All Chapters of THE LADY ALPHA: Chapter 1 - Chapter 10

Tanghali na ng umaga ngayon at nasa isang ‘di masyadong maliwanag at maliit na silid kami.Hindi ko alam na mayrong ganitong silid sa loob ng library na madalas na tambayan ni Buenco. Marami ring mga libro rito na obviously ay tungkol sa mga itim na mahika ang laman.Isinuot sa akin ni Buenco ang isang kwentas na mayroong maliit na jar na nakasabit.“I put a magic spells in this necklace. This will protect your wolf from being tamed by the hunters,” saad niya. “Why didn’t you bring anything like clothes? Sa tingin mo ba madali mo lang makukuha ang susi na ‘yon kaya hindi ka na nagdala ng mga damit?”“I have money. Gagamitin ko ‘to para makabili ng mga kailangan ko. Wala rin naman akong balak na magtagal roon,” sagot ko.Tumango-tango ang matanda.“Handa ka na ba? Bubuksan ko na ang portal,” anya.“Handa na ‘ko.”Ilang sandali lang ay nagsimula na siyang gawin ang ritwal. May binabanggit siyang salita na hindi ko maintindahan. Sinasabayan niya ng tipid na paggalaw ng kanyang katawan an

Alas siete na ng gabi nang maisipan kong lumabas muna para humanap ng pwede kong kainan.Sinabi naman sa 'kin ng matandang si Beng na bukas ay pwede na akong lumipat sa maayos na kwarto kaya pagtatyagaan ko muna ang maruming kwarto na kasalukuyang ginagamit ko.Nang lalabas na sana ako sa pinto, kaagad akong napatigil nang bigla akong tawagin ni Beng.Humarap ako sa kanya. Nakatayo siya sa paanan ng hagdan."Bakit?" I asked."Hindi ka maaaring gumala-gala sa labas ng ganitong oras. Delikado sa daan. Nakakalat na ngayon sa paligid ang mga sundalong nanghuhuli ng mga kagaya mo. Hindi kaaya-aya ang mga ginagawa nila sa mga lobong nahuhuli nila. Hindi sila marunong trumato sa makataong pamamaraan kapag lobo ang kanilang kaharap."Umarko ang isang kilay ko. "Bawal rin bang lumabas ng ganitong oras ang Lady Cassa niyo at ang anak niya?" tanong ko.Umiling ang matanda. "Malaya sila dahil parte sila ng pamilya na nagpapatakbo sa lungsod namin.""It sounds so unfair," I murmured."Pero kung g

When nine a.m hits, sinamahan ako ni Beng papunta sa lungsod kung saan maraming tinitindang mga damit.Pumasok kami sa isang lumang tindahan. Sabi ni Beng ito na ang nag-iisang tindahan kung saan mumurahin ang mga binebentang mga damit.Hindi naman ako naging mapili pa dahil kakaonti lang rin naman ang dala kong pera.Karamihan sa mga taong nandirito ay halatang mga regular lang na mamamayan. Sa klase ng kasuotan nila, hindi sila mukhang mayayaman.Tinulungan ako ni Beng sa pamimili. Kinuha ko ang isang makapal na long tshirt at isang maluwang na pantalon. Pwede na ang ang dalawang 'to.Sinukbit ko sa balikat ko ang dalawang 'yon saka nagsimulang mamili ng sapatos na kulay itim. Ayokong magsuot ng bagay na madaling madumihan dahil mahirap ang tubig sa bahay ni Beng. Kailangan ko pang mag-igib sa balon kanina para lang makaligo. Malayo rin ang balon na 'yon at maraming mga taong nakapila.Pati ba naman suplay ng maayos na iregasyon ng tubig wala ang lugar na 'to. Akala ko ba naging kai

Nang makabalik ako sa bahay ni Beng, nadatnan ko siyang tahimik na nakaupo sa mahabang kahoy na upuan na nasa labas ng kanyang bahay habang nakatanaw sa mabilog na buwan. Tanging ang ilaw lang mula sa maliit niyang lampara ang magsisilbing liwanag sa kanyang paligid.Bahagya akong umubo para makuha ang kanyang atensyon. Lumapit ako sa kanya saka inilapag sa kanyang tabi ang dala kong cake.Napatingin siya roon."Hindi ko nakita si Silas kaya natagalan ako sa paghihintay sa kanya. Hindi pa rin ako kumakain kaya pwede na nating kainin itong dala ko." Nakangiti kong saad.Napaangat siya ng tingin sa akin. "Maganda ka kapag ngumingiti." Biglang pag-iiba niya ng usapan. Unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ko. "Halos magkapareha na ang wangis ng iyong mukha sa iyong ina." Titig na titig siya sa akin.Tipid akong ngumiti. "Alangan naman sa kapitbahay ako namin magmana." Pagbibiro ko.Bahagya siyang napatawa sa sinabi ko. "Ano ba itong dala mo?""'Yung cake na gusto mo." May bahid ng kasiya

"How long have you been awake?" He asked in a cold tone.I composed myself and gave him the same face expression."Thirty minutes ago. I was about to leave." I replied."Mom asked if you could come have dinner with us tonight. We didn't have a nice dinner last night." He said sabay na inilagay sa mga bulsa niya ang kanyang mga palad.Napaisip ako saglit. Napatingin ako sa leeg niya nang may mahagip ang mga mata ko na nakasabit roon.Suot-suot niya ang susing kailangan ko.Akala ko noong ay hindi iyon ang susing hinahanap ko nang una kaming magkita at suot-suot niya rin iyon.I just had the confirmation that I needed.Now, I need to take every chances I can get."Sure. But, am I not causing any trouble with my presence being here?" I asked in a soft tone. I need to act innocent and kind to make him fall on my hands.He shook his head once. "No, actually, mom wants to personally thank you for what you did last night."Napahawak naman ako sa aking leeg na may benda."So, ikaw pala ang na