Dahan-dahan pa rin siyang humakbang palapit sa kanya.
He can feel her strong presence dahilan para patuloy pa rin siya sa paghakbang hanggang sa tumama na ang hubad niyang katawan sa pader.
She grabbed the chance to corner him. But, he tried fighting back. Pero wala rin siyang nagawa dahil mas malakas ang lobo ko kaysa sa kanya.
This b*tch is planning something stupid to do with him. I can’t let her do this but I can’t also control her. This b*tch has become dominant in her own way.
She startd licking the side of his neck while pinning both his hand on the wall. He no longer can fight back as he became weak with what she’s doing.
Mates can feel the same way towards each other once they are having physical contact. Iyon ang dahilan kung bakit bigla siyang nanlambot at hindi makaganti. He also wanted what my wolf is doing to his body. They are feeling the same heat and needs.
When she reached his chin, he immediately moved and catched her lips. Their lips were hungrily fighting.
The both of them can no longer get a hold of themselves. The towel on his lower body fell off leaving both of them fully naked.
She let go of his hand and clung on his neck. He also moved and put both of his hand on her butt cheeks and lift her.
She immediately wrapped her legs around his waist. They then aggresively exchange position, he pinned her on the cold wall and started sucking her lips.
Bumaon ang mga kuko niya sa likuran ng binata ng biglang bumaba ang kamay nito paungo sa kanyang hiyas at nagsimulang maglaro.
He walked and then aggresively lay their body on the soft mattress of the bed. He is now on top of her. His lips travelled from her lips down to her boobs.
He then started sucking her huge tits. A weak moan skipped her mouth. He suck, lick, and suck again his boobs hanggang sa nagsawa siya at muli na namang bumaba ang halik patungo sa kanyang puson hanggang sa kanyang nanginginig na pagkababae.
Kaagad niyang sinakmal ang parteng iyon ng katawan niya dahilan para kumawala ang malakas na ungol mula sa bibig niya at kasabay niyon ang pag arko ng kanyang katawan. Her moaned echoed in the room.
Napasabunot siya sa ulo ng binata pagkatapos ay lalo pang idiniin ang ulo nito sa parte niyang iyon.
She kept on moaning hanggang sa pakiarmdam niya ay nanunuyo na ang kanyang lalamunan.
Patuloy lang naman sa pagdila at pagsipsip sa hiyas niya ang binata. Hanggang sa bigla na lang sumabog ang kung ano mula sa kanyang loob dahilan para lalong lumakas ang ungol niya.
S******p niya ang katas na lumabas sa kanya hanggang sa nagsimula ulit siyang halikan ako mula sa kanyang mga hita paakkyat sa kanyanag puson hanggang sa kanyang bibig.
He then started positioning his big friend from down there.
And I can no longer take it. I can’t make this happen.
Kahit ayaw niya, I forced her to exchange our position and when I finally did it, in a snap, I dissapeared from that place. And I nakedly ran faster toward the place I am curently staying.
I left him there hanging and probably, confused.
I am a f*cking virgin. I cannot just lost my virginity in an unplanned way.
I took some of the clothes hanging outside and sneak inside my room. I put on the clothes on and tied my hair.
“You know what? You desered that damn silver chains on you as you are uncontrollable. Muntik mo na akong ipahamak. Hindi ka pwedeng basta na lang magdesisyon dahil ako pa rin ang may ari ng katawang ‘to. You can’t be just reckless, you are going to destroy both of us. He is human ang he is still our enemy!” May diin ang bawat salitang binibitawan ko. “You cannot just have sex with him. What if I got pregnant? You knew how much his kind loath our kind! What if he reject us? I cannot just depend on a man! You are not coming out unless I say so!” I angrily added inside my head.
“That's the problem with you!” She respond angrily. “You aleays think as if you could control everything. You are always afraid to take a risk because you are afraid of failing or everything will crashed and won't go according to your plan! He is our mate! I cannot just let him away. I cannot live without him!”
