All Chapters of THE DANGEROUS WOMAN: BLACK STONE SIRIES 1: Chapter 31 - Chapter 40

Narinig kung sumisigaw ang mga tao parang may kung anong nangyayari sa lugar na ito. Bigla naman akong napatingin sa ‘di kalayuan napansin ko ang makapal na apoy na nagmumula sa squatter area. Mayamaya pa ay narinig ko ang pagdating ng mga bombero. At umingay ang buong paligid dali-dali naman akong nagtungo sa lugar na nasusunog. Nakita ko ang mga magulang na nag-iiyakan dahil may mga bata ang nasa loob pa ng mga bahay. Medyo maliit pa naman ang sunog kaya pwede pang pasukin kaya naman nag-vulonter na ako sa mga bombero na hayaan akong makapasok sa loob.“Sir, gusto kong tumulong sa pagsagip ng mga buhay---” Ngunit tumanggi naman ito dahil wala ako suporta sa sa katawan. Kaya naman naisip ko na hiramin ang suot ng isang bombero na nakahawak lang sa mahabang hose na ginagamit pang patay ng apoy.“Kuya, tutal na rito ka lang naman pahiram mo na ako ng suot mo bilang suporta dahil papasok ako sa mga bahay na iyan para iligtas ang mga batang na trap sa loob ayaw akong papasukin ng

Habang pinagmasdan ko ang tuluyan paglaho ng lalaking nakasuot ng itim ay bigla ko naman narinig ang mga wang-wang ng mga sasakyan ng mga kasamahan kong dumating.Mabilis silang nagpark at may mga kasama na rin itong ambulance at ka agad naman sinakay ang mga kasamahan kong napatay at sugatan sa pakikipaglaban kanina, labis naman ang hinagpis ng iba kong kasamahan na natira dahil ‘di nila matangap ang pagkamatay ng iba naming kasama lalo’t matagal na rin silang nagkakasama.Mabilis naman nagsi-alis ang mga ambulance dahil nagmamadali sila patungo sa malapit na hospital dito sa lugar.Nagulat naman ako nang may lumapat na palad sa balikat ko nakita ko ang mukha ni Lieutenant Morales na malungkot din, ngunit nagpasalamat ito sa pagtulong ko sa kanila. Sinabi ko rin naman dito na tungkulin ko ang tumulong sa kanila lalo at maraming buhay ng tao ang mapapahamak dahil sa drugs. “Lieutenant Morales, sa totoo lang ay labis akong na lulungkot dahil sa pagkamatay ng mga kasamahan natin

(General’s Pov)Umupo naman ako sa bakanteng upuan para magpakalma ng galit ko, dahil sa nangyaring kabobohan ng mga taohan ko.Naisipan ko rin tawagan ang pinagkakatiwalaan ko na si Bungo ang may hawak ng isang grupo rito sa Sta. Lucia.Kinuha ko ang cellphone ko at nagring naman ang cellphone nito, ka agad nito sinagot ang tawag ko.“Bungo, ngayon din ay pumunta ka sa bahay ko. Dahil mag-uusap tayo!” galit na sabi ko sa lalaki.“Sige po general ngayon din pupunta ako riyan.”Pinatay ko na ang cellphone ko at naghintay na lang ako sa pagdating ni Bungo rito sa bahay ko.Naisipan ko naman na kausapin lahat ng tauhan ko na naririto. Kaya naman lumabas ako ng bahay ko para ipagbigay sa lahat na maghanda sila dahil magtutungo kami sa laboratory, kaya inutasan ko ang isa kung tauhan na ihanda lahat ng sasakyan.Ilan saglit nga ay nakahanda na lahat ng mga sasakyan namin--- Ngunit pinagsabihan ko muna ang lahat na ngayon ay pupunta kami kay Mr Salvacion at dapat silang maghanda. Nakakatiy

Mabilis na akong tumakbo para habulin si General na tumatakas, nakita ko itong mabilis na tumatakbo patungo sa sasakyan niya, kaya naman pinagbabaril ko ito para mapigilan ko, sa takot na tamaan siya ay tumago ito sa likod ng kotse. Binaril ko naman ang driver ng sasakyan at tumama ang bala sa kaniyang ulo at namatay.Tumakbo ako sa deriksyon ni General, babarilin sana niya ako ng mabilis kong nasipa ang baril niyang hawak, tumilapon ito sa malayo, kaya walang magawa si General kundi makipaglaban sa akin.Sinuntok ko agad ito sa mukha saka ko sinipa, lumabas naman ang dugo nito sa bibig niya, kaya naman pinunasan niya ito at muling sumugod sa akin. At pagsipa ko rito ay ka agad niyang nabuhat ang hita ko at hinagis niya ako ng malayo at bumasagsak ako sa lupa at sumakit ang likod ko. Tumatawa lang ang lalaki habang hinihintay ang pagtayo ko.“Sige babae, bumangon ka riyan akala mo ba mananalo ka sa akin, ha?!” Tatayo na sana ako nang muling lapitan ako nito at pinagsisipa, napas

Mabilis akong nakalayo sa lugar at bumalik ako sa lalaking nakadapa lang sa lupa na wala ng buhay, tumawag ako ang ambulance dahil kailangan nang maidala ang bangkay ng lalaki sa morge lalo’t dumarami na ang taong nakapalibot dito sa lugar, marami din sasakyan ang naabala dahil nakaharang ang lalaki sa daan na naging dahilan ng trapik.Pagkatawag ko ng rescue ay ka agad na akong bumalik sa apartment ko. Nakita ko ang mga mata ng tao nakatingin sa akin habang papalayo ako sa lugar. Mukhang nagtataka ang mga ito sa katauhan ko.Umakyat na ako ng hakdan ng apartment ko. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Boss Niel.Nagring naman ang cellphone ko at mabilis na sinagot ito.“Hello Boss,” sambit ko. “Oh Bakit ka napatawag Nathalie?” tanong nito.“Gusto ko lang po sana itanong kung aalis na ako rito sa lugar dahil ngayon lang po ay may naganap na barilan dito malapit sa inuupahan ko bahay,” anas ko.“Tapos na ang mission mo riyan, Nathalie at kailangan mo na makabalik dito. Pata