All Chapters of DARKER SHADES OF RAIN: Chapter 61 - Chapter 70

Matapos siyang kausapin ni Avira ng araw na iyon ay hindi na siya nito muling kinibo pa. Ayos lang naman din sa kanya, basta ang importante ay hindi na siya nito lalaitin. Isa pa ay abala ang isipan niya sa mga bagay na nalaman niya mula kay Avira. Minsan hindi na niya maiwasang magtanong kung bakit malupit ang tadhana sa kanila? Tila ba isang kasalanan ang pagkabuhay nila kaya may kaakibat iyong parusa.Napalingon siya sa study room ni Rain habang papaakyat sana siya sa silid niya. Nahalina siyang pumasok sa naturang silid. Miss na miss na niya ang lalaki kaya naman hindi na siya nag-atubili pang pumasok. Gaya parin noong una ang pagkakaayos ng lugar.Dumako ang kanyang mga mata sa mesa nito kung saan nakataob ang isang frame. Dahan-dahan siyang naglakad palapit at marahan iyong dinampot. Ngayon ay sigurado na siyang kapatid nga ni Rain ang babae sa larawan. Bata palang ito ay sobrang ganda na. Siguro mas higit pa kung nabubuhay lang sana ito.Huminga siya ng malalim at muling pinasa

"Ang unfair mo naman!" Napasigok niyang sabi. "Tingin mo ba kaya ko pang pigilan tong nararamdaman ko?"Ilang beses na napalunok si Rain at nag-iwas ng tingin. Matapang siyang naglakad palapit sa lalaki at tumingkayad pa. Dahil hindi niya maabot ang labi nito ay hinila niya ang necktie ng binata para mapayuko. Bahagya naman itong nagulat sa kanyang ginawa kaya napasunod ito sa gusto niya.Buong tapang niyang sinalubong ng madiin na halik ang labi ni Rain. Ramdam niya ang paninigas nito dahil sa gulat. Mabilis lang ang halik na iginawad niya sa lalaki at agad ding inilayo ang kanyang sarili pero hindi parin niya binibitawan ang necktie."Sinimulan mo'to kaya panindigan mo ako," buong tapang niyang sambit nang hindi pinuputol ang pagtitig sa mga mata nito.Sandali siya nitong pinagmasdan bago napailing. "Stubborn..." Hindi niya itinago ang kanyang pagsimangot. "Bahala ka kung anong sabihin mo basta hindi mo pwedeng putulin kung anuman ang nasa pagitan natin."Napasuklay ng buhok si Rai

Nagising si Nahara na medyo mabigat ang pakiramdam niya. May damit na siyang suot at nakabalot pa siya ng kumot. Inilinga niya ang tingin sa paligid at napagtantong nasa loob parin siya ng silid na nasa opisina ni Rain.Bumukas ang pinto at pumasok ang lalaking nasa isipan niya. Suot parin nito ang slacks at nakaputimg t-shirt na. Nang mapansin ng binata na gising na siya ay agad itong lumapit sa kama at hinaplos ang kanyang ulo."You alright?" Masuyo nitong tanong.Napatikhim siya at mahinang ngumiti. "A—ayos lang."Muli niyang inilibot ang tingin sa kabuuan ng silid. Masyado siyang nadala sa emosyong nararamdaman niya kanina kaya hindi niya masyadong natingnan ang lugar. Maliit lang ang espasyo doon pero maganda ang pagkakagawa kahit minimal lang ang disenyo."Anong oras na pala?" Maya maya pa'y tanong niya."It's six in the evening," tugon ni Rain.Bahagyang nanlaki ang kanyang mga mata. "Ang haba pala ng itinulog ko," nakanguso niyang sambit."Maybe you're tired. You had your firs

Ilang minuto din nilang binaybay ang matraffic na daan. Napatingin siya sa navigation ng sasakyan at napagtantong malapit na sila sa kanilang destinasyon. Hindi niya maiwasang kabahan. Pinagpapawisan din ang kanyang mga kamay dahil sa lakas ng kabog ng kanyang dibdib."Is there something wrong?" Malumanay na tanong ni Rain at nilingon siya. Sakto din naman dahil huminto ang kotse na sinasakyan nila dahil sa pulang traffic light."A—ayos lang," nauutal niyang sagot.Sinuyod siya nito ng tingin na para bang hindi naniniwala sa naging sagot niya. "You look tense. Are you nervous about the party? Pwede namang huwag na tayong tumuloy kung ayaw mo."Mabilis siyang umiling at pilit na ngumiti. "Ayos lang talaga ako, tsaka birthday ng kaibigan mo at inimbita ka, nakakahiya kapag hindi ka pumunta.""Tristan can understand.""Kahit na. Nakapagbihis na tayo. Sayang naman kung uuwi nalang tayo ng hindi nagpapakita doon."Nagpakawala ito ng isang buntong hininga bago tumango. "Okay," anito at inil

Mariin nitong hinawakan ang kanyang batok at marahas siyang hinalikan. Bawat hagod ng labi nito sa labi niya ay marubdob at puno ng gigil tanda ng matagal na nitong pagtitimpi. Unti-unti siyang bumagsak sa kama habang si Rain naman ay nasa ibabaw niya. Patuloy parin sa paghalik sa kanya ang lalaki hanggang sa gumapang ang halik nito sa kanyang punong tenga. Humigpit ang kapit niya sa damit ni Rain nang maramdaman ang dila nito humahagod pababa sa kanyang leeg. "Ohhh!" Mahina niyang ungol nang sapuin ng binata ang isa niyang dibdib at marahan iyong minasahe.Muling bumalik ang halik nito sa kanyang labi habang ang mga kamay ng lalaki ay abala sa pagtanggal sa suot niyang roba. Tumambad muli kay Rain ang hubad niyang katawan. Agad nitong sinakop ang isa sa kanyang dunggót at pinaglaruan iyon ng sariling dila nito at panaka-nakang sinisipsip.Palipat-lipat ang lalaki sa dalawa niyang dibdib. Hindi niya maiwasang mapapaliyad tuwing ikinikiwal ng lalaki ang dila nito at sinasabayan pa n