Semua Bab Married to a Mysterious Billionaire : Bab 31 - Bab 40

After we ate our breakfast, Kiel drove to our company to sort out things. Hindi n'ya pa sana balak na isama ako, pero nagpumilit ako. I should now stop working, he said. But, I told him I can still do some work. It didn't convince him, though. Dahil oo nga naman, napag-usapan na namin ang tungkol dito noon pa; na kapag malaki na ang tiyan ko, panandalian muna akong titigil sa pagtatrabaho. It just sounds so weird because he kept on pushing for it now. I don't know and I'm not sure, but I really think there's something wrong….. Hindi naman siya ganito mapilit dati. Ngayon lang. Ngayon lang s'ya tila ba may tinatago. "What time are we having our dinner?" tanong ko habang pinagmamasdan siyang busy sa pagbabasa ng mga papers na nasa lamesa n'ya."I already reserved at 8:00 pm," sagot n'ya, hindi man lang inaalis ang paningin sa mga papeles."The same restaurant?" "Yeah. Your favorite," he said in a monotone, nakatuon pa rin sa mga papeles. After the call he had earlier in the morning,

“Oh, my baby! What happened?” Sinalubong ako ng yakap ni mommy. I cried on her shoulder.Kanina nang nagsimulang paandarin ng driver namin ang kotse, tinawagan ko si mommy habang umiiyak. I informed her that I'll be home today. Ganito naman sila ni Daddy noon pa. Tuwing umuuwi ako, and it took me weeks or months to come home, lagi nila akong sinasalubong sa bukana pa lamang ng aming bahay. Pero ngayon, alam kong hindi lang ito dahil sa masaya silang makita ako, bagkus paniguradong nag alala sila sa akin. Tumawag ba naman akong umiiyak, who wouldn't be worried with that.“Mommy, I don't want to see Kiel anymore po.” Patuloy akong humagulgol sa bisig n'ya.I can feel mommy's sigh. “Let's go inside first, okay? We will have a talk,” anyaya n'ya. Wala na akong nagawa kundi ang magpa akay sa kanya. I walked like a lifeless pregnant woman still clinging to my mom.“Hon, get some water for our baby girl,” utos ni mommy kay daddy nang makaupo kami sa sala.Agad namang tumalima sa utos si Dadd

“Mom, can you help me po with the soup?” Bungad ko kay mommy. Naabutan ko silang dalawa ni dad sa sala na para bang may malalim na iniisip. Nabunutan lang ng tinik ng dumating ako. Both of them immediately smiled, then my mom furrowed her brow, confused with my sudden question.“I'm planning to make a soup for Kiel po. It makes him cope with stress, so…” I shrugged.Muling nabalik ang ngiti sa labi ni mommy. My dad on the other hand chuckled a bit. “Seems like you two had a talk already, hmm?” Mapanuyang saad ni mommy kasabay ng pag akbay sa akin.Nahihiya akong umiling sa kanya at saka nagpagiya papuntang kusina. Nagpaiwan naman si dad sa sala habang panay pa rin ang pagtawa habang nanonood ng TV.“What kind of soup does he want, darling?” Tanong ni mommy habang tulungan kami sa pagkuha ng ingredients sa refrigerator.“Anything that is spicy, mom.”Pagkasabi ko nun, mom then added a chili on the basket where we put all the ingredients we will use. Nang masigurong kumpleto na, nagsim

Hindi ko alam kung bakit sa lahat ng pwede kong i-crave, ‘yung mga pagkain pa talagang bihira kong nakain or natikman.Paano ba kasi, tuwing nag s-scroll ako sa social media, kung anu-anong pagkain ang lumalabas sa news feed ko. Natatakam tuloy ako, at ayun… hanggang sa nararamdaman ko na lang din na I want to eat those food. Like what I watched earlier, I saw a girl cooking beef tapa and eating it. And another vlogger cooking a marinated chicken! Ngayon tuloy, gusto ko rin kumain at tikman pareho iyon. I know for sure Kiel deep down is questioning all my cravings because the food I request is usually not my kind of food. Ngayon lang talaga na buntis ako kaya parang takam na takam ako sa kahit anong klase ng pagkain.It was nine in the morning when Kiel finished cooking. Pumasok s'ya sa kwarto kong may malawak na ngiti sa mga labi habang bitbit ang isang tray kung saan nakalapag ang mga niluto niya.Pinagsama ko ang aking mga kamay. I giggled and wet my lips while waiting for Kiel to

Dumating ang araw para sa meeting na sinasabi ng mga magulang ni Kiel. Actually, it is a meeting between the important people in our business. Kaya hindi na ako nabigla pa nang madatnan si Mr. Guineva na nakaupo sa oval table. Naroon na rin ang mga magulang namin ni Kiel. I was about to sit beside dad when Kiel motion me to sit with him on the corner part— perhaps, center upfront, kung saan nasa magkabilang gilid namin ang ilan sa mga importanteng tao, including our parents. "Since we are now complete, why don't we start the meeting?" mayabang na panimula ni Mr. Guineva.So, kami na lang pala ang hinihintay nila!Kiel immediately stood up and went in front. He position himself in front of a tall desk where the laptop is placed. Nagsimula na s'yang mag discuss ng mga bagay-bagay. Everything is still complicated to me honestly. Especially now that I rarely went to office and I don't know what was happening."Here's the latest update of the division of rights," as Kiel said those wor