All Chapters of ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย: Chapter 791 - Chapter 800

หลังถูกดึงออกจากกลุ่มปีศาจโอสถ ลั่วชิงยวนก็ถูกพาเข้าไปในห้องเก็บฟืนทันทีที่ลงพื้น สีหน้าของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไป นางพุ่งเข้าแทงฟู่เฉินหวนด้วยกริชจันทร์เสี้ยวในมือฟู่เฉินหวนตกใจและหลบไปทันทีลั่วชิงยวนคิดว่าฟู่เฉินหวนถูกควบคุมโดยลั่วฉิง และได้รับคำสั่งให้ฆ่านางแล้วอย่างไรก็ตาม ฟู่เฉินหวนก็มีทักษะสูงเช่นกัน เขาควบคุมลั่วชิงยวนและตรึงนางลงบนกองหญ้าได้ภายในพริบตาเขาคว้ากริชจันทร์เสี้ยวจากมือของลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนพยายามดิ้นรนอย่างสุดกำลังฟู่เฉินหวนกดนางลง มองกริชจันทร์เสี้ยว ก่อนมองนางอย่างลึกซึ้ง “นี่เจ้าคิดจะฆ่าสามีของตัวเองเชียวหรือ?”จู่ ๆ ลั่วชิงยวนก็สะดุ้งและมองดูเขาด้วยสายตาว่างเปล่าสีหน้าเช่นนี้ ดูมิเหมือนว่าเขาถูกควบคุมเลย“นี่ท่าน......”ฟู่เฉินหวนจับมือของนางยกขึ้นเหนือศีรษะ โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยแล้วถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ “หากเจ้าต้องการฆ่าข้า เหตุใดมิฆ่าเสียตั้งแต่ในห้องนั้น ตอนนี้มันสายไปแล้ว”ลั่วชิงยวนมองใบหน้าและดวงตาลึกซึ้งของเขา หัวใจเต้นแรง หัวใจของนางเต้นแรง “ท่านมิได้ถูกควบคุมหรอกหรือ?”ฟู่เฉินหวนกางฝ่ามือออกแล้วถามขึ้นว่า “นี่คือกู่ผูกจิตใช่หรือไ

“ท่านอ๋อง! ข้างล่างนี่มีอาวุธเต็มไปหมดเลยพ่ะย่ะค่ะ!”ทันใดนั้นลั่วชิงยวน และฟู่เฉินหวนก็กระโดดตามลงไป ข้างใต้มีห้องใต้ดินขนาดใหญ่มากซ่อนตัวอยู่ หีบไม้มากมายเต็มไปด้วยดาบและธนู ลั่วชิงยวนหยิบอาวุธออกมาทดลองใช้หนึ่งชิ้น ช่างคมกริบเซียวชูเหลือบมองอาวุธในห้องใต้ดินนี้และตกตะลึง "คุณภาพและปริมาณดังกล่าวต้องใช้เงินมากมายทีเดียว!”ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงเล็กน้อย “เกรงว่าในห้องเก็บฟืนของทุกบ้านคงมีห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยอาวุธพวกนี้ด้วยเหมือนกัน”ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วและสั่งเซียวชูทันที “เจ้ากลับไปนำกำลังพลจากเมืองหลวงมาที่นี่เดี๋ยวนี้ ต้องยึดอาวุธของที่นี่ไว้ให้ได้! ห้ามให้สูญหายแม้แต่ชิ้นเดียว!”เซียวชูตอบทันที “พ่ะย่ะค่ะ!”จากนั้น เซียวชูก็พาคนออกไปลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนกลับมาจัดการห้องเก็บฟืนให้อยู่ในสภาพเดิม แสร้งทำเป็นมิรู้ว่ามีสิ่งใดอยู่ใต้โรงฟื้นเหล่านี้มีแต่ต้องใช้วิธีเช่นนี้ พวกเขาจะได้มิไหวตัวทันจนขนย้ายอาวุธหนีไปเสียก่อนแต่ที่นี่มีอาวุธซ่อนอยู่มากมาย ไม่มีทางขนย้ายทั้งหมดได้ในเวลาอันสั้นลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนลงจากภูเขาทันทีเซียวชูเหลือม้าไว้ให้พวกเขาเพียงตัวเดียว ดังนั้นท

ประตูถูกเตะจนเปิดออกอย่างกะทันหัน และร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาในห้องเมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ เขาจึงดึงดาบออกจากฝัก และโยนฝักใส่เฉินซวนอี๋ ด้วยพลังที่แข็งแกร่งมากจนกระแทกร่างของเฉินซวนอี๋ให้ถอยออกไปเก้าอี้ในมือของนางก็ล้มลงกับพื้นเช่นกัน“เจ้ากำลังทำอะไร!” ฟ่านลิ่งเสวียนใบหน้าเปลี่ยนสี เมื่อได้เห็นฉากนี้เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วพลิกตัวเฉินซวนอี๋ใบหน้าของเฉินซวนอี๋เต็มไปด้วยความโกรธ ดึงกริชออกมาและพุ่งเข้าหาลั่วหลางหลางที่อยู่ข้างเตียงในขณะนี้ เฉินซวนอี๋มีเพียงความคิดเดียวในใจ นั่นคือการฆ่าลั่วหลางหลาง!แต่ฟ่านลิ่งเสวียนจะปล่อยให้นางมีโอกาสนั้นได้อย่างไร ยามฉุกเฉินเช่นนั้น เขาเตะร่างของเฉินซวนอี๋จนนางล้มลงกับพื้นหลังเฉินซวนอี๋ล้มลง นางยังพยายามจะลุกขึ้น แต่ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในท้องทำให้นางมิสามารถลุกขึ้นได้อีก “โอ๊ย ท้องของข้า…”บริเวณที่เฉินซวนอี๋นั่งอยู่ มีเลือดสดหยดลงมาที่พื้นลั่วหลางหลางตกตะลึง“สตรีชั่วช้า!” ฟ่านลิ่งเสวียนโกรธ ดุด่าเฉินซวนอี๋ “เจ้ามิคู่ควรกับการอุ้มท้องทายาทตระกูลฟ่าน!”“โอ๊ย… ใครก็ได้ ลูกของข้า ลูกของข้า…” เฉินซวนอี๋ร้องขอความช่วยเหลืออย่างเป็นกังวลลั่

