhi nito kung minsan, ay nakontrol ko, sapagkat may panahon na pagod na pagod na ako sa pagluluksa, hindi sa sarili ko kung hindi sa mga taong napalapit na sa akin. Sa isip ko, mabuti pa sila malaya na namumuhay sa mundo at masaya, samatalang ako nananatiling nakakulong sa dilim. Kaya sinasabi ko nalang sa aking sarili na balang araw, malalagpasan ko rin ito, hindi man ngayon, baka bukas. "Broogg." Parang bunga na nasa taas ng puno, nahulog ako sa lupa. Ang bigat ng katawan ko kaya sumuko ako sa aking akmang pagtayo. Humihinga na parang patay, hanggang sa may matulis na bagay na parang tumutusok sa aking lalamunan, hinihila nito ang tumitibok kong puso kaya naisuka ko ang sarili kong dugo. "uh! uh!uh!" Dugo at pawis ay pumapat
Ang lalaking ito ay masyadong mapangahas, magaspang, at mapuwersa. Siya ay 23 taong gulang at masyadong mapusok. Napahawak ako sa likod ng lalaki, senyales na nakikiusap ako na tigilan ang kasalukuyang ginagawa."Hmpp!!" unggol ko.Isang pagbulusok ang sumunod na pangyayari, na maramdaman ang hapdi na tumutusok sa aking private part. Mabilis ang pangyayari na hindi ko inaasahan. Ngunit nang mag-laon ay ginagawa na niya ito sa slow-motion na parang pagpa-plantsa lang ng damit. "I want you more..." sinabi niya na itinigil ang kanyang paghalik at seryosong nakatingin sa aking mukha na naka-kunot noo.Nagpatuloy ang paglabas pasok ng dalawang daliri niya, hanggang sa ito ay parang nagugustuhan ko na rin, dahilan na nakita ng lalaki kung paano ako mag-moan.Ang naiinis na itsura ay napalitan ng pagmamakaawa. Kagat labi akong nakatingin sa lalaki na kasalukuyang ginagawa ang "finger thing" sa aking private part."Pwede ba...
Hinawakan ko ang kanyang baba, itinaas ko ang aking mukha para mabasa ko ang bawat nuance ng kanyang ekspresyon. "For the third time, why are you here?" tanong ko sa kanya. Ngunit ang kanyang kamay ay nagtagal, hinimas ang isang hibla ng aking buhok sa likod ng aking tainga. "You know why." Bumuntong hininga siya at ibinaling ang pisngi sa palad ko. "Whatever I can do to help them get it, I will. I spent the entire time talking to the two agents, going over every detail I could remember." sinabi niya. Natahimik ako. Sapagkat ang akala ko ay hindi siya interested sa ino-offer ko sa kanya noon. "Why is sending your friends home so important?" dagdag pa niya. Natuwa naman ako. "They know a lot about things. I didn't spend much time with the others in the missions. And they benefited from drugs by serving our Boss. Some of them are addicted. I want some of them to be held accountable, they will face the law of the Philippines and not the law of a foreign country." matapos ko
Nagliwanag ang mukha niya, unang nakita ko ang mahabang balbas niya at katangusan ng ilong. Papunta sa itaas nito, ay ang kanyang mga mata, na derektang nakatingin sa akin. "From the very first, I already trust you. But my son failed to analyze how to run my business. Even though, I still hope that it will be corrected by you, but I did not expected that some of my investors has a big dream too. Big Boss is one of my top investors, but he cheat on me. And even steal something from me." paliwanag niya. "Don Geralt?" bangit ko. Nagulat ako sa biglang pagkikita namin ngayon. "Yes, I am.. I am so tired of everything yet, I always think about the future of my son. My wrong doings before, will possibly lead him to tragedy. That's why I came here to warn you." "He is not my mission at all." "I know, but he is my only son. I beg you Talya." "Now at least you know how it feels." sinabi ko sa kanya. Sa pagiging malupit niya sa amin noon at pagbili niya sa ilang mga kabataan, hindi n
"Take this all" sigaw ni Bigboss sa kanyang dalawang taohan. Agad kumilos ang dalawa at nilagay ang dalawang malaking bag na itim sa tabi. Marahan akong gumapang na hawak-hawak ang taenga ko sa kanan, sira pa rin ang aking pandinig. Nag-echoe lang sa akin ang mga tunog at kalaskas sa paligid. Sumunod ay hinila ako ng isa sa mga taohan at lumabas ng basement. Paglabas ng warehouse ay agad sumalubong sa amin ang malakas na pagsampal ng hangin, bumaba ang isang helicopter sa second floor at naunang sumakay si Big Boss na paika-ika, dahil hindi niya hawak ang kanyang baston. Pinasok ng mga taohan sa loob nito ang dalawang malaking bag na naglalaman ng mga kinuha nila sa vault. Ano kaya ang nakuha nila? Sa bilis ng pangyayari hindi ko nakita kong anong bagay ang nakuha nila doon. Buwis buhay ang ginawa ko, kaya masasabi kong mahalaga ang laman ng dalawang bag na nasa likod ni Big Boss ngayon. "Let's go! Let's go!" pag uutos ng matanda. Unti-unting gumalaw ang helicopter pataas, sa s
