All Chapters of KIDNAPPED: Chapter 51 - Chapter 60

HOPE "Nakakapagod ang araw na 'to ano? Okay, ka lang ba?" bumaba ang tingin ni Manay Deng sa tiyan ko. Tumango ako at tipid na ngumiti kahit sobrang pagod. Kailangan kong sanayin ang sarili ko sa ganitong pamumuhay. 'Di bali, kahit medyo nakakapagod minsan, pero masaya naman. Pasalamat din ako dahil sa kalagayan kong ito, inalok pa ako ng trabaho. "Huwag po kayong mag-alala okay lang po ako." Malumanay kong sabi. Alam ko, nag-aalala siya. Madaling araw kami nagigising para tumulong sa paghihiwa ng mga gulay. Pag hahanda ng rekado at pagtulong sa pagluluto. Then, maghapon na puno ng tao ang kainan. Masakit ang mga binti ko pero okay lang, alam ko masasanay rin ako. "Hinay hinay ka lang ha, huwag kang makipagsabayan d'yan kila Esay at Nora, mga baog ang mga 'yan kaya walang mawawala.""Grabe naman talaga sa amin si Manay Deng. Wala lang jowa baog na?" agad na react ni Nora. " Manay Deng, hindi naman ako baog mahilig lang talaga ang jowa kong maglagay ng kapote!" " 'Yang bun

HOPE Bumalik ang dating buhay ko. Nakakulong at bantay sarado. Mas mahigpit yata siya ngayon. Dahil maski sa baba hindi ako puweding tumungtong. Hindi rin siya nagpapakita sa akin. Ayaw ko rin namang magtanong kay Daniel ng tungkol sa kaniya.Kahit pa nga nakaramdam ako ng pag-aalala. Kumusta na kaya ang lagay niya?I know, something was off with him the last time we talked. Hindi ko alam kung magsisisi ako sa mga masasakit na salitang binitawan ko. Basta ang alam ko lang, ano man ang rason niya, hindi pa rin tama ang ginawa nila sa akin. Sila ni Papa-Ng Tatay niya. His appearance that day never leave my mind. The glint of pain that written in his eyes. I saw him shed tears for the first time. Akala ko hindi marunong masaktan at umiyak ang taong 'yon.Ang alam ko kasi, parang libangan na niya yatang kumitil ng buhay. Pero nagulat ako at hindi makapaniwala sa nasaksihan ko. Ang nagbigay sa akin ng matinding takot at kaba, his sudden scream, his struggles until he hurt him

ROBIE "You fvcking don't consummate our agreement, you traitor!" sigaw niya sa kabilang linya. "Paalisin mo ang gagung 'yon. Hindi siya puweding lumapit!" Napahinto ako. At napagilid sa pader. Dinikit ko ang mukha para mapakinggan pang maigi ang pakikipag-usap niya. He's back. Pero bakit galit na galit siya yata? Anong kinagagalit niya?"I'm warning you, you won't see them ever again, including her! She's mine, asshole!" Napatiim ang mga labi ko at tumalim ang mga mata. She's mine, huh? I know he's hiding more secrets from me. At tutuklasin ko iyon, isa-isa. I swear, I won't stop. Malalagot sa akin kung sino man ang magtatangkang mang-agaw sa kaniya sa akin. Even his crazy strange sister was already on the line of my death row. After I found out the real relationship between him and that bitch ay hindi na ako makampanti. At first, gusto ko lang sanang tuklasin ang kabaliwan ng babaeng iyon sa sarili nitong kapatid. But I was so surprised. Si North pa ang nagpupunta sa s

HOPE"Si Daniel?" tanong ko sa isang tauhan na nadaanan ko. Kanina pa ako naglilibot sa loob ng bahay pero hindi ko ito maispatan. "Nandito lamang po 'yon Young Miss. Baka po nasa likod bahay, laging nakatambay 'yon do'n e. Teka lang po at tatawagin ko- "Huwag na." agad kong pigil. "Pupuntahan ko na lang siya." Nakangiti kong sabi. "Ah, e, sige po, kayo po ang bahala." Nakangiti rin niyang sabi. Nagpasalamat ako bago tumalikod Agad akong nagtungo sa likod bahay dala ang libro ko, notebook at ball pen. Papalapit pa lang ako sa sliding door glass ay dinig ko na ang iritadong boses niya. Nakita ko siyang nakatalikod sa akin. Nakaharap siya sa swimming pool. "Nag-uumpisa ka na naman Sin, sa akin na naman ang sisi?" namewang siya at base sa nakikita kong expression sa mukha niya ay napipikon na. "Bakit kasi hinihintay mo lagi na siya ang lumapit sa 'yo? Magkusa ka naman kaysa ako na naman pinagdidiskitahan mo!" ramdam ko ang matinding inis sa boses na iyon ni Daniel. I was hold

HOPE "Puwede bang dumaan muna tayo sa pinakamalapit na mall?" nagkatinginan silang tatlo. Tinanguan ng pinaka-driver ang mga kasama. Tila nanghihingi rin ng sagot kung puwede o hindi. Maya maya pa'y may kausap na ang isa sa kanila sa wireless headphones nitong suot. Base sa pagkakarinig ko, kausap kausap nito ang amo, si Kuya Sin. Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyang lulan at hinanap ang isa pang sasakyan kung saan nakasakay naman ang iba pang tauhan. Ganito lagi ang buhay ko araw-araw, tatlong bodyguards ang kasama ko sa lulan kong sasakyan at may lima pang bodyguards ang nakasakay sa sasakyan na laging naka-convoy sa amin.Bumaling sa akin ang isa, siya iyong kausap ni Kuya. "Mahigpit po ang bilin ng Young Master sa amin, Young Miss. At 'yon ay ang iuwi kayo deritso sa bahay," ang mahinahon na paliwanag nito. Nasa parking lot pa kami ng school at kakasakay ko pa lamang nang sabihin kong gusto kong pumunta ng mall. Sa mall lang naman e. Saka kailangan na kailangan k