All Chapters of THE DANGEROUS WOMAN: BLACK STONE SIRIES 1: Chapter 21 - Chapter 30

KASALUKUYAN naman akong nasa park habang nakatamabay lang nagbabakasaling makita ko ang babaeng lumapit sa akin noong unang araw ko pa lang dito sa lugar. Patingin-tingin ako sa paligid baka narito lang siya. Napansin ko rin sa relo kong pambisig na magalas- sais na nang gabi ngunit hindi ko pa siya nakikita. Kaya naman naisipan kong libotin ang lugar ilan sandali pa nga ay napansin ko ang isang kasama ang mga kabataan na nag- nag-iipon-ipon. At parang may binibenta sa mga kabataan. Lumapit ako sa mga kabataan na nag-uumpukan. Nagulat naman ang babae nang makita ako at bigla na lang itong umalis sa harap ng mga kabataan, normal siya hindi tulad ng una ko siyang makita parang wala siya sa sarili. Pero nagmamadali itong humakbang na tila takot na takot nang makita niya ako. Binilisan ko naman ang lakad at mabilis kong nahawakan ang balikat nito. “Teka lang muna Miss huwag kang matakot may gusto lang akong malaman tungkol sa binibenta mo, dahil alam kong marami kang alam sa pan

Makalipas ang isang lingo. Ngayon ay maaga akong umalis ng bahay dahil gusto kong bumalik sa abandonadong gusali sa pinagtataguan ng mga kalaban ko. Kumuha ako ng maraming pera upang magamit ko para sa aking plano. Agad kong nilagay sa bag na aking dadalhin. Kailangan ko ulit bumili ng droga para mas lalo akong pagkatiwalaan ng mga kalaban ko. Aalamin ko rin kung saan ang laboratory nila na pinaggagawan ng producto. Dahil hawak sila ng makapangyarihan tao sa bansang ito. Nakakatiyak ako na mayroon sila rito na pagawaan kaya dapat kong malaman kung saan iyon at dapat ko rin alamin kung sinong General ang kasabwat nila.Siguro naman ay ‘di magtataka ang kalaban ko at muli akong bibigyan ng producto dahil isang lingo na ang nakalipas at ang pagkakaalam din nila ay ibebenta ko ang producto sa ibang lugar. Mabilis akong lumabas ng bahay at nagpatuloy na akong maglakad patungo sa daan na dating dinaanan ko. Hindi na naman ako naligaw dahil mabilis kong matandaan ang isang lugar kapa

Mga ilang araw rin na nasa loob lang ako unit ko dahil nagpagaling ako sa bugbog na natamo ko. Medyo tuyo na rin ang mga sugat ko at malapit na ring bumalik ang lakas ng katawan ko.Lumabas ako ng pinto ng unit ko sumilip sa labas tapos nagpahingin na rin. Napansin ko agad ang mga taong naglalakaran at mga ingay ng mga sasakyan na dumadaan. Ngunit bigla kong naalala si Boss Niel. Kailangan ko nga pala itong tawagan, lalo at wala akong update tungkol dito sa mission ko dahil narito lang ako sa bahay nagpapagaling.Kinuha ko na ang cellphone ko at tinawagan ito. Nagring naman sa kabilang linya at ka agad sinagot ng boss ko.“Nathalie, bakit ngayon ka lang tuwag, ah? Ilang araw rin na hindi ka magparamdam. Are you okay?” tanong nito. “Pasensya na, boss Niel. Nagkasakit kasi ako kaya ngayon lang ulit nakatawag. Sa ngayon ay hindi pa rin ako makakabalik sa lumang gusali. Siguro ay bukas na lang. Kapag malakas na Ang katawan ko,” anas ko. “ Ano bang ano ba ang nangyari sa ‘yo, Nath

Kinabukasan maaga naman akong magising kahit late na ako nakatulog kagabi, marahan ko namang inilabas ang ulo ko sa pagkakataklob ng kumot unti-unti ko rin minulat ang mga mata ko at tumingin ako sa gilid na bahagi ko, at baka sakaling totohanin ng taong nam-bwe-bwesit sa akin kagabi ang sinabi niyang tatabi raw sa pagtulog ko.Nakahinga naman ako ng maluwag nang makita ko na wala naman siya sa tabi ko. Ngunit napaisip ako na magtungo sa labas ng pinto at baka may mensahe na naman ito sa akin.Dali-dali na akong bumangon sa pagkakahiga ko at pakusot-kusot pa ako ng isa kong mata. Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at naglakad ako palabas nang makarating ako sa pinto sa may labas kaagad ko pinihit ang doorknob at marahan ko lang binuksan ang pinto.Tumingin mo na ako sa buong hallway. Sa kanan at kaliwang bahagi ng apartment ngunit wala naman akong kakaibang napansin. Subalit sa pagtingin ko sa sahig na semento ay nakita ko muli ang sobre.Mabilis ko itong pinulot at ka agad na akong p

Pumasok na nga ako sa pinto ng unit ko lalo at medyo inaantok na ako, agad akong nagtungo sa kwarto, magpapahinga na ako, kailangan kong maghanda dahil kunting araw na lang ay susugod na ang ng buo kong team sa lugar ng mga kalaban. Ay oo nga pala, kailangan kong makakusap ang bomber dahil malaki ang maitutulong nito sa akin. Kinuha ko ang cellphone ko para matawagan ang lalaki.Nagring naman cellphone nito. “Manong, si Naty po ito, puwede po ba tayong magkita ngayon?” tanong ko sa lalaki. Napangiti na lang ako na Naty ang ibinigay kong pangalan. Hindi kasi puwede ang Nathalie. Medyo confidential iyoon.“Ikaw pala Ma’am. Ay wala pong problema. Heto po ang aking address, Ma’am Naty--- Barangay Matahimik Porok 2. Puntahan ninyo na lang po ako,” sambit ng lalaki.“Sige po Manong ngayon din ay pupunta ako riyan. Teka muna po. Paano kita mahahanap sa lugar na iyan?” tanong ko.“Ipagtanong mo lang ako Ma'am kilala ako sa pangalan ko na --- Boyong,” anas nito.“Okay po Mang Boyo