All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 971 - Chapter 980

“องค์หญิงหก ฟางเหยาเหยา ตู้ตงหงกับฉินรั่วซือควรเปลี่ยนเป็นสวีเยวี่ย เผิงเสี่ยวฮุ่ยและเว่ยอวิ๋นนะ!”หลิงอวี๋เอ่ยขึ้นมา “สวีเยวี่ย เผิงเสี่ยวฮุ่ยและเว่ยอวิ๋นต่างก็เก่งวรยุทธ มีความอดทนดี ทั้งยังเตะลูกกลมได้ดีอีกด้วย! พวกนางเหมาะสมกว่า!”ยังมิทันที่เซียวทงจะพูดอะไร ตู้ตงหงก็ตะโกนขึ้นมา “พระชายาอ๋องอี้ นี่ท่านหมายความว่าอย่างไร? กำลังดูถูกใครอยู่หรือไร? เหตุใดท่านมิพูดว่าให้เปลี่ยนตัวหลิงหว่านเล่า? เห็นได้ชัดว่าท่านมีอคติกับข้า!”ฉินรั่วซือลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางมิอยากได้รับเหรียญขยะนั่น!แต่นี่เป็นโอกาสที่จะแสดงตัวต่อหน้าองค์จักรพรรดิกับเซียวหลินเทียน!หลังจากกลับมาจากเว่ยโจว ฉินรั่วซือก็คิดอยู่ตลอดว่าจะเข้าใกล้เซียวหลินเทียนแล้วแต่งงานเข้าตำหนักอ๋องอี้ได้อย่างไรแต่ก็มิเคยมีโอกาสนั้นเลย!วันนั้นฉินรั่วซือรู้สึกกลุ้มมากจึงพาสาวใช้ไปจุดเครื่องหอม นางอธิษฐานต่อหน้าพระว่า ขอเพียงนางได้แต่งงานกับเซียวหลินเทียน นางจะมาปิดทองพระพุทธรูปคิดมิถึงเลยว่า หลังจากที่นางคำนับเสร็จจะมีสตรีที่งดงามมีเสน่ห์ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังพระพุทธรูป นางมองฉินรั่วซือด้วยรอยยิ้มมิคล้ายยิ้มแล้วเอ่ย“เจ้าอยากแต่ง

เมื่อเซียวทงเห็นว่าฉินรั่วซือมิยอมเปลี่ยนตัวก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจให้กับหลิงอวี๋ “ท่านพี่สะใภ้สี่ อย่าได้ทำให้ความกระตือรือร้นของทุกคนลดน้อยลงเลย! เอาตามนี้เถิด!”“ไป พวกเราไปเปลี่ยนอาภรณ์เตรียมตัวกัน!”ฟางเหยาเหยาก็มิพอใจที่หลิงอวี๋เสนอจะเปลี่ยนตัวนางเช่นกัน จึงลากตู้ตงหง เผยเหลียนและคนอื่น ๆ ตามองค์หญิงหกไปเปลี่ยนอาภรณ์หลิงอวี๋จนใจ จึงกระซิบกับอันซิน “เจ้าให้พวกสวีเยวี่ย เผิงเสี่ยวฮุ่ยและเว่ยอวิ๋นไปเปลี่ยนอาภรณ์ด้วย เตรียมพร้อมไว้หากประเดี๋ยวมีคนมิไหวก็จะให้เข้าแทน!”มิรู้ว่าอันซินไปบอกพวกนางว่าอย่างไร แต่คนเหล่านั้นมิได้มีการโต้แย้งแล้วไปหาที่เปลี่ยนอาภรณ์ทันทีทางด้านแขกบุรุษได้ยินว่าพวกสตรีกำลังจะแข่งขันเตะลูกกลมกัน จักรพรรดิอู่อันจึงนำพวกเขามารอชมความสนุกกันทั้งสามกลุ่มจากสามแคว้น มีองค์หญิงจากทั้งสามแคว้นเป็นหัวหน้า อันได้แก่ เซียวทง มู่หรงชิ่งและเซี่ยโฮ่วตานรั่วไทเฮาเป็นประธานในการจับสลาก หัวหน้าทั้งสามคนต่างเปลี่ยนเป็นชุดขี่ม้า มัดผม เรียบร้อยและยืนต่อหน้าไทเฮาอย่างกล้าหาญไทเฮายิ้มแล้วให้ไป่ซุ่ยวางหลอดฉลากไว้บนโต๊ะ และเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “การแข่งขันเตะลูกกลมสตรีสามแคว้น