“Idiot!” I shouted. “You live for thirty years without him! Why you can't live without him right now! That's the stupidiest thing I've heard from you! He is our enemy! You can't expect him to love you the way you expect him to. The mating bond, iyon lang ang natatanging rason kung bakit ka niya sinabayan kanina. Without that stupid bond, walang mangyayari sa inyo. It's his physical appearance who is yearning for you and not his heart. You can't expect someone to love you just by realizing you are his mate! It doesn't work that way! Everything is not always as what you expected!” She went silent and I heave a sigh. “You do not know him. He is a stranger. There is a lot of what if's. What if he is in a relationship with someone else? What if he is already a married man? What if he is bound to marry someone else? What if he won't like you because we are only half human and he hates our kind? I don't want you to get hurt. I am protecting you from a possible heartache. You become livid when you are broken. Let me work this situation my way and not yours. You are obviously not capable of handling well the situation like these.”
Hindi na siya muli pang nagsalita at kumontra at pinili na lang na nanahimik. Nagpakawala ulit ako ng malalim na buntong hininga.
Mabilis akong napabaling sa aking likuran nang biglang bumukas ang pintong naroon.
Sumalubong sa akin si Beng. Tiningnan niya alo mula ulo hanggang paa.
“Nandito ka na pala, hija. Hindi ko napansin ang pagdating mo.” Saad niya.
“Akala ko tulog ka na kaya hindi ako masyadong nag-ingay. Hiniram ko pala ang mga damit na nakasabit sa labas. Nasira kasi ang damit ko.”
“Ayos lang. Sasamahan na lang kitang bumili ng mga bago mong damit. Baka sakaling maisipan mong magtagal dito.”
“Sige, magpapahinga na muna ako.”
“Oh, sige. Magpahinga ka na. Magpapahinga na rin ako.” Saad niya bago isinara ang pinto.
Pinagpagan ko muna ang maliit na kama bago humiga roon saka ipinikit ang mga mata.
Hindi ko na maramdaman ang lobo ko. And by the way, her name is Coriana. I personally gave her that name. She didn't like it at first but she is getting used to it. She wanted something cool but that name is all I could think of.
I tried finding her inside me. Pero nabigo ako. Hindi ko na siya maramdaman. She is probably hiding somewhere inside me. Magkahalong emosyon siguro ngayon ang nararamdaman niya.
I felt sorry for her though. He is our mate and it was obvious that our bond is strong that is why it is hard to resist. Pero hindi kami pwedeng magpadala sa emosyon.
Matatalo kami kapag nagpadalos-dalos ako. Hindi ako pwedeng magkamali dahil maraming tao ang nakaasa sa akin.
I'm sorry. We can't think of ourselves for now. We need to think first about the safety and freedom of our people. Hindi mahalaga ang mga sarili natin sa ngayon.
I managed to fall asleep after thinking about a lot of things.
***
I woke up before the sun rises. I got up and went outside. The cold breeze of air greeted me. Tahimik ang paligid. Iilan lang ang mga taong naglalakad ngayon sa labas.
I stretched my arms when I suddenly stopped because of a man who casually passed by while looking directly at my eyes. I could see mixed emotions in his eyes. He is angry, disappointed and… Sad?
Maybe because of what happened last night.
He is wearing a square pants and a fitted white shirt, exposing his masculinity. He is jogging.
Nakipaglaban ako ng tingin sa kanya hanggang sa tuluyan na siyang nakalayo.
I let out a deep breath after he was totally gone.
I have a feeling that things won’t be going right and well between us if I will let Coriana do what she wants to our mate. I just have the feeling that fate will be cruel to us if we let the mating bond decide for us.
I already experienced too much heartache even when I was young. I don’t want to experience another. I need to focus on my goal. And that is to save my pack from further and more worst damage.
Beng suddenly appeared behind me handling me a sweet smell of hot chocolate.
“It’s quite cold in here, you might need a hot chocolate. This will also bright your mood.” She said while smiling,
I forcefully smiled at her. I have never experienced something like this. Like someone offers you coffee everyday when you wake up. I was always doing everything on my own.
“Thanks,” simpleng saad ko bago iyon tinanggap.
The sweet smell went straight to my nose.
“What do you want for breakfast?” She asked.
I looked at her straight in the eyes wondering if she was sincere or not.
“Why are you doing this? Why are you taking care of me? I am not asking you to do this.” Saad ko.
She just smiled at me. “This is how we treat our visitors. Aren’t you also like this when you have visitors?”
