HOPE "Thank you, Kuya." he was stunned. Hindi siya nag-angat ng mukha na parang bang hinihintay lang niya kung may sasabihin pa ako. Then, makikinig lang siya. Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng nerbyos."T-thank you... f-for letting me go to s-achool," kimi at hirap kong sabi. But finally, he did look at me. "D-did you like your new school?" para bang napilitan lang din siyang kausapin ako. Tumango ako."Very much," sagot kong may tipid na ngiti sa labi.Napatango lang din siya ng marahan. "Eat. Before your food gets cold." Aniya. Hindi na siya nagsalita.Pero kita ko agad ang pagbabago sa mukha niya. Ang pag-aliwalas nito. Tinanggal ko ang takip sa pagkain. Muli, napaawang ang labi ko. Namilog ang mga mata ko.Laing at relyenong bangus. Tiningnan ko ulit si Kuya Sin. Nangilid ang mga luha ko.Ilang araw na akong nagke-crave nun. Hinahanap-hanap ng pansala at pang-amoy ko. Pero tiniis kong huwag humiling. Kahit alam kong ang baby sa loob ng tiyan ko ang may gusto no'n.
ROBIE "You fvcking don't consummate our agreement, you traitor!" sigaw niya sa kabilang linya. "Paalisin mo ang gagung 'yon. Hindi siya puweding lumapit!" Napahinto ako. At napagilid sa pader. Dinikit ko ang mukha para mapakinggan pang maigi ang pakikipag-usap niya. He's back. Pero bakit galit na galit siya yata? Anong kinagagalit niya?"I'm warning you, you won't see them ever again, including her! She's mine, asshole!" Napatiim ang mga labi ko at tumalim ang mga mata. She's mine, huh? I know he's hiding more secrets from me. At tutuklasin ko iyon, isa-isa. I swear, I won't stop. Malalagot sa akin kung sino man ang magtatangkang mang-agaw sa kaniya sa akin. Even his crazy strange sister was already on the line of my death row. After I found out the real relationship between him and that bitch ay hindi na ako makampanti. At first, gusto ko lang sanang tuklasin ang kabaliwan ng babaeng iyon sa sarili nitong kapatid. But I was so surprised. Si North pa ang nagpupunta sa s
ROBIE "Mainit yata ang ulo natin?" agad akong napalingon sa pinto. Nakasandal roon si Manu at nakangisi sa akin. "Anong ginagawa mo rito?" sita ko.Bakit ba lagi na lang siyang dumarating sa tuwing umaalis si North Sinister?"Thinking, maybe you need someone else's company while your husband, my dear friend North Sinister is away," I firmed my lips. Tumiim ang titig ko sa kaniya. There may be something with these two. Pakiramdam ko. Let me find it out, my dear husband. I evilly smirked. "A-ano bang n-nilagay mo r-rito?" lango niyang sabi. "Feels good, baby." wala sa sarili niyang sabi. Namumungay ang mga mata niya. I smirked as I watched him slowly depower from the drug. We talked and had a little drink. Nang malingat siya'y agad kong nilagyan ng strong party drug ang inumin niya. Derederitso niyang nilagok. Ilang sandali pa lang naramdaman ko na. Tumatalab na sa katawan niya. Nakikita ko na ang resulta. "It really feels good, mm?" mapang-akit kong tanong. "Y-yeah... w-w
