Alessia's POV
ANG bughaw na kalangitan, ang berdeng mga kaparangan at ang malamig na simoy na hangin na nagmumula sa karagatan ng Celebes.Iyon ang araw-araw na bumubungad sa akin tuwing gigising ako, at magtatrabaho sa buong araw. hanggang sa igupo ako ng antok tuwing gabi. Ang likha o obra ng panginoon ay sadyang napakaganda at hanggang sa ngayon ay sadyang misteryoso.Tatlong taon na ang lumipas mula noon araw na naipanganak ko ang aking anak na si Aiden. Malaki ang naging pagbabago sa buhay ko mula ng sumibol siya at isinilang. Ang akala kong magiging malungkot na buhay ko ay naging nakulay nang dahil sa kanya. He took away my sadness and fill the void in my shattered heart.Si Aiden, na siyang tatlong taon gulang na ay isang napakatalinong bata. Sa edad na isang taon gulang ay marunong na siyang magsalita kahit nabubulol pa ito. Nakakaintinde na rin siya ng mga salita. Sa edad na dalawang taon ay marunong na siyang magbasa at magsimula na rin magsulat. Alam ko sa sarili ko na naging matalino ako dahil sa masipag akong mag-aral, but I was never like my child when I was young. I was not as bright as him. He's gifted to the point that it's almost unbelievable.Sa edad na tatlo, tuwid na tuwid na itong magsalita at pati ang ugali nito ay hindi kagaya ng mga kaedad niya. He's too mature, and there is no childishness in him...not unless, when he's facing me. He's soft and smiling when he's with me."Scram, Marga." Malamig na utos ng anak ko kay Marga na siyang naging nanny niya. Siya na ang kinuha ni Lolo dahil maalam ito sa mga bata.Hindi lingid sa aking kaalaman na kakaiba ang ugali ng aking anak. He's too cold and passive towards another. But he's warm and kind when it comes to me. Hindi ko mapigilan na maisip na namana niya ang ugaling ito sa ama niya. Elijah is cold and passive, it's his trademark."Y-young master..." Nanginginig naman ang boses ni Marga. Ayaw nitong iwan ang anak ko dahil kung saan-saan ito pumupunta at nauuwi iyon sa away. She was addressing my son that way because she accidentally found out that Aiden's father is the King of Valeria. She even address him as prince but I did not allow it. At dahil natatakot itong tawagin si Aiden sa pangalan niya dahil kalapastanganan daw iyon sa isang dugong bughaw, ay tinatawag niya itong young master kahit hindi naman kailangan.He has this kind of temper and doesn't want to play with kids of his age. He's always saying that hus classmates are too childish, loud and annoying. Minsan ng nauwi iyon sa away dahil may pumilit na bata na makipaglaro sa kanya ngunit ayaw niya. Nagkagulo noon dahil itinulak ito ni Aiden dahil na rin sa pagkaubos ng pasensya.Nagalit ang ina ng bata kaya pinatawag ako ng eskuwelahan at kinausap ako ng headmaster. Ipinaliwanag ko ang sitwasyon ni Aiden na hindi siya katulad ng mga normal na bata. He's gifted and was hoping that he will be considered. Natuwa naman ako dahil pumayag ang eskuwelahan. Kaya iba ang curriculum ni Aiden. His lessons are advanced but still joins the regular class. There is one time that I found him reading one of my books which is Quantum Physics. Yung libro ko ay para sa college level iyon at hindi para sa beginner, but he was interested in it. Hindi ko alam kung talagang naintindihan niya iyon, but I guess he did. He even asked me about the black matter which is still mystery until now and can never be solved."I don't know why mommy kept you as my nanny. I don't need a nanny and she is enough for me." Himutok naman ni Aiden. I can already imagine his cold glare towards Marga.Yes. I am aware that he doesn't want a nanny and he's being intentionally rude towards Marga everyday to make her quit. Ayoko naman huminto si Marga dahil walang mag-aalaga dito lalo na at may trabaho na rin ako sa Caracass.I am now one of the engineers who's developing the town. It all started when Ales Condor asked for my help and they saw my potential and work, so