Alessia's POVWE FELT cramp inside the carriage because of the overwhelming suitcases of Nicola. Sumunod ito sa amin at basta na lang inilagay sa loob ang mga suitcase na nagpatong patong. Hindi na kami nagreklamo dahil alam namin na walang mangyayaring matino sa loob lalo na at masikip na ngayon. Hindi naman kami magkakarwahe patungo sa Valencia. Patungo kami kung saan ang sasakyan himpapawid nakalapag. Medyo malayo iyon dito at hindi pwedeng lakarin lalo na at marami kaming dala.Tahimik kaming lahat sa loob. Tahimik din si Nicola kahit bakas na bakas sa mukha niya ang disgusto sa mga nangyayari. Hindi rin maipinta ang mukha ni Ales at Khleo ngunit ayaw magsalita ng dalawa.I am also squeezed in here, but I won't complain. It's not like I'm going to die in here. Hindi naman nagtagal ay dumating na kami sa aming destinasyon. Huminto ang karwahe malapit lang sa sasakyang himpapawid.Agad na bumaba si Nicola at nagsisunuran naman kami dahil gusto na namin makahinga ng maluwag. Naunang
Alessia's POVUMALIS si Nicola at hindi na ito nagtangka na sagutin ako. Mukhang nagising siya sa mga sinabi ko. Hinihiling ko lang na sana ay huwag na niya kaming gambalain pa. Mahirap sa isang paglalakbay kung may kasama ka na hindi mo kasundo. Madalas, maraming maling bagay ang nangyayaru kung ganoon man. Nandito kami para sa trabaho, hindi para makipagpaligsahan sa posisyon.Hindi nagtagal ay narating na namin ang syudad ng Valencia. Tumayo na kami at lumabas mula sa Pantry at pinagmasdan na namin ang buong syudad habang nasa himpapawid pa kami.Halos walang pagbabago pa rin ang Valencia. May mga naidagdag na mga istraktura ngunit nakikilala ko pa rin ang dating Valencia na nakasanayan ko. It feels like I am riding a plane, looking down at old England. This is very city like, unlike with Samona and far from Caracass or any other towns in Wysteria.Ibinaling ko naman ang aking mga mata sa matayog na palasyo ng Valeria. Painted with white and gold. If I remember correctly, it seems
Alessia's POVTHE pin dropping silence makes me feel uncomfortable. I tried not to look at Stefano's direction, but it only added my anxiety and it feels like my skin is starting to create some blisters. I want to runaway, but my feet are glued in one place. I wanted to escape but I can't."Please have a seat, Lady Condor." Pormal na saad ni Stefano sa akin. Hindi ko mapigilan na manibago dahil hindi ganito ang tawag niya sa akin. I am not a noble by birth. Calling me lady is like a mockery to the noble society. But what should I expect? Fondness? I left them no matter how he beg for me to stay. It's natural that he will treat me like a guest that he's not close with.Umupo ako sa malambot na upuan at hindi nagsalita. I can feel his stare bore in my very skin. The pressure inside the room is not helping either."How are you, Lady Condor?" Tanong niya sa akin. His voice is laced with formality with no any other hint of emotion. The playful Stefano that I am use to, I cannot trace it as
Alessia's POVI CREASED my eyebrows as I surrender from Estrebelle. Hindi ito pumayag nang hindi ako naaayusan. The elegant Caracass traditional dress provided by the Palace was too...extravagant. It's a color of white, with linings of gold. There is a gold choker and gold arm bracelets. I look like a freaking pagan goddess studded with gold.My hair is neatly bun, but some gold ornaments are dangling on my head. This is too much for my taste, but when I look at Estrebelle, based on her reaction, I feel like I am the most beautiful being in the entire universe. I don't even know if that is possible."Estrebelle, sobra-sobra naman 'ata ang nilagay mo sa akin. Gusto ko yung simple lang ako tingnan." Saad ko sa kanya. Tiningnan ko naman ang aking sarili sa salamin. It is indeed breath taking. I look like I came out from a portrait or a magazine from a fantasy photoshoot. But this is too...dazzling. It's impossible to avoid getting attention wearing these clothes. It felt like it was in