หลังจากถูกเตือนจากหลิงอวี๋ จูหลานก็ได้ตรวจสอบเรื่องที่เสี่ยวเป่าของนางติดเชื้อโรคฝีดาษแล้วสิ่งที่ทำให้นางตกใจก็คือ อาการเจ็บป่วยของเสี่ยวเป่านั้นเกิดขึ้นจากฝีมือมนุษย์จริง ๆ!และเป็นพระชายาเว่ยอีกแล้วที่ติดสินบนคนรับใช้ แอบเอาเสื้อผ้าที่ผู้ป่วยโรคฝีดาษสวมใส่มาวางไว้ใต้หมอนของเสี่ยวเป่าเงียบ ๆจูหลานโกรธมาก และดุด่าองค์ชายเย่“ท่านไม่มีความสามารถที่จะไปเทียบเทียมกับผู้อื่นด้วยซ้ำ แต่กลับคิดถึงตำแหน่งนั้น! ดูเอาเถิด ท่านเพิ่งจะเคลื่อนไหว เขาก็ลงดาบกับลูกชายของท่านแล้ว!”“ท่านยังห้ามหม่อมฉันมิให้ไปขอร้องพี่สะใภ้สี่ให้มาตรวจเสี่ยวเป่าอีก… หากไม่มีพี่สะใภ้สี่ เสี่ยวเป่าก็คงตายไปแล้ว!”จูหลานตะโกนออกมาอย่างเศร้าเสียใจ “เซียวหลินมู่ หม่อมฉันแต่งงานกับท่านโดยมิคิดว่าท่านจะต้องกลายเป็นผู้สูงศักดิ์ที่สุดในฉินตะวันตก!”“หากตำแหน่งนั้นสำคัญสำหรับท่านมากถึงเพียงนั้น... สำคัญมากจนท่านแลกได้กระทั่งชีวิตของเราแม่ลูก! เช่นนั้นท่านก็ไปแย่งชิงมาให้ได้เสียเถิด! หวังเพียงว่าในท้ายที่สุดท่านจะมิเสียใจเพคะ!”ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา จูหลานก็ขับไล่องค์ชายเย่ออกจากเรือนของตนก่อนหน้านี้นางบอกหลิงอวี๋ว

การเดิมพันมีการตกลงแล้วทั้งสองฝ่ายก็พร้อมที่จะแข่งขันกันแล้วผู้รักษาประตูที่เซียวทงเลือกคือหลี่อวี้เจิน นับว่าเป็นผู้รักษาประตูที่พึ่งพาได้ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ให้ลู่หนานไปหาข้อมูลคุณหนูเหล่านี้แล้ว จึงพอจะเข้าใจสถานการณ์โดยรวมของทุกคนหลี่อวี้เจินผู้นี้มาจากครอบครัวนายทหาร ฝึกฝนวรยุทธกับพ่อและพี่ชายของนางมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นความคล่องตัวและความอดทนของนางจึงไม่มีปัญหาหลิงอวี๋ หลิงหว่าน เผยเหลียนและตู้ตงหงนั้น เซียวทงจัดให้เล่นกองกลางฉินรั่วซือ ฟางเหยาเหยา เถาลี่และเจียงอวี้ สี่คนนี้เล่นเป็นกองหลังส่วนกองหน้าคือเซียวทงกับเจิงจื่ออวี้รับผิดชอบเมื่อได้ยินสิ่งนี้หลิงอวี๋ก็เอ่ยโดยมิรู้ตัว “องค์หญิงหก ให้เจียงอวี้ไปเล่นไปกองหน้ากับท่านเถิด! เจียงอวี้มีความอดทนที่ดี ดังนั้นนางจึงเหมาะสมกว่าที่จะเป็นกองหน้า!”เซียวทงเลิกคิ้วแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย “หลิงอวี๋ ข้าเป็นหัวหน้าหรือเจ้าเป็นหัวหน้า? ข้าย่อมมีเหตุผลของตัวเองที่จัดการเช่นนี้! เจ้าเพียงแค่เชื่อฟังคำสั่งก็พอแล้ว!”“แม้ว่านี่จะเป็นการแข่งขัน แต่ก็คล้ายกับการต่อสู้ หากเจ้ามิฟังผู้นำ ก็จะถูกลงโทษ!”หลิงอวี๋โกรธขึ้นมาครู่หนึ่ง เห

เซียวทงเห็นสภาพเปื้อนเลือดของหลิงหว่าน ก็ยิ้มอย่างเย็นชา แต่กลับแสร้งทำสีหน้าน่าเกรงขาม“อุบัติเหตุในระหว่างการแข่งขันก็เป็นเรื่องปกติ จะโทษพวกเจ้ามิได้หรอก!”“หลิงหว่าน เจ้าเองก็มิใช่คนใจแคบถึงเพียงนั้นใช่หรือไม่? ใคร ๆ ก็ได้รับบาดเจ็บกันได้ เจ้าแค่โชคร้าย จะตำหนิเจิงจื่ออวี้กับตู้ตงหงมิได้หรอก!”“...”หลิงหว่านอ้าปากแต่ก็พูดมิออก นางบอกได้หรือว่าเจิงจื่ออวี้กับตู้ตงหงตั้งใจ?นอกจากนี้ เมื่อครู่หากมิใช่เพราะองค์หญิงหกเหยียบตน หากมิได้เหยียบลงมาเช่นนั้น นางคงไม่มีทางได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้!“หลิงหว่าน ทุกคนมาเข้าร่วมการแข่งขัน! หากเจ้ากลัวเจ็บเมื่อครู่เจ้าก็แค่หยุดเล่น แล้วตอนนี้เจ้ามาทำเป็นน่าสงสารเช่นนี้ให้ใครดูเล่า?”เผยเหลียนเอ่ยอย่างมิพอใจ “พวกนางขอโทษเจ้าแล้ว เจ้าจะมิแสดงออกอะไรเลยหรือ?”หลิงอวี๋ให้หลิงซวนนำกล่องยาของตนมาแล้ว เมื่อได้ยินว่าเผยเหลียนยังคงพูดกับหลิงหว่านเช่นนี้จึงขมวดคิ้ว“เผยเหลียน เจ้ามิเห็นหรือว่าใบหน้าของหลิงหว่านได้รับบาดเจ็บ? เจ้าอยากให้นางแสดงออกอะไร?”หลิงอวี๋ยิ้มเยาะพลางเอ่ย “ที่พวกเจ้ารีบร้อนขอโทษมิใช่เพราะอยากจะล้างมลทินให้ตนเองรึ? หากพวกเจ้า