All Chapters of MAGDA:THE PRODIGAL SERIES 1: Chapter 1 - Chapter 10

SA ISANG maingay at may kadilimang bulwagan ay pumapailanlang ang isang maharot na musika na sinasabayan ng mapang-akit na sayaw sa isang babaeng halos wala na'ng saplot sa katawan. Nakatutok sa kanya ang patay-sinding makukulay na kaya kitang-kita ang katawan nito na siya namang pinagpipiyestahan ng mga kalalakihang hayok sa laman. "Sige, igiling mo pa!" sigaw ng isang lalaking may hawak na bote ng beer at hindi na halos makatayo ng dahil sa kalasingan. Nagtawanan naman ang iba pang mga kalalakihan na naroon. Samantala, sa isang sulok ng bulwagang iyon ay naroon ang isang dalaga na nagngangalang Rose Marie o mas kilala sa pangalang Magda. Bawat isang babaeng bayaran sa lugar na iyon ay may kanya-kanyang alyas, at isa si Rose Marie mga iyon. Halata ang matinding pagnanasa ang kaharap nito sa kanyang inuukupahang mesa. At kahit na ipagtabuyan pa ito ni Magda ay wala siyang magawa. Sinaid ng lalaki nang isalin nito ang natitirang alak sa kopita na hawak ni Magda. Nakalimang bote na

"ROSE MARIE? ROSE!!" sigaw ni Kelly nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa sahig . Bigla siyang kinabahan baka kung ano na ang nangyari sa kanyang kaibigan. "Tulong! Si Rose Marie! Tulong!" sigaw ni Kelly. Agad namang lumapit ang mga dalaga upang alamin king ano ang nangyari kay Rose. Kaagad nilang sinaklolohan ito, pinagtulong-tulungan nilang buhatin ang dalaga at ilabas sa banyo. "Rose, ano na naman bang ginawa mo? Please naman, ilang besea ko nang sinabi sa iyo na huwag mong sasaktan ang sarili mo," mangiyak-ngiyak na wika ng tulirong si Kelly. Paano ba naman ay ilang beses nang nagtangka si Rose Marie na kilitil ang sariling buhay. "Akala na namin kung ano na nangyari sa iyo," ani Carla nang mahimasmasan ang kaibigan. "Bakit ka pa kasi ngayon naglasing friend, ikaw pa naman ang isasalang sa opening mamaya," si Dessy. "Si Rodel kasi ang may kagagawan niyan, huwag niyong sisihin ang frenny natin." si Kelly. "Pasensiya na kung nag-aalala kayo," paumanhin ni Rose habang sap

HINDI inasahan ni Rose Marie ang sumunod na ginawa ng lalaki sa kanya. Ang mahinahong kumilos ay naging marahas. Ang maamong mukha ay nilapatan ng nakakatakot na ngiti. "A-anong ginagawa mo?" natakot si Rose sa paggapos sa kanya ng lalaki. "Ssshh, just do your job, my lady Magda!" Pilit na nagpumiglas si Rose ngunit mas malakas ito sa kanya. Tuluyan nang naigapos ang dalaga. May kung anong bagay na idinadampi ang lalaki sa kanyang maseselang bahagi ng kanyang katawan na nagdulot sa kanya ng sobrang hapdi at kirot. "Tulong! Tulungan niyo ako!!!" Sigaw ni Rose Marie habang umiiyak ngunit walang pakialam sa kanya ng lalaki. Sobrang nage-enjoy ito sa kanyang ginagawa. Habang nakikita niyang nahihirapan si Magda ay lalo siyang nahuhumaling sa katawan nito. Nagawa ng lalaki ang anumang bagay na gusto nitong gawin sa katawan ni Rose Marie. Pumalahaw man ang dalaga ngunit walang saklolong dumating. Ang buong akala niya ay hindi magagawa ito sa kanya ng isang lalaking may maamong mukha.

HUMIGA si Rose Marie na nakaharap sa pader. Blangko ang isipan pero ang tanging sinasambit ng kanyang mga labi ay ang mga katagang, "Bakit mo ako pinabayaan?" Nagdaan ang mga araw. Dalawang kababaihan na naman ang naidagdag sa kanila at pareho silang mga menor de edad. Walang tigilnsa pag-iyak ang dalawang dalagita kaya naman nilagay muna sila sa kabilang kwarto upang turuan ng leksyon. Batid ni Rose Marie na iisa lang ang kanilang pinagdaanang lahat na naroroon. Tila walang katapusang kamunduhan ang nagaganap sa bawat araw. Habang patagal nang patagalawawala na rin ang kanilang pag-asang makaalis sila lugar na iyon. "O hayan! Pumili kayo ng mga isusuot niyo mamaya, bago lahat iyan kaya pagbutihin ninyo ang trabaho niyo!" wika ni Perlas. "Maliwanag ba?" Dadagdag pa niyang tila isang malditang anak mayaman. "Opo," sabay-sabay nilang sagot. "Boys, tara na." Ikinumpas ni Perlas ang kamay sa mga kasama nitong mga lalaki na tila ba ayaw umalis dahil sa mga nakikitang mga naggagandahan

"OH, INSAN, anak mo pala itong magandang dalaga na kumakanta kanina sa kapilya?" parang naniniguro pa si Mang Rudy. "Ah, oo insan. Siya ang bunso kong anak, si Rose Marie. "Maganda ah, at talentado!" muli niyang sinipat ang kabuoan nito. Parang nailang naman ang dalagita sa ginagawa ng kanilang bisita kahit pa "Ang swerte mo naman pala at may ganito kagagandang anak ano," sabay tapik pa sa balikat ni Mang Nestor. "Hindi ako swerte insan, mapalad kamo at nabiyayaan ng pinagpalang mga anak." pagtatama ni Mang Nestor. "Bilib na talaga ako," naiiling na wika ni Mang Rudy na may kasamang ngiti. "Kahit simple lang ang pamumuhay niyo rito sa probinsya ay parang kuntento naman kayo sa buhay." May sasabihin pa sana si Mang Rudy nang tumawag si Aling Thess upang kumain na. Ayaw ni Rose Marie ang kinikilos ng kanilang bisita. Kanina pa niya napapansin na panay ang sulyap nito sa kanya na tila sinusuri ang kanyang katawan. "Gusto mo bang magtrabaho sa Maynila anak," usisa ni Mang Rudy kay