they hired me. Hindi ako sumali sa grupo nila dahil wala akong balak na pumunta sa ibang lugar para sa construction. I cannot leave Caracass, I cannot leave my son."Young master, sabihin na natin na hindi mo ako kailangan, ngunit kailangan mo pa rin ako. Sino ang magluluto ng pagkain mo tuwing wala ang mommy mo lalo na at may trabaho siya? Abala din ang Lolo Elias mo sa karagatan, lalo na si Lolo Sicario." Rason naman ni Marga kay Aiden. Sanay na sanay na rin si Marga sa mga pang-aalipusta ni Aiden sa kanya. I can say that Marga really knows how to handle kids with individual differences.They are always like this everyday. They kept debating on how important is Marga's existence. Nakasanayan ko na at hindi na ako nagingialam pa."Whatever..." tugon naman ni Aiden na sumuko na. I know he felt defeated again because he failed to make Marga quit.Napangiti naman ako dahil natapos na rin ang debate nilang dalawa."Mommy... Good Morning, I love you." Bati naman sa akin ni Aiden nang makalabas na ito mula sa kwarto namin. He was beaming at me and he ran towards me and hugged my thigh and looked up, staring at my face. His smile is unceasingly as long as he's with me.He's wearing a uniform for his preparatory school. It's an Academy in Caracass and they accept preparatory pupils. Ngunit nagrereklamo ito dahil masyado daw pambata ang mga itinuturo sa paaralan. My son was so annoyed when he was asked what is one plus one. He even answered Do you want me to give you the regular math answer or the binary rule? The teacher was dumbfounded with his answer. I was too! How did he learned about binary? That's a Discreet Mathematics! The teacher doesn't even have an idea what's a binary means!Nakikipagsagutan pa ito sa kanyang guro dahil sa mga itinuturong wala daw kabulohan. He's too advance, but there is nothing that I can do. Wysteria is not like an ordinary country or city that has school or arrangement for gifted child. Kaya walang magawa si Aiden kundi ang magtiis tinatawag nilang advance lesson. For him, their advance lesson is still pathetic."Good morning, I love you more, Aiden. You have to be good at school. Just answer all the exercises and assignments, okay?" Paala-ala ko naman sa kanya. I promised him that if he will be a good boy, I will let him read my books that Lolo brought from mortal realm. They are all advanced book when I was in college."I will mommy." He beamed wider like he loves it. He never complain anything about his concern. He was acting like he loves everything. Pero kapag iba ang kaharap niya ay doon lumalabas ang mga reklamo niya.Hindi ko alam, ngunit tila ayaw niyang ipakita sa akin ang tinatawag na negatibong bahagi niya. I find it cute, somehow. Pero ang hindi niya alam, ay alam ko din ang lahat. I am not some stupid mom who's not aware of her scheming son. Thinking he's innocent. Hindi ko lang sinasabi sa kanya. I let him think that I am clueless about his naughtiness.Aiden is a scheming boy, but in a good way. Naiisip ko pa lang ngayon na kapag lumaki na siya at maging binata—hindi ko mapigilan na malungkot, ngunit tanggap ko na sa sarili ko na hindi na ako magiging bahagi sa buhay niya sa mga pagkakataon na iyon. Ngunit hindi ko maiwasan na isipin na sa paglaki niya, hindi siya magiging simpleng tao.Aiden will be a difficult man as grown up. I can already imagine his stoic and cold eyes, uninterested with things he doesn't care. Mostly, smart people are uninterested to things that doesn't catches their attention. I wonder if it will be the same.I want him to be warm, but how can I do that if at this age, he already knows to manipulate the people around him? How can I even teach him, if he only shows his warm side in front of me? I can't believe that even Elijah is not around and will never be part of his childhood, Aiden was still able to grasp his characteristics like Elijah was here all along."Miss Condor, aalis na po