Hello po sa mga mahal kung mambabasa, sana po ay suportahan nyo ang aking pinakaunang nagawa kung aklat. Pasensya na po kung maraming typo's di po kasi maiwasan lalo na pag cellphone lang gamit, ganun pa man sana po ay suportahan nyo.God bless po sa ating lahat...Happy reading
Allie's POV Maaga akong sinundo ng driver nila Moana na si Manong Ed para makapaglipat na ako ng bahay. Ayaw ko rin mag aksya ng oras para maaga akong matapos sa pag aayos ng bagong malilipatan ko.Paalis na kami ng bahay ng may tumawag sa phone ko,tinignan ko muna kung sino ang caller, si Blake ang tumatawag. hndi ko ito sinagot at ibinalik ko sa bag ang phone ko na panay pa rin ring kaya sinilent ko nalang para walang istorbo. Bigla kong naalala ang mga sinabi ni Blake sa akin kahapon, na nakakapanglambot , ang mga titig nya sa akin na parang dinudurog ang puso ko. Pero alam ko naman na tama lang na layuan ko siya mas masakit pa sa hiwalayan namin ni Jimpson ang mangyayari kung ipagpapatuloy pa namin ilapit ang sarili sa isa't isa. Sa lalim ng iniisip ko di ko na namalayan na nakarating na kami sa lilipatan kong bahay. Nagpatulong nalang ako kay Manong Ed sa pagpasok ng mga gamit.Nang matapos na namin ipasok lahat ay umalis na si Manong Ed, pagkatapos kong magp
ALLIE'S POVUmuwi din ako kinahapunan ayaw ko kasing nagtatagal sa hospital.Hinatid lang ako ni Moana kanina at umalis din agad dahil may kakausapin lang siyang kliyente at babalik daw siya mamaya.Umakyat na muna ako sa kwarto ko sa taas para makapagpahinga ako saglit. Naligo na muna ako bago nahiga dito sa kama ko, iniisip ko yung sinabi ni Moana sa akin kanina. Dapat ko na ba talagang kausapin si Blake, pero natatakot ako baka dahil sa ginawa kong pag iwas sa kanya at pagtatago ay magalit sya sa akin. Baka di na niya ako mapatawad, sa isip ko habang hinimas himas ko ang maliit pa na tiyan ko. Hindi ko namalayan na sa kakaisip ko ay nakatulog ako. Tinignan ko ang oras mag aalas syete na pala medyo napatagal tulog ko, bababa muna ako at ng makapag-luto ng hapunan.Nang pababa na ako ay may naaninag akong tao, hindi pa kasi nakasindi ang ilaw dito sa loob kaya di ko makita kung sino ang pumasok, ang nagbibigay liwanag dito sa loob ay ang mga ilaw sa labas.
ALLIE'S POVHingal na hingal ako sa kakatakbo, masakit na rin ang mga paa ko. Diyos ko tulungan mo po kami ng anak ko, huwag mo po kaming pababayaan sa taong gustong pumatay sa akin. Kahit nakakaramdam ako ng kirot galing sa sugat ko ng tumama ang braso ko sa patalim na dala ng lalaking yun nang nagpupumiglas ako kanina ay di ko napansin yun agad.Sa kakatakbo ko ay di ko na alam na malayo na ang narating medyo madalim pa banda dito kasi wala masyadong mga bahay para mahingan ng saklolo, ng makita ko sa di kalayuan ang humahabol sa akin ay nagpatuloy ako sa pagtakbo.Hanggang sa makaramdam ako ng masakit sa puson ko, 'baby please, kapit ka lang okay, gagawin ni mommy lahat para makatakas tayo, kapit ka lang anak please',usal ko na hilam ang mga luhang pumapatak na sa pisngi ko, nararamdaman ko na rin ang sobrang sakit ng puson ko at parang dumidilim na rin ang aking paningin.May makakasalubong akong sasakyan kaya pinara ko to,buti nakapagpreno siya agad bago pa