Inilayo ko na lang ang tingin sa kanya. “I don’t eat breakfast. This hot chocolate will be good.” I said then started sipping on the cup.
“If you say so. I’ll just clean a room para makalipat ka na.” Anya saka umalis na.
We don’t treat our visitors like this ‘cause we never had visitors. Mailang ang mga tao sa amin pati na ang mga kauri namin na galing sa ibang grupo.
Nasa pinakamababang antas na ngayon ang grupo namin dahil sa nangyari noon. Mahigit isang dekada na simula nang magsimula kaming malugmok. Wala na halos nagagawi sa kinaroroonan ng pack namin hindi katulad ng dati na halos sa bawat buwan na lumilipas ay may nangyayaring selebrasyon dahilan para dumagsa ang mga bisita.
Naaalala ko pa dati. Madalas akong tumakas sa mansyon sa tuwing may kasiyahan para magligalig sa lungsod kung saan maraming binebentang nagugustuhan ng aking mga mata.
Tapos papaluhurin ako ni mama sa asin dahil nahuhuli niya ako.
They treated me so vulnerable when I was young. Tinuturing nila akong prinsesa dati na kahit langaw ay ayaw nilang padapuin sa akin. Palagi silang takot dati para sa kaligtasan ko. Sa sobrang pag-aalaga nila sa akin, nabigla ang katawan ko sa responsibilidad na iniwan nila noong nawala sila pareho.
Pinili ko na lang na sumimsim sa hot chocolate na binigay sa akin ni Beng.
Nang maubos ko ang iniinom ko, lumabas ako sa maliit na gate at naglakad-lakad. Medyo gumaan ang pakiramdam no dahil sa ininom ko.
Nakasalubong ko sa daan ang mag-inang namamahala sa lugar na ito. They both stopped when they saw me.
The both of them just looked at me. Ang dalagang kasama ni Cassa ay pinandilatan ako bago sumenyas sa ina na magpatuloy na sila.
Ngumiti naman siya rito bago sumunod.
Cassa looked at me one last time before passing me.
I see… They are having a mother and daughter bonding this early… Just like we used to do.
Hindi na ako mabibigla kung bigla na lang rin mangyari sa batang 'yon ang nangyari sa akin noon sa magkaibang pagkakataon.
At sa ugali niyang 'yon, siguradong mas mahihirapan pa siya.
Buti siguro kung hindi na uulitin ng aming ina ang ginawa niya noon. Sana naman piliin na niyang manatili sa kabila ng masamang nangyayari at hindi na lang basta na maglalaho.
That brat is still my half sister. I also want the best for her.
When nine a.m hits, sinamahan ako ni Beng papunta sa lungsod kung saan maraming tinitindang mga damit.Pumasok kami sa isang lumang tindahan. Sabi ni Beng ito na ang nag-iisang tindahan kung saan mumurahin ang mga binebentang mga damit.Hindi naman ako naging mapili pa dahil kakaonti lang rin naman ang dala kong pera.Karamihan sa mga taong nandirito ay halatang mga regular lang na mamamayan. Sa klase ng kasuotan nila, hindi sila mukhang mayayaman.Tinulungan ako ni Beng sa pamimili. Kinuha ko ang isang makapal na long tshirt at isang maluwang na pantalon. Pwede na ang ang dalawang 'to.Sinukbit ko sa balikat ko ang dalawang 'yon saka nagsimulang mamili ng sapatos na kulay itim. Ayokong magsuot ng bagay na madaling madumihan dahil mahirap ang tubig sa bahay ni Beng. Kailangan ko pang mag-igib sa balon kanina para lang makaligo. Malayo rin ang balon na 'yon at maraming mga taong nakapila.Pati ba naman suplay ng maayos na iregasyon ng tubig wala ang lugar na 'to. Akala ko ba naging kai
Nang makarating kami sa paupahang-bahay ni Beng, dumiretso ako sa kwartong katatapos lang niyang linisin saka inayos sa tamang lalagyan ang mga damit na binili namin.Sakto lang ang espasyo ng lugar. 'Di kagaya niyong una kong kwarto, mas malinis at maayos na ngayon ang isang 'to. May sarili akong pang-isahang malambot na kama, maliit na lamesa, at isang maliit na cabinet.Kaagad rin akong lumabas. Tahimik na pasilyo ang bumungad ulit sa akin.Nadatnan kong nagpapahinga na sa kahoy niyang upuan ang matanda. Sa itsura niya, mula siyang pagod na pagod. Matanda na nga talaga siya."Ayos ka lang?" Tanong ko sa kanya saka lumapit sa pinto palabas.Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. "Maraming bagay ang bumabagabag sa aking isipan." Tugon niya. Rinig ko ang lungkot sa tono niya."Tulad ng?"Hindi ako madaldal na tao pero sa pagkakataong ito, gusto ko ng makakausap. Mukha kasing ang matandang 'to na lang ang nakakaintindi sa akin. At para rin naman 'wag maging tuluyang haunted ho