kami para sa klase ng young master." Paalam naman ni Marga. Dala-dala nito ang bag ni Aiden na may laman ng mga kagamitan sa Academia."Sige, mag-ingat kayo." Saad ko na lang at yumuko naman ako para yakapin si Aiden bago ito umalis. "Be good." Huling habilin ko sa kanya at ang iginanti naman ni Aiden sa akin ay halik sa pisnge."See you later, mom." Paalam naman sa akin ni Aiden at tsaka umalis na ang dalawa.Wala ngayon tao sa bahay dahil parehong abala si Papa Elias sa karagatan dahil sa tatlong araw na pag-aani ng mga isda. Si Lolo naman ay may nilakad na hindi ko alam kung kailan babalik.Kaya kami lang sa bahay ngayon ang nakatira. Mabilis na rin akong nagbihis. Isang karaniwang kasuotan ng Caracass ang isinuot ko. Isang kulay maputlang dilaw na sleeveless, deep v-neck greek dress na hanggang talampakan ang haba.Hinayaan ko lang na ilugar ang aking mahabang buhok na umabot na puwitan. Inihanda ko naman ang mga kagamitan ko at kinandado ang bahay. Tumingin naman ako sa aking talampakan at nakita ko naman si Sushi na pasensyosong nakatayo at nakatanaw sa daan kung saan patungong bayan.He wants to join my son. But I did not allow him since kids will try to mess up with him. Ayokong may aksidenteng maganap dahil lang sa kapabayaan ko. Sushi is after all, not an ordinary puppy."Don't sulk Sushi. You know why I don't want you to go with Aiden." Saad ko naman kay Sushi para tumigil na ito sa pagmumukmok.Hindi naman nagsalita si Sushi, or more like he really doesn't talk in his puppy form. I know Sushi understands, he's intelligent and I really don't need to explain myself bit by bit.Kaya pagkatapos kong ikandado ang pintuan ay naglakad na ako papuntang bayan para magtrabaho. Sushi will be staying with his pack while I am away for work. He will also come home once I am back.Nilanghap ko ang may kalamigan na hangin. It's been three years since then, and Elijah never appeared in front of me. He totally gave up. Noon una ay nalungkot ako sa katotohanan na iyon, ngunit inisip ko na huwag gawin dahilan iyon.Hindi na dapat ako magulat o malungkot dahil matagal ko na iyon inasahan. Kaya unti-unti sa sarili ko, pinag-aralan ko kung paano huwag na siyang mahalin. Everyday, I kept reminding myself that there are things who are more important to me now than him. And with that, I learned to unloved him. Feelings is no longer the way it was before. I can now let him go without regrets...without looking back.Totoo nga ang sinabi nila na kahit gaano mo kamahal ang isang tao, kung pipiliin mo at pag-aaralan na huwag na itong mahalin, magagawa mo kahit mukhang imposible pa iyon. It took time, but I was able to do it. Siguro ay nakatulong din ang bagay na may mas importante na sa akin ngayon na mas higit pa sa kanya.For me, Aiden is now my everything...and Elijah, is a a history or a passerby.I heard a lot of news from him even I am not willing to listen. The Kingdom was in uproar for the past years. There are a lot of killings, like the king turned into a mad man. Right now, he was already labeled as a mad king and his people is already afraid of the king.Takot naman sila noon pa, ngunit mas dumoble ngayon. There's a lot of noble blood who were killed for unknown reasons. The ever peaceful Valeria, was long gone. The kingdom started it's bloodshed three years ago.Hindi lang iyan ang pagbabago na napag-alaman ko. I learned that Elijah is now married. Hindi ko alam kung kailan ito ikinasal dahil wala naman akong balitang nasagap tungkol sa preparasyon o ang babaeng pinakasalan nito. This rumor circulated like a virus in the air. The king is already married and there are speculation that the queen of Valeria now is the beautiful girl in the palace. Hindi nga lang ito mapatunayan lalo na at wala naman opisyal na anunsyo. But it was a hundred percent sure that Elijah is now a married man.Naalala ko ang babaeng kayakap niya ng gabing iyon kung saan nagsimulang maging