HOPE"Si Daniel?" tanong ko sa isang tauhan na nadaanan ko. Kanina pa ako naglilibot sa loob ng bahay pero hindi ko ito maispatan. "Nandito lamang po 'yon Young Miss. Baka po nasa likod bahay, laging nakatambay 'yon do'n e. Teka lang po at tatawagin ko- "Huwag na." agad kong pigil. "Pupuntahan ko na lang siya." Nakangiti kong sabi. "Ah, e, sige po, kayo po ang bahala." Nakangiti rin niyang sabi. Nagpasalamat ako bago tumalikod Agad akong nagtungo sa likod bahay dala ang libro ko, notebook at ball pen. Papalapit pa lang ako sa sliding door glass ay dinig ko na ang iritadong boses niya. Nakita ko siyang nakatalikod sa akin. Nakaharap siya sa swimming pool. "Nag-uumpisa ka na naman Sin, sa akin na naman ang sisi?" namewang siya at base sa nakikita kong expression sa mukha niya ay napipikon na. "Bakit kasi hinihintay mo lagi na siya ang lumapit sa 'yo? Magkusa ka naman kaysa ako na naman pinagdidiskitahan mo!" ramdam ko ang matinding inis sa boses na iyon ni Daniel. I was hold
HOPE Samo't saring emosyon ang itinamin sa dibdib ko ng mga salitang binitawan niya sa akin. Naramdaman ko ang kahalagahan namin ng pinagbubuntis ko sa buhay niya. Saglit kong nakalimutan ang estado niya bilang lalaking may asawa. Hinayaan ko lang siyang yapusin ako magdamag. May pagkakataon nga na gumaganti rin ako sa yapos niya. Kapag ginagawa ko iyon mas humihigpit ang yakap niya sa akin. Panay rin ang haplos niya sa tiyan ko na para bang, pinaparamdam niya sa batang nasa sinapupunan ko ang pagmahahal para rito. Nakuntento lang kami sa gano'n. Tahimik. Walang nangyari sa amin pero parang satisfied na kami sa yakap ng isat-isa. Na para bang ang tanging mahalaga lamang nang mga sandaling iyon ay magkasama kaming dalawa--tatlo. Kinabukasan, nagising naman ako ng napakaaga pero hindi ko pa rin siya nadatnan.Nakaramdam ako bigla ng lungkot at panghihinayang. Nilingon ko ang banyo. Madilim din at tahimik. I glanced at the space where he slept last night. Kita ko at langhap
HOPE "Puwede bang dumaan muna tayo sa pinakamalapit na mall?" nagkatinginan silang tatlo. Tinanguan ng pinaka-driver ang mga kasama. Tila nanghihingi rin ng sagot kung puwede o hindi. Maya maya pa'y may kausap na ang isa sa kanila sa wireless headphones nitong suot. Base sa pagkakarinig ko, kausap kausap nito ang amo, si Kuya Sin. Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyang lulan at hinanap ang isa pang sasakyan kung saan nakasakay naman ang iba pang tauhan. Ganito lagi ang buhay ko araw-araw, tatlong bodyguards ang kasama ko sa lulan kong sasakyan at may lima pang bodyguards ang nakasakay sa sasakyan na laging naka-convoy sa amin.Bumaling sa akin ang isa, siya iyong kausap ni Kuya. "Mahigpit po ang bilin ng Young Master sa amin, Young Miss. At 'yon ay ang iuwi kayo deritso sa bahay," ang mahinahon na paliwanag nito. Nasa parking lot pa kami ng school at kakasakay ko pa lamang nang sabihin kong gusto kong pumunta ng mall. Sa mall lang naman e. Saka kailangan na kailangan k
HOPEDaniel coped up my face and examination every corner of it. "May masakit ba saiyo?" nag-aalala pa rin siya. Umiling ako. Tinitigan niya ako. Muling nanginig ang labi ko. Ayaw pa rin humupa ng kaba sa dibdib ko. He hushed me. "Everything will be okay now, Young Miss. You're already safe..." masuyo niyang sabi. Napayapos akong muli sa kaniya at humagulgol. Ayaw ko nang humiwalay pa sa kaniya. Malamlam ang mga mata niyang pinatahan ako at niyakap din. I was like a scared child who found safety in his arms. Nakakaramdam pa rin ako ng takot. Akala ko talaga katapusan ko na. Sa isang bahagi ng mall ay natagpuan daw ang mga bodyguards kong pawang mga walang malay.Sadyang hindi nga biro ang tangka ng mga kalaban.Hindi sila nag-aalangang umatake kahit pa nga sa mga mataong lugar. At kung hindi dumating si Daniel ay baka kung ano nang nangyari sa akin. "How did you find me?" "Hindi na iyon mahalaga, ang importante I arrived on time." Napatango ako ng marahan. He's right. "Da