Kasama ang anak ko, ay dinala kami ni Big Boss sa rest house ng banana plantation. Ngunit bago huminto ang sasakyan sa driveway, ay wala akong nakitang kakaiba. Ang mga sasakyang nakaparada sa gilid ng kalye ay may puti at itim, sa pagkakaalam ko, walang laman tao ang mga ito sa loob. Napatingin ako kay Tantan, nagpakita ako sa kanya ng aking matulis na tingin. Hindi ko nagustuhan na narito siya ngayon sa rest house at masama ang kutob ko tungkol sa kung ano ang usapan nilang dalawa ni Big Boss. "You two wait for me in the terrace, I will call Jayson first." sinabi ng matandang hapon at umiwas naman agad sa akin si Tantan. Pansamantala ko iniwan ang anak ko sa isang sulok ng sala kasama ang isang katulong na babae, natatanaw ko lang ito sa kalayuan. Minabuti kong kausapin si Tantan ngayon. "Anong nangyari? nasaan si Luciana? si Alice at Candice?" Mabilisan kong tanong sa kanya ng mapansin ko na walang mga matang nakatingin sa aming dalawa. "Nalaman namin na maayos ang laga
Kung tutuusin wala na sanang naging problema sa aming dalawa ni Oliver. May galit man ako, pero ramdam ko ang pangungulila ko sa kanya. Hindi kaya ay dahil sa buntis lang ako? Nakakaiyak lang kasi, kung sino pa yong gusto kong makasama, ay siya rin namang wala sa tabi ko. Marahil ay hindi talaga kami para sa isa't isa. Habang tulala, napansin ko ang maliit na box, kulay asul ito na tila gawa sa tanso. Pinalamutian ito ng dragon sa labas bilang desenyo. Ito ay nakalagay sa maliit na desk, sa harap ng kanyang kama. Kinuha ko ito at dinala sa condo unit kung saan ako nakatira. Pagdating ko doon ay sinulatan ko ang naturang box na "All of our things, is all about love" Ekalawang araw, naisip kung magsulat ng isang sekretong liham, para sa ganoon ay mailabas ko ang tunay kong saloobin. "Dear Oliver, your son is strong, he kicks me when I start to miss you." tinupi ko ang sulat sa tatlong beses na tupi, saka hinulog ko sa box. Bumalik ako sa unit niya, sa eka-22 na palapag, para i
Bansang ITALY - January 11, 2024 (POV) Sinundo si Oliver Monro ng mga taohan ni Don Geralt Monro sa Airport. Matapos makatakas sa gusali na kanyang pinagtataguan, at iyon ay ang gabing nabaril si Talya. Nailagay pa sa alanganin ang buhay niya para magtago doon, sapagkat ang landas nilang dalawa ni Talya ay muling pinagtagpo. Ngayong nakatakas na si Oliver Monro ay haharapin na rin niya muli, ang kanyang ama upang komprontahin ito, sa nangyaring hindi makatao noong siya na ang namamahala sa negosyong mafia sa Pilipinas, lalo na sa Isla ng Siargao. Pati na ang mga malalapit na mga investors nito sa asya. Tila isa siyang secret agent na nagiipon ng mga ebensiya. "Welcome home my son!" Ang magiliw na pagbati ng isang ama, na namimis ang anak. Nakangiti ito sa kanyang katandaan na itsura. Nakaupo sa kanyang tabi ang kanyang asawa na si Ginang Amalia, ang Ina ni Oliver. Naging maayos din ang lagay nito at natutuwang makita ngayon ang anak na naglalakad papasok sa kanilang malak
Isang bangka ang sinundo ko sa pangpang, kung saan nag aantay doon si Jonathan. Kasama ang ilang mga taohan ni Don Geralt. Ang mission ko ay para tingnan isa-isa ang mga batang kinuha ng grupo niya sa iba't ibang lugar. "Pinapapunta ako ni Don Geralt, upang tingnan ang mga batang dala ninyo." sinabi ko kay Jayson. Hindi siya naniniwala sa akin, kaya pinapasilip lamang niya ako sa salamin na may maliit na bintana. Ang mga bata sa loob ay pawang mga babae. "Ano? maayos akong magtrabaho. Huwag kang mag aalala busog ang mga yan, nakakatulog lang" pagmamayabang niyang sinabi sa akin. Ito ang mga resulta ng anim na buwan, isang mahirap, at maingat na trabaho. Child trafficking ang tawag dito. Pilit kung isinasaksak sa aking isipan na magiging maayos din ang lahat, gaya ng dati. Kahit alam kong impossible. "Makakarating na tayo sa Isla in one hour." sinabi ko kay Jayson at umalis na sa kanyang harapan. "Hmm.." sabay talikod din siya. "Talya, sigurado ka na ba sa iyong pasya?" Tan
Ang mundo ay parang isang bukid ng langgam, patong-patong ang bilang nito sa dami, at dinudumog ang mga bagay na sinusubukang kainin ang iyong tanghalian.Nangyayari itong muli, habang tinititigan ko ang mga langgam na nagku-kumpulan sa isang malaking bato. Para lang akong nananaginip ngunit tila nagising ang diwa ko na biglang gumalaw ang inuupuan ko."Ma'am Alexa.. ingat po." sinabi ng isang lalaking staff nang makitang natapilok siya dahil sa kanyang soot na high heels, tumango lang si Alexa sa kanya at nagpatuloy sa mabilis na paglalakad papunta sa unahan.Tulak-tulak ni Alexa ang wellchair kung saan ako nakaupo ngayon. Malakas ang aking pandinig, pero paralisado naman ang katawan ko na ang tanging magagawa ko lang ay ang pagbukas ng aking mga mata.Ang sumunod ay may tumunog na pag-click ng pintuan ng elevator. Anong nangyari sa akin? Bakit di ako makagalaw? tanong ko sa sarili.Inaalalayan ako ng dalawang nurse at inilapag ang aking katawan sa aking higaan. Naka konekta ang isan