All Chapters of Vengeance of the Battered: Chapter 61 - Chapter 70

“Kris, anong ginagawa mo rito?”Hindi pa man ako tuluyang nababalik sa katinuan, I saw Henrix entering the room.He gave me a quick glance before throwing his attention to the patient. “Kumusta naman po kayo, Mang Luisito?”“Nako, doc… Okay na okay ako. Magaling kasi ‘yong doktor na gumamot sa akin at sobrang maalaga pa ng mga nurses dito.” “Mabuti naman po kung gano’n.” Agad na lumapit si Henrix sa akin tiyaka niya hinawakan ang kamay ko. “She’s my wife... Kris. Nakakagulat na kilala n’yo po pala itong asawa ko?”“Ahh, asawa mo pala siya, doc.” “Yes. And… Uhm... May we excuse ourselves for a moment?”Agad akong hinatak ni Henrix palabas ng kwartong ‘yon, pero nananatili pa ring gulong-gulo ang isip ko sa mga katanungang nanganganak na naman sa dami. “What are you doing here?”“You… too?” balik ko sa kanya ng tanong. “Dito ka na ba naka-duty?” “They needed me here. Kulang sila sa mga doktor dito, so kahit mahirap para sa akin na isiksik sa schedule ko na kahit isa o dalawang beses

“Why not? Gusto mo pa bang subukan na linisin ang pangalan mo sa akin? Naloko mo ako noon, oo. Napaniwala mo akong kakampi kita! Pero alam mo, Rocco… ngayon alam ko na. Kilala ko na ang ugali mo-”“Gwen, can you please listen to me first?” Kumapit siya sa balikat ko at pwersahan niya akong pinaupo sa sofa. “Marami kang pinoproblema, and I know that, okay? But this is not the right place to think too much out of boundaries. Hindi tama ‘yang mga iniisip mo tungkol sa akin.”“Since the very start, I have been true to you… all the time. Hindi ako naging peke sa iyo. Hindi ako nagpanggap. Hindi kita niloko. And whether you believe me or not, nasasaktan din ako na nangyayaring ‘to sa iyo ngayon.”“I’m trying to help you… believe me. I’m trying my best to help, but…” He sincerely looked at my eyes while his other hand was pinching my right. “Those people who want to destroy you, Gwen… they are doing great.” “W-What?” “Mukhang hindi ka updated sa nababalita ngayon.” Tangan ang remote ay bi

Nagsimula nang mamuno ang sandamakmak na luha sa mga mata ko.Tumakbo ako palapit kay Nay Minda at lumuhod sa tapat niya. Sa abot ng makakaya ko, hinigpitan ko ang kapit sa kamay niya."Sigurado na po ba kayo sa desisyon n'yo? Malay n'yo naman may milagro pang mangyari-""Oras ko na talaga, hija... kaya hindi na ako aasa sa milagro. Kaya nga kita gustong makita at makausap, e syempre... bago man lang ako mawala ay malaman mo sana ang katotohanan." "Katotohanan?" Bahagya kong nailayo ang mukha kong kanina ay nakapatong sa magkadaop naming palad. "Ano pong sinasabi n'yo?" "Hija, hindi ko talaga gustong malaglag ang anak n'yo ni Liam. Kung 'yon ang iniisip n'yo na pakay ko kung bakit ako namasukan sa bahay n'yo. Hindi... 'yon totoo."Nanggigilid na ang luha ni Nay Minda, kung kaya't ang daliri ko ang nagkaroon ng silbi para patuyuin ang pisngi niya."Inutusan lang ako ni Lucile na gawin ang bagay na 'yon. Ayaw ko namang malagay sa alanganin ang pamilya ko kung hindi ako susunod sa kany

Hinanap ko na sa mga lugar na alam kong naglalagi si Lucile pero wala akong bakas ng anino niya ang nakita man lang.Sarado ang bintana at pinto ng bahay niya. Sa paborito naman niyang bar na pinupuntahan, wala rin siya roon. Even in her favorite hair salon, I don't see any traces of her.Isang lugar na lang ang naiisip kong p'wede niyang puntahan-ang nanay niyang demonyita rin.So, ang daan patungo sa restaurant ni Imelda na noon ay sinira ko ang naging destinasyon ko. Para na rin makumusta ko kung ano nang lagay ng restaurant niya, at kung dinudumog pa rin ba 'yon ng tao sa kabila ng paglilinis nila sa pangalan n'yon after nilang ibintang sa akin pabalik ang tungkol sa issue.And as I arrive at the place, I see a lot of improvement than the last time I went here.Noong unang beses kasi na nagtungo ako sa lugar na ito, naka-tarpaulin lang 'yong pangalan ng restaurant tapos nakasabit lang sa puno. But the change happened to here, gamit na nila ngayon ay billboard. Sa gilid ng tinatayu

"I was looking for you all over the world. Nandito ka lang pala," bungad ko sa may counter ng bartender at tinabihan ang babaeng kahit likod pa lang, kilala ko na."Dito ka ba dinadala lagi ni Ivan?""Hindi ni Ivan... kung hindi ng longtime boyfriend ko."Humarap siya sa akin at inalok pa sa akin ang basong hawak niya, but I refused. Mamaya may pampatulog pa 'yon na kahalo."Ikaw, hindi ko inaasahan na magiging laman ka pala ng bar ngayong jobless ka na.""For just a month."Humingi na lamang ako sa bartender ng tubig kaysa alak. Kung si Lucile lang din kasi ang kainuman ko, hindi bale na lang."I really would have to thank Jessica for directing me here. Finally, natagpuan na rin kita.""Do you need something? Or just want to apologize again?""Is there something I need to apologize for?"Inaalog ko sa baso ang tubig na naroon. Para bang 'yong ginagawa ng mga maaangas na CEO sa TV. Kaibahan lang, red wine kasi 'yong nasa wine glass nila, e sa akin tubig lang."If you're concerned abou