THIRD PERSON POV "Matagal pa ba?" inip at iritado niyang tanong sa babaeng doctor na iyon. Tinanggal niya sa pagkakawit ang mamahalin niyang bag mula sa kaniyang balikat at pinatong iyon sa kaniyang kandungan. She crossed her legs as she leaned on the backrest of the comfortable seat but it doesn't help to make her feel comfortable. Kinakabahan siya. At the same time, naiinis at naiirita siya dahil pakiramdam niya napakabagal ang kilos ng doctor na umaasikaso sa kaniya. She did various tests to find out what exactly was the problem and why she hadn't gotten pregnant up until that moment.Hindi mabilang na beses at sunod sunod pa na may nangyari sa kanila ni North pero bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nabubuntis?Ilang sandali pa ay lumabas na rin ang resulta. She was shocked. Parang nagunaw ang mundo niya. All her plans. Her dream to be a devoted wife and mother was suddenly scattered by the test results. Nanlulumo siyang umalis sa kilalang ospital na iyon pagkatapos
NORTH SINISTER "Ayaw ko na rito! Ilabas niyo na ako tang*na niyo talaga isa isahin ko kayong gagapasin!" nanganglit ang bagang ko sa sobrang galit nang paggising koy nakatali muli ang buong katawan ko. "Kumalma ka nga, Sin!" Iritadong bulyaw na sa akin ni Rocco. I glared at him. Nagpumilit akong makawala pero masyadong mahigpit ang pagkakagapos ko.He heaved a sigh. Namaywang sa harapan ko. "Sin, magpagaling ka muna matatakot mo lang si Hope at lalong magkakagulo kung ganiyan ka pa rin na haharap sa mag-iina mo." Kumawagkawag ako pero masyadong mahigpit talaga ang pagkakatali nila sa akin. Napatingin ako sa lamesa kung saan laging nakapatong ang urn ng anak ko. It wasn't there. Naalarma ako. Where is it?Aburido ang mga mata kong hinanap sa paligid. "Muntikan mo nang matabig kagabi kaya inalis ko muna diyan at nilagay sa altar-""G-gusto ko lang makasama ang anak ko." Agad kong sabi. Medyo naging mahinahon at nakayuko. Nagwala na naman ba ako tulad ng lagi nilang sinasabi? Wa
NORTH SINISTER Nanghihintakutan ang mukha niyang tinakbo ang drawer, hinili iyon pabukas. Pero bago pa niya mahugot ang kuwarenta'y singkong baril nito sa loob ay sinipa ko ang ulit ang drawer pasara.Napasigaw ito ng malakas at namilipit sa sakit mula sa pagkakaipit ng kamay nito. I grabbed him. Pumalag siya. I hit his face multiple times with my fist. Pumutok and labi't kilay niya. Nagkandadugo dugo ang mukha niya. I tied him up. I dragged him out of his room. Dinala ko siya sa hallway. Lupaypay ang ulo niya pero ang mga mata ay nanatiling matalim at palaban. "Sinasabi ko na nga ba, traydor ka North!" Hingal niyang utas. "Did I surprise you, Alexander?" ang ngisi ko. Nagsindi ako ng sigarilyo. Humithit at binuga ang usok sa mukha nito. "Hayop ka, pagsisihan mo ito, hindi mo pa talaga kilala ang anak ko North," mahinang tawa nito kahit na kitang galit na galit. Tumiim ang titig ko sa kaniya at umigting ang aking panga. Kailangan kong isunod agad ang baliw na babaeng iyo