magulo at masakit ang lahat. Wala akong ibang maisip na pwede niyang pakasalan kundi ang babaeng iyon.That was my one final blow and I decided to completely throw away all my feelings for him. We gone separate ways with different lives we took. I hope he will be happy.Nakangiti akong naglakad at may mga nadadaanan na akong mga mamamayan. Dumerecho na ako kung saan ang opisina ng mga builders. Nang makapasok ako doon ay abala ang lahat.Agad naman na sumalubong sa akin si Ales na mukhang hindi natulog buong gabi dahil sa panlalalim at pangingitim ng ilalim ng mga mata nito."Alessia, kailangan mong bisitahin ngayon ang ospital na pinapatayo. Wala kaming alam sa medesina kaya mas mainam na ikaw ang pumunta." Saad ni Ales sa akin na tila humiwalay ang kaluluwa nito. He's too stressed out.May bagong ospital na ipinatayo sa Caracass. I did not designed it, it was someone else."Pero hindi ako ang inhenyero ng proyektong iyon." Tugon ko naman sa kanya. I still need to check the blueprint to study it. Hindi pwedeng basta pupunta na lang ako doon at malalamam kaagad ang lahat."Eto." May ibinigay naman siya sa akin na nakarolyong papel na sa palagay ko ay ang blueprint ng ospital. "Medyo madali lang naman, ngunit hindi lang talaga kami pamilyar sa mga ganito. Hindj kami sigurado kung may dapat idagdag o baguhin."Kumunot naman ang noo ko. "Ales, kailangan lang naman nila na sundin ang nasa blueprint. I don't think I need to go there." Sagot ko sa kanya. It doesn't mean that I have medical skills, I already fit to check it. Medical skills and construction skills are two different things.Napakamot naman sa ulo si Ales. "Nagreklamo kasi ang isang manggagamot. Hindi namin mapunto kung ano ang mali nang pinuntahan namin dahil ayaw naman makipagkooperasyon yung manggagamot. Kaya napagpasyahan namin na ikaw ang ipadala dahil baka makita mo kung ano ang mali doon." Paliwanag naman niya sa akin.Napabuntong hininga naman ako. Marami akong natatanggap na mga revision dahil na rin sa request na idagdag o kaya ibawas sa construction. It was fine, since it's only natural for that to happen. It's inevitable that there are changes."Sige, pupunta ako after lunch. Pag-aaralan ko muna ang blueprint bago ako pupunta doon." Tugon ko naman kay Ales at agad na lumiwanag ang mukha nito."Salamat, sige maiwan na kita at may mga tatapusin pa ako." Paaalam naman sa akin Ales at tumakbo na ito pabalik sa kanyang desk.Umupo naman ako at binuksan ang nakarolyong papel at nagsimula ng pag-aralan ang blueprint. I have to make it quick since there are still other blueprints that I need to check.©️charmaineglorymaeAlessia's POV"KHLEO, bakit mabagal ang konstraksyon ng templo?" Hindi ko mapigilan na magtanong lalo na at lumipas na ang isang buwan at hindi pa ito tapos. Dapat mabilis lang ang konstraksyon lalo na at marami naman mangagawa.Napakamot naman ng batok si Khleo. He's a man, but oddly, his name is Khloe. Pero habang patagal ay nagiging natural na rin ang kanyang pangalan sa pandinig na tila akma sa kanya ang pangalan na iyon."Hindi kasi magkasundo ang mga ministro doon. Gusto nila ay maraming ginto ang disenyo at medyo matagal ang paghulma ng mga rebulto gamit ang ginto. Pero wag kang mag-alala, matatapos na din ito oras na mabuo na ang rebulto. Iyon ang hinihintay bago ito maipasok sa loob kaya hindi ito matapos tapos." Paliwanag na tugon naman sa akin ni Khloe. His long hair is flowing, it's brownish red which is rare.Napatangu-tango naman ako. This is the struggle of greek temples, most of them wants gold and it's not easy to sculpt gold because we will depend on the miners and t