Nang makabalik ako sa bahay ni Beng, nadatnan ko siyang tahimik na nakaupo sa mahabang kahoy na upuan na nasa labas ng kanyang bahay habang nakatanaw sa mabilog na buwan. Tanging ang ilaw lang mula sa maliit niyang lampara ang magsisilbing liwanag sa kanyang paligid.Bahagya akong umubo para makuha ang kanyang atensyon. Lumapit ako sa kanya saka inilapag sa kanyang tabi ang dala kong cake.Napatingin siya roon."Hindi ko nakita si Silas kaya natagalan ako sa paghihintay sa kanya. Hindi pa rin ako kumakain kaya pwede na nating kainin itong dala ko." Nakangiti kong saad.Napaangat siya ng tingin sa akin. "Maganda ka kapag ngumingiti." Biglang pag-iiba niya ng usapan. Unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ko. "Halos magkapareha na ang wangis ng iyong mukha sa iyong ina." Titig na titig siya sa akin.Tipid akong ngumiti. "Alangan naman sa kapitbahay ako namin magmana." Pagbibiro ko.Bahagya siyang napatawa sa sinabi ko. "Ano ba itong dala mo?""'Yung cake na gusto mo." May bahid ng kasiya
More than five rogues are attacking me all at the same time. They really thought they could bring me down if they all worked together.What a bunch of weak idiots. One lady versus them? Tsk.I managed to kick their asses one by one, making them fall on the muddy ground. Almost everyone is already looking at me with fear in their eyes.I've said this before and I'm gonna say this again, I am not called an alpha for nothing. I have gone through body-damaging training and these idiots are just nothing compared to me.Most of the rogues are laying headless on the ground. And the sight gives me too much pleasure.I was gritting my teeth as I was looking for another rogue to kill. Until my sight reached the rogues running towards the direction of Cassa. The rogue has an abnormal colour of his teeth which means his fangs are poisonous.I immediately ran towards his direction. And when he was about to bury his fangs on Cassa, I managed to cover her and his fangs hit me instead.I fell on the
"How long have you been awake?" He asked in a cold tone.I composed myself and gave him the same face expression."Thirty minutes ago. I was about to leave." I replied."Mom asked if you could come have dinner with us tonight. We didn't have a nice dinner last night." He said sabay na inilagay sa mga bulsa niya ang kanyang mga palad.Napaisip ako saglit. Napatingin ako sa leeg niya nang may mahagip ang mga mata ko na nakasabit roon.Suot-suot niya ang susing kailangan ko.Akala ko noong ay hindi iyon ang susing hinahanap ko nang una kaming magkita at suot-suot niya rin iyon.I just had the confirmation that I needed.Now, I need to take every chances I can get."Sure. But, am I not causing any trouble with my presence being here?" I asked in a soft tone. I need to act innocent and kind to make him fall on my hands.He shook his head once. "No, actually, mom wants to personally thank you for what you did last night."Napahawak naman ako sa aking leeg na may benda."So, ikaw pala ang na
