All Chapters of Vengeance of the Battered: Chapter 41 - Chapter 50

I don't know the whole story yet. Hindi ko alam kung anong dahilan ng bata para magpalaboy-laboy sa kalsada at namumutla ang mukha na parang isang linggo nang hindi nalalagyan ng pagkain ang kumakalam niyang sikmura.Lucile has made sure to me that Sarah's doing well under one roof with Liam. And she even told me that aside from being a top student in her school, may career din daw sa showbiz itong bata.And why the hell has she turned out to be a homeless person now?Saktong naabutan kong dumidilat ang mga mata ni Sarah nang makita kong kausap siya ni Dianne sa loob ng isang room dito sa health center. Imbes na tumuloy pumasok, naupo na lang ako roon sa upuan sa harap ng room niya while waiting for Dianne-as I allowed her to talk to her and inform me what is Sarah really up to.Hindi ako p'wedeng makita ni Sarah dahil alam kong kahit na magpakilala ako sa kanya bilang twin sister ng sarili ko, I don't think she'll believe that instant.While waiting, I received a phone call from Henr

“Tantanan mo na ang kahibangan mo sa namatay mong asawa.” I placed my right palm on his ampled chest as I pushed him away from me. “Kung hindi ka maka-move on sa kanya, ‘wag mo akong tingnan.” “Wala rin sa akin ang hinahanap mong Sarah,” I added. “Hindi ako search and rescue officer para hanapan mo ako ng taong nawawala, William Soriano. Kung hindi mo sana pinabayaan ‘yong bata, hindi ka mamomroblema nang ganyan, and worse… you’re accusing someone who’s not related to her to be the suspect.”“Excuse me…” Ibinawi ko na lang sa ngisi ang tensyon na bumabalot sa katawan ko at ang panginginig ng nakatago kong kamao. “I’m innocent until proven guilty.”“Her mother woke up.”Saktong natalikuran ko na si Liam at inaya na si Rocco na umalis doon, tila traffic light ang narinig kong sinabi niya para maudlot akong magpatuloy sa pag-alis.“That’s why I’m looking for Sarah. ‘Di ba gusto ng kapatid mong ibalik si Sarah sa nanay niya?” While still not facing him, I said, “Sana mahanap mo na ‘yang

“Hindi ko alam na may uninvited visitor pala tayo for today,” bungad ko sa opisina nang madatnan kong kausap ni Rocco si Jessica. “Anong ginagawa mo rito?” “I dropped by to invite both of you to Liam’s Bachelor party… happening later at 7 in the evening.”Hindi makabasag-pinggan ang ngiti niya at mukhang feel na feel pa ang pagkakaupo roon sa couch.“Gusto ng magiging asawa ko na ‘wag ko raw hayaan na hindi ko kayo maimbitahan. That’s why I’m here-”“Ang cute mo naman pala… masunurin ka palang aso.”That was intentional. Baka kasi hindi siya aware na buntot na lang ang kulang sa kanya, and then her transformation is complete.“You’re invited me several times to be in one place with your man… and you’ve been pissed off at me not even once, but all the time.”“Sure ka na ba talaga riyan? Hindi mo naman kailangang sundin lahat ng gusto ng asawa mo… lalo na kung hindi makabubuti sa relasyon n’yo.” “Are you saying I’m inviting bacteria to join our life?”Ang sarcastic ng tawa niya. Plast

“Akala ko ba saglit ka lang?”Hindi ko inaasahang sa pag-uwi ko ng bahay, maabutan ko pang gising si Henrix at nakaupo mag-isa sa may sofa nang walang ilaw.“‘Yong sinabi mo bang ‘sandali’ ka lang doon… aabutin ka pala ng umaga.”“Alas-nuebe pa lang ay umalis na ako sa venue. Kina Lucile ako dumiretsyo kasi inaya niya akong mag-movie marathon,” ang palusot ko.Now that I’m on his shoes when telling lies to me, mahirap nga pala talagang magdahilan. Kaya’t proud na talaga ako sa mga taong hindi nauubusan ng idadahilan sa partner nila.“Sana nag-text ka man lang para hindi na kita hinintay.”“Wala naman akong sinabing hintayin mo ako. I just reminded you to fetch Audrey, and after that… you can now take your rest. Nagkulang ba ako sa paalala?”Habang nagtatanggal ng sapatos, hindi ko maiwasan na maging uncomfy as I noticed his strange stares to me. “What?”“Nag-aalala lang ako na ‘pag umuwi ka na rito… may iba na pala.” Iniwan niya na punong-puno ng tanong ang utak ko.Ano bang nangyayar

Sa susunod na araw kami magtutuos ni Imelda ayon sa mga pulis. Mukhang may schedule pa ang bruha, dinaig pa ang mga businessman na hindi mapirme sa upuan nila dahil kabilaan ang meetings at conferences.Okay na rin naman sa akin ‘yon dahil minamadali rin ako ni Rocco na pabalikin ng Aether. “Anong kaartehan ang nagaganap dito?” “Sis, naka unli call and text ka ba? Kasasabi ko lang kanina, ‘di ba?”Sa ginawang pagbulong ni Rocco, mas nabwisit lang ako lalo. “Okay, fine,” he mouthed and stepped away from me. “Paano ka magiging successful n’yan kung lagi mong paaandarin ang kaartehan mo, Zia? Kabago-bago mo rito, inaartehan mo na ako agad?” “Then who’s fvcking human can eat a frog? Never akong pinakain ng family ko ng palaka. Nakakadiri. Mabaho. Malansa! And you’re asking me to eat that fvcking animal now?!” Narindi ako sa matinis niyang pagsigaw sa akin. Kung mapagtaasan nga niya ako ng boses, parang ako pa ang empleyado sa aming dalawa ngayon. “May I remind you who you’re talkin