Alessia's POV"HEAD builder, nandito at nakalista lahat ang mga kailangan baguhin. Kakausapin ko din ang arkitekto na gumawa ng disenyo dahil may ipapabago din ako. Kakausapin nila kayo oras na handa na ang bagong disenyo." Saad ko sa head builder at iniabot sa kanya ang papel kung saan nakalista ang mga kailangan baguhin. May kopya din ako dahil i-rerevise ko ang floor plan.Agad na tinanggap iyon ng head builder at tiningnan. Namangha naman siya sa mga nabasa. Hindi nito akalain na sa maiksing panahon ay makikita ko ang mga dapat baguhin."Lahat ay may punto. Hindi ako makapaniwala na ganito karami ang kailangan baguhin at hindi man lang ito napansin ng orihinal na gumawa ng floor plan." Saad niya sa akin at mukhang masaya naman ito. Siguro ay natutuwa ito dahil mareresolba na ang pagkakamali. "Nakakatuwa dahil hindi madali na tuwing bibisita dito ang mangagamot ay lagi itong nagrereklamo ngunit di naman sinasabi kung ano ang dapat baguhin."Ngumiti naman ako. "Siguro ay hindi niya
Alessia's POVMAY narinig akong nagtatalo sa loob ng opisina pagkapasok ko pa lang sa departamento. Kakarating ko lamang sa opisina at abala na kaagad ang lahat sa kanilang mga gawain. Dala-dala ko naman ang ni-revise ko kagabi na floor plan.Nagtataka akong umupo sa aking upuan kaharap ang desk. Napatingin naman ako kay Ales tsaka binigyan niya ako ng makahulugang tingin. They look like they are sitting in a chair with blades."You can't do this! This is my first design and I don't want a random stranger ruining my work!" Dinig kong sigaw ng isang babae mula sa opisina ng Master Engineer. Her voice was laced with anguish and obviously, she's not happy about it.Dumako ang tingin ko doon. Sarado ang pintuan ng opisina kaya hindi ko makita kung sino ang nagsasalita. Hindi pamilyar sa akin ang boses nito. Hindi ko din naman nakakasalamuha ang lahat ng mga engineer kaya natural na hindi ko kilala ang lahat. May ibang mga engineer na hindi pumapasok at nasa bahay lang."This is not about
Alessia's POVPUMASOK kami sa loob ng opisina. I tried not to look at the blonde man sitting across the desk. I trained my eyes towards Apollo who' now sitting rigidly on the visitor's seat."Good morning, your excellency." Kurong bati namin tatlo at magkasabay din kami na yumukod.Hindi sumagot ang punong ministro kaya napakunot noo ako at hindi mapigilan ang sarili na tingnan kung bakit. I slightly glanced at the prime minister. His face right now is filled with surprise...while looking at me. Hindi naman mahirap isipin kung bakit ganoon ang kanyang reaksyon. Nakilala niya ako at malamang ay alam nito na umalis na ako ng palasyo. Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin kong reaksyon, kaya nanatiling blanko ang aking ekspresyon.Naglihis ito ng tingin na tila napaso iyon at tumayo ito at biglang yumukod sa harap namin tatlo. Biglang napataas naman ang aking kilay habang si Ales at Khleo ay nagulat.Hindi ko mapigilan ang aking sarili kung bakit ginawa iyon ng punong ministro. He's a
Alessia's POVNAKAUWI din ako sa wakas at hindi ko kaagad sinalubong si Aiden dahil pakiramdam ko ay dumikit sa akin ang samo't-saring amoy doon sa bayan. Mabilis akong naligo dahil alam ko na maarte pagdating sa amoy si Aiden. He will flatly say that I smell bad and it will also hurt my feelings. Sino ba ang matutuwa na sabihin na mabaho sila?Alam ko na hindi ko iyon amoy, pero nakakasakit sa feeling na sabihin na mabaho ka ng anak mo. Pagkatapos ko naman maligo ay dumating naman si Papa. Sa ilang araw niyang pagkawala ay nakaramdam ako ng pagkamiss sa kanya. "Papa?" Galak na saad ko nang makita ko siya sa sala at kalong kalong niya ngayon si Aiden at may hawak itong laruan. Aiden's face was passive and I don't even know if he likes the toy or not. But I guess, he doesn't like it since he prefer books over toys."Anak, halika ka dito. Na-miss ko kayo ng apo ko." Tuwang saad naman ni Papa sa akin. Aiden suddenly flinched like he was alarmed.Agad naman akong lumapit ay mabilis naman
