"Gano'n talaga 'pag mayayaman, sis! Uso sa kanila ang fixed married," ani Mona at inakbayan ako.Napabuntonghininga ako at umiling. "Iba si senyorito. Mahal niya ako. Ramdam ko 'yon!""E, gan'yan din ang sinabi mo sa ex mo. Ano na bang pangalan no'n?" tanong niya pa. "Basta iyong nang gago sa 'yo!""Alam niyo mga sis, nagulat talaga ako kanina!" si JP naman ang nagsalita at mas lumapit pa sa amin. "Sympre 'di ba mas matagal nilang kilala si Senyorito Brandon! E 'di mas maalam sila sa mga naging ka-relasyon niya!""Wala akong makitang girlfriend sa mga FB post niya, mga sis! Pero marami siyang reactors at commentors na babae at halatang yayamanin!" sambit naman ni Franz habang ipinapakita sa amin ang timeline ni senyorito."Baka nasa IG?" tanong ni JP at hinampas ang braso ko na para bang may lamok doon. "Alam mo ba ang IG account niya, sis?""Hindi," simpleng sagot ko. Napangiwi naman silang tatlo."Dapat alam mo lahat ng account niya! Pati messages dapat tinitignan mo baka mamaya kab
Kung kagabi ay masaya ako, kinabukasan naman ay na-stress ako. "Hindi pa ba natin sisimulan 'tong research?" tanong ko sa lider namin dahil kami na lang ang grupo na walang ginagawa. Ang iba ay puro reklamo na dahil nahihirapan. Kami ay? Nganga pa rin!"Ipapagawa na lang natin sa labas! Magbayad na lang kayo ng contribution. Asahan niyong mahal 'yon!" tangging anunsyo niya at lumabas ng silid.Napabuntonghininga ako at tinignan ang ibang ka-grupo nang maramdaman ang titig nila sa akin. "Paano kung mahuli na hindi tayo ang gumawa no'n? Alalahanin niyo, may defense tayo!" reklamo ko sa kanila."I-iyan din ang naisip ko kaya sana tayo na lang ang gumawa. Kahit maraming maitanong, alam kong masasagot natin basta tayo ang gagawa," sagot ng pinakatahimik sa klase naming si Neri.Tumango naman ako at sinulyapan ang ibang ka-grupo. "Agree ba kayo ro'n?" "G!" sabay-sabay na sagot nila."Ikaw na ang mag-lead, Neri! Walang kwenta 'yong Top 1 natin! Kala ko pa naman ang ganda niya ka-grupo!" ut
Napalingon ako sa nagising na si senyorito at niyakap siya. "Approved 'yong title na ginawa mo!" balita ko sa kanya habang malaki ang ngiti. Ipinakita ko pa sa kanya iyong gc namin."Congrats!" Napangiti rin siya. "You will start doing it tonight?""Tatanong ko pa mga kasama ko!" sagot at tinawagan sila para sumagot agad sila hindi iyong puro seen lang sa gc. "I'll just eat my dinner then. Call me if you need help," paalam niya at tumayo. "'Di ka pa pala kumain?" Nataranta ako at tumayo rin. "Ipag-aahin na kita, senyorito!""I can do it, baby. Just focus on your paper now," malambing na saad niya at humalik bago lumabas. Niligpit ko ang kalat na gamit sa kama habang hinihintay ang pagsagot nila sa tawag ko. Anong ginagawa ng mga 'to at ayaw akong sagutin? "Hello?" halos pabulong na bati ni Neri."Hi! Start na natin ngayon kahit intro?" excited na tanong ko sa kanya at minention iyong iba na sagutin ang tawag ko. "Sabihin mo nga kung hindi sila mag-join ngayon 'di ko ilalagay panga
Tinulungan kami ni senyorito sa pagbuo ng research paper namin. Siya ang nag-guide sa amin at nag-check kung tama ang nagawa namin. Dahil do'n ay mas napadali ang pagtapos namin sa RRL, ang pinakamahabang parte at kritikal na bahagi dahil ang hirap maghanap ng bagong related studies sa ibang bansa lalo na rito sa Pilipinas. "Sis, ang busy mo na! Nawawalan ka na ng time sa amin!""Busy ako sa research namin! Ako kasi ang leader!" sagot ko at niyakap sila dahil parang seryoso ang tampo nila. Sabagay, isang linggo ko rin silang 'di nakausap dahil puro mga kagrupo ko ang kasama ko."True ba 'yan?" hindi kumbinsidong tanong ni Franz. "Baka busy ka lang sa jowa mo! Jusko! I-kick ka namin sa grupong 'to!""Hindi, ah!" mabilis na sagot ko at may naalala. "May tanong ako!""Ano 'yon?!" mabilis na lumapit sa akin sina JP at Franz. "Uhaw na uhaw sa chismis, ah!" natatawang puna ko sa kanila.Bigla naman akong hinampas ni JP. "Naman, sis! 'Di kami mabubuhay nang wala 'yon!" "Tungkol sa sinabi
