Lahat ng Kabanata ng Taming The Mafia Queen: Kabanata 11 - Kabanata 20

Saktong kumakain ng hapunan sina Mommy at Zakhira nang dumating ako kaya naman sumabay na ako.Maingat kong pinanuod ang galaw ni Mommy habang umupo ako sa silyang nasa harapan niya. Patuloy ito sa pagkain at hindi ako binibigyan ni kahit tingin man lang.She's aware that I'm here right?"What's with the look kuya?" kunot-noong tanong ng aking kapatid nang mapansin niya ang tingin ko kay Mommy.I took a deep breath bago sa pinalipat-lipat ang tingin sa kanila.I was about to asked something when Mom suddenly glance at me with a serious face."Hayaan mong ang sarili mo ang makaalala ng mga nangyari sa nakaraan, wag kang magtanong dahil lalo ka lang maguguluhan." walang emosyon niyang wika.Natigilan naman si Zakhira at napaawang ang labi bago napatingin sa akin."I don't get it. Wala akong naaalala na naaksidente ako ng malubha para makalimot ako ng ganito" usal ko bago napasandal sa upuan.Doon ay tila nagkaroon ng ideya si Zakhira sa mga nangyayari base sa pagtikom ng bibig nito at p

My mind was blank when I got home. Nadatnan ko si Zakhira na seryosong nag-aaral sa sala. Inayos ko ang aking salamin dahil bahagyang lumuwag iyon.Natigilan ako at napapikit ng mariin. Kaya pala..Kaya pala hindi ko maalis-alis ang salamin na ito noon dahil nanatili ang halaga nito sa utak ko."Totoo ba?" tanong ko sa kapatid ko.Inangat niya ang kanyang paningin sa 'kin kasabay nang pangungunot ng kanyang noo."Totoo bang hindi namatay si Zhayn sa car accident?" I asked clearly while gritting my teeth.Nakita ko ang bahagyang panlalaki ng mata ni Zakhira na mabilis ding napalitan nang pagiging seryoso. She leaned on the sofa and look at me straight."Yes," she simply answered, waiting for me to fire a question again."Yura, was she the one who killed him?" I asked emotionless.My sister smirked 'though I can see the pain and longing in her eyes. "Huhulaan ko, hindi mo na naman siyang pinagpaliwanag," aniya sa halip na sagutin ako.Natigilan naman ako sa kanyang tinuran. Somehow, I f

Mabilis na lumapit si Hirro at kinarga ang munting bata na nasa aking harapan. He looked at me coldly although his eyes seems bothered with something.Muli ko sanang titingnan ang bata ngunit mabilis niya itong isinubsob sa kanyang balikat."Aalis ka na ba?" malamig na tanong niya sa akin."Who is she?" seryosong tanong ko imbes na sagutin ang tanong niya."My sister," agad na tugon niya.Pinakatitigan ko pa siya upang hanapin ang kasinungalingan sa kanyang mata ngunit siguro nga ay gano'n talaga sila kahusay pagdating sa pagkukubli."May kailangan ka pa ba?" tanong sa 'kin ni Hirro na tila gustung-gusto na akong paalisin.I looked at the girl again. Nakatalikod man siya sa akin ay gano'n nalang kalakas ang dating ng kanyang presensya sa sistema ko."I'm going," pamamaalam ko bagamat ayaw ng aking paa na gumalaw paalis."Okay," tipid na saad niya at mabilis akong tinalikuran dahilan para muli kong masilip ang mukha ng bata.Can it be?Wala sa sarili akong lumabas ng bahay at sumakay s

YURA's POV:"Ikaw?" hindi makapaniwala kong usal habang nakatingin kay Zhayn—ang kapatid ng mahal ko.Malungkot s'yang ngumiti sa 'kin dahilan para mag-init ang sulok ng mata ko."Wala akong ideya na aabot ang lahat sa ganito..." Pagpapaliwanag niya sa kabila ng kanyang ngiti.Marahan akong napailing at nanghihinang ibinaba ang nakatutok kong baril."Bakit? Bakit ka sumanib sa kanila?""Point your gun at me, Yura," he reminded instead of answering me."How can I fvcking point the gun at you?!" I shouted with frustration."You know the rules, Yura," mapait niyang sambit. "And you should protect that baby..." Bumaba ang tingin niya sa tiyan ko at pilit na ngumiti.I stiffened in my place."Kill me, Yura Zhynn. End my life," he uttered and gave me a genuine smile.Marahan akong umiling. "Alam mong hindi ko kaya," pumipiyok kong wika."Kayanin mo, Yura, para sa batang nasa sinapupunan mo, para sa kapatid ko at para sa 'yo," aniya.Paulit-ulit akong umiling."Alam kong alam mo na papatayin

YURA's POV:"You're here," untag niya mula sa likuran ko.Hindi ko s'ya nilingon. Pinagpatuloy ang pagmamasid sa buong eskwelahan mula sa rooftop ng gusali na kinaroroonan namin. Naramdaman ko ang paglalakad niya hanggang sa mapunta siya sa gilid ko."Ano'ng iniisip mo?" seryosong pang-uusisa n'ya.I let out a deep sigh and looked at him. "I can feel it, Takeo. The war is coming," mahinang anas ko.He stared at me for a short moment and then walked behind my back. Naramdaman ko ang unti-unting pagpulupot ng braso niya sa bewang ko kasabay nang pagdikit ng katawan niya sa 'kin."You're ready for that, right?" maamong tanong niya.Mapait akong ngumiti sa kawalan. "I am..." Isinandal ko ang sarili sa kanya. "But still, umaaasa ako na hindi na aabot ang puntong 'yon," I murmured.Naramdaman ko ang malalim niyang paghinga. Marahan niyang hinaplos ang braso ko na tila ba sa gano'ng paraan ipinaparamdam ang pag-intindi niya sa 'kin.I roamed my eyes around the campus."It was so peaceful back