Alessia's POVNAKAHARAP ako ngayon sa aking anak dito sa loob ng kwarto. Kanina pa ako nakauwi at hinintay ko na makauwi si Marga at Aiden dahil sasabihin ko na sa kanya ang pag-alis ko.Hindi ako sigurado sa kung ano man ang magiging reaksyon niya, ngunit alam ko na sa huli ay maiintindihan niya ang gagawin ko."Mommy, don't stare at me like that. You're making me worry." Mahinang puna ni Aiden sa akin. His face is a little bit sad and thinking. "Are you sending me to the mortal realm earlier than expected?" His voice cracked and about to sob. A sudden pain in my heart flooded as soon as I saw his expression.Mabilis akong umiling. "No. I am not. Please don't think that way, Aiden." Mabilis na saad ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit iyon ang naisip niya. He knows that he will be going to the mortal realm once he's seven years old. There are still four years remaining. "I just want to tell you something important and I hope you'll gonna understand me."Tumango naman si Aiden. "Just
Alessia's POVWE FELT cramp inside the carriage because of the overwhelming suitcases of Nicola. Sumunod ito sa amin at basta na lang inilagay sa loob ang mga suitcase na nagpatong patong. Hindi na kami nagreklamo dahil alam namin na walang mangyayaring matino sa loob lalo na at masikip na ngayon. Hindi naman kami magkakarwahe patungo sa Valencia. Patungo kami kung saan ang sasakyan himpapawid nakalapag. Medyo malayo iyon dito at hindi pwedeng lakarin lalo na at marami kaming dala.Tahimik kaming lahat sa loob. Tahimik din si Nicola kahit bakas na bakas sa mukha niya ang disgusto sa mga nangyayari. Hindi rin maipinta ang mukha ni Ales at Khleo ngunit ayaw magsalita ng dalawa.I am also squeezed in here, but I won't complain. It's not like I'm going to die in here. Hindi naman nagtagal ay dumating na kami sa aming destinasyon. Huminto ang karwahe malapit lang sa sasakyang himpapawid.Agad na bumaba si Nicola at nagsisunuran naman kami dahil gusto na namin makahinga ng maluwag. Naunang
Alessia's POVUMALIS si Nicola at hindi na ito nagtangka na sagutin ako. Mukhang nagising siya sa mga sinabi ko. Hinihiling ko lang na sana ay huwag na niya kaming gambalain pa. Mahirap sa isang paglalakbay kung may kasama ka na hindi mo kasundo. Madalas, maraming maling bagay ang nangyayaru kung ganoon man. Nandito kami para sa trabaho, hindi para makipagpaligsahan sa posisyon.Hindi nagtagal ay narating na namin ang syudad ng Valencia. Tumayo na kami at lumabas mula sa Pantry at pinagmasdan na namin ang buong syudad habang nasa himpapawid pa kami.Halos walang pagbabago pa rin ang Valencia. May mga naidagdag na mga istraktura ngunit nakikilala ko pa rin ang dating Valencia na nakasanayan ko. It feels like I am riding a plane, looking down at old England. This is very city like, unlike with Samona and far from Caracass or any other towns in Wysteria.Ibinaling ko naman ang aking mga mata sa matayog na palasyo ng Valeria. Painted with white and gold. If I remember correctly, it seems
Alessia's POVMANY years has passed and it feels like it was only yesterday that Aiden left Wysteria.Naging maayos na rin ako at natanggap ko na ang kanyang pag-alis. Napapawi naman ang aking pangungulila tuwing dumadating si Lolo taon taon dala dala ang mga sulat ni Aiden at mga pictures niya.His pictures was compiled in an album with labels. May picture niya na nag-aaral na siya sa Grade School, sa Middle school at High School. He accelerated so he was in high school at twelve years old. Then he accelerated again and went to college. He took double major, which is Finance and Chemical Engineering. He was allowed to have a double major since he was exceptional who achieved a perfect entrance examination score and worse, he even corrected one of the questions so a bonus was added.Parang nasaksihan ko rin ang kanyang paglaki. Ngayon, ang ginagawa naman niya ay sumali siya sa Military. Sabi niya, boring daw ang Finance dahil nasa loob lang daw siya ng opisina at sa chemical engineeri
