[PART TWO]

“KUMUSTA ka na Melany? Ang tagal mong umalis at nagpakalayo-layo.”

Tanong ni Brandon kay Melany nang matapos humupa ng emosyon ni Tanner at maging ng mga ito. Nag pasya kami na dumeretsyo na muna dito sa office ni Tanner at mag-usap. Nalaman ko na maaga pala siyang umuwi dahil masakit ang kaniyang ulo, kaso hindi niya ako nadatnan sa bahay.

Nakatayo lamang ako dito sa tabi niya habang hawak ang kaniyang kamay. Mahigpit ‘din naman ang kapit niya sa kamay ko kung kaya hinayaan ko nalang siya. Alam ko na masyado pa silang naguguluhan o naninibago dahil sa pagkikita nila kay Bella.

“A-Ayos lang ako kuya Brandon. Umalis ako dahil iyon ang bilin saakin ni Bella bago siya tuluyang mawala. Masyadong masakit ang pagkawala niya hindi ko kayang makita ang mga lugar na lagi naming pinupuntahan ng magkasama.”

Naiintindihan ko si Melany. Nang mawala sila mama at papa ay hindi ko talaga iyon kinaya, ultimo matatahimik lang ako ay kusa nang darating sa isip ko ang mga pangyayari o mga scenes n