All Chapters of Vengeance of the Battered: Chapter 31 - Chapter 40

“You’re accusing me that I murdered those fvcking perverts? Seryoso ka ba riyan, Kris?”“I’m considering every possible reasons para alamin kung paano sila namatay. Kung suicide ba talaga ang nangyari-”“You’re talking to a professional licensed doctor! Mawawalan ako ng lisensya kung ginawa ko nga ang iniisip mong ‘yan!”“Doktor ako, Kris. Ang trabaho namin ay para gamutin ang mga may sakit at tulungang mapahaba pa ang buhay ng mga taong nasa severe condition. We tend to save lives, not to kill.” Nang ma-realize ko ang kabaliwan na ginawa ko… it was really a total embarrassment. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit umabot ako sa punto na si Henrix pa ‘yong pinagbintangan kong pumatay roon sa mga lalaking ‘yon.I was really crazy at this moment. “Hindi ko sinasadya. I’m sorry.” “Iuwi mo na si Audrey, and make sure to take her medicines. Para uminom ng gamot, sabihin mong ‘pag magaling na siya, lalabas tayo.” Pilit ang ngiting ibinigay niya sa akin. Hinalikan niya muna

“She’s asleep,” I mumbled while quietly shutting the door. “Kumpara kanina, bumaba naman na ang temperature niya.”Pagkagaling kasi namin sa simbahan, nagtungo kami sa paboritong lugar ni Audrey sa mall—ang arcade. Enjoy na enjoy siya sa paglalaro, to the point that her body excesses so much force and sweat… She’s been very exhausted due to playing too many games.Nabinat ang katawan niya kaya kanina ay inapoy siya ng lagnat, but then Henrix made a first aid to lower her temperature using ice cubes, putting it on her forehead… and good news, bumaba na mula sa 38.1 °C ang kaninang temperature niya which is 40.5 °C.“At least we tried to play things slowly,” I heard him say as he started eating food for dinner. “Nadala rin ako dahil nag-e-enjoy pa kami na mag-shoot ng bola kanina, while I forget about her condition that she just recovered from sickness recently.” “Gagaling naman na si Audrey. Ako nang bahala sa kanya-”“May inaasikaso kayo sa agency, ‘di ba? Tungkol sa debut ng first e

“Stop your game now, Kris. Hindi na gagana ang pagpapanggap mo… kasi buking na kita.”Muling nanumbalik ang takot at panginginig sa katawan ko nang masilayan ang nakakatakot na ngisi sa kanyang labi.“Forbear from pretending, and just…” He lay his hand to me, as if he wants me to come with him. “Be my wife again. Ayusin natin ang pamilya natin, Kris. I can promise you the whole world, this time.”Buo ang desisyon kong hindi na ako maniniwala sa mga pangako niyang bulok naman at hindi natutupad. Mangalay man ang kamay niya, hinding-hindi ko ‘yon aabutin. Ipangako man niya sa akin na kaya niyang sungkitin ang mga bituin, hindi na ako magkakamali pang sumama sa kanya ulit.“You only have two options to choose from. Either you come with me… o ilalayo ko sa iyo ang anak natin—si Audrey.”Isang masamang panaginip ang gumising sa akin mula sa mahimbing na pagkakatulog.I can’t explain how my heart filled with gratitude as I realized that the scene was just a fvcking nightmare. But one thing

Ni hindi man lang nanghingi ng permiso itong si Jessica bago ako hatakin palayo sa doktor na kanina ay kinakausap niya. Napapadaing na 'yong mukha ko sa higpit ng kapit niya sa wrist ko, kaya hindi rin ako nagpaalam sa kanya kung itutulak ko siya nang malakas palayo sa akin. "Oops, sorry. Ang OA mo kasi humawak sa akin. Hindi naman ako tatakbo palayo sa iyo, mare." Hinilot ko nang bahagya 'yong wrist kong namula, at bumakat din sa balat ko 'yong matulis niyang kuko. "By the way, ang ganda ng nails mo. Fake nails ba 'yan-" "Wala akong time para makipagchismisan sa iyo, Gwen. You know... you're getting into my nerves because of your hobby meddling with someone's business," may diin at gigil na gigil siyang nagsalita. "Ano bang mapapala mo kung malaman mo nga na iinom ako ng gamot na 'yon-" "You're going to make me even more curious. Like... I'm gonna ask another question..." Hindi ako nagpadaig sa patagalan na pakikipagtitigan sa kanya. Ang kumurap sa aming dalawa, mawawalan ng love

“The operation was still ongoing when I left the hospital. Baka raw tumagal ‘yon nang mahigit lima o hanggang pitong oras.”Nang makauwi ako sa bahay, saktong naabutan ko si Lucile na ipinaparada ang kotse niya sa gilid ng kalsada. Wala man lang siyang pasabi sa akin na may balak pala siyang dalawin ako.“I just couldn’t stay there way longer. Mababaliw ako roon sa pag-aalala.” “How sure are you that she was really Sarah’s biological mother?” “Sinabi sa akin ng kapatid mo-”“And you know you can’t trust nor believe him all the time,” balewalang tugon ni Lucile nang diretsyuhin niya ang kusina para magbulatlat doon ng makakain sa pantry.Pati nga ref namin ay pinakialaman niya na rin. “Wala ka bang yogurt d’yan?”“Tindahan ba ng yogurt ang bahay ko?”“Hindi ka bumibili ng yogurt t’wing nag-go-grocery ka? OMG! Bakit?”Kung maka-react naman sa akin si Lucile, parang isang napakahalagang pagkain sa araw-araw ang hindi ko binibili sa grocery, e yogurt lang naman ‘yon. Ang OA. “Hindi ko