All Chapters of The CEO's Personal Maid: Chapter 41 - Chapter 50

Hindi ko alam kung bakit ang high quality no'n pero halatang luma na ang litrato. Isang batang lalake na may bughaw na mga mata nasa likod ng isang cute na bata. Nasa upuan sila at nakayakap ang lalake mula sa likuran. Ang nakapagpangiti sa akin ay parehas silang nakatawa, labas ang lahat ng ngipin at singkit ang mga mata. Parang may nakitang nakakatawa."You were two year old by that time and I'm seven.""Weh?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinarap siya. "Ang bata ko pa pala kaya hindi ko maalala!" Muli kong tinignan ang picture namin at pinalaki iyon. "Ang cute ko pa dito!'"Hanggang ngayon naman," dagdag niya at niyakap pa ang bewang ko. Hunalakhak naman ako dahil sa kaunting kilig. "Sige na nga, maniniwala muna ako ngayon!" Inilipat ko iyon at mas lalong natawa nang makita ang susunod na litrato. Nang ipakita ko iyon kay senyorito ay humalakhak din siya. "Ang bully mo naman sa akin no'n!" reklamo ko sa kanya dahil nakatawa na naman iyong batang lalake at iyong maliit na bata

Kung kagabi ay masaya ako, kinabukasan naman ay na-stress ako. "Hindi pa ba natin sisimulan 'tong research?" tanong ko sa lider namin dahil kami na lang ang grupo na walang ginagawa. Ang iba ay puro reklamo na dahil nahihirapan. Kami ay? Nganga pa rin!"Ipapagawa na lang natin sa labas! Magbayad na lang kayo ng contribution. Asahan niyong mahal 'yon!" tangging anunsyo niya at lumabas ng silid.Napabuntonghininga ako at tinignan ang ibang ka-grupo nang maramdaman ang titig nila sa akin. "Paano kung mahuli na hindi tayo ang gumawa no'n? Alalahanin niyo, may defense tayo!" reklamo ko sa kanila."I-iyan din ang naisip ko kaya sana tayo na lang ang gumawa. Kahit maraming maitanong, alam kong masasagot natin basta tayo ang gagawa," sagot ng pinakatahimik sa klase naming si Neri.Tumango naman ako at sinulyapan ang ibang ka-grupo. "Agree ba kayo ro'n?" "G!" sabay-sabay na sagot nila."Ikaw na ang mag-lead, Neri! Walang kwenta 'yong Top 1 natin! Kala ko pa naman ang ganda niya ka-grupo!" ut

Tinulungan kami ni senyorito sa pagbuo ng research paper namin. Siya ang nag-guide sa amin at nag-check kung tama ang nagawa namin. Dahil do'n ay mas napadali ang pagtapos namin sa RRL, ang pinakamahabang parte at kritikal na bahagi dahil ang hirap maghanap ng bagong related studies sa ibang bansa lalo na rito sa Pilipinas. "Sis, ang busy mo na! Nawawalan ka na ng time sa amin!""Busy ako sa research namin! Ako kasi ang leader!" sagot ko at niyakap sila dahil parang seryoso ang tampo nila. Sabagay, isang linggo ko rin silang 'di nakausap dahil puro mga kagrupo ko ang kasama ko."True ba 'yan?" hindi kumbinsidong tanong ni Franz. "Baka busy ka lang sa jowa mo! Jusko! I-kick ka namin sa grupong 'to!""Hindi, ah!" mabilis na sagot ko at may naalala. "May tanong ako!""Ano 'yon?!" mabilis na lumapit sa akin sina JP at Franz. "Uhaw na uhaw sa chismis, ah!" natatawang puna ko sa kanila.Bigla naman akong hinampas ni JP. "Naman, sis! 'Di kami mabubuhay nang wala 'yon!" "Tungkol sa sinabi

"Sa susunod na! Hindi naman 'yon gano'n ka-importante," paliwanag ko at lumapit sa kanya para yakapin siya. "Tulog na tayo!" Humikab pa ako kaya mahina siyang natawa."You must be tired of school works," saad niya at niyakap ako pabalik. Napasandal ako sa dibdib niya at pumikit. "You should sleep now. You deserve to rest after a long day." Hinaplos niya pa ang buhok ko at hinalikan ako sa noo kaya mas lalo akong inantok. "Dito ka lang?" inaantok na bulong ko. "I'll leave later. Let's sleep together next time." Tumango ako at mas humiga ng komportable. "Goodnight, senyorito," bulong ko."Yeah, sleep well, baby." Paggising ko ay yakap ko ang isang unan. Bigla kong naalala si senyorito. Umalis pala talaga siya.Nag-unat ako at ginawa ang morning routine bago lumabas. Papunta na ako sa kusina para puntahan si mama nang makasalubong si senyorito. Bagong bihis at ang gwapo habang may hawak na malaking teddy bear at box ng chocolate. "You're already awake!" Napangiti siya at agad akong

"Basta, sumakay ka na lang! Ako na gagawa ng part mo sa research," bulong ko rin at humagikgik. Natawa na lang siya at kumain na nang matapos mag-picture. "Sis, may dumi ka sa side ng lips mo," ani Franz sa akin. Napatingin naman ako kay Troy nang mabilis niya akong iniharap sa kanya at pinunasan ang gilid ng labi ko. May sauce pala roon."Sakit niyo sa mata!" reklamo ni Rence at naubo pa. "Rika, can we talk?"Naeatatwa ako nang may marinig na pamilyar na boses. Lahat kami ay nag-angat ng tingin sa lalakeng nagsalita. Naabutan ko ang malamig na tingin ng bughaw niyang mga mata sa akin. "Ayaw ko," matigas na sagot ko at hinawakan ang braso ni Troy. "Kumain na tayo.""Rika, sino 'yan? Ang sama ng tingin sa akin," mahinang bulong niya sa akin."Ex ko," mapait na sagot ko at muling sinulyapan si senyorito na magkasalubong ang kilay. "Umalis ka na, naiilang mga kasama ko!""Let's talk after you eat, then," mahinahong sagot niya at tumalikod na sa amin.Humigpit ang kapit ko sa kutsara