All Chapters of DARKER SHADES OF RAIN: Chapter 51 - Chapter 60

Ilang beses siyang kumurap habang titig na titig sa kanya ang lalaki. Kahit anong pigil niya sa kanyang sarili, nakaramdam parin siya ng labis na tuwa nang marinig ang sinabi nito. Subalit naputol ang kanilang pagtitigan nang bigla na lang tumunog ang cellphone ni Rain. Mabilis niyang ibinaling ang kanyang mga mata sa unahan. Nakarinig naman siya ng ungol protesta mula rito bago hinugot ang cellphone nito."I told you not to call me today, didn't I?" Masungit na bungad ni Rain kay Calder sa kabilang linya.Bago siya umalis kanina, binilinan na niya ang lahat ng mga tauhan niya na huwag siyang istorbohin. Infact, he didn't bring any bodyguards with him. Nais niyang mamasyal ng normal kasama si Nahara. Minsan lang din siya kung magliwaliw for fúcksake kaya hindi niya maiwasang mayamot nang makitang tinawagan siya ni Calder."I know Sire, but I guess I need to report this news to you," may himig na pagkabalisa nitong ani.Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong hininga. "What is it?

Marahas siyang napahilamos ng mukha gamit ang kanyang dalawang palad at aburidong napatitig sa gitgitang traffic sa unahan."Listen Manang, dalhin niyo si Nahara sa pinakamalapit na ospital. Magpatulong ka kay Adler. Kapag may nangyaring masama sa kanya, malilintikan kayong lahat sakin!" Galit niyang asik."O—opo Sir!"Pinatay niya ang tawag at napalingon sa passenger's seat. Gabriel came out. Maybe he felt he was agitated and afraid at the same time."Are you alright, Rain?" Puno ng pag-aalala nitong tanong.Sunod-sunod siyang tumango bago ito nilingon. "Please Gabriel, gate keep Hawk so he won't come out," puno ng pagsusumamo niyang ani.Tumango naman ito. "You don't have to worry about him but...""Ask help from Avira and Damian if you feel that you can't handle it anymore. I can't let Azrael take over the body this time too. Not now Gabriel..."Muli itong tumango. "Loosen up Rain. You will trigger him more kung lagi mong aalalahanin ang nangyari noong gabing yun. Forget it for now

Tumuloy na si Rain sa silid na kinalalagyan ni Fabian Ramirez. Ang walang hiyang step-father ni Nahara. Gaya ni Vera, nakatali din ito sa isang silya habang may busal ang bibig pero ang kaibahan lang, kalmado ito at tila ba hindi nito alintana ang impyernong kinalalagyan nito sa ngayon.Kaswal siyang naglakad palapit sa lalaki habang mataman lang itong nakamasid sa kanya. Marahas niyang tinanggal ang masking tape na nasa bibig ng lalaki bago siya kumuha ng silya at umupo sa harapan nito."Sino ka at anong kailangan mo sakin?" Malamig nitong tanong.Huminga siya ng malalim bago ito tiningnan ng mata sa mata. Maamo ang mukha ni Fabian. Hindi mo aakalaing gagawa ito ng kademonyohan. Ibang-iba kapag ngumisi na ito."Nandito ka sa puder ko kasi maniningil ako."Pagak itong natawa bago napailing. "Hindi kita kilala at sigurado akong wala akong utang sayo.""Sakin wala pero sa babaeng to meron," aniya bago ipinakita ang larawan ni Nahara sa lalaki.Mataman nitong pinagmasdan ang larawan ng b

Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang napalunok. Kahit na hindi siya nakatapos ng pag-aaral, alam niya ang ibig sabihin ng salitang binitawan ni Rain. Unti-unting namumuo ang mga luha sa kanyang mga mata hanggang sa sunod-sunod na ang pagpatak niyon."The hell! Why are you crying? Ayaw mo bang mahalin kita?" Kunot noo nitong tanong.Magkahalong tawa at iyak ang kanyang ginawa. "Hindi. Hindi sa ganun...""Then why are you crying then?""Masaya kasi ako. Tears of joy to," humihikbi niyang sambit.Kinabig siya nito ng yakap mas lalong nagpaiyak sa kanya. Sino bang mag-aakala na ang isang tulad niya ay mamahalin ng lalaking kagaya ni Rain. Kung tutuusin, sobrang daming babaeng pwede nitong magustuhan. Siya pa talaga. May nagmamahal pa pala sa kanya. Akala niya ay mananatili na siya sa madilim na parteng iyon ng buhay niya pero hindi. Nandyan si Rain at iniahon siya nito mula sa putik na kinasasadlakan niya."If you are happy, then you should smile, My queen..."Sandali siyang nat

Hapon na ng matapos sina Nahara at Manang Petra sa pagtatanim ng mga bagong bulaklak sa garden. Kahit papaano ay nalibang naman siya sa kanyang ginagawa at hindi na nga niya namalayang lumipas na pala ang ilang oras mula ng makaalis si Rain.Akmang pupunta siya sa likod bahay para maghugas ng kamay nang mamataan niya ang sasakyan ni Rain na papasok ng garahe. Bahagyang kumunot ang kanyang noo. Akala niya ay gabi pa ito uuwi subalit mukhang napaaga yata. Hindi nagtagal, natanaw na niya ang lalaki na nakalabas ng kotse kaya't kinawayan niya ito para makuha ang atensyon ng binata."Sir Rain!" Nakangiti niyang sigaw.Agad naman itong lumingon sa kanya. Hindi nagtagal ay nakarating na ito sa pwesto niya subalit agad niyang napansin ang paraan ng paglalalakad nito. Hindi niya lubusang maipaliwanag subalit para bang may mali."Sir Rain," mahina niyang anas.Mataman siya nitong tinitigan mula ulo hanggang paa at pabalik hanggang sa dumako ang mga mata nito sa mga kamay niyang puro putik. Kita