NORTH SINISTER Laking takot ko nang makarating sa akin ang nangyaring kaguluhan sa Isla. Sinugod ito ng mga kalaban. I wasn't there. But I wasted no time. I called my pilot and I immediately flew to the island.Masuwerte na lang ako at nasa loob lamang ako ng bansa. Agad din akong humingi ng back up sa mga kaibigan ko. Though Daniel is with her, hindi pa rin ako kampanti. Hindi basta basta ang mga kalaban ng organisasyon na kinabibilangan ko.Bukod pa sa mga kaaway namin sa negosyo."Gagu ka ba? Nandyan kapatid ko papasugod ko ang Isla niyo?" He's pissed. Malay ko ba kung tinopak ito at hindi lang pagpapadala ng spy ngayon ang trip niya. "Kung may plano man ang mga sa opisyal ng Zagu ay siguradong makakarating sa akin ' yon." Ibig sabihin malaki ang posibilidad na hindi nga Zagu ang mga lumusob."Siguraduhin mong ligtas ang kapatid ko. Kapag may nangyari sa kapatid ko Ricci tutugisin ko pati kaluluwa mo," shit. My jaw clenched. Pinatayan ko na siya ng tawag. Nakakabingi na an
NORTH SINISTER"Ang sabi ko, bantayan mo at pagsilbihan siya, hindi na kasama roon ang pag-akbay akbay mo at pagkikipagtawanan, Daniel!" malakas na sigaw kong may pagbabanta ang tono. Rocco stopping himself from smiling, I glared at him. Binalik niya agad ang tingin sa screen ng laptop niya. Muli kong hinarap si Daniel na hindi rin maipinta ang mukha. "I'm watching you...Act like a real butler, asshole." He tsked at me. He was pissed. Halatang nagtitimpi lang at ayaw patulan ang paninita ko. "Tang*na naman, Young Master. Umiral na naman 'yang pagkaseloso mo! Pati ba naman ang pagkakaibigan namin ni Hope ay bibigyan mo pa ng malisya-""We had agreement, Daniel. I don't fvcking care if you were friends but follow and obey our fvcking agreement. And to remind you, you cannot just call her by her name, she's your Young Miss asshole!" ang iritado at galit na galit kong paalala sa kaniya. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, parang sumusuko na sa pakikipagtalo sa akin. So
NORTH SINISTER "M-mama. Mama ko... bumalik ka na, please. Miss na miss na po kita." Walang tigil ang iyak ko habang nakatayo sa harap ng puntod ni mama. My dad wasn't here. Ang mga kapatid ng mama ko ang nag-asikaso sa labi niya. "Umiyak ka man nang umiyak diyan, sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang buhay ng kapatid namin?" "Dapat nga nasa kulungan 'yan e, para kahit paano makakuha naman tayo ng hustisya. Katulad din 'to ng ama niya, napaka demonyo talaga!""Ubusin mo man ang luha mo, hindi na nun mababago ang katotohanan na ikaw ang pumatay sa kapatid namin. Napakabata mo pa demonyo ka na. Mamatay tao!""Katulad mo rin ang iyong ama, puro pasakit lang ang binigay niyo sa kapatid namin! Mas pinili niyong ipagpalit siya sa ibang babae!" Naninikip ang dibdib ko, habang patuloy na tinatanggap lamang ang bawat paninisi nila. Kung puwede nga lang na parusahan ang sarili ko, ginawa ko na. Hindi ko man sinasadya, pero tama sila pinatay ko pa rin ang sarili kong ina. It was an urgent ac
HOPE Dali dali akong pumunta ng aking silid.Nanginginig ang buong kalamnan ko.Halos mabuwal ako. Nanghihina ako at umiikot ang paningin. Nanginginig ang kamay na binuksan ang maliit na drawer ng night table. Kumuha ako ng isang tableta ng gamot sa botelya at agad pinasok sa bibig ko.Uminom ako ng tubig mula sa mineral bottle na nakapatong lang din do'n. Parang bibiyakin ang ulo ko sa sakit. This is not normal. Napasabunot akong muli sa akin buhok. Impit akong sumigaw dahil sa kirot. I'm sweating ice cold. Gusto kong makita si Sin. Pupuntahan ko siya. I should be with him too today—his special day. I hated myself for having amnesia. How did I even forget his birthday?But it wasn't too late yet, right?Wala man akong regalo, at least naalala ko pa rin ang araw na ito. Pupuntahan ko siya at ipapaalam na hindi ko nakalimutan ang kaarawan niya. Pero hinanghina ako at unti unting nanlalabo ang paningin ko. I'm so sorry Sin... Tumulong muli ang mga luha ko. Kinapa ko ang ka