"Yes, as long as you are that clingy girlfriend." Kapwa kami napangiti at gano'n ang ayos hanggang sa makabalik kami sa kwarto niya. Pinaupo niya ako sa kama niya at isinindi ang TV para hindi ako mainip habang naghihintay sa kanya. Inilibot ko ang paningin sa mga disenyo ng silid niya at agad na nilapitan ang picture frame na nasa gilid ng kama niya. Bago ang litrato at kuha iyon noong nasa pageant ako!Nakangiti ko iyong ibinaba at napatingin sa phone niyang katabi ng frame nang umilaw iyon. May nag-text. Base sa notification ay si Rhianne.Tiniis kong huwag buksan at basahin iyon nang makitang swipe lang ang kailangan para mabuksan iyon. Pero ilang saglit pa ay natagpuan ko ang sariling nakakuyom ang kamao dahil sa nabasang mensahe.Rhianne: Thanks for the ride. I already miss you, hon! Can't wait to see you tomorrow!Umiling ako at kinontrol ang sariling emosyon bago pa magbasa ng mas naunang convo nila at mag-overthink. Ibinalik ko iyon sa dating pwesto at umupo sa kama. Pumikit
"Sa susunod na! Hindi naman 'yon gano'n ka-importante," paliwanag ko at lumapit sa kanya para yakapin siya. "Tulog na tayo!" Humikab pa ako kaya mahina siyang natawa."You must be tired of school works," saad niya at niyakap ako pabalik. Napasandal ako sa dibdib niya at pumikit. "You should sleep now. You deserve to rest after a long day." Hinaplos niya pa ang buhok ko at hinalikan ako sa noo kaya mas lalo akong inantok. "Dito ka lang?" inaantok na bulong ko. "I'll leave later. Let's sleep together next time." Tumango ako at mas humiga ng komportable. "Goodnight, senyorito," bulong ko."Yeah, sleep well, baby." Paggising ko ay yakap ko ang isang unan. Bigla kong naalala si senyorito. Umalis pala talaga siya.Nag-unat ako at ginawa ang morning routine bago lumabas. Papunta na ako sa kusina para puntahan si mama nang makasalubong si senyorito. Bagong bihis at ang gwapo habang may hawak na malaking teddy bear at box ng chocolate. "You're already awake!" Napangiti siya at agad akong
"Ito ba 'yong gift niya sa 'yo, ha?!" Tumango ako habang naka-plaster ang ngiti sa labi. "'Yan ang when!" saad nila at kinikilig na niyugyog ang braso ko. "Swerte mo, sis!" Pagkabalik ko sa room namin ay binuksan ko agad ang Facebook account. Ang daming notification na nag-add at react sa mga dating post ko pero ang inuna kong tinignan ay iyong timeline ko.Bumungad sa akin ang shared post na may litrato ni senyorito. May caption pa ito na, "Kilala ko 'to pero 'di ko kayo bibigyan ng clue!" Si Franz pala iyon at kasama sa post iyong screenshot mula My Day ko! Nanlaki ang mga mata 'to habang tinignan iyong My Day ko dahil ang dami nang views! Binalikan ko ang post at naka-crop ang pangalan ko sa screenshot. Tangging iyong picture lang ng teddy bear, chocolate at love letter ang nakikita. Nalaman ko kung bakit ang daming react ay views ng My Day ko nang bisitahin ang comments sa orihinal na post. May nag-mention sa akin do'n na hindi ko kakilala. Nagbasa pa ako ng comment at biglan
"Basta, sumakay ka na lang! Ako na gagawa ng part mo sa research," bulong ko rin at humagikgik. Natawa na lang siya at kumain na nang matapos mag-picture. "Sis, may dumi ka sa side ng lips mo," ani Franz sa akin. Napatingin naman ako kay Troy nang mabilis niya akong iniharap sa kanya at pinunasan ang gilid ng labi ko. May sauce pala roon."Sakit niyo sa mata!" reklamo ni Rence at naubo pa. "Rika, can we talk?"Naeatatwa ako nang may marinig na pamilyar na boses. Lahat kami ay nag-angat ng tingin sa lalakeng nagsalita. Naabutan ko ang malamig na tingin ng bughaw niyang mga mata sa akin. "Ayaw ko," matigas na sagot ko at hinawakan ang braso ni Troy. "Kumain na tayo.""Rika, sino 'yan? Ang sama ng tingin sa akin," mahinang bulong niya sa akin."Ex ko," mapait na sagot ko at muling sinulyapan si senyorito na magkasalubong ang kilay. "Umalis ka na, naiilang mga kasama ko!""Let's talk after you eat, then," mahinahong sagot niya at tumalikod na sa amin.Humigpit ang kapit ko sa kutsara
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B