All Chapters of Impregnating The Mafia Heir : Chapter 21 - Chapter 30

ZANEVY FREALIZAPAGOD na pagod ang buong katawan ko at matinding sakit ang bumabalot sa puso ko. Wala na akong lakas pero mas lalo pa akong nanghihina. Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko habang pilit kung inaabot ang anak ko gamit ang kamay kong nanginginig pa.“H-Hindi... Ang b-baby ko...”Inilapit ito sa akin ng komadrona at ilang dangal na lang ang pagitan ng kamay upang mahawakan ang anak ko ng sunod-sunod na putok ang umalingawngaw sa buong paligid kasabay ang pagbagsak ni Jose sa sahig na naliligo sa sariling dugo.Namatay ang ilaw na nagsisilbing liwanag pero nakita kong isang nakaitim na lalaki ang pumasok sa bodega at may hawak itong baril. Hindi ko maaninag ang mukha niya para siyang anino sa mga mata ko at ng humarap ito sa akin tinutukan niya ako ng baril at kinalabit ang gatsil—“Ahhhhh!!!”Mabilis akong napa-upo sa kinahihigaan ko pero agad rin akong napahiga dahil sa matinding sakit na naramdaman ko. Muli kung ipinikit ang mata ko bago muling nagmulat.Sumalubong sa a

ZANEVY FREALIZANAGTAMA ang mata naming dalawa. Punong-puno nang pagsusumamo ang mga matang nakatingin sa mata ko. Matagal kaming nagkatitigan bago siya nagbaba nang tingin sa bisig ko dahilan para mapatingin rin ako kay baby.Bumalik ang mata ko sa kaniya at nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa kaniyang labi. Parang may sumabog sa puso ko nang makita ko siyang ngumiti. Iyong hindi lang basta ngiti kundi ngiti na abot hangang tenga na nakakapagpabaliw ng puso ko.Matagal akong nakatitig sa kaniya at hindi niya inaalis ang mata niya sa mukha ni Baby Fria. Nanlaki ang mata ko sa gulat nang makita ko ang isang butil ng luha na naglalandas sa kaniyang kanang pisngi. Malapad pa rin ang ngiti sa labi niya na dahan-dahang inaangat ang kamay niyang nanginginig pa. Dumapo ang daliri siya sa mukha ni Baby at marahan iyong hinahaplos. Napalunok ako dahil pinipigilan ko ang maiyak dahil sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko akalain na darating ang araw na ito. Iyong kahit hindi niya sabihin r

ZANEVY FREALIZAHINDI ko alam kung anong sinabi ni Ivan para maging masungit siya. Ilang beses ko siyang kinulit pero wala siyang ibang sinabi kundi layuan ko si Ivan at wag na wag akong makikipagkita dito.Iniwan ko siya sa kwarto habang pinagmamasdan niyang natutulog si Baby Fria. Bumaba ako para maghanda ng almusal. Wala si Manang dahil day off nito at nagsabing bibisitahin niya ang kaniyang kapatid. Si Becca naman may mensahe sa akin na maaga siyang umalis dahil may dadalhin siyang documents kay Papa na nakalimutan nito.Sulo ko ang kusina at wala akong kaagaw. Wala ring ibang tao dito sa mansion kundi ako, si baby at ang magaling niyang daddy. Wala rin pala ang mga bantay dahil karamihan palaging nakabuntot kay Papa maliban na lang doon sa guard sa ibaba.Nagsuot ako ng apron at nagsimulang magluto. Kung ano ang nakita ko sa fridge iyon ang niluto ko. Hinain ko na sa mesa ang omelette egg, ham and rice. Umakyat ako sa kwarto pagkatapos ko magluto.Hindi ko pa nararating ang kwarto

ZANEVY FREALIZANasa passenger seat ako ng sasakyan ni Tristan habang siya'y nagmamaneho. Galing na kami sa pinakamalapit na clinic—minor injury lang naman ang natamo ko kaya hindi ko kailangang manatili. Namayani ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Iyong ang dami kung gustong itanong sa kaniya pero hindi ko magawang magsalita dahil hindi pa rin ako makapaniwala na siya ang tumulong sa akin. Possible ba na maramdaman ko ang ganu'ng bagay sa kaniya?“Anong ginagawa mo sa lugar na iyon ng ganu'ng oras? Masyado ka ng malayo sa rancho.” Basag ni Tristan sa katahimikan. Nilingon ko siya, nakatutok ang mata niya sa pagmamaneho.“Doon ako dinala ng mga paa ko ng tumakas ako sa mga lalaking humahabol sa akin. Hindi ko alam kung anong atraso ko sa kanila para pagtangkaan nila ako.” Muli kung nilingon si Tristan ng wala akong matanggap na sagot mula sa kaniya. Tumingin siya sa akin dahilan para magtama ang mata naming dalawa.Ang nakilala kung Tristan ibang-iba sa nakita ko kanina. Hindi

ZANEVY FREALIZA“Aren't you going to escape again?”Ngumiti ako at inabot ko sa kaniya ang plato na may lamang hiniwa na apple. “May mapapala ba akong mabuti kapag ginawa ko ulit?”Walang araw na hindi niya ako tinatanong ng ganiyan sa tuwing nandidito siya. Tinanggap niya ang inabot ko at kumain ng apple. Ngumiti ako sa ginawa niya. Kinuha ko si Baby Fria bago umupo sa tabi niya sa sofa. Nakatutok ang mata niya sa TV habang kumakain. Bahagya akong umusog palapit sa kaniya. Huminga ako sa sofa at ginawa kong unan ang hita niya. Pinaupo ko si Baby Fria sa aking tiyan at nilalaro ko ito. Nabigla naman si Thyme sa ginawa ko at natigilan siya sa pagkain. Nang una akala ko itutulak niya ako palayo pero inilapag niya lang ang plato sa armrest ng sofa.“Why are you so kind these past few weeks?” “Ayaw kong mawala sa paningin ko ang anak ko. Bakit? Hindi mo ba gusto ang mga ginagawa ko?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Nagkatitigan kami pero agad ring naputol ng mapunta kay Baby Fria ang