“For sure… takot ‘yang bebe mo.”“Saan nga matatakot? Halloween theme ba ‘yong party?” gulong-gulo kong tanong.Sabay kasi kami ni Lucile na pupunta roon sa venue pero magkahiwalay na papasok.“I don’t understand the need to be afraid.” “Hindi mo ba alam?”“Ang alin nga?”“Most of the men attending the Bachelor’s party cheated on their partners!” matinis ngunit pabulong niyang sabi sa akin.“May mga sexy ladies nga naman na guests doon, and karamihan pa naman sa mga attendees ay lalaki. Malaki talaga ang tendency na magloko ang mga ‘yan at maka one-night stand ‘yong mga babaeng malalaki ang pakwan at mababango ang kepyas.”“Hindi naman ako lalaki para mag-cheat-”“Girl, sa panahon kung saan tayo nabubuhay ngayon… hindi lang lalaki ang nagloloko. Pati na mga babae-”“So, iniisip mo bang may potensyal ako na mag-cheat?” “Malay ko sa iyo! Ikaw… pakiramdaman mo ang katawan mo.” Wala namang nakakatawa para tawanan ako nitong si Lucile.“Hindi ubrang sa isip mo, e ayaw mong mag-cheat o ay
“Akala ko ba saglit ka lang?”Hindi ko inaasahang sa pag-uwi ko ng bahay, maabutan ko pang gising si Henrix at nakaupo mag-isa sa may sofa nang walang ilaw.“‘Yong sinabi mo bang ‘sandali’ ka lang doon… aabutin ka pala ng umaga.”“Alas-nuebe pa lang ay umalis na ako sa venue. Kina Lucile ako dumiretsyo kasi inaya niya akong mag-movie marathon,” ang palusot ko.Now that I’m on his shoes when telling lies to me, mahirap nga pala talagang magdahilan. Kaya’t proud na talaga ako sa mga taong hindi nauubusan ng idadahilan sa partner nila.“Sana nag-text ka man lang para hindi na kita hinintay.”“Wala naman akong sinabing hintayin mo ako. I just reminded you to fetch Audrey, and after that… you can now take your rest. Nagkulang ba ako sa paalala?”Habang nagtatanggal ng sapatos, hindi ko maiwasan na maging uncomfy as I noticed his strange stares to me. “What?”“Nag-aalala lang ako na ‘pag umuwi ka na rito… may iba na pala.” Iniwan niya na punong-puno ng tanong ang utak ko.Ano bang nangyayar
[E, anong magagawa ko? Nakapangako ako riyan sa inaanak ko na ako naman ang maghahanda at gagawing bongga ang party niya bukas.][Pero ako naman ang magtatanong sa iyo, Kris.][May nangyari talaga sa inyo?]Expected ko naman na magtatanong talaga si Lucile. Sa tinginan pa lang kasi namin kagabi, alam kong may hinala na siya sa mga planong gagawin ko.Though it was really unplanned that I’m going to share the night with Liam like a burning fire. Pero nangyari na, e.“Hindi naman niya matatandaan na may nangyari sa amin. Although unplanned ito… medyo may kaunting plano rin akong nagawa.”“I just made him drink his wine containing drugs. Anuman ang nangyari kagabi, I’m sure he’ll completely forget about it,” I replied in between my chuckles.“So, you don’t have to worry. Hindi ko ginawa ‘yon para sirain ang kasal nila.”But the truth is… I did.Ako mismo ang umalam kung paano nagkakilala si Jessica at Liam. Ang kwento kasi ni Lucile sa akin ay four months pa lang daw ang relasyon ng kapa