“Sorry nga pala sa mga nasabi ko sa ‘yo noong isang araw. Madalas kasing sinasabi sa akin nina auntie na masama ka raw at hindi ka mapapagkatiwalaan kaya ganoon na rin 'yung tingin ko sa 'yo. Pero narealize ko rin naman na mali sila dahil tinulungan mo kami, iniligtas mo si mama.”Inaasahan ko na may mga taong hinuhusgahan na ang buo kong pagkatao kahit noong hindi ko pa man iniapak ang mga paa ko sa lugar na ‘to.Alam kong hinuhusgaan na nila ako noong nalaman nilang anak ako ng babaeng tinatawag nilang Lady Cassa na isang lobo na nagpakasal sa isang tao na mortal na kaaway ng kanyang mga kalahi.The odds were going against their way yet they stood up for each other and fought together.“That is normal for me to find out since I am just new in here. I know people won’t just accept for who you really are and loves judging you without even knowing you. I’ve been through a lot. Hindi ako masasakta kahit katiting man lang sa mga masasamang sinasabi nila tungkol sa akin.” I said.“You’ve
“Alpha, sa likod mo!!” I heard my beta’s loud voice inside my head. Kaagad akong napalingon sa likod ko. May itim na lobong ilang pulgada na lang ang layo mula sa’kin. At bago ko pa mapansin ang pag-atake niya, naramdaman ko na lang ang malakas na pagtama ng katawan ko sa isang matigas na puno dahilan para bumagsak ako sa lupa. Ang bilis niyang kumilos. My body has coutless bruises now after almost half an hour of fighting with these selfish and terror dogs. Pinilit kong itayo ang katawan ko. Pero bigla ulit akong bumagsak sa lupa. Hinang-hina na ako. Tiningnan ko ang mga kasamahan ko. Lahat sila ay nakatayo pa pero kitang-kita na ang mga dugong lumalabas sa mga katawan nila. I shaked my head before pulling out all of my remaining strength para itayo ulit ang sarili ko. Bumaling ako sa deriksyon ng lobong umatake sa ‘kin. He’s ready to attack me again. I prepared my large-sharp fangs and ran as fast as I can to his direction. My fangs immediately landed on the skin of his ne
Tanghali na ng umaga ngayon at nasa isang ‘di masyadong maliwanag at maliit na silid kami.Hindi ko alam na mayrong ganitong silid sa loob ng library na madalas na tambayan ni Buenco. Marami ring mga libro rito na obviously ay tungkol sa mga itim na mahika ang laman.Isinuot sa akin ni Buenco ang isang kwentas na mayroong maliit na jar na nakasabit.“I put a magic spells in this necklace. This will protect your wolf from being tamed by the hunters,” saad niya. “Why didn’t you bring anything like clothes? Sa tingin mo ba madali mo lang makukuha ang susi na ‘yon kaya hindi ka na nagdala ng mga damit?”“I have money. Gagamitin ko ‘to para makabili ng mga kailangan ko. Wala rin naman akong balak na magtagal roon,” sagot ko.Tumango-tango ang matanda.“Handa ka na ba? Bubuksan ko na ang portal,” anya.“Handa na ‘ko.”Ilang sandali lang ay nagsimula na siyang gawin ang ritwal. May binabanggit siyang salita na hindi ko maintindahan. Sinasabayan niya ng tipid na paggalaw ng kanyang katawan an
“Sorry nga pala sa mga nasabi ko sa ‘yo noong isang araw. Madalas kasing sinasabi sa akin nina auntie na masama ka raw at hindi ka mapapagkatiwalaan kaya ganoon na rin 'yung tingin ko sa 'yo. Pero narealize ko rin naman na mali sila dahil tinulungan mo kami, iniligtas mo si mama.”Inaasahan ko na may mga taong hinuhusgahan na ang buo kong pagkatao kahit noong hindi ko pa man iniapak ang mga paa ko sa lugar na ‘to.Alam kong hinuhusgaan na nila ako noong nalaman nilang anak ako ng babaeng tinatawag nilang Lady Cassa na isang lobo na nagpakasal sa isang tao na mortal na kaaway ng kanyang mga kalahi.The odds were going against their way yet they stood up for each other and fought together.“That is normal for me to find out since I am just new in here. I know people won’t just accept for who you really are and loves judging you without even knowing you. I’ve been through a lot. Hindi ako masasakta kahit katiting man lang sa mga masasamang sinasabi nila tungkol sa akin.” I said.“You’ve