Alessia's POVAlmost two years later...WALA sa sarili akong napatingin kay Aiden. Everyone is already preparing for his departure. Alam na rin ng mortal ang tungkol kay Aiden at sila ang kukupkop pagkarating ni Aiden sa mortal realm. The Moretti's. Nagpadala na rin kami ng mga pwedeng ipalit ng pera para kay Aiden. I know the Moretti's are extremely wealthy and they literally own the Imperial State, but Aiden needs to have his own money. The companies for Aiden who will support him no matter what was already stablished. Kahit wala pa si Aiden sa mundo ng mga mortal, ay sobrang yaman na nito. He no longer needs the support of the Moretti's but he needs a family in the mortal realm. Hindi pwedeng lalaki siya doon bilang orphan.Kahit pag-aari si Elijah ang kayamanan ng mga Moretti, hindi pumayag si Elijah na walang sariling pera si Aiden. Kaya naging abala si Lolo sa mundo ng mga mortal para buoin ang yaman para kay Aiden. Aiden will inherit it once he's eighteen years old. Strikto
Alessia's POVKAHIT hindi pa ako lubusan na malakas ay pumunta ako sa pulong ng mga opisyales ng Valeria. Dalawang lingo ang nakakaraan noon ako ay nanganak at ngayon na ang araw ng deklarasyon ni Elijah tungkol sa nakatakdang magiging kapareha ni Eustacia paglaki.Maagang magsidatingan ang mga opisyales. Marami din akong natanggap na mga regalo na hindi biro ang halaga. Alam ko na ang lahat ng iyon ay gustong bigyan ng pabor tungkol sa pagpili ng kapareha ni Eustacia. Ngunit hindi ko naman hiningi o hiniling na bigyan nila ako ng kung anu-ano. Hindi ko iyon inayawan. Tinanggap ko iyon pero hindi ko sila bibigyan ng pabor.If they try to ask a favor or even mention about the gift they gave to me, they will get what they ask."Mahal na reyna, komplete na po ang mga opisyales. Hinihintay na lang po nila ang mahal na hari." Imporma ni Estrebelle sa akin. Siya ang naging mensahero ko nitong nakaraang lingo."Magaling, sabay kaming darating ng hari sa tanggapan." Tugon ko. Pagsabi ko nun a
Alessia's POVNAKATINGIN ako sa kalangitan habang nandito ako nakatayo sa labas ng balkonahe. Makulimlim ang kalangitan ang kanina'y tirik na tirik ang araw. May iilan din pagkidlat at umaambon.Umihip ang malamig at malakas na hangin na tinangay ang aking mahabang buhok. Nakahawak ako sa malaking umbok sa tiyan ko dahil sumakit iyon.Buwan na ng oktobre. Ika labing walong araw ng oktobre. Simula pa kagabi sumasakit ang aking tiyan ngunit nawawala iyon at sumasakit ulit. Kulang kulang ang naging tulog ko dahil nagigising ako tuwing sumasakit ang aking tiyan. Alam ko na malapit na akong manganak dahil ganito din ang naramdaman ko kay Aiden. It was a long labor and the weather is also the same somehow.Ang ginawa ko ay naglakad lakad ako kahit masakit ang tiyan ko para mas mabilis bumaba ang bata sa cervix. Nakaabang na rin ang doktor na magpapaanak sa akin. Si Elijah naman ay nasa loob ng aking silid at pansamantalang nagpapahinga. Napagod ito sa kakasabi sa akin na umupo pero hindi
Alessia's POVA few months later...MALAKI na ang aking tiyan at hirap na rin akong maglakad. Ramdam ko ang bigat ng aking tiyan at tumataba na rin ako dahil sa lumalaki kong appetite at hindi na nakakapag-ehersisyo.Minsan naiiyak na lang ako dahil baka hindi na ako magustohan ni Elijah dahil sa mataba na ako. Hindi pa niya ako nakikita na tumaba at laging ang payat na katawan ko ang nakasanayan niya. Nakakapraning lang din minsan lalo na kung may kausap siya na mga babae na parang modelo ang mga katawan.Hindi ko mapigilan ang mangamba. I am full of insecurity during pregrancy dahil pakiramdam ko ay kaya niya akong palitan ano man oras. Pero bakit ba ganito ang mga naiisip ko? Wala naman ginagawa si Elijah para ma insecure ako. Nothing is changed on how he's treating me. I can still see that I am the most beautiful woman in his eyes despite of my weight gain.Pero praning pa rin ako kahit iyon ang nakikita ko.Katulad na lang ngayon. Naiiyak ako dahil sa sarili kong iniisip. I am cr