Alessia's POVMABILIS akong lumipat ng pwesto. Pumasok ako sa isang bukas na balkonahe. Biglang kumabog ang dibdib ko nang makita ko ang babae. Kahit hindi ko itanong o alamin, walang duda na siya ang reyna ng Valeria. Siya ang pinakasalan ni Elijah.Hindi ko alam ang kanyang pangalan, ngunit nakita ko siya noon. Sa Mythion, kung saan namamahinga si Elijah. She was the beautiful girl I saw. The same girl I got jealous with. I still remember how stupefied I was when I saw her coming out from his room when I looked for him.Napalunok ako. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ako. Wala akong maramdaman na pagmamahal kay Elijah, ngunit hindi ko maiwasan na tila pinagtaksilan ako. I felt betrayed."It was her...all along..." Mahinang sambit ko. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang babaeng iyon, ngunit alam ko na si Elijah ang nagdala sa kanya. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataon na alamin ang pagkatao niya.Pakiramdam ko ay pinagtaksilan ako sa ikatlong pagkakataon. Biglang nangibaba
Alessia's POVDAHAN-dahan akong humarap sa pinangalingan ng boses. Agad na tumambad sa aking mga mata ang malaki at pamilyar na bulto ng lalaki. I cannot see his face clearly because of the shadow and darkness. Nag-aagawan ang liwanag at dilim dahil na rin sa mga poste at halaman. But even with his voice alone, I am certain who is this person."Your majesty..." Turan ko at yumukod ako ng kaunti at tsaka tumindig ng tuwid. I did not foresee this, for him to reach out to me this early.I guess I can no longer avoid him. Unang araw pa lang ay magkakausap na kaagad kami. If this is what will happen, then let it be. It's better to clear things between us as soon as possible."Alessia...can I...will you allow me to talk to you?" Mabini at magalang na tanong ni Elijah sa akin. I cannot see his expression but somehow, I can tell that he's nervous.You are already talking. My mind blurted out. If I am immature, maybe I already walked out right now or became angry the moment he spoke. But I am
Alessia's POVKUMIKIROT sa sakit ang aking ulo nang magising ako kinaumagahan. Kahit pagod ako kahapon ay hindi ko magawang matulog ng mahimbing dahil na rin sa mga sinabi ni Sushi. Hindi magtapos doon ang pakikipag-usap ni Sushi sa akin.Nagtaka ako kung bakit kinailangan ng dugo ko ang puno ng buhay. Ipinaliwanag naman iyon ni Sushi sa akin. Kaya sa lumipas na ilang libong taon ay walang nabubuhay na puno ng buhay, dahil sa kailangan iyon ng isang kasangkapan na ihahalo sa lupa na pagtataniman nito. Iyon ay ang dugo ng isang birhen.Biglang naalala ko naman na nasugatan ako noon habang ibinabalik ko yung bulaklak na sinira ni Sushi at humalo doon ang aking dugo at hindi ko napansin na nahalo din doon ang gintong binhi. Kailangan ng puno ngayon ang dugo ko para manumbalik ang buhay nito. Hindi na mahalaga kung birhen pa ba ako o hindi dahil nakatatak na ang dugo ko lamang ang makapanumbalik ng buhay nito.Ngunit hindi naman pumayag si Sushi na gawin ko iyon dahil hindi ganoon kadali
Alessia's POVNARATING na namin ang lugar kung saan itatayo ang colosseum. Pamilyar na iyon sa akin dahil napuntahan ko na ito, noon inatake ako ng anxiety. This is the vast plain and soon, a colosseum will be built on it.Abala na din ang mga surveyors sa pagsusukat at sumama naman kami sa kanila. Abala sa pagpapaliwanag si Benjamin tungkol sa lugar ngunit hindi naman ako nagka-interes na makinig doon. I can already tell the type of soil, walang fault line din dahil wala iyon kahit kaunting bakas o senyales. I am just a little sad to know that some of the trees here will be cut off. So I guess, we need to include the landscaping with trees. Willow trees does not fit the area and somehow, not fitted at home dahil madalas na pinamamahayan ito ng mga multo. It's just a belief, but still people are following it. Kaya ang mga willow trees ay makikita lamang sa mga parke at wala sa kabahayan.Natapos din doon ang pagsusukat para sa colosseum at ibinigay naman nila sa amin ang kabuoang suk
