All Chapters of Unveiling Mr. CEO's Daughter : Chapter 71 - Chapter 80

DAHIL walang nahanap na Carnation at Chrysanthemum si Monica at Zymon, wala silang choice kung 'di ang pumunta ng Baguio. Patanghali na iyon nang bumyahe sila at ilang oras pa ang layo ng lugar na pupuntahan nila.Kanina pang tahimik ang loob ng sasakyan ng binata. Nahihiya pa rin siya dahil nahuli siya nitong nakatingin dito na animo'y teenager na nakakita ng gwapong lalaki sa hallway. Hindi niya tuloy magawang tumingin sa binata.Naiinis din siya kay Crystal dahil sabi nito ay susunod ito ngunit sinabi nito na mauna na sila sa Baguio dahil sa urgent meeting nito with their investors kaya hindi na raw ito makakasabay. Susunod na lamang daw ito sa kanila sa Baguio."I know you're hungry. Mag-stop over muna tayo," basag ni Zymon sa katahimikan. Hindi man lang siya nito nilingon, abala ito sa pagmamaneho.Saglit niya itong binalingan. "Ikaw ang bahala," mahinang sagot niya. Ipinukol niya ang paningin sa labas ng sasakyan. Hindi na rin umimik si Zymon hanggang sa huminto ang sasakyan nit

"I CAN'T stop but to think what if ako ang ama ni Princess o kaya paano kung hindi ako? Hindi ko alam ang magiging reaction at mararamdaman ko sa dalawang posibilidad na iyon. P-pero paano kung ako nga? Paano tayo?"Hindi agad nakaimik si Monica sa naging tanong ni Zymon sa kaniya. Marahan siyang gumalaw at humarap sa sofa kung saan nakahiga ang binata. Nakita niya ito roon na nakaunan sa mga braso nito at nakatingin sa kisame."H-hindi ko alam," nauutal niyang sabi. "Tinatanong ko rin ang tanong na 'yan. Paano kung ikaw? H-hindi ko alam ang gagawin ko," pagtatapat niya. Bumuntong-hininga siya. "Pero paano kung hindi ikaw?" balik na tanong niya.Narinig niya ang paggalaw nito dahil sa tahimik na silid. Tumingin ito sa kaniya. Kapagkuwa'y tumayo ito sa pagkakahiga at umupo sa sofa. Ngumiti ito kahit bakas doon ang lungkot. "Hindi ko alam kung paano tatanggapin kung hindi ako? I love her so much at napalapit na ako kay Princess. I want to be her Dad. Gusto kong marinig mula sa kaniya na

HINDI mawala sa isip ni Monica ang nangyari sa kanila ni Zymon kanina. Muntik na siyang tuluyang lamunin ng temptation, mabuti na lang at may gumising sa kaniya sa pinakamagandang panaginip niya. Ayaw na sana niyang matapos ang eksenang iyon pero hindi iyon tama. Mali na hayaan niyang gawin ang bagay na alam niyang mali at may masasaktan. Aminin man niya o hindi, gusto niyang ganoon sila palagi pero hindi dapat.Matapos ng nangyari, katahimikan ulit ang namagitan sa kanila ni Zymon. Maging ito, tila nagising sa katotohanang mali ang ginawa nila. Hindi sila pwedeng maging selfish habang may taong nasasaktan. Hindi niya pwedeng ipilit ang sariling kasiyahan dahil hindi naman siya ang nauna kay Zymon.Naramdaman na lang niya ang paghinto ng sasakyan ni Zymon sa tapat ng bahay nila. Inabot na rin sila ng gabi dahil sa haba ng byahe. Tahimik lang siya at nang akmang bubuksan na niya ang pinto ng sasakyan, pinigilan siya ni Zymon. Hinawakan siya nito sa braso kaya napatigil siya."Can we t

HALOS hindi makatulog si Zymon dahil sa maraming bagay na gumugulo sa isip niya. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa alaala niya ang huling pag-uusap nila ni Monica at nananatili sa puso niya ang sakit at lungkot sa katotohanang kahit mahal siya ng dalaga, hindi nito magawang piliin siya dahil kay Shy at sa sitwasyon niya. Gusto man niyang ipilit ang nararamdaman para rito, wala siyang magagawa dahil ayaw nitong tanggapin iyon.At sa pagkakataong ito, nakahanda na siya. Pinag-isipan na rin niya ang desisyong gagawin at alam niyang magreresulta iyon ng bagong magulong sitwasyon pero handa na siya sa kahit ano'ng resulta. Ito ang tama niyang gawin bago niya ipilit ang sarili kay Monica. Alam din niyang kahit ano'ng gawin niya, hindi na babalik sa dati ang sitwasyon pero anuman ang kahinatnan, tatanggapin niya iyon.Kasalukuyan siyang nasa isang restaurant at hinihintay na lang na dumating si Shy. Tinawagan niya ito para kausapin ng maayos. Matagal niyang pinag-isipin ang gagawin niy

"KUMUSTA ka na?" tanong ni Crystal kay Monica habang lulan sila ng sasakyan nito patungo sa event place para simulan ang planong ginawa nila para sa darating na malaking event ng George Company. Ilang linggo na lang kasi ang nalalabi at kailangan na nilang simulan iyon dahil malaki ang lugar at marami silang dapat gawin.Tumingin siya sa kaibigan na walang emosyon ang mukha. Tinatanong din niya sa sarili niya ang tanong na iyon pero ang sagot ay hindi niya alam. Maraming bagay ang gumugulo sa isip niya at hindi niya alam ang dapat niyang gawin.Kapagkuwa'y simple siyang ngumiti na magkadikit ang mga labi. Bahagya siyang yumuko ng magtama ang mga mata nila ng kaibigan."Honestly, I'm not ok, Crystal pero kailangan kong tanggapin ang lahat at maging ok," pagtatapat niya. "Everyday, mas bumibigat ang nararamdaman ko, mas nahihirapan ako dahil alam ko sa sarili kong mahal ko si Zymon pero wala akong ibang magawa kung 'di saktan ang sarili ko sa katotohang hindi kami pwede," malungkot niya