Alessia's POVNGAYONG araw gaganapin ang kasal namin para sa mata ng karamihan. Madaling araw pa lamang ay gising na ako para sa preparasyon. Mahaba-habang preparasyon ang gagawin lalo na sa kasuotan ko.Marami din mga tagapagsilbe ang tumulong sa akin sa pagligo at kung anu-anong mga inalagay nila sa katawan ko na pabango. Hinilod din nila ang katawan ko kaya medyo namumula iyon at mas lalong kuminis.Pagkatapos ng mahabang pagligo inayosan na ako. Pinatuyo nila ang aking buhok at inayos iyon. It was the traditional high bun at may mga iilan natirang strand sa gilid ng aking mukha. They also put the make up on, it was a style that enhance more of my assets. It was not overly colored, it was just right.Nakasuot pa ako ng roba at hindi ko kaagad isinuot ang traje de boda."Mahal na reyna, ito na po ang pagkain niyo." Saad ng isa sa mga tagapgsilbe at may dala itong inumin. Tiningnan ko ito at mga prutas iyon na ginawang shake or juice. Kung hindi lang ako buntis ay hindi nila ako pak
Alessia's POVILANG araw na rin ang dumaan pagkatapos ng usapin. May mga ipinadala akong mga sentinel para tingnan ang sitwasyon at ayon sa mga nakalap ko ay naging maayos na ang lahat. Balik normal na ang pamumuhay ng mga pamilyang namatayan at hindi na nag-aalsa ang ilan sa kanila."Mahal na reyna, alin po dito ang nagustohan niyo?" Tanong sa akin ng seamstress. She's the famous seamstress in town. She is called Madam Lucille. She's been making noble's dresses for hundreds of years and her reputation when it comes to making one is unsurpassable. She also starts to create trends and now, she is starting to influence the immortal to wear victorian dresses. It's not modern clothes but definitely not a dress that was worn in thousand of years in Valeria.Valeria is slowly changing. More and more building has been structured after the war. The majority also decided to change the ways to forget the dark history of the war. Even Elijah who's godly when he wears ancient robes, he's starti
Alessia's POVILANG araw ang mga lumipas naging maalaga si Elijah at pati si Aiden ay nakikisali din kahit wala siyang ideya kung ano ang tamang gawin. Bawat oras, nagtatanong si Aiden sa akin kung malapit na ba daw akong manganak. Hindi niya alam na aabutin ng siyam na buwan ang pagdadalang tao ko bago pa ako manganak. He's so excited to see his sibling.Akala niya mabilis lang iyon at agad manganganak. Si Elijah naman ay palaging nagtatanong kung may gusto ba daw akong kainin o ayaw. Wala pa naman akong nararamdaman na ganoon. Parang gusto ko lang kumain ng mga maaasim pero wala naman akong hindi gusto at ayaw.Pansin ko, mas maselan ang pagdadalang tao ko noon kay Aiden dahil halos patayin ako ng morning sickness ko. Ngunit ngayon, walang ganoon na nangyayari."Mom, is it a girl or a boy?" Tanong ni Aiden sa akin habang ang kanyang ulo ay nasa aking tiyan. Gusto niya daw pakinggan ang kapatid niya sa loob."We don't know yet, Aiden. We will only know if a sorcerer will look on my p
Alessia's POV"MOMMY! I'm sleeping here tonight!" Aiden said cheerily when he's striding down the hall towards me.Marga and the other servants are following Aiden while their heads are bowing and did not dare to look me in the eye.If he's sleeping here tonight, then...Tumingin ako sa likuran kung nasaan ang pintuan at bago pa man ako nakapag-isip ay iniluwa na rin doon si Elijah. Naglakad ito na tila nakatakda siyang maglakad sa mga oras na ito. The servants are bowing like almost kissing the ground.Elijah and I are not sleeping together since that day because of how busy we are. He was not sleeping and he was working like there is no tomorrow. Aiden was obediently sleeping in his room in the palace as well for some reason. He did not visit me that much as well. He will only visit me for a quick chat and he will go back to the main palace.If the little one is here, the old one will follow. There is always this invisible competition between the two of them. Nasa isang lugar lang ka