All Chapters of The Bastard Billionaire : Chapter 71 - Chapter 80

Miguel's P.O.V"Ang bagal mo masyado bayaw! Bakit hindi ka kasi gumawa ng paraan para mapalambot muli ang puso ng ate ko!" bulyaw sa akin ni Ken. Ang kaniyang Ama, si Meriam at Ken ay suportado ako to win her back again. Alam kong madaming chance na ang binigay sa akin ni Aira pero desidido ako sa ngayon. "Hindi ko kayang madaliin ang ate mo. Masyadong malaking trauma ang naibigay ko sa kaniya at hindi basta mahihilom iyon ng panahon." sagot ko kay Ken. "Sa tingin ko naman mahal ka pa din ni Ate, sadyang nahihirapan talaga siya sa ngayon." sabi ni Ken at tinapik pa ang balikat ko. Iniwan na ako ni Ken na nakatulala dito sa table ko. Binigyan ako ng posisyon ni Sir James sa isang department medyo mababa ito pero kaya ko naman makipagsabayan. Gusto ko ang trabaho ko at nag-eenjo ako. Masaya akong araw-araw na pagpasok ko ay nakikita ko si Aira. Para akong bumalik sa pagkabata, pakiramdam ko nagkakaroon ako ng crush na malabong sagutin ako pag niligawan. Lagi ko siyang tinitingnan

"Hindi ka ba nagtataka kung sino nagpapadala sa iyo ng flowers at mga pagkain?" tanong sa akin ni Raven. Nagkibit-balikat lang ako dahil wala naman talaga akong alam kung sino. Wala din akong balak alamin dahil hindi ako interesado kung sino man siya. Hindi ko naman kinakain mga pinapadala niya pero hindi ko din sinasayang ah. "Alam mo dapat mula ngayon kinakalimutan mo na ang nangyari sa nakaraan. Dapat maging masaya ka. Sayang ang buhay!" payo ni Raven sa akin. Ngumuso lang ako dahil hindi talaga ako interesadong magkaroon ng bagong kakilala or kahit manliligaw man lang. "Wala ka talagang! Ay ewan ko sa iyo! Hindi ko alam kung manhid ka ba o wala ka ng puso." komento pa ni Raven. Nandito kami ngayon sa office. Nagtatrabaho kahit sobrang boring na. Boring kasi sobrang smooth ng transaksyon. Wala man lang kaming problema. Ang galing kasi ng mga empleyado namin magmanage at humawak ng kani-kanilang trabaho. “Barr?” aya ni Raven. “Ayoko!” simpleng sagot ko. “Himala!” koment

Aira's P.O.VMaple leaves are thought to be symbols of love and loyalty..Katagang paulit-ulit pumapasok sa isip ko habang hawak ang kwintas na sinuot sa akin ni Miguel. "Hoooy!" napaigtad ako ng gulatin ako ni Raven. "Ano ba!" kunwari irita kong sabi dahil sa pagkagulat. "Tatlong araw ka ng nakatulala at himas-himas iyang kwintas mo. Ano ba ang mayroon dyan at kanino iyan galing? Ngayon ko lang iyan nakitang suot mo." paguusisa niya. Hindi naman ako nagsalita at ngumuso na lang ako. "Ay nako! Huluan ko." sabi niya at hinawakan pa ang baba niya. "Kay Miguel?" masigla niyang sabi at tinaas pa ang hintuturo. "Obvious ba?" nakakunot kong tanong. "So galing ka Miguel?!" gulat niyang sabi at lumapit pa sa akin. "Owemgyyyyy! A mapple leaves pendaaaaant! Omaaaaay!" nagsisigaw pa niyang wika. Kumunot naman ang noo ko habang nakatingin sa kaniya. "Alam mo ba na ang mapple leave ay sumisimbolo sa love and loyalty!" Dagdag niya pa. Halata sa reaksyon niya na masaya sya at nae-excite s

May kadiliman ang paligid ng magising siya. Tanaw mula sa labas ng kaniyang bintana ang paligid na mukhang basa. Siguro ay umulan magdamag. Dahil tinatamad ng pumasok si Aira gawa ng panahon ay bumangon na lang siya para ayusin ang sarili. Habang nagto-toothbrush, nakita niya ang sariling imahe sa salamin. Napansin niya ang mugto niyang mata epekto ito ng hindi niya pagtulog kagabi. Bukod kasi sa late na sila nakauwi ay hindi siya dalawin ng antok kakaisip kung ano ba talaga ang nararamdaman niya sa lalaking si Miguel. Napansin naman niya ang lahat ng effort ni Miguel. Malaki ang pinagbago nito mula sa pagsasalita, pagiging maalalahanin at purdigido. Ramdam niya din na tunay siya nitong mahal. Ngunit hindi niy mahanap sa puso niya ang pagmamahal sa lalaki. Hindi niya mawari kung dahil ito sa trauma ng nakaraan o talagang wala na siyang nararamdaman. "Hays, Aira! Kung di mo gusto ang tao. Patigilin mo na. Hindi iyong hinahayaan mo siya pero wala ka naman balak palang sagutin siya."

Maghapon akong nakatanga sa office dahil hindi ako makapagtrabaho ng ayos. Puno ang isip ko ng mga bagay tungkol kay Miguel Ice. "Ano bang problema mo?" nagaalalang tanong ni Raven sa akin. "Wala!" simpleng sagot ko. "Anong wala? Mukha bang wala kang problema? Maghapon ka ngang nakaganyan lang na parang ang daming iniiisip? Ano bang iniisip mo?" paguusisa ni Raven. "Wala! Hayaan mo na!" kinuha ko ang bag ko at akmang aalis ng may nagbukas ng pintuan. Sabay kaming napatingin. Sana pala hindi ko na tiningnan. "Ikaw na pala agad iyan! Ang aga mo yata ngayon?" Nagtatakang tanong ni Raven sa bagong dating. "Ganitong oras naman ako laging nasundo ah. Bakit mukhang naninibago ka?" sagot nito at lumapit sa akin. "Tayo na!" kinuha niya ang bag ko at dire-diretsong umalis. Hindi ko na nagawang magpaalam kay Raven dahil sa pagmamadali. "Stop!" bulalas ko. Hindi ko kasi siya mahabol dahil sobrang bilis niyang maglakad. "Bakit?" nilingon niya ako at binalikan. "Anong problema?" nagaalala n