All Chapters of DARKER SHADES OF RAIN: Chapter 11 - Chapter 20

Mabilis na humarang sa gawi nila ang kanyang kotse kaya naman agad siyang pumasok sa loob habang hila-hila si Nahara na parang hindi pa napoproseso ang utak sa nangyari. Humarurot ang sasakyan palayo sa kinauupuan nila kanina. He held Nahara to face him."Are you alright? Hindi ka ba natamaan?" Tanong niya habang sinisipat ng tingin ang babae. Nais na lang niyang matawa sa kanyang sarili. Why does he care if she gets shot or not?"H-hindi naman..." Mahina at nanginginig nitong sagot.He heaved a deep sigh before shaking his head. He was about to lean on his seat nang bigla na lang silang pinaulanan ng bala. Nahara screamed in fear. Itinulak niya ang babae padapa sa flooring ng kotse bago hinugot ang kanyang baril at inayos ang kanyang earpiece."Where are you Calder?" Tanong niya sa kanyang bodyguard."We are trying to chase the cars behind you, Sire. I'm sorry for the late response. I am wounded," tugon nito.Muli siyang napabuntong hininga at bahagyang dumausdos sa kanyang upuan. Ma

Halos humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan niya nang magkasama silang bumulusok pababa sa talon. Hindi siya sigurado kung mabubuhay pa ba siya sa pagkakataong iyon. Hindi siya marunong lumangoy kaya malamang malulunod siya. Pero paano na si Rain? Ano ang mangyayari sa lalaki ngayong tumalon sila sa napakataas na talon?Ilang sandali pa ay tuluyan na silang nilamon ng tubig. Sobrang lamig. Pagkasayad ng kanyang balat sa tubig ay animo inilunod siya sa isang baldeng yelo dahil sa lamig. Siguro dahil sa nakapalibot na malalaking puno kaya't sobrang lamig ng temperatura.Sinubukan niyang kumampay pataas subalit hinila siya ni Rain pailalim. Nais man niyang magpumiglas, sinunod niya ang lalaki para hindi na ito maperwisyo sa kanya. Mahigpit ang kapit ni Rain sa kanya habang may itinatali ito sa kanyang bewang. At dahil masyadong madilim ang ilalim ng tubig, hindi niya alam kung ano ang bagay na iyon, basta naramdaman na lang niya ang pagdiin ng matipuno nitong katawan sa kanya hanggan

Nasa ospital na ng magising si Nahara. Inilibot niya ang tingin sa buong silid at namataan ang lalaki na kumarga sa kanya sa gubat na mukhang siyang nagbabantay sa kanya. Sinubukan niyang gumalaw subalit agad din siyang napangiwi nang maramdaman ang labis na pananakit ng buo niyang katawan."T—tubig…" Namamaos niyang bigkas.Mabilis namang tumayo si Isaac at agad siyang nilapitan na may dalang isang basong tubig na may straw. Marahan siya nitong tinulungang makabangon."How do you feel?" Maya maya'y tanong nito.Tipid siyang ngumiti sa lalaki. "M—medyo ayos na po," mahina niyang tugon bago muling sinuyod ng tingin ang paligid. "Si Sir Rain po?"Huminga ng malalim ang lalaking kaharap niya bago sumandal sa upuan nito. "He's luckily fine now after his surgery."Nakahinga siya ng maluwag sa narinig. Naalala niyang nawalan na talaga ito ng malay habang lulan sila ng helicopter kanina. Siguro dahil sa dami ng dugong nawala dito kaya tuluyan itong nanghina. "P—pwede ko ba siyang makita?" A

Hindi nakagalaw ang tatlong lalaking nakapaligid sa kanya habang ang estranghero ay naglalakad palapit sa kinaroroonan nila. The guy had a bluish gray eyes. Napakurap kurap siya. Parang lagi na lang yata siyang nakakita ng banyaga simula ng mapalapit siya kay Rain."Diba sinabi ko na sa inyo na magbagong buhay na kayo?" Anito pagkarating sa harapan niya.Napalingon siya sa tatlo at nakitang ilang beses na napalunok ang mga ito at halata ang takot sa mga mata. Mas lalo tuloy siyang nacurious kung sino ang lalaking bagong dating."B—boss… P—pasensya na po—""Hmm…" The man cut them of at sinabayan pa ng ilang beses na pag-iling. "Maling tao yang pinagpaplanuhan ninyong galawin," kaswal nitong sambit bago dumako ang tingin sa likuran nila.Sinundan niya ng kanyang mga mata ang tinitingnan nito at bahagya pa siyang napasinghap nang mamataan ang pamilyar na mukha ng bodyguard ni Rain—si Calder. At hindi ito nag-iisa."Privet, Mr.Romanov…" bati ni Calder dito na tinanguan naman ng lalaki. (P

"May hindi ka ba sinasabi sakin?" Natigil si Nahara sa pag-aayos ng kumot ni Rain at dahan-dahang nag-angat ng tingin. Matamang nakatitig sa kanya ang lalaki na may bahid ng pagdududa sa mga mata nito habang parang pinag-aaralan ang mga kilos niya. Tipid siyang ngumiti bago umiling. Nangako siya kay Damian na hindi siya magsasalita kaya tutuparin niya iyon kahit na parte lamang ito ng katauhan ni Rain."Wala po Sir. M—may problema po ba?" Kinakabahan niyang tanong.Ilang segundong nanatiling nakatitig sa kanya si Rain bago umiling. "Nothing, I just felt like I did something or something happened without me knowing," tila naguguluhan nitong ani. "I felt like you're lying to me.""Baka nananaginip po kayo, Sir. Nakatulog pa kayo kanina, diba?"Rain stared at her again bago tumingin sa kawalan. Lihim siyang napakagat labi habang nakamasid sa reaksyon nito. Matapos nitong makatulog kanina, bumalik na ang lalaki sa dati nang magising ito. Mukhang si Rain nga ang totoo sa kanilang lahat."