All Chapters of An Unforgettable Night with You: Chapter 1 - Chapter 10

Allie's POV. Andito ako ngayon sa mall. Magkikita kami ni Moana ngayon dito sa may depatment store.Bibilhan ko lang din ng regalo si Jimpson birthday nya ngayon.Nagtingin tingin muna ako nang mga display nila na mga cap mahilig si Jimpson sa cap,kaya yun ang naisipan kong bilhin,nang biglang nagvibrate ang phone ko, kinuha ko sa bag, tinignan ko kung may text na si Moana. (beshie, san ka banda andito na ko sa loob ng mall sa may coffee shop) text ni Moana. Di ko na nireplayan si Moana malapit lang naman dito sa department store yung coffee shop na sinasabi niya,pupuntaha ko nalang siya. Dalawa lang kami ni Moana ngayon kasi si Xendra.May ibang lakad. At lagi naman talaga yung di sumasama sa lakad namin ni Moana. Naging matalik naming kaibigan si Xendra nung high school pero nung nag aaral na sila ng college. Medyo di na siya masyadong sumasama sa amin pag may lakad kami.O-oo sila nakapagtapos na ng college ako kasi nahinto sa pag aaral nung nagkasakit si Nan

Allie's POV. "Anong ginagawa mo dito?"galit kong tanong kay Jimpson na di ko tinatapunan ng tingin. "Allie, please mag usap tayo."Pagmamakaawa niya na di ko pinansin. At akmang tatalikuran ko na sana siya ng hinawakan niya ang braso ko. "Bitawan mo ako Jimpson!!"galit kong bulyaw sa kanya. "Please AL kahit ngayon lang pakinggan mo ako."pagmamakaawa niya na hawak pa rin ang braso ko. "Jimpson,huwag kang gumawa ng eksena dito, please lang tigilan mo na ako, okay na ako Jimpson kaya huwag mo na akong guluhin pa!"may diin kong sabi sa kanya. At nagmamadali akong naglakad palabas. Kasi feeling ko nasa amin na ang presensya ng mga tao dito. Di ko namalayan na hinabol nya pala ako kaya mahawakan nanaman niya ang braso ko. "Jimpson ano ba?"sigaw ko sa kanya at di na napigilan ang aking mga luhang pumatak. "Please tama na,tigilan mo na ako, ano pa bang kailangan mo sa akin ha? hindi ka pa ba masaya na sinaktan mo na ako, dinurog mo na ang puso ko, sinira nyo pa ang buhay ko!!! "di ko na na

Allie's POVNagpupumilit si Blake na ihatid niya ako sa bahay. Wala na akong magawa ng ang gusto niya ang masunod kaya naiinis ako, paano ko pa siya iiwasan kung alam na niya kung saan ako nakatira? Tama may naiisip akong paraan para di na niya ako guluhin pa. Bukas na bukas magpapatulong ako kay Moana na maghanap ng ibang malilipatan. Kailangan kong makalipat agad lalo na at malapit na akong bumalik sa dati kong pinapasukang coffee shop, malapit na kasing matapos ang leave ko. Kaya bukas aasikasuhin ko ang paghahanap ng malilipatan. Kahit di ko man gustong iwasan si Blake ayaw kong e-tolerate ang ang nararamdaman ko hindi ko pa kayang masaktan ulit. Kinabukasan tinawagan ko si Moana alam ko wala naman itong ginagawa.Si Moana lang naman kasi ang may ari ng isa sa mga sikat na catering services dito.Kaya nga hiyang hiya ako kay Moana kasi alam ko namang ang layo layu ng estado ng buhay namin para maging kaibigan ako, pero ni minsan di niya pinaparamdam sa akin

Allie's POV Maaga akong sinundo ng driver nila Moana na si Manong Ed para makapaglipat na ako ng bahay. Ayaw ko rin mag aksya ng oras para maaga akong matapos sa pag aayos ng bagong malilipatan ko.Paalis na kami ng bahay ng may tumawag sa phone ko,tinignan ko muna kung sino ang caller, si Blake ang tumatawag. hndi ko ito sinagot at ibinalik ko sa bag ang phone ko na panay pa rin ring kaya sinilent ko nalang para walang istorbo. Bigla kong naalala ang mga sinabi ni Blake sa akin kahapon, na nakakapanglambot , ang mga titig nya sa akin na parang dinudurog ang puso ko. Pero alam ko naman na tama lang na layuan ko siya mas masakit pa sa hiwalayan namin ni Jimpson ang mangyayari kung ipagpapatuloy pa namin ilapit ang sarili sa isa't isa. Sa lalim ng iniisip ko di ko na namalayan na nakarating na kami sa lilipatan kong bahay. Nagpatulong nalang ako kay Manong Ed sa pagpasok ng mga gamit.Nang matapos na namin ipasok lahat ay umalis na si Manong Ed, pagkatapos kong magp

ALLIE'S POVHingal na hingal ako sa kakatakbo, masakit na rin ang mga paa ko. Diyos ko tulungan mo po kami ng anak ko, huwag mo po kaming pababayaan sa taong gustong pumatay sa akin. Kahit nakakaramdam ako ng kirot galing sa sugat ko ng tumama ang braso ko sa patalim na dala ng lalaking yun nang nagpupumiglas ako kanina ay di ko napansin yun agad.Sa kakatakbo ko ay di ko na alam na malayo na ang narating medyo madalim pa banda dito kasi wala masyadong mga bahay para mahingan ng saklolo, ng makita ko sa di kalayuan ang humahabol sa akin ay nagpatuloy ako sa pagtakbo.Hanggang sa makaramdam ako ng masakit sa puson ko, 'baby please, kapit ka lang okay, gagawin ni mommy lahat para makatakas tayo, kapit ka lang anak please',usal ko na hilam ang mga luhang pumapatak na sa pisngi ko, nararamdaman ko na rin ang sobrang sakit ng puson ko at parang dumidilim na rin ang aking paningin.May makakasalubong akong sasakyan kaya pinara ko to,buti nakapagpreno siya agad bago pa