All Chapters of Accidentally Became The CEO's Wife: Chapter 51 - Chapter 60

DANNIE’S POV “Puro nalang mali! Mali! Mali! Get out! now! Bullsh*t!” sigaw ko sa isang empleyado ko. Simula ng bumalik ako dito sa kompanya ko ay maiinitin na ang ulo ko. Bumalik ang dating ako, siguro ay dahil sa kontrolado na naman ako ng aking step mom. Pabagsak akong umupo sa swivel chair ko. Hinilot ko ang aking sentido ng makaramdam ako ng sakit sa ulo. Hindi ako nakakatulog ng maayos sa kakaisip sa mag-ina ko. Mag-iisang buwan na akong walang balita sa mag-ina ko. Ang huling balita sa akin ni Jea ay ang araw ng panganganak niya pero hindi ako nakapunta dahil na rin sa usapan namin ni mommy. Matatapos rin itong lahat, sana ay mahintay niyo ako Anastasia. Sumingkit ang mata ko ng biglang bumukas ng malakas ang pinto ng opisina ko. “Ma’am hindi po kayo pupwede dyan sa loob, ako po mapapagalitan ni sir Dannie,” humahangos na ani ng secretary ko habang hawak-hawak niya ang isang braso ni Honey. “Dannie!” masayang ani niya at tumakbo patungo sa akin. Pinigilan ko naman siyang

“I TOLD YOU I WANTED A REAL PROPOSAL, DIDN'T I? WHY IS IT THIS WAY? AS IF IT WERE A CHILD'S EFFORT!” galit kong sigaw sa mga empleyado ko. Malakas ko ring itinapon sa harapan nila ang mga documents na binasa ko na nanggaling sa kanila. Nakayuko silang lahat at halos ayaw na nilang gumalaw sa kinaroroonan nila. “WHAT!? WHAT ARE YOU DOING THERE? DO YOUR JOB WELL! I WANT YOU TO FINISH IT TODAY!” sigaw ko sa kanila bago ako tuluyang umalis sa loob ng meeting room namin. Salubong ang kilay ko habang naglalakad ako pabalik sa office ko. Ang aga-aga binubwesit ako ng mga walang kwentang empleyado ko. Napakasimple lang ng pinapagawa ko sa kanila hindi pa nila magawa ng maayos. Mas lalong nagsalubong ang kilay ko ng makita ko daddy ni Honey na nakaupo sa swivel chair ko. Anong Karapatan niya para umupo sa swivel chair kong mas mahal pa sa buhay niya. “What’s that face my son-in-law? It's too early to be upset with your employees,” nakangising ani niya. “What do want?” walang gana kong tan

Napahawak ako sa dibdib kong naninikip. Sobrang sikip nito, sobrang sakit makita ang lalaking mahal mo na masaya na sa piling ng iba. Ang sayang nakikita ko sa mga mata niya kasama ng pamilya niya na dapat ay kami iyon ng anak ko. Paano kami ng anak ko? Ang tagal na namin siyang hinihintay na bumalik sa amin. ‘Yon pala ay bumuo na siya ng sarili niyang pamilya. Tanaw na tanaw ko sila dito. Kung paano niya tignan si Honey, nakakaingit. Sana ako ‘yon eh at sana si Adah rin iyong hawak hawak niya sa mga bisig niya. “Let’s go, hindi ko na kaya.” Naiiyak kong ani sa kanila at umalis na kami. Pero pagtalikod ko ay parang nakita ko ang likod ni nanay na kasama nila Dannie kaya ibinalik ko ang tingin ko sa kinaroroonan nila pero hindi ko na siya makita dahil napapalibutan sila ng maraming body guard. Gano’n ba sila kayaman para magkaoon ng gano’ng karaming guards. Baka namalikmata lang ako sa nakita ko. Namimiss ko na rin kasi si nanay dahil wala na rin akong balita sa kaniya. Kamusta n

3RD POV Magdamag binantayan ni Dannie ang mommy niya. Buti na lang ay dumating si Celena at nagpresentang siya muna ang magbantay para makauwi naman si Dannie. Pwede ng mailabas ang mommy ni Dannie mamaya pero kailangan muna niyang umuwi para kamustahin ang mag-ina niyang sa bahay nila. Unti-unti na naman natututunan ni Dannie ang mahalin si Honey kaya gano’n na lang ang kagustuhan niyang makauwi. Pero habang naglalakad siya palabas kasama ang mga body guard niya ay napatigil siya dahil nasukyaoan niya ang batang umiiyak sa loob ng opisina ng isang doctor. Sinilip niya ito at hind inga siya nagkakamali, siya ‘yong batang tumakbo sa kaniya kahapon at yumakap sa kaniya. Nakaramdam siya ng awa habang umiiyak ang bata dahil kinukuhanan siya ng dugo ng doctor niya. Hindi niya napigilan ang pumasok sa loob ng kwarto kung nasaan ang bata. Matamis siyang ngumiti sa bata, agad naman siyang nakita ng bata at nakilala niya agad ito. “Dada, dada, dada,” sunod-sunod niyang bigkas habang umii

3RD POV “Dannie!” sigaw ni Anastasia pero laking gulat niya ng may humila sa kaniya at kinaladkad siya patungo sa side ng hallway. Tinignan niya kung sino ito pero hindi niya makilala dahil nakasuot ito ng hospital gown. Pero base sa buhook nitong mahaba ay babae ito. Nagpupumiglas siya pero mas malakas pa ang babaeng may hawak sa braso niya kahit na nakahospital gown ito. Nang makarating sila sa pinadulo ng hallway at wala na masyadong tao ay malakas siyang binitawan ng babae. Hinihilot niya ang braso niyang masakit pero natigilan siya ng