Lahat ng Kabanata ng Married to a Mysterious Billionaire : Kabanata 11 - Kabanata 20

Mahaba-haba ang aming naging byahe. Pagkarating sa Boracay ay iginiya kami ng ilan sa mga staff nila patungo sa isla. 'Yun daw ang private resort na nirentahan ni Kiel. Hindi naman na ako nagtanong pa kay Kiel dahil obviously, baka may makakilala sa kaniya. Mas safe na kung kami lamang ang nasa isang isla at ilang mga bodyguards. 'Yun din siguro ang iniisip niya kaya mas pinili niyang mag-stay kami sa private resort.May maliit na hotel sa isla, doon kami nag-s-stay. Sakto lang ang bilang ng rooms para sa amin at sa iba pang bodyguards na kasama namin. Nasa iisang kwarto lamang kami ni Kiel. Samantalang ang mga bodyguards ay kaniya-kaniya sa kung anong tipo nila, may ilan na isang tao lang sa isang room mayroon din na dalawa o tatlo."Tayo na lang kaya ang mag-ihaw," suhestyon ko kay Kiel nang inilatag na namin ang mga gamit at pagkain sa lamesa. "We can do that later. I requested two of their chefs to cook for us. I paid them double," aniya."Isama mo na rin sa pagkain ang mga bodyg

Naging maayos ang pakiramdam ko kinabukasan kaya natuloy ang beach activities na pinaplano ni Kiel. Kiel decided to rent a boat for us to swim a bit far from the shore. Nang marating namin ang spot na kanina pa niyang bukambibig, sabay kaming tumalon sa dagat. Hinawakan niya ang aking kamay kasabay nang pag-ahon namin. I laughed. That was a good dive! It's been a long time since I've swam. Nakakagaan sa pakiramdam.Whenever I feel stressed out, beaches and nature walks are my go-to therapies. It soothes me and heals me in a way I never expected. Sa tuwing naririnig ko ang ingay ng alon ng dagat, at nakikita ang sikat ng araw maging ng buwan, para bang kinakausap ako nito na ipagpatuloy ko lang ang laban ko sa buhay.It always reminds me to stand up like how the sun rises up every morning and how the moon lights up every night. The waves also remind me that life may go wilder at times, but they can also be calm. Indeed, that's how our life works. It's dynamic. We can't always be ha

"I heard from Kiel you're going to study business management, darling?" tanong ni mommy, habang ginigiya ako paupo sa gilid.Hindi nga kami nagkamali ni Kiel. Mom organized a simple welcome party for me in our company's conference room.Pinakilala rin nila ako sa mga kasosyo nila at ilang mga empleyado, bago simulan ang kainan. Most of the people were welcoming and had a good aura. Kaya ang kabang kanina ko pang nararamdaman ay tuluyan nang naglaho ngayon."Yes mom. Magsisimula po akong mag-aral next month. Kiel organized everything… kaya medyo hindi naman na po ako nahirapan pa. I'm just looking forward to what my college life would be again, now that I'm in a different course," ngumiti ako at saka uminom ng wine. "You sure? You're really going to study business?" pagdududa niya.Alam kasi ni mommy na hate na hate ko talaga ang mga business-related stuff. Kaya paniguradong hindi niya pa rin naproseso ngayon ang mga plano ko."I'm sure, mom. Besides, I also want to help you and dad.

"Try tracking the gadgets you've got." rinig kong ani Kiel sa kaniyang kausap sa cellphone. We've been staying here at his office for hours. May mga in-assign siyang gawain sa akin para raw masanay na ako at hindi na masyadong manibago kapag pumasok na ako sa business industry.He's given me only simple tasks for the past weeks. Sabi niya ay kailangan ko munang gamayin ang mga simple tasks before going through the hardest ones. I agree with that because it's true, though. We must always not rush things, everything has to go to a process. At sa kabutihang palad, so far, nagagawa ko naman nang maayos ang lahat ng pinapagawa ni Kiel."Fine. Inform me if you have any leads." That's the last word I heard from Kiel before he ended the call.Nang maibaba ni Kiel ang tawag, agad ko siyang nilapitan. I sat on his lap.I heard him groan before kissing my lips."What is it?" tanong niya nang mapansin ang kuryuso kong tingin.I curled my lips, "You look so stressed lately. I'm just wondering if

I know we are already married pero ibang usapan iyon. We were married before because we needed Kiel for the sake of our business. But right now, we want to be married because we both love each other. At gano'n naman talaga dapat, 'di ba? We should marry someone we truly love because at the end of the day, they will be our companion in everything we do and decisions we make. Sila ang makakasama natin habang buhay. Kaya mahalaga na kung ikakasal tayo, dapat doon sa taong nakikita natin na makakasama natin through ups and downs and until our very last breath. We shouldn't tie ourselves to someone we don't love dahil sa huli, tayo lang ang magdurusa."Don't think I'm marrying you again because I impregnate you. I want to marry you because I love you, Kairylinne. I want to spend my whole life with you," saad ni Kiel sa kalagitnaan ng katahimikan."I know. I just… can't believe it's happening right now," hindi makapaniwalang sabi ko."The first time you ask me a deal to not fall in love wit