Lahat ng Kabanata ng OUR THING: Kabanata 21 - Kabanata 30

Sa gulat ko ay nabitawan ko ang remote control ng TV. Lumagapak ito sa sahid nang makalingon ako sa aking likod. Hindi ko alam kong kanina pa ba siya na nakatayo sa likod ko. Mabilis kong kinuha ang ang remote sa sahig, dumapa ako nang makitang nasa ilalim ito ng sofa."Ah,ah!" Sumunod na pagungol ng babae. Lalong lumalakas ang tunog ng TV na maririnig na sa buong sala.Nang maabot ko ang remote ay agad kung pinindot ang "off" namatay ang palabas at dali dali kong inilapag ang remote control sa small table sa aking harapan, huminga ng malalim na parang walang nangyari.Hindi ko ugaling manood nang ganoong palabas pero nagkataon pa na nakita ako ni Oliver. Ang isipin ito ay talagang nakaka-intriga sa akin, mabuti nalang at agad kong nahawakan ang remote. Umupo ulit ako sa couch, ang kamay ko ay nasa aking mga paa, at pinisil-pisil habang iniisip ko kung ano ang sasabihin niya. Alam ko na nature ng isang lalaki ang manood ng ganon, pero sana ibahin niya ako.Lumiko si Oliver sa ibang dir

"I know where everything I need is, Ma'am. I'm not like you who probably needed a month to adjust," komento ko sabay walk out.Sinigurado kong maka alis agad, at yon ang akala nila, huminto ako sa isang sulok at pinakinggan ang susunod na usapan."Report Alexa," Tanong ni Oliver"She's weird. Crafty but weird. We made a stop today at the old clinic. She took something, probably medicine," Sabi ni Alexa"She's sick?""I think so. We went to dinner after, she ordered a fried chicken, and more including the two glass of water"Nagkaroon ng katahimikan habang inaakala kong pareho nilang pinag-isipan ang bagay na iyon"Find out what she stole and get back to me," Sabi ni Oliver at alam kong iyon na ang cue ko para umalis. Tumalikod ako at tahimik na naglakad palayo pero hindi ko narinig ang huling sinabi ni Alexa."Yes Sir!"Hayst! kawawang Alexa. Kung pwede lang sana na maging ganoon kadali ang gagawin niya."Saan ang punta ninyo?" tanong ko sa lalaking bakla na tagaluto. Kasama niya ang t

Pinandilatan ako ni Alexa ng kanyang mga mata, at nag cross ng kanyang braso. Ano kaya mayroon sa babaeng ito?"Maybe because we were born differently, we often have different perspectives." Sabi ni Alexa sabay upo.Napatingin ako sa kanya, at sinabing "Why don't we just try this again? Kung pwede naman tayong magkasangga. Hindi tulad ngayon na ako ay parang anino sa likod mo, na handa kang saksakin sa kahit anong pagkakataon."Umupo ako, at humarap sa kanya "Honestly, the feeling is mutual on my side," Ang pag aamin ko."How would I know?" tanong ni Alexa sabay abot ng kamay. Bumaba ang tingin ko dito, mula sa taas."Fine, kalimutan mo nalang ang sinabi ko" sabi ko at napailing. Parang wala namang effect sa akin kung kakausapin niya ako o hindi, o sadyang mataray lang siya para pansinin pa ang tulad ko na walang ginagawa. Hindi katulad niya na halatang abala sa dami ng trabaho."My name is Alexa Maltri Almandrez," bigla niyang pagpapakilala kahit di ko naman siya tinatanong. Ang alam

Nakatulog ako pero gising ang diwa ko. Nakapikit na pinapakiramdaman ang paligid. Kahit huni ng ibon mula sa bintana ay wala akong naririnig. Nakahiga ako sa aking kama nang maraming oras, habang ang aking isip ay tumatakbo sa hindi malaman ang dahilan.Napabuntong-hininga ako, gumulong ako sa aking higaan at lumabas ng kwarto. Determinado na akong hanapin si Ginang Amalia. Sigurado akong gising na siya ngayon na malapit nang lumubog ang araw.Sa katunayan, hindi ko alam bakit nakaramdam ako ng kunting pag-aalala para kay Oliver. Ne-hindi ko nga alam kung gaano siya katagal mawawala sa mansyon. Kahit na sariwa pa ang mga sugat na natamo ko sa pambu-bogbog niya sa akin.Ang aking tiyan ay pumipihit at kumukulo sa paraang hindi ko gusto. Ang masama pa, naninikip ang dibdib ko. Kinakailangan kong makahanap ng mapagkaabalahan para mabago ang mood ko.Pagkatok ko sa pinto ni Ginang Amalia, narinig ko ang mahinang sabi"Come in," bago ko itinulak ang pinto.Ang matandang Ginang ay nasa kanya

Itinaas ko ang baril para tutukan ang isa sa kanila. Tinutukan din nila ako, pero naunahan ko silang magpaputok ng tatlong sunod-sunod na bala.Tatlong katawan ang bumagsak sa sahig, ang kanilang mga utak ay nadurog dahil sa tinamong bala, kasabay nito ang dugong umagos mula sa ulo nila.Naging mahigpit ngayon ang hawak ni Ginang Amalia sa aking kamay. Binilisan ko ang paghakbang. Sigurado akong mahahanap kami kung magtatagal pa kami sa loob. Naglakad kami at sinabayan ng maingat na pagtakbo sa abot ng aming makakaya, patungo sa isa pang bulwagan.Para akong ahas na nanahimik sa pag galaw ko pero wala akong masabi kay Ginang Amalia. Nadapa siya sa kanyang mga paa, at patuloy sa paghahabol ng kanyang paghinga habang nakatingin sa akin, halatang hindi ito nasaktan at nagulat lang sa nangyari, ngunit wala na kaming oras."In that corner, there is a painting of a woman in a red dress. That painting is one of the secret tunnel doors of the mansion.," bulong ni Ginang Amalia sa tenga ko at t