"How long have you been awake?" He asked in a cold tone.I composed myself and gave him the same face expression."Thirty minutes ago. I was about to leave." I replied."Mom asked if you could come have dinner with us tonight. We didn't have a nice dinner last night." He said sabay na inilagay sa mga bulsa niya ang kanyang mga palad.Napaisip ako saglit. Napatingin ako sa leeg niya nang may mahagip ang mga mata ko na nakasabit roon.Suot-suot niya ang susing kailangan ko.Akala ko noong ay hindi iyon ang susing hinahanap ko nang una kaming magkita at suot-suot niya rin iyon.I just had the confirmation that I needed.Now, I need to take every chances I can get."Sure. But, am I not causing any trouble with my presence being here?" I asked in a soft tone. I need to act innocent and kind to make him fall on my hands.He shook his head once. "No, actually, mom wants to personally thank you for what you did last night."Napahawak naman ako sa aking leeg na may benda."So, ikaw pala ang na
More than five rogues are attacking me all at the same time. They really thought they could bring me down if they all worked together.What a bunch of weak idiots. One lady versus them? Tsk.I managed to kick their asses one by one, making them fall on the muddy ground. Almost everyone is already looking at me with fear in their eyes.I've said this before and I'm gonna say this again, I am not called an alpha for nothing. I have gone through body-damaging training and these idiots are just nothing compared to me.Most of the rogues are laying headless on the ground. And the sight gives me too much pleasure.I was gritting my teeth as I was looking for another rogue to kill. Until my sight reached the rogues running towards the direction of Cassa. The rogue has an abnormal colour of his teeth which means his fangs are poisonous.I immediately ran towards his direction. And when he was about to bury his fangs on Cassa, I managed to cover her and his fangs hit me instead.I fell on the
Nang makabalik ako sa bahay ni Beng, nadatnan ko siyang tahimik na nakaupo sa mahabang kahoy na upuan na nasa labas ng kanyang bahay habang nakatanaw sa mabilog na buwan. Tanging ang ilaw lang mula sa maliit niyang lampara ang magsisilbing liwanag sa kanyang paligid.Bahagya akong umubo para makuha ang kanyang atensyon. Lumapit ako sa kanya saka inilapag sa kanyang tabi ang dala kong cake.Napatingin siya roon."Hindi ko nakita si Silas kaya natagalan ako sa paghihintay sa kanya. Hindi pa rin ako kumakain kaya pwede na nating kainin itong dala ko." Nakangiti kong saad.Napaangat siya ng tingin sa akin. "Maganda ka kapag ngumingiti." Biglang pag-iiba niya ng usapan. Unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ko. "Halos magkapareha na ang wangis ng iyong mukha sa iyong ina." Titig na titig siya sa akin.Tipid akong ngumiti. "Alangan naman sa kapitbahay ako namin magmana." Pagbibiro ko.Bahagya siyang napatawa sa sinabi ko. "Ano ba itong dala mo?""'Yung cake na gusto mo." May bahid ng kasiya
Nang makarating kami sa paupahang-bahay ni Beng, dumiretso ako sa kwartong katatapos lang niyang linisin saka inayos sa tamang lalagyan ang mga damit na binili namin.Sakto lang ang espasyo ng lugar. 'Di kagaya niyong una kong kwarto, mas malinis at maayos na ngayon ang isang 'to. May sarili akong pang-isahang malambot na kama, maliit na lamesa, at isang maliit na cabinet.Kaagad rin akong lumabas. Tahimik na pasilyo ang bumungad ulit sa akin.Nadatnan kong nagpapahinga na sa kahoy niyang upuan ang matanda. Sa itsura niya, mula siyang pagod na pagod. Matanda na nga talaga siya."Ayos ka lang?" Tanong ko sa kanya saka lumapit sa pinto palabas.Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. "Maraming bagay ang bumabagabag sa aking isipan." Tugon niya. Rinig ko ang lungkot sa tono niya."Tulad ng?"Hindi ako madaldal na tao pero sa pagkakataong ito, gusto ko ng makakausap. Mukha kasing ang matandang 'to na lang ang nakakaintindi sa akin. At para rin naman 'wag maging tuluyang haunted ho