Sa susunod na araw kami magtutuos ni Imelda ayon sa mga pulis. Mukhang may schedule pa ang bruha, dinaig pa ang mga businessman na hindi mapirme sa upuan nila dahil kabilaan ang meetings at conferences.Okay na rin naman sa akin ‘yon dahil minamadali rin ako ni Rocco na pabalikin ng Aether. “Anong kaartehan ang nagaganap dito?” “Sis, naka unli call and text ka ba? Kasasabi ko lang kanina, ‘di ba?”Sa ginawang pagbulong ni Rocco, mas nabwisit lang ako lalo. “Okay, fine,” he mouthed and stepped away from me. “Paano ka magiging successful n’yan kung lagi mong paaandarin ang kaartehan mo, Zia? Kabago-bago mo rito, inaartehan mo na ako agad?” “Then who’s fvcking human can eat a frog? Never akong pinakain ng family ko ng palaka. Nakakadiri. Mabaho. Malansa! And you’re asking me to eat that fvcking animal now?!” Narindi ako sa matinis niyang pagsigaw sa akin. Kung mapagtaasan nga niya ako ng boses, parang ako pa ang empleyado sa aming dalawa ngayon. “May I remind you who you’re talkin
“Gawa ng kahibangan niya, hindi ako pumayag. I used Audrey as my card to stop him being delusional while suspecting he’s Audrey’s father-”“Pero siya naman talaga, ‘di ba?” Inikutan niya ako ng mga mata, acting like she’s tired of repeating the same advice she spoke months ago.“Alam mong suportado ko ang pagtatago mo riyan sa pamangkin ko sa kapatid ko, Kris. Mula noon ay hindi kita tinutulan sa kagustuhan mo. Ang isang pakiusap ko lang sa iyo, para hindi na maghanap ng anak ‘yang si Liam sa iyo, don’t let him see Audrey.”“Alam naman natin pareho na magkakagan’to. That the moment he met your child, magsisimula ‘yang magsuspetsya sa iyo. Na mangyayari ito. Kasi no’ng nakita niya ‘yong bata, alam kong sa isang pagkikita pa lang na ‘yon, marami na siyang mapapansin. E, dumalawa pa nga kamo, ‘di ba?” “So, you’re saying it’s my fault?”“Kasalanan mo naman talaga, Kris. Maski si Henrix nga ay ingat na ingat d’yan kay Audrey na hindi makita ni Liam… ‘cause he knows what will happen next.”
“Sa party ng anak mo nangyari ang lahat! Sa venue namatay ang apo ko kaya ‘wag kang magmalinis dito! Umpisa pa lang, alam ko nang maitim ang budhi mo!” Dapat ay bukas pa kami magkikita ni Imelda sa presinto, pero dahil sa nangyari ay naaga.Ang kakapal ng mga mukha nilang ireklamo ako dahil sa pagkamatay ni Sarah. Ni hindi ko nga nagawang dikitan ng balat ‘yong bata, tapos mapagbibintangan pa akong mamamatay-tao?“Be careful when accusing someone, Mrs. Soriano. Wala kang enough lead or evidence na magpapatunay na ako nga ang pumatay sa apo mo.”Siguro ay sinanay na ako ni Henrix sa lamig, thanks to him kasi nagawa ko namang kontrolin ang sarili kong maging cold at hindi maiyak kahit na nagluluksa na ang puso ko sa pagkamatay ni Sarah.“You can’t accuse me of doing the crime by just stating that Sarah attended my daughter’s party. Nandoon ka ba sa party?”“Pero nasa venue ng party ang apo ko. Nasa host ng party ang sisi-”“Mas nagmumukha kang tanga at walang alam sa batas sa ginagawa
“May planong magpakasal si Maui… and she doesn’t want her parents to be aware of her plans.”“I… I don’t get it.” “Hindi ako p’wedeng maglahad ng maraming detalye tungkol doon. Pasensya na…” He gazed upon me as if reassuring he’s telling the truth.“Basta ang isang bagay lang na p’wede kong sabihin sa iyo… tinutulungan ko lang si Maui na paghandaan at ilusot ang secret wedding na gusto niya. That’s it. ‘Yon lang ang business ko sa kanya.”“At her situation now, ako lang ‘yong available na p’wede niyang pagkatiwalaan. She’s leaning on my shoulder now. Ang hinihingi ko lang sa iyo ay ang tiwala mo sa akin. By fixing these things, I promised to make it up to you. Babawi ako sa inyo ni Audrey. Just please… I really need your trust for now.” Mukha namang hindi ko talaga siya mapipilit na magsalita ngayon kaya hindi na ako nagpumilit pa. Kung controversial man ‘yon, hindi ko na lang aalamin sa paraan na p’wede kaming magkagalit.This might be it. Mayroon na naman akong kailangang tuklasin