ALLIE'S POVPagkatapos ng dalawang araw na nahospital ako ay pinauwi na kami, okay naman na ang pakiramdam ko yun nga lang kailangan kong sundin lahat ng sinabi ng doctor na bawal sa akin. Ayaw ko rin naman pati anak ko madamay sa katigasan ng ulo ko. Hindi na ako pinauwi ni Blake sa bahay na inuupahan ko, baka daw balikan ako nung gustong pumatay sa akin, hindi na rin ako tumutol sa gusto niya alam ko naman na kapakanan ko at ng anak namin ang iniisip nya, ayaw ko rin na mapahamak pang muli ang anak ko at may trauma pa ako sa mga pangyayaring yun. Medyo matagal din ang aming byahe kaya nakatulog ako.Nang magising ako ay nasa harap na kami ng gate nang isang mansion ng mabukasn ang gate ay ipinasok ni Blake ang kanyang sasakyan hanggang doon sa may tapat ng pinto ng mansion.Nauna nang bumaba ai Blake at ako naman ay di agad nakagalaw namamangha pa ako sa laki ng mansion na to.Nagulat nalang ako ng mapagbuksan ako ng pinto at inalalayan akong bumaba sa sasaky
ALLIE'S POVPagkadating nila Moana ay agad itong yumakap sa akin. "What happened,AL?"tanong niya ng bumitaw ng yakap sa akin. "Someone texted her earlier and threatened her life,pinatrace ko ang number kung kanino galing saan."si Blake ang sumagot sa tanong ni Moana. "Papadagdagan ko mga bantay dito sa mansion para masigurong walang makakapasok ng basta basta, sinabihan ko na rin lahat ng nagbabantay sa mansion na huwag silang magpapasok ng kung sino pag wala ang permiso ko.""AL,please huwag ka masyadong mag isip, baka mamaya kung ano pa mangyari sa inyo ng baby mo, and safe naman dito sa bahay ni Blake kaya please iwasan mo ang mastress okay?" nag alalang tanong ni Moana.Dahil wala pa ako sa huwisyo na magsalita tumango lang ako. Alam kong pati sila lahat nag aalala sa kalagayan ko,pero kahit anong gawin kong pag iisip wala akong naalala na naging kaaway ko. Ni wala sa hinuha ko ang mang agrabyado ng tao.Wala akong ginawan ng masama. Pero bakit ganito,
Allie's POV. Sobrang pagod ang naramdaman ko masakit ang buo kung katawan. Unti-unti kong iminulat ang aking mata, na ang una kong nasilayan ay si Blake na ang aliwalas ng mukha. "How are you AL? " tanong ni Blake na may pag aalala. "I'm fine, medyo sumasakit lang katawan ko."sagot ko na nakangiti din.At nagpalinga linga ako."Nasa nursery pa ang baby natin ihahatid yun dito mamaya. His so cute, his lips ay nakuha niya sayo. His so handsome,"masaya nyang pagbabalita, at nakangiti ako sa kanya. "Ah siyanga pala. Red and Moana babalik yun maya-maya bumili lang nang makakain natin,"sabi niya na di nawawala ang saya sa mukha. Nang di naman nagtagal ay dumating din ang dalawang lover's na nakangiti. "Oh my god Allie, your awake," excited na lumapit sa akin at bineso ako. "Hi AL,how are you? " tanong din ni Red. "I'm fine Red, thank you at nandito din kayo,"sabi ko ng masaya kasi andito talaga sila lage nakasupport sa akin. Maya-maya ay may kumatok sa pinto at pumasok ang nurse na ma