Alessia's POVMANY years has passed and it feels like it was only yesterday that Aiden left Wysteria.Naging maayos na rin ako at natanggap ko na ang kanyang pag-alis. Napapawi naman ang aking pangungulila tuwing dumadating si Lolo taon taon dala dala ang mga sulat ni Aiden at mga pictures niya.His pictures was compiled in an album with labels. May picture niya na nag-aaral na siya sa Grade School, sa Middle school at High School. He accelerated so he was in high school at twelve years old. Then he accelerated again and went to college. He took double major, which is Finance and Chemical Engineering. He was allowed to have a double major since he was exceptional who achieved a perfect entrance examination score and worse, he even corrected one of the questions so a bonus was added.Parang nasaksihan ko rin ang kanyang paglaki. Ngayon, ang ginagawa naman niya ay sumali siya sa Military. Sabi niya, boring daw ang Finance dahil nasa loob lang daw siya ng opisina at sa chemical engineeri
Alessia's POVAlmost two years later...WALA sa sarili akong napatingin kay Aiden. Everyone is already preparing for his departure. Alam na rin ng mortal ang tungkol kay Aiden at sila ang kukupkop pagkarating ni Aiden sa mortal realm. The Moretti's. Nagpadala na rin kami ng mga pwedeng ipalit ng pera para kay Aiden. I know the Moretti's are extremely wealthy and they literally own the Imperial State, but Aiden needs to have his own money. The companies for Aiden who will support him no matter what was already stablished. Kahit wala pa si Aiden sa mundo ng mga mortal, ay sobrang yaman na nito. He no longer needs the support of the Moretti's but he needs a family in the mortal realm. Hindi pwedeng lalaki siya doon bilang orphan.Kahit pag-aari si Elijah ang kayamanan ng mga Moretti, hindi pumayag si Elijah na walang sariling pera si Aiden. Kaya naging abala si Lolo sa mundo ng mga mortal para buoin ang yaman para kay Aiden. Aiden will inherit it once he's eighteen years old. Strikto
Alessia's POVKAHIT hindi pa ako lubusan na malakas ay pumunta ako sa pulong ng mga opisyales ng Valeria. Dalawang lingo ang nakakaraan noon ako ay nanganak at ngayon na ang araw ng deklarasyon ni Elijah tungkol sa nakatakdang magiging kapareha ni Eustacia paglaki.Maagang magsidatingan ang mga opisyales. Marami din akong natanggap na mga regalo na hindi biro ang halaga. Alam ko na ang lahat ng iyon ay gustong bigyan ng pabor tungkol sa pagpili ng kapareha ni Eustacia. Ngunit hindi ko naman hiningi o hiniling na bigyan nila ako ng kung anu-ano. Hindi ko iyon inayawan. Tinanggap ko iyon pero hindi ko sila bibigyan ng pabor.If they try to ask a favor or even mention about the gift they gave to me, they will get what they ask."Mahal na reyna, komplete na po ang mga opisyales. Hinihintay na lang po nila ang mahal na hari." Imporma ni Estrebelle sa akin. Siya ang naging mensahero ko nitong nakaraang lingo."Magaling, sabay kaming darating ng hari sa tanggapan." Tugon ko. Pagsabi ko nun a
Alessia's POVNAKATINGIN ako sa kalangitan habang nandito ako nakatayo sa labas ng balkonahe. Makulimlim ang kalangitan ang kanina'y tirik na tirik ang araw. May iilan din pagkidlat at umaambon.Umihip ang malamig at malakas na hangin na tinangay ang aking mahabang buhok. Nakahawak ako sa malaking umbok sa tiyan ko dahil sumakit iyon.Buwan na ng oktobre. Ika labing walong araw ng oktobre. Simula pa kagabi sumasakit ang aking tiyan ngunit nawawala iyon at sumasakit ulit. Kulang kulang ang naging tulog ko dahil nagigising ako tuwing sumasakit ang aking tiyan. Alam ko na malapit na akong manganak dahil ganito din ang naramdaman ko kay Aiden. It was a long labor and the weather is also the same somehow.Ang ginawa ko ay naglakad lakad ako kahit masakit ang tiyan ko para mas mabilis bumaba ang bata sa cervix. Nakaabang na rin ang doktor na magpapaanak sa akin. Si Elijah naman ay nasa loob ng aking silid at pansamantalang nagpapahinga. Napagod ito sa kakasabi sa akin na umupo pero hindi
Alessia's POVA few months later...MALAKI na ang aking tiyan at hirap na rin akong maglakad. Ramdam ko ang bigat ng aking tiyan at tumataba na rin ako dahil sa lumalaki kong appetite at hindi na nakakapag-ehersisyo.Minsan naiiyak na lang ako dahil baka hindi na ako magustohan ni Elijah dahil sa mataba na ako. Hindi pa niya ako nakikita na tumaba at laging ang payat na katawan ko ang nakasanayan niya. Nakakapraning lang din minsan lalo na kung may kausap siya na mga babae na parang modelo ang mga katawan.Hindi ko mapigilan ang mangamba. I am full of insecurity during pregrancy dahil pakiramdam ko ay kaya niya akong palitan ano man oras. Pero bakit ba ganito ang mga naiisip ko? Wala naman ginagawa si Elijah para ma insecure ako. Nothing is changed on how he's treating me. I can still see that I am the most beautiful woman in his eyes despite of my weight gain.Pero praning pa rin ako kahit iyon ang nakikita ko.Katulad na lang ngayon. Naiiyak ako dahil sa sarili kong iniisip. I am cr
