All Chapters of THE DANGEROUS WOMAN: BLACK STONE SIRIES 1: Chapter 1 - Chapter 10

Kinabukasan ay nagising ako sa ingay sa labas ng bahay ko. Napahilamos tuloy ako sa aking mukha. Gosh! Ang sarap nilang lagyan ng packing tape sa bibig. Magkakasunod ko ring hinilamos ang aking mukha gamit ang palad ko. Nasusurang tumayo na lang ako mula sa pagkakahiga ko sa sofa. Hindi na ako nakapunta sa aking kwarto. Dahil na rin sa pagod at sakit ng sugat ko dahil sa tama ng bala. Kaya mabilis akong nakatulog. LUMAPIT na lang ako sa bintana ng bahay ko upang tingnan kung ano ang mga nangyayari sa labas ng bahay. Nagsalubong ang kilay ko dahil sa ang mag-asawa kapitbahay ko na naman ang nag-aaway. Iiling-iling na lamang ako na umalis sa harap ng bintana. Mahirap mangialam sa mag-asawang iyon. Nagdesisyon na lamag akong pumunta sa kusina. Naamoy ko kasing nagluluto ng nang umagahan ang si Manang Erlyn. Ito lang ang nag-iisang tao na pinagkakatiwalaan ko maliban kay tito Marcos. “Hija, kumain ka na. Siya nga pala. Baka naman gusto mong mag-ingat. May tama ka na naman

Tumingin ako sa mukha ng lalaki at kitang-kita ko ang inis mula roon. Ngunit wala akong pakialam. Kahit may baril sila ay hinihintay ako matatakot sa kanila. Hanggang sa muling nagsalita ang lalaki.“Huwag mo akong mayabanga, babae! Baka ibaon kitan ng buhay!” malakas na sigaw ng lalaking kaharap ko. Ngunit tinaasan ko lang ito ng kilay.Heto pa naman ang ayaw ko sa mga tao ang masyado akong niyayabangan. Hanggang sa mabilis akong tumayo at walang tanong-tanong. Agad na umangat ang aking kamay at ubod lakas kong pinatama sa ilong nito.Isang malakas na suntok muli ang pinagkaloob ko sa sikmura nito. Halos hindi naman ito makamayaw dahil sa sasakit. Mabilis naman akong umalis sa aking kinauupuan. Muli kong pinatikim ng suntok sa tagiliran ang lalaki. Hanggang sa mapatingin ako apat na lalaking papalapit sa akin.Agad ko namang hinawakan ang katawan ng lalaking binugbog ko ay ito ang ipinambato ko sa kanila. Kasunod noon ang bigla akong humawak sa bagal dito sa itaas ng bus at agad na l

Mabilis naman akong nakarating sa bahay na inuupahan ko. Pagpasok ko ng pinto ay umupo mo na ako sa bakanteng upuan, napasandal ako at napabuntonghininga ng malalim, naisipan ko naman na humarap sa salamin na naka sabit sa dingding. Pagharap ko rito ay nakita ko ang nakakaawa kong mukha, nababahiran ito ng dugo at may mga galos na natamo, dahil sa pakikipaglaban sa tatlong lalaki.Napailing-iling na lang ako at medyo nalungkot dahil ang maganda kong mukha sa ngayon ay puro gasgas na. Nagtungo naman ako sa loob ng banyo para linisan ang aking katawan na may bahid ng dugo. Hindi naman ako nagtagal dito sa loob at agad ding lumabas. Pagkatapos magbihis ay sinimulan ko nang gamutin ang aking sugat. Kinuha ko ang vetadine para lagyan rin ang aking sugat. Hanggang sa ilagay ko ang ang gasa sa sugat ko sa aking braso. Natapos na ako sa paglinis ng mga sugat ko. Kaya naisipan ko mo na magpahinga, dahil sa sobra akong napagod sa pakikipaglaban kanina. Kaya naman humiga na ak

Ka agad naman akong bumaba sa motor. Medyo malayo naman ako sa gate kaya hindi ako makikita rito mas maganda na ang nag-iingat lalo at marami kong kalaban. Binaba ko na ang basket na dala-dala ko na kung saan nakalagay ang tinda kong balot. Sumilip pa nga ano sa side mirror ng motor upang tingnan ang mukha ko. At mukha na talaga akong vendor. Nagmadali rin akong nagpalit ng kasuotan. Tinalian ko rin ang buhok ko at saka ako nangsuot ng sombrero. Natapos na akong ipatong-patong ang mga damit ko sa aking katawan. Marahan naman akong naglakad papalapit sa gate. Lakas loob lang akong naglalakad habang nagsisigaw ng--- “BALOT kayo riyan. bili na kayo ng balot masarap ang tinda kong balot!”Bigla naman akong napatigil nang lapitan ako ng isang matandang lalaki.“Ineng, pabili nga ako ng tinitinda mong balot.” Binigyan ko naman ito at kinuha ko ang bayad sa matanda, papa-alis na sana ako ng bigla magsalita ang matanda.“Ineng, saglit lang bago ka umalis. May importante lang akong sasabih

Pumunta naman ako sa kinauukulan sa barangay ng lugar na ito para rito ko ipagkatiwala ang batang kasama ko. Umakyat kami sa loob ng building ng barangay. Pagpasok ko sa loob ay hinanap ko agad ang Kapitan nila.“Excuse me, Ma’am and Sir narito po ba ang pinaka pinuno ng barangay na ito?” tanong ko sa mga taong naabutan ko sa loob ng opisana.“Sino po sila?” bungad na tanong ng lalaki at napatingin naman ito sa bata na kasama ko. Nakita kong kumunot ang noo isang babae. Hanggang sa nagsalita uit ito. “Parang pamilyar sa akin ang batang ito?” Hanggang sa tawagin nito ang ibang mga kasama nito. Agad namang lumapit ang mga kasama nito. At tiningnan din ang batang kasama ko. “Di ba siya ang batang matagal nang nawawala at araw araw siyang hinahanap ng magulang niya,” anas ng mga kasama nito. Napangiti naman ako sa sinabi ng mga ito dahil hindi pa rin tumutigil sa paghahanap ang magulang ng bata simula nang mawala ang anak nila. “Saan mo siya nakita, Miss?” tanong ng isan