All Chapters of One night with Mr.Tanner Grimes: Chapter 71 - Chapter 80

“KUMUSTA ka na Melany? Ang tagal mong umalis at nagpakalayo-layo.” Tanong ni Brandon kay Melany nang matapos humupa ng emosyon ni Tanner at maging ng mga ito. Nag pasya kami na dumeretsyo na muna dito sa office ni Tanner at mag-usap. Nalaman ko na maaga pala siyang umuwi dahil masakit ang kaniyang ulo, kaso hindi niya ako nadatnan sa bahay. Nakatayo lamang ako dito sa tabi niya habang hawak ang kaniyang kamay. Mahigpit ‘din naman ang kapit niya sa kamay ko kung kaya hinayaan ko nalang siya. Alam ko na masyado pa silang naguguluhan o naninibago dahil sa pagkikita nila kay Bella. “A-Ayos lang ako kuya Brandon. Umalis ako dahil iyon ang bilin saakin ni Bella bago siya tuluyang mawala. Masyadong masakit ang pagkawala niya hindi ko kayang makita ang mga lugar na lagi naming pinupuntahan ng magkasama.” Naiintindihan ko si Melany. Nang mawala sila mama at papa ay hindi ko talaga iyon kinaya, ultimo matatahimik lang ako ay kusa nang darating sa isip ko ang mga pangyayari o mga scenes n

“Where is my phone?!” sigaw niya ng hindi ito makita. “Ayun oh! Chinarge ko, dimo na kasi pinansin lowbat ka na pala.” Turo ni Sandro sa isang parte kung kaya agad niya iyong kinuha at binuhay. “Kita mo ‘to. Pabaya kasi, tapos ngayon kakaba-kaba ka jan.” Bulong ni Sandro. “Shut up and find her now!” bigalang sigaw ni Kevin sa kaniya. “Oo na! Pasalamat ka mabait ako,” natatawang sabi ni Sandro dito at binuklat na ang kaniyang laptop. Umalis na din doon ang tauhan na nag report kay Kevin. “Sh*t! Bakit hindi mo sinasagot?!” sigaw na sabi ni Kevin ng hindi ito sinasagot ng dalaga hanggang sa tuluyan ng nawala ang service nito. “I lost her! Trace her now Sandro!” tumango ang kaibigan niya sa kaniya na seryosong nakaharap sa laptop ng biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Hello?!” “Hello, Kevin.” Natigilan si Kevin ng marinig niya ang boses na ‘yon. Hinding hindi niya ito makakalimutan dahil iyon ang taong tumulong sa kaniya kung ano man ang narating niya ngayon sa underworld.

“Sila ang pumatay sa kakambal ko Kevin. Maging sa kapatid ni Brandon na si Bella ay sila ‘din ang may gawa.” Natigilan si Kevin dahil sa sinagot sa kaniya ni Tanner habang ang iba naman ay nagtataka. “Anastasia Ivanova…” ngunit natigil lang iyon ng magsalita si Kathy. “Anastasia Ivanova ang tinawag ng lalaking nakamaskara kay Anastasia. Ang sabi pa nga ni Anastasia ay ‘wag ‘daw idadamay ang pamilya niya. Nalaman niyo na ba kung sino ang pamilya nila Tanner? Ito ba ang mga Ivanova?” parang binuhusan ng malamig na tubig si Tanner at hindi nakapag salita. “S-Sandali, anong sinasabi mo ate Kathy?” takang tanong ni Kevin. “Ang kumuha saamin ay isang lalaking nakamaskara, pero biglang dumating ang ibang mga taong armado na parang nakasuot ng pang winter na coat. Sila ang kumuha kay Anastasia sigurado ako!” Natahimik ang mga lalaki dahil sa sinabi ni Kathy habang sila Serene ay nagtataka maging ang mga bata. Hindi nila alam kung bakit nagkakaganon ang mga ito at tila gulat na gulat.

“TANNER nandito ang Wolves Organizations!” Agad na napatayo sila Tanner dahil sa sinabing iyon ni Brandon habang nakatingin sa kaniyang computer. “What?! Paano nangyaring hindi natin alam?! Nasaan ang mga tauhan natin?!” gulantang na sabi ni Tanner at agad na kumuha ng baril maging si Kevin at Sandro. Nasa loob sila ng isang kwarto sa Paris kung saan sila nagsasagawa ng plano para makuha si Anastasia. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa ‘rin nila magawang pasukin ang lungga ng mga Wolves Organizations dahil sa higpit at tibay ng seguridad nito. ‘ Yun ang mas lalong nagpapa-inis kay Tanner. Wala siyang magawa, magdadalawang linggo na doon ang mag-ina niya. “’Wag kang lumabas Tanner! Hindi mo alam ang kaya nila, tulog na lahat ng bantay natin!” sabi ni Brandon habang seryosong nakatingin sa computer. “Secure sila Kathy at Serene, pero ang dalawang bata ay hindi ko makuha sh*t!” napatayo si Brandon dahil doon at kumuha na ‘din ng baril. “Kailangan nating puntahan ang dalawang bat

ANASTASIA “MOMMY!” Agad akong napadilat sa panaginip na iyon at kusang tumulo ang aking mga luha. Narinig ko ang boses ng ibang tao sa paligid ngunit wala akong pakielam dahil sa emosyon na nararamdaman ko. Alam ko na, sa wakas ay alam ko na ang nangyari. Sa nakalipas na araw ay pinagugulan ko ng panahon ang paggawa ng time machine. Bilang ako lang ang nakaka-alam kung paano iyon ginawa ni Bella dahil sinunog ko na ang copy niya ay ako ang nagsumikap na gawin iyon sa palihim na paraan. Mayroon akong isang katulong na lalaki, tauhan ni daddy. Pero hindi ko siya kasama sa pag-gawa, tanging taga bigay lang siya ng mga gamit na kakailanganin ko. At nang matapos ko ang time machine ay hindi ako nagdalawang isip na maglakabay at alamin ang totoong nangyari. *Flashback* NALAMAN ko na kung paano ako makakabalik kung sakaling gamitin ko ang time machine. Dahil sa bracelet na suot ko. Pipindutin ko lamang ito at makakabalik na ako sa kasalukuyan. Si-net ko ang oras at panahon noong