HOPE Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pero heto ako, dilat na dilat pa rin ang mga mata.Ang utak koy gising na gising pa rin. Parang hindi napapagod sa pag-andar. Nakatitig lamang ako sa puting kisame ng aking silid habang binabalikbalikan ang mga nangyari kagabi.I can't believe it...Daniel is alive. How come? Nakita mismo ng dalawang mga mata ko nang bawian ito ng buhay. Pagdating namin ni Kuya dito sa mansyon kagabi ay nadatnan na namin sila. Rui, Manu, Luis and Kuya Rocco was here...And then, Daniel... And Sin.Actually, huli na nang mapansin kong naroon silang lahat.Tanging kay Daniel lamang kasi nakatuon ang buong atensyon nang mga sandaling iyon.Wala akong ibang nakikita kun 'di siya lang...Ni takot akong kumurap or ibaling ang tingin ko dahil baka bigla na lamang siyang mawala na parang bola.At ngayon, binabagabag ako.Hindi naman mawala sa isipan ko ang hindi mailarawang sakit na bumalatay sa mga mata ni Sin habang magkayakap kami ni Daniel. Nang mapatingin ak
HOPE Nanginig ang kalamnan ko...The memory of me, being tied up on the bed flashback. I begged him. He didn't listen. He didn't stop. Ang ginawa niyang kalapastangan sa akin noon, ay nagbalik sa isipan ko. Doon ay nabuntis ako sa triplets kong anak. Now I understand his reaction, noong minsan na sinabi kong hindi naman siguro ako nabuntis lang sa triplets ng hindi ko kagustuhan. He froze. Pero dahil sa masaya ako sa piling niya. Na ramdam kong mahal namin ang isat-isa sa kasalukuyang sitwasyon ay binaliwala ko iyon. But now, the terrifying memory clearly haunts me. Ang akala kong magandang panaginip ay isang kahindikhindik na bangungot pala. Nang maalala ang ginawa nitong pagbihag muli sa akin noon. Kinuha niya ako sa ospital. Then...He raped me... Mugto ang mga mata kong tinitigan ang munting lapida kung saan nakasulat ang pangalan, araw, at taon ng pagkamatay ng anak ko. Ang sakit at hinagpis ay nanariwa sa aking dibdib. Hindi ko maampat ang pagpatak ng mga luha ko.
HOPE Napalunok ako ng sunod sunod nang mahuli ko ang pailalim na tingin sa akin ni Judy nang uminom ako ng gamot para sa sakit ng katawan."May sakit ba kayo, Ma'am?" nakangisi niyang tanong. "W-wala... Medyo masama lang ang pakiramdam ko..." Hindi ako makatingin sa kaniya. "Normal lang iyon Ma'am, lalo na kapag matagal na natingga tapos biglang nabira," humagikgik siya. Parang sinilaban ang mukha ko sa hiya. Napahilot ako sa magkabila kong sintido. Iniwan na niya ako sa lamesa at sinundan si Silverlyn na nakigulo na rin sa mga kuya niya sa sala. Awang labi kong tinitigan ang nag-iingay na cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Pangalan ni Sin ang patuloy na nag pa-pope up sa screen nun. Huminga ako ng malalim. Dinampot ko iyon at pinindot ang green button to accept his call."Mine..." Agad niyang sambit. Naging malamyos ang dating sa akin ng pausang boses niya. Parang nang-aakit. "Hmm?" maikli kong sagot. Napapikit ako. Damn. Gusto ko siyang makita at makayakap. Hindi ko itatang