ALLIE'S POVSobrang saya ang nararamdaman ko nitong mga nagdaang araw. Walang humpay na kasayahan,lage kong hinilingin sa itaas na sana wala ng mga pagsubok na dumating sa amin. Masaya ako na mabibigyan na namin si Axel ng kompletong pamilya.Andito kami ngayon ni Axel sa may pool gustong gusto ni Axel lage nagtatampisaw sa pool kaya pina-samahan ko muna sa yaya niya. "Ma'am Allie, may nagpadeliver po nito sa inyo," sabi ng guard namin na nagbabantay sa may gate. "Ha? may nagpadeliver,sino daw po? "takang tanong ko, dahil wala naman akong inaasahang regalo o delivery. "Eh, wala pong sinabi ang nagdeliver ma'am basta binigay nalang daw po nung nagpadeliver sa kanya," sabi ni Manong Guard at umalis na.Tinignan ko kung may sulat, wala namang nakalagay na sulat. Sino naman kayang magbibigay sa akin ng regalo eh si Blake at Moana lang naman kaya naman binuksan ko na ito para malaman ang laman. "Ano to?!!! Manang Rosa, Manang Rosa!" sigaw na tawag ko
ALLIE'S POV Hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ng secretary ni Blake, dere-deretso ang lakad ko patungo sa elevator wala akong pakialam kahit pinagtitinginan na ako ng mga tao na umiiyak habang lakad takbo ang ginagawa makalabas at makalayo lang sa lugar na iyon. Hindi ko lubusang maisip na magagawa sa akin ni Blake yun. Binigay ko sa kanya ang buong tiwala ko pero bakit ganun? Nagawa niya pa rin akong saktan, akala ko ba ayaw niyang nakikita akong umiiyak at nasasaktan pero ngayon bakit ganito ang nangyayari, siya mismo nagbigay sa akin ng sakit? Nang maalala ko ang nakita ko kanina sa loob ng opisina niya ang paghahalikan nila ni Amanda parang gusto ko silang sugurin at pagsasampalin pero pinigil ko sarili ko ayaw ko ibaba lalo ang sarili ko sa kanila. Paglabas ko ng hotel ay andun na nakaabang ang sinakyan ko kanina at ang mga tauhan ni Blake kaya sumakay na ako deretso at doon ay binuhos ko na lahat ng sakit na naramdaman ang sakit sa
ALLIE'S POVNagtaka ako ng magising kung bakit andito pa si Blake eh may pasok pa ito ngayon. "Blake, tanghali na di ka ba papasok?" Nakangiti lang siyang nakatingin sa akin."No,babe gusto ko ngayong araw na ito ay kasama ko kayo ni Axel.""Are you sure?!""Yes babe matagal na rin tayong di nakapagbonding kasama anak natin kaya naisip kong maglaan ng oras sa inyo."Hinila niya ako pabalik sa kama at hinalikan, isang masuyong halik ang iginawad niya hanggang sa lumalim ito.Naglikot na rin ang mga kamay niya humahaplos ito sa aking likod hanggang sa ipinasok niya ang isang kamay sa aking suot na pantulog at hinimas ang dalawang umbok sa dibdib ko.Napapadaing ako sa haplos na ginagawa niya.Nadala ako sa init na ipinadarama niya sa akin. Di ko maintindihan ang nararamdaman ko napakalamig ang buga ng aircon pero parang ang init ng paligid. Nahubad niya ang aking damit pantulog at lumipat ang kanyang halik sa aking leeg pababa sa aking dibdib pinaglalaruan ng isang kamay niya ang kabilan
ALLIE'S POV Hindi ko maintindihan kung bakit nangyayari ang lahat ng ito. Bakit di pa rin matigil tigil akala ko ba tapos na ang mga bangungot na nangyayari s buhay namin bakit ganito."Babe,babe wake up! ,baby wake up!" Gising ni Blake sa akin. Pagmulat ko ng aking mga mata ay nakita ko si Blake at niyakap ko siya ng mahigpit."Oh my God, your alive, thanks God,""You're just having a nightmares babe,kanina pa kita ginising pero pinagpapawisan ka na ng sobra ang tagal mong nagising nag-aalala na ako sayo!""Nightmare?! My God bakit ako nanaginip ng ganuon, ikaw at ang anak natin,n-nakita ko sa kwartong naliligo ng sarili niyong dugo at wala ng buhay." hagulgol ko. "Sssshhh,don't worry para di ka na mag-aalala magdadagdag tayo ng mga gwardiya dito sa mansion,""How about sa taong nagmamanman sa atin dito sa loob ng mansion?""Blake hindi ako mapapalagay kung nandito sa loob ng mansion ang taon
ALLIE'S POV "Xendra?!""AL, how are you, ang tagal na nating di nagkita.""Bakit ka nandito Xen? Anong kailangan mo?""Oh,,AL I'm sorrt for what happened to us before.""Matagal ko ng kinalimutan yun Xen. Sa tingin mo ba kung di ko pa nakalimutan agad yun ay maging masaya kaya kami ngayon ng magiging pamilya ko?" sabi ko sa kanya."Babe who is she?""By the way, I'm Xendra, Allie's bestfriend.""Oh,I'm Blake, Allie's----""Soon to be my husband" agaw ko sa sasabihin ni Blake na ikinangiti naman niya at hinalikan ako."Oh, by the way, iwan na muna namin kayo dito babe iakyat ko lang si Axel." paalam ni Blake at humalik muna sa akin bago umalis. Nakatingin sa amin si Xendra na nakataas ang kilay.Alam ko na may binabalak siya kaya nagpakita itong muli."What are you doing here Xendra?""Tsk,tsk,tsk naman Allie, ganyan ka na ba talaga ngayon? Hindi ba pweden
BLAKE POV Halos madurog ang puso ko kanina nang akala namin ay iniwan na kami ni Allie, kung sakali mang nangyari yun ay di ko na alam kung paano mabuhay. Nang sinabi kanina ng doktor na bumitaw na si Allie.Parang nawalan na rin ako ng buhay hindi ko matanggap na iniwan ako ni Allie. Habang buhay kong pagsisisihan kung tuluyan siyang nawala. Na dapat sana ako ang magpoprotekta sa kanya ,sa kanila ng anak namin pero sa ginawa niya siya ang pumuprotekta sa amin. Buti nalang pinakinggan pa rin nang diyos ang aming dasal na ibalik si Allie sa amin. Maya-maya lumabas na ang doktor na tumitingin sa kanya. "Doc, how's Allie?""She's fine now, stable na siya pwede na rin siya ilipat sa private room niya at doon nalang natin antayin na magising na siya. ""Thank you po doc. " Nagpa-alam na rin ang doctor na tumitingin kay Allie. Maya maya ay nilabas na siya sa E. R at nilipat sa private room na kinuha ko.
ALLIE'S POV Nakalabas na kami ng tuluyan ni Blake sa lumang building nang bigla ay..... "Allieeee,,, akala mo ba makakatakas na kayo ng lalaking yan?!!!"Galit na galit na sigaw ni Jimpson. "Ji-Jimpson! " usal ko.Halos mapako ako sa kinatatayuan ko nang bigla ay itinago ako ni Blake sa likod niya. "Blakeeee,,, umalis ka na dito pleaseeee. "Pagmamakaawa ko kay Blake habang impit akong umiiyak. At pinaalis ko siya sa harap ko. "No,,! Allie,,hindi kita iiwan dito. Pinangako ko sayo sa anak natin na poprotektahan ko kayo. ""Blake,,,please mas balikan mo ang anak natin mas delikado ang anak natin Blake may tauhan siya na nakamasid sa bahay o nasa bahay mismo kaya alam niya lahat ang galaw natin. "At biglang tumingin sa akin si Blake."WHAAATTT!? ""Nasa panganib ang anak natin Blake."Sabi ko na halos panghinaan ng loob."Jimpson please parang awa mo na hayaan mo na kami, kahit anong gawin mo, hindi na maibabalik ang d
ALLIE'S POV Hindi ko lubos maisip kung bakit niya ginagawa ang mga bagay na to sa akin. Wala akong ginawang masama sa kanya pero bakit naging ganito ang takbo ng buhay ko sa kanya."Bakit mo to ginagawa sa akin?! Ano ba naging kasalanan ko sayo?! Sa lahat ng ginawa mo sa akin hinding hindi kita mapapatawad Jimpson!!!" Sobrang galit ang naramdaman ko sa kanya ngayon.Gustong gusto ko siyang sampalin sa lahat ng ginawa niya sa akin. Hindi pa ba sapat na niloko niya ako? Sinira na niya ang buhay ko, pinagkatiwalaan ko siya pero ginago niya lang ako. "Ano pa ba kailangan mo sa akin Jimpson?!""Allie, bakit ba kasi ayaw mong maniwala sa akin? Ganun nalang ba ako mabilis kalimutan at pinagpalit mo agad ako sa iba?"Jimpson alam mo kung gaano kita minahal pero ibinigay ko buong tiwala ko sayo, pero sinayang mo lahat Jimpson, dahil lang sa tawag ng laman kaya nagawa mo akong lokohin?"Sabi ko kahit na nahihirapan na ako sa kakaiyak."Please Jimpson pak
ALLIE'S POV Nakauwi na kami ni Blake sa mansion sobrang namiss ko ang anak ko ilang araw lang kami nawala pero parang napakatagal kong nawalay sa kanya. "Iha, mabuti naman at nakapag-usap na kayo nang maigi ni Blake bago lumala ang sitwasyon?" masayang saad ni Nana Rosa. "Kaya nga po eh, mabuti na nga lang po nakapagpaliwag nang maayos si Blake at nalinawan po ako.""Alam ko na magkakaayos din kayong dalawa at kitang kita ko kay Blake na mahal na mahal niya kayo ng anak mo." Niyakap ako ni Nana."Nana salamat sa pag-aalaga kay Axel habang wala kami ni Blake. ""Nako iha alam mo namang parang apo ko na rin yang napakacute na bata, " at hinalikan si Axel na panay lang din ngiti ng anak ko. "Aakyat na po muna kami Nana, papatulugin ko lang po muna si Axel.""Sige,iha papatawag ko nalang kayo pag kakain na. " saad ni Nana na papunta na rin sa kusina. Wala si Blake ngayon kasi pagkauwi namin kanina ay pinuntahan niya lang saglit ang anak na
ALLIE'S POV Nagising ako na di ko alam kong anong lugar tong pinagdalhan sa akin, nakahiga ako sa isang kamang malambot kaya nagtaka ako kung sino ang kumidnap sa akin.Tinignan ko ang paligid nasa malapit sa dagat ako. Sino namang baliw nagpakidnap sa akin eh dito pa talaga ako dinala sa malaparaisong lugar. Nang bigla ay bumukas ang pintuan kaya inantay ko kung sino ang papasok. Nang makita ko kung sino ang pumasok ay nagulat ako. "Ikaw?! " gulat na tanong ko sa kanya. "Hi, baby, still angry with me?" tanong ni Blake habang namumungay ang mata. Kahit ang bait nang itsura nito di pa rin mawawala sa isip ko ang kataksilang ginawa niya sa akin. "Huwag mo akong lapitan Blake, bakit ba ako nandito? At bakit mo ko pinakidnap ha? Hindi ka pa ba masaya sa ginawa mo sa akin Blake? tanong ko na nagsimula nanamang maglandas ang luha ko. "Ssshhh,,,baby hindi kita kayang saktan alam mo yun,"sagot ni Blake, na akala mo walang ginawang masama."Blake tama na ang pagmaang maangan mo nahuli na
ALLIE'S POV Hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ng secretary ni Blake, dere-deretso ang lakad ko patungo sa elevator wala akong pakialam kahit pinagtitinginan na ako ng mga tao na umiiyak habang lakad takbo ang ginagawa makalabas at makalayo lang sa lugar na iyon. Hindi ko lubusang maisip na magagawa sa akin ni Blake yun. Binigay ko sa kanya ang buong tiwala ko pero bakit ganun? Nagawa niya pa rin akong saktan, akala ko ba ayaw niyang nakikita akong umiiyak at nasasaktan pero ngayon bakit ganito ang nangyayari, siya mismo nagbigay sa akin ng sakit? Nang maalala ko ang nakita ko kanina sa loob ng opisina niya ang paghahalikan nila ni Amanda parang gusto ko silang sugurin at pagsasampalin pero pinigil ko sarili ko ayaw ko ibaba lalo ang sarili ko sa kanila. Paglabas ko ng hotel ay andun na nakaabang ang sinakyan ko kanina at ang mga tauhan ni Blake kaya sumakay na ako deretso at doon ay binuhos ko na lahat ng sakit na naramdaman ang sakit sa