Alessia's POVNGAYONG araw gaganapin ang kasal namin para sa mata ng karamihan. Madaling araw pa lamang ay gising na ako para sa preparasyon. Mahaba-habang preparasyon ang gagawin lalo na sa kasuotan ko.Marami din mga tagapagsilbe ang tumulong sa akin sa pagligo at kung anu-anong mga inalagay nila sa katawan ko na pabango. Hinilod din nila ang katawan ko kaya medyo namumula iyon at mas lalong kuminis.Pagkatapos ng mahabang pagligo inayosan na ako. Pinatuyo nila ang aking buhok at inayos iyon. It was the traditional high bun at may mga iilan natirang strand sa gilid ng aking mukha. They also put the make up on, it was a style that enhance more of my assets. It was not overly colored, it was just right.Nakasuot pa ako ng roba at hindi ko kaagad isinuot ang traje de boda."Mahal na reyna, ito na po ang pagkain niyo." Saad ng isa sa mga tagapgsilbe at may dala itong inumin. Tiningnan ko ito at mga prutas iyon na ginawang shake or juice. Kung hindi lang ako buntis ay hindi nila ako pak
Alessia's POVILANG araw na rin ang dumaan pagkatapos ng usapin. May mga ipinadala akong mga sentinel para tingnan ang sitwasyon at ayon sa mga nakalap ko ay naging maayos na ang lahat. Balik normal na ang pamumuhay ng mga pamilyang namatayan at hindi na nag-aalsa ang ilan sa kanila."Mahal na reyna, alin po dito ang nagustohan niyo?" Tanong sa akin ng seamstress. She's the famous seamstress in town. She is called Madam Lucille. She's been making noble's dresses for hundreds of years and her reputation when it comes to making one is unsurpassable. She also starts to create trends and now, she is starting to influence the immortal to wear victorian dresses. It's not modern clothes but definitely not a dress that was worn in thousand of years in Valeria.Valeria is slowly changing. More and more building has been structured after the war. The majority also decided to change the ways to forget the dark history of the war. Even Elijah who's godly when he wears ancient robes, he's starti
Alessia's POVILANG araw ang mga lumipas naging maalaga si Elijah at pati si Aiden ay nakikisali din kahit wala siyang ideya kung ano ang tamang gawin. Bawat oras, nagtatanong si Aiden sa akin kung malapit na ba daw akong manganak. Hindi niya alam na aabutin ng siyam na buwan ang pagdadalang tao ko bago pa ako manganak. He's so excited to see his sibling.Akala niya mabilis lang iyon at agad manganganak. Si Elijah naman ay palaging nagtatanong kung may gusto ba daw akong kainin o ayaw. Wala pa naman akong nararamdaman na ganoon. Parang gusto ko lang kumain ng mga maaasim pero wala naman akong hindi gusto at ayaw.Pansin ko, mas maselan ang pagdadalang tao ko noon kay Aiden dahil halos patayin ako ng morning sickness ko. Ngunit ngayon, walang ganoon na nangyayari."Mom, is it a girl or a boy?" Tanong ni Aiden sa akin habang ang kanyang ulo ay nasa aking tiyan. Gusto niya daw pakinggan ang kapatid niya sa loob."We don't know yet, Aiden. We will only know if a sorcerer will look on my p
Alessia's POV"MOMMY! I'm sleeping here tonight!" Aiden said cheerily when he's striding down the hall towards me.Marga and the other servants are following Aiden while their heads are bowing and did not dare to look me in the eye.If he's sleeping here tonight, then...Tumingin ako sa likuran kung nasaan ang pintuan at bago pa man ako nakapag-isip ay iniluwa na rin doon si Elijah. Naglakad ito na tila nakatakda siyang maglakad sa mga oras na ito. The servants are bowing like almost kissing the ground.Elijah and I are not sleeping together since that day because of how busy we are. He was not sleeping and he was working like there is no tomorrow. Aiden was obediently sleeping in his room in the palace as well for some reason. He did not visit me that much as well. He will only visit me for a quick chat and he will go back to the main palace.If the little one is here, the old one will follow. There is always this invisible competition between the two of them. Nasa isang lugar lang ka