สีหน้าของลั่วชิงยวนเปลี่ยนไป “เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”จือเฉาหยิบกล่องไม้ออกมาแล้วส่งให้ลั่วชิงยวน “คุณหนูหลางหลางมาที่นี่เมื่อเช้านี้ เดิมทีนางต้องการรอให้พระชายากลับมายังโรงเตี๊ยม แต่ดูเหมือนจะมีนักฆ่าไล่ล่านางอยู่เจ้าค่ะ!”“นางมอบสิ่งนี้ให้บ่าวและออกไปแล้วเจ้าค่ะ!”จู่ ๆ หัวใจของลั่วชิงยวนก็เต้นระทึก “ไปแล้ว? ไปที่ใด?”จื่อเฉาส่ายหัว “บ่าวมิรู้เจ้าค่ะ!”ลั่วชิงยวนเปิดกล่องผ้าและเห็นว่ามีเส้นผมอยู่ภายในนี่คงจะเป็นผมของเฉินซวนอี๋จู่ ๆ หัวใจของลั่วชิงยวนก็รู้สึกวิตกหวาดหวั่นขึ้นมา คงเป็นลั่วหลางหลางที่เก็บเส้นผมนี้ได้ และถูกเฉินซวนอี๋จับได้เอาพูดตามหลักเหตุผลแล้ว ลั่วฉิงน่าจกลับมาที่เมืองซีหยางก่อนหน้าพวกเขา คนที่ไล่ล่าลั่วหลางหลางน่าจะเป็นลั่วฉิง!ดังนั้นนางจึงกลับไปที่สมาคมการค้าเฟิงตูอย่างล้าช้า แล้วจึงค้นพบว่าเสวี่ยชวนเฟิงบุกเข้าไปในห้องลับ ลั่วฉิงจึงจุดไฟเผาห้องลับด้วยความแข็งแกร่งของลั่วฉิง ลั่วหลางหลางอาจตกอยู่ในอันตรายเมื่อฟู่เฉินหวนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ปลอบใจนางทันที “อย่าเพิ่งกังวลเลย เราไปหาตัวนางกันก่อน!”จือเฉากล่าวอย่างรวดเร็วว่า “มีบุรุษอีกคนอยู่กับคุณหนูหลาง

ยังมิใจแน่ว่าผู้นำของสมาคมการค้าเฟิงตูคือตระกูลเหยียนหรือไม่ หากเป็นตระกูลเหยียน เหตุใดจึงมีความเกี่ยวข้องกับแคว้นหลีได้?ตระกูลเหยียนมีอำนาจในเมืองหลวง และไทเฮาก็เกือบจะควบคุมจักรพรรดิด้วยอำนาจดังกล่าว ยังจำเป็นต้องสมรู้ร่วมคิดกับแคว้นหลีอีกหรือ?พวกเขามิจำเป็นต้องตุนอาวุธเพื่อก่อกบฏ พวกเขามิจำเป็นต้องทำเช่นนี้เลยหลังจากถามเรื่องที่ต้องการรู้หมดแล้ว ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนก็กลับไปเป็นเวลาดึกแล้ว แต่ลั่วชิงยวนยังคงตัดสินใจจะไปหาลั่วหลางหลางฟู่เฉินหวนมิวางใจ เขาจึงไปกับนางด้วยเมื่อพบฟ่านลิ่งเสวียนในค่ายทหารที่เขาประจำการ ก็ได้เห็นลั่วหลางหลางด้วย!“พี่หลางหลาง!” ลั่วชิงยวนรู้สึกตื่นเต้นลั่วหลางหลางประหลาดใจอย่างมาก เดินมาเข้ามาหา “ชิงยวน ท่านอ๋อง เหตุใดพวกท่านจึงมาที่นี่ได้?”“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นวันนี้ข้ารู้หมดแล้ว โชคดีที่เจ้ามิเป็นไร!” ในที่สุดลั่วชิงยวนก็รู้สึกสบายใจฟู่เฉินหวนยังขอบเจ้าฟ่านลิ่งเสวียน “ครั้งนี้ขอบใจเจ้ามาก”ฟ่านลิ่งเสวียนตกใจ และเอ่ยอย่างรวดเร็ว “นี่คือสิ่งที่กระหม่อมควรทำ กระหม่อมหาได้กล้ารับคำขอบคุณจากท่านไม่พ่ะย่ะค่ะ!”ฟู่เฉินหวนถามว่า “เจ้าม