Bago dumiretsyo sa trabaho, naisipan kong dumaan sa bahay ni Lucile. Naisip kong kahit sa kanya at kay Liam ko na lang idaraan 'yong pakikiramay ko sa pagkamatay ni Sarah. Since Liam and I have talked yesterday, baka pagtampuhan pa ako ni Lucile sakaling kalimutan ko siya. "Kalmado ka na ba? Ipapasok ko na 'to?" Hindi pamilyar na boses ng lalaki ang napakinggan ko noong magtangka ako na kumatok sa pinto. "Sige na, ipasok mo na." But that voice, of course that's from Lucile. Ang lalim ng hinugot niyang buntong-hininga para sa kababalaghan na ginagawa nila roon sa loob. "Basta dahan-dahanin mo lang, Ivan. 'Wag mo akong bibiglain." Now I know the name of the guy-Ivan. Saan na naman kayang lupalop ng dating app nakilala ni Lucile 'yong lalaki? Hay nako. Napapangiwi ako sa mga napakikinggan ko sa labas ng bahay ni Lucile. Sana sa motel na lang sila nagganyan... kaumay. "Kinakalikot ko na nga, oh. Masakit ba?" What the fvck? Are they really on the verge of making a baby? "Masarap. I
"Hen..." Without completing my name, sunod-sunod na umagos ang luha sa mga mata ni Kris habang nakakapit pa rin siya sa kamay ko.Agad akong umupo upang makapantay siya. Nawalan na ako ng pake kung mayroon mang nakatutok na mga camera sa amin ngayon. Itong pagkakataon na malaman kong naaalala na ako ni Kris ang hindi ko kayang palampasin."Do you... remember me now?""Your name has always been... inside this." Habang hawak ang kamay ko, she placed it on her chest-well, not the breast part."Sorry... I'm very sorry kung nakalimutan ka ng isip ko, Hen. Hindi ko rin alam kung paano nangyari-"I really hate to see her cry, so para hindi ko makita na umiiyak siya... sa pamamagitan ng pagyakap ko sa kanya, likod na lang ng ulo niya ang makikita ko.Because when she cries, nasasaktan din ako."Hindi mo kasalanan 'yon. Hindi rin naman ako galit sa iyo kasi kinalimutan mo ako nang limang araw," natatawang tugon ko."Binilang ko talaga 'yong araw na hindi mo ako maalala para mailista ko sa list
"We're here to visit Miss Gwen. Saan ba siyang room, Doc-"Humarap ako roon sa nagtatanong na babae, at napagtantong sina Tanya at Corrine 'yon.Both of them are wearing glasses.The only difference they had is Tanya is wearing a puff crisscross back dress na color white and she pairs her outfit with a strap trendy flat sandals in beige color.While Corrine's outfit is always simple yet classy. She wears a solid cut out Mandarin collar dress and paired it with a black minimalist metal decor point toe slingback pumps.In other words, Tanya's outfit is how SHOPEE app users dress, while Corrine is for SHEIN's users."Remind ko lang kayo na hindi siya nakakaalala," sabi ko roon sa dalawa bago sila pumasok sa kwarto.At sabay rin naman silang napaatras."She has suffered a minor internal bleeding on her brain. As a complication, she lost her memory. Pero short-term memory loss naman ang kanya.""There's still no definite time as to when she will regain her memory," I added."So... hindi ni
Naisip kong bago ako bumalik sa ospital, dumaan muna ako sa burol ni Lucile. I can't just not show myself there and exhibit my greatest sympathy because of her family's loss.Kahit na ang dami niyang ginawang kasalanan sa buhay namin ni Kris, still I have at least percent of gratitude for her for offering a friendship to Kris... kahit na hindi naman totoo."Nakikiramay po ako."Hindi ko kilala 'yong sinalubong kong matanda, but I guess she's one of the family member of the Soriano's.So, I proceeded to the long coffin and placed the flower I bought on the top of it. Now... as I was able to see the dead body of Lucile, confirming she was really dead, magkahalong lungkot at saya ang nararamdaman ko.Maybe she has run out of time to change, but then... deserve niya naman.Sa akin na may atraso siya, nakakatuwa naman talagang sinundo na siya ng kampon ng demonyo. However, nalungkot din ako kasi hindi niya na matutuloy 'yong kaisa-isang tama na nagawa niya sa buong buhay niya-to save the l
"Doon na kayo dumaan," turo niya sa likod na bahagi namin at mayroong pinto roon."Daan 'yan palabas dito. May kotseng nakaparada roon at... sakyan n'yo na. Mas hassle kung kukunin n'yo pa sa harap ang kotse n'yo. Anumang oras ay nandito na ang mga pulis.""Sumama ka na sa amin-""Hindi na, Liam." Lucile gave us her weak smile. "Hangga't buhay ako, hindi ko hahayaang makaapak ang mga pulis sa teritoryo ko. Hanggang sa huling hininga ko, poprotektahan ko sila."'Yong mga aso't pusa rito sa loob na ang iingay at masayang naglalaro, sobrang swerte nila to have Lucile. Na kahit gusto ko man na sumubok na kumbinsihin si Lucile na tumakas na lang, alam kong mabibigo lang ako.Because right at this moment, mas nananaig sa puso niya ang pagmamahal sa mga alaga niyang inampon niya at pinalaki rito sa kuta niya sa gitna ng bukid."Kris, tara na-""Umalis na kayo, Kris!" narinig ko ulit ang nakakabinging sigaw niya sa akin. "Hayaan mo na akong mamatay rito. Deserve ko naman, sis.""Lucile, pleas
"Excited much, Liam?" Sumakit ang tenga ko sa mala-mangkukulam na tawa ni Lucile. "Nag-uusap lang naman talaga kami. Because we have some sort of agreement.""He begged me not to speak about the truth to Audrey. Binantaan ko kasi siyang ako ang magsasabi kay Audrey na hindi si Henrix ang tatay niya-""So, sa iyo nalaman ni Audrey ang lahat?!"Hindi na ako nakapagpigil pa sa pagkakataon na ito, nagawa kong makawala sa siko niya, ngunit hindi sa tutok ng baril ni Lucile sa akin."Kailan mo ba matututunan na manahimik sa mga nalalaman mong hindi pa p'wedeng ipaalam sa iba, Lucile?""Don't talk like it's my fault, Kris. Kasi kasalanan mo naman talaga ang lahat, okay? It should be you who deserved to be blamed... kasi ikaw itong hindi marunong pumili ng tao na pagkakatiwalaan ng mga sikreto mo."I gasped in the air, realizing the huge mistake I've made in my entire life."Lucile, pakawalan mo na kami. Sumama ka na lang sa amin sa mga pulis-""Kung makakasama kita sa kulungan, Liam... bakit
"I think we're here."Namatay na ang engine ng sasakyan nang maigilid na ito ni Liam."Susunod naman si Henrix sa atin. Kung kakailanganin man natin ng backup, I hope... on time silang dumating dito."Sabay kaming bumaba ng sasakyan at pinasok ang isang... uhh... nag-iisang pintuan sa gitna ng bukid?Nang subukang buksan 'yon ni Liam, nakakandado sa loob. Kaya't ginawa na niya ang ipinagbabawal na technique; sinira niya na ang doorknob. At... bumungad sa amin ang medyo may kahabaan na hagdan paibaba. Sumunod lang ako kay Liam nang mauna siyang bumaba roon.Jusko, ano bang klaseng lugar ito?Mayroon namang mahabang pasilyo ang dadaanan namin. Sa magkabilang salamin ng makipot na pasilyo, tanaw ko roon ang laman nitong underground place na pinagtataguan ni Lucile-mga hayop. Mga aso at pusa na may kani-kaniyang kulungan at ang iingay nilang magsitahol."Ito siguro ang dahilan kung bakit nalubog kayo sa utang?" Ang tinutukoy ko kay Liam ay ang presyo ng pagpapagawa ng gan'tong klase ng ku
(Two Voices, One Song is now playing)"Call me unfair for not telling you about this surprise, hindi ka tuloy nakapaghanda," hiyang-hiya niyang tugon habang napapakamot sa kanyang batok nang matapos na 'yong kanta. "Hindi na kasi matatawag na surprise ito kung alam mo na ang mangyayari.""Ano nga bang okasyon, Hen?" medyo nauutal pa ako kasi... hindi pa rin ako maka-get over sa ganda ng kanta at dahil sobra kong na-enjoy 'yong pakikinig."Special day ang September 18, nakalimutan mo na ba?"Inisip ko nang matindi kung anong okasyon ang mayroon sa petsang binanggit niya... kung kaninong birthday, binyag, kumpil? Ano ba? Wala naman akong maalala."You forgot that the same day Audrey celebrated her birthday... anniv namin ni Gwen 'yon," bumulong siya sa akin. "At 'yong ngayon naman, I consider this day our anniversary-the exact day you choose to consider me as your second home."Muli na namang umawang ang bibig ko, at sandali lang din ay natawa na lang ako.Because he's telling the truth
"Kung hinayaan kitang pumasok doon, sayang naman na hindi mo naipanganak si Audrey." Parang nanumbalik ang kulay ng mundo ko when Henrix mentioned Audrey's name."You started your life with totally none. With a total blank page. And when you gave birth to Aud, hindi lang buhay mo ang nagkaroon ng kulay... kung hindi pati 'yong akin, nagkaroon ng kabuluhan while playing as her father temporarily.""Yeah..."While capturing the memories, the moments, the beautiful images my mind could remember since I gave birth to Audrey until she grew up, while reminiscing those... I could say that my daughter has always been my reason why I'm still fighting for life."Si Audrey... siya 'yong kaisa-isang magandang pangyayari na naganap sa buhay ko. Nang ipanganak ko siya... I'm proud of myself that... for once in my life, nakagawa ako ng tama.""Paano ba maging tama para sa iyo?"Abala akong nag-s-senti rito, kaso bumanat na parang siraulo si Hen. Ewan ko ba kung seryoso ba siya sa itinanong niya o sa
"Well, we... we really have to show them we're in love... that the proposal is sincere. Gusto nila ng kasal since magkakaroon na nga ng baby. And so, that happens. Kaya lang kinausap ko na si Maui about dito. The situation happening right now is already beyond the plan we had before."Now I realize everything. Na kaya pala noong mga panahong sumubok ako na hamunin si Henrix na magsabi sa akin ng totoo, hindi niya magawang magsalita."If the plan continues, magiging komplikado lang ang lahat. So, I tried my best to convince her be brave enough na magsabi na ng totoo sa mga magulang niya. Lalo ngayon na umuwi pa talaga rito sa Pilipinas si Mama dahil asang-asa siya na ikakasal kami ni Maui."Hesitant siyang tumitingin sa akin at agad rin namang umiiwas. "You know... ayokong abalahin naman 'yong mga magulang kong may trabaho sa ibang bansa para lang sa okasyong hindi naman totoo... so, I begged Maui to start to speak the truth to everyone who deserves to know about it."And when Maui beg