When nine a.m hits, sinamahan ako ni Beng papunta sa lungsod kung saan maraming tinitindang mga damit.Pumasok kami sa isang lumang tindahan. Sabi ni Beng ito na ang nag-iisang tindahan kung saan mumurahin ang mga binebentang mga damit.Hindi naman ako naging mapili pa dahil kakaonti lang rin naman ang dala kong pera.Karamihan sa mga taong nandirito ay halatang mga regular lang na mamamayan. Sa klase ng kasuotan nila, hindi sila mukhang mayayaman.Tinulungan ako ni Beng sa pamimili. Kinuha ko ang isang makapal na long tshirt at isang maluwang na pantalon. Pwede na ang ang dalawang 'to.Sinukbit ko sa balikat ko ang dalawang 'yon saka nagsimulang mamili ng sapatos na kulay itim. Ayokong magsuot ng bagay na madaling madumihan dahil mahirap ang tubig sa bahay ni Beng. Kailangan ko pang mag-igib sa balon kanina para lang makaligo. Malayo rin ang balon na 'yon at maraming mga taong nakapila.Pati ba naman suplay ng maayos na iregasyon ng tubig wala ang lugar na 'to. Akala ko ba naging kai
Dahan-dahan pa rin siyang humakbang palapit sa kanya.He can feel her strong presence dahilan para patuloy pa rin siya sa paghakbang hanggang sa tumama na ang hubad niyang katawan sa pader.She grabbed the chance to corner him. But, he tried fighting back. Pero wala rin siyang nagawa dahil mas malakas ang lobo ko kaysa sa kanya.This b*tch is planning something stupid to do with him. I can’t let her do this but I can’t also control her. This b*tch has become dominant in her own way.She startd licking the side of his neck while pinning both his hand on the wall. He no longer can fight back as he became weak with what she’s doing.Mates can feel the same way towards each other once they are having physical contact. Iyon ang dahilan kung bakit bigla siyang nanlambot at hindi makaganti. He also wanted what my wolf is doing to his body. They are feeling the same heat and needs.When she reached his chin, he immediately moved and catched her lips. Their lips were hungrily fighting.The bot
Alas siete na ng gabi nang maisipan kong lumabas muna para humanap ng pwede kong kainan.Sinabi naman sa 'kin ng matandang si Beng na bukas ay pwede na akong lumipat sa maayos na kwarto kaya pagtatyagaan ko muna ang maruming kwarto na kasalukuyang ginagamit ko.Nang lalabas na sana ako sa pinto, kaagad akong napatigil nang bigla akong tawagin ni Beng.Humarap ako sa kanya. Nakatayo siya sa paanan ng hagdan."Bakit?" I asked."Hindi ka maaaring gumala-gala sa labas ng ganitong oras. Delikado sa daan. Nakakalat na ngayon sa paligid ang mga sundalong nanghuhuli ng mga kagaya mo. Hindi kaaya-aya ang mga ginagawa nila sa mga lobong nahuhuli nila. Hindi sila marunong trumato sa makataong pamamaraan kapag lobo ang kanilang kaharap."Umarko ang isang kilay ko. "Bawal rin bang lumabas ng ganitong oras ang Lady Cassa niyo at ang anak niya?" tanong ko.Umiling ang matanda. "Malaya sila dahil parte sila ng pamilya na nagpapatakbo sa lungsod namin.""It sounds so unfair," I murmured."Pero kung g
"I hate and don't want to say this, but I am in need of your help right now. Alam mo kung nasaan man naroroon ngayon ang bagay na kailangan ko. Gusto ko 'yong makuha ng maayos. Hangga't maari, iiwasan kong makuha ang bagay na iyon sa marahas na paraan. Help me take it. Besides, it's the least thing you can do for the people whom you chose to betray," I stated while still maintaining a straight face.She was silent for a minute or two habang malalim akong tinititigan ng diretso na tila tinatantiya kung seryoso ba ako sa mga sinasabi ko o hindi.She inhaled air. "I'll see what I can do. 'Wag ka masyadong umasa na matutulungan kita. Hindi ganoon kalakas ang posisyon ko sa lugar na 'to," she said."I'll take whatever you can do. Ang mahalaga ay alam ko na may gagawin ka," I replied."Ano na ang balak mong gawin ngayon?” I stretched my arms and yawn before looking at her again.Hindi ko kailangan na kumilos ng pormal sa harap niya."I'll be staying here. Saka na ako babalik kapag nakuha k