All Chapters of Immortal Series Book 4: Immortal’s Kiss: Chapter 1 - Chapter 10

Alessia's POVANG bughaw na kalangitan, ang berdeng mga kaparangan at ang malamig na simoy na hangin na nagmumula sa karagatan ng Celebes.Iyon ang araw-araw na bumubungad sa akin tuwing gigising ako, at magtatrabaho sa buong araw. hanggang sa igupo ako ng antok tuwing gabi. Ang likha o obra ng panginoon ay sadyang napakaganda at hanggang sa ngayon ay sadyang misteryoso.Tatlong taon na ang lumipas mula noon araw na naipanganak ko ang aking anak na si Aiden. Malaki ang naging pagbabago sa buhay ko mula ng sumibol siya at isinilang. Ang akala kong magiging malungkot na buhay ko ay naging nakulay nang dahil sa kanya. He took away my sadness and fill the void in my shattered heart.Si Aiden, na siyang tatlong taon gulang na ay isang napakatalinong bata. Sa edad na isang taon gulang ay marunong na siyang magsalita kahit nabubulol pa ito. Nakakaintinde na rin siya ng mga salita. Sa edad na dalawang taon ay marunong na siyang magbasa at magsimula na rin magsulat. Alam ko sa sarili ko na nag

Alessia's POV"HEAD builder, nandito at nakalista lahat ang mga kailangan baguhin. Kakausapin ko din ang arkitekto na gumawa ng disenyo dahil may ipapabago din ako. Kakausapin nila kayo oras na handa na ang bagong disenyo." Saad ko sa head builder at iniabot sa kanya ang papel kung saan nakalista ang mga kailangan baguhin. May kopya din ako dahil i-rerevise ko ang floor plan.Agad na tinanggap iyon ng head builder at tiningnan. Namangha naman siya sa mga nabasa. Hindi nito akalain na sa maiksing panahon ay makikita ko ang mga dapat baguhin."Lahat ay may punto. Hindi ako makapaniwala na ganito karami ang kailangan baguhin at hindi man lang ito napansin ng orihinal na gumawa ng floor plan." Saad niya sa akin at mukhang masaya naman ito. Siguro ay natutuwa ito dahil mareresolba na ang pagkakamali. "Nakakatuwa dahil hindi madali na tuwing bibisita dito ang mangagamot ay lagi itong nagrereklamo ngunit di naman sinasabi kung ano ang dapat baguhin."Ngumiti naman ako. "Siguro ay hindi niya

Alessia's POVPUMASOK kami sa loob ng opisina. I tried not to look at the blonde man sitting across the desk. I trained my eyes towards Apollo who' now sitting rigidly on the visitor's seat."Good morning, your excellency." Kurong bati namin tatlo at magkasabay din kami na yumukod.Hindi sumagot ang punong ministro kaya napakunot noo ako at hindi mapigilan ang sarili na tingnan kung bakit. I slightly glanced at the prime minister. His face right now is filled with surprise...while looking at me. Hindi naman mahirap isipin kung bakit ganoon ang kanyang reaksyon. Nakilala niya ako at malamang ay alam nito na umalis na ako ng palasyo. Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin kong reaksyon, kaya nanatiling blanko ang aking ekspresyon.Naglihis ito ng tingin na tila napaso iyon at tumayo ito at biglang yumukod sa harap namin tatlo. Biglang napataas naman ang aking kilay habang si Ales at Khleo ay nagulat.Hindi ko mapigilan ang aking sarili kung bakit ginawa iyon ng punong ministro. He's a

Alessia's POVNAKAHARAP ako ngayon sa aking anak dito sa loob ng kwarto. Kanina pa ako nakauwi at hinintay ko na makauwi si Marga at Aiden dahil sasabihin ko na sa kanya ang pag-alis ko.Hindi ako sigurado sa kung ano man ang magiging reaksyon niya, ngunit alam ko na sa huli ay maiintindihan niya ang gagawin ko."Mommy, don't stare at me like that. You're making me worry." Mahinang puna ni Aiden sa akin. His face is a little bit sad and thinking. "Are you sending me to the mortal realm earlier than expected?" His voice cracked and about to sob. A sudden pain in my heart flooded as soon as I saw his expression.Mabilis akong umiling. "No. I am not. Please don't think that way, Aiden." Mabilis na saad ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit iyon ang naisip niya. He knows that he will be going to the mortal realm once he's seven years old. There are still four years remaining. "I just want to tell you something important and I hope you'll gonna understand me."Tumango naman si Aiden. "Just

Alessia's POVUMALIS si Nicola at hindi na ito nagtangka na sagutin ako. Mukhang nagising siya sa mga sinabi ko. Hinihiling ko lang na sana ay huwag na niya kaming gambalain pa. Mahirap sa isang paglalakbay kung may kasama ka na hindi mo kasundo. Madalas, maraming maling bagay ang nangyayaru kung ganoon man. Nandito kami para sa trabaho, hindi para makipagpaligsahan sa posisyon.Hindi nagtagal ay narating na namin ang syudad ng Valencia. Tumayo na kami at lumabas mula sa Pantry at pinagmasdan na namin ang buong syudad habang nasa himpapawid pa kami.Halos walang pagbabago pa rin ang Valencia. May mga naidagdag na mga istraktura ngunit nakikilala ko pa rin ang dating Valencia na nakasanayan ko. It feels like I am riding a plane, looking down at old England. This is very city like, unlike with Samona and far from Caracass or any other towns in Wysteria.Ibinaling ko naman ang aking mga mata sa matayog na palasyo ng Valeria. Painted with white and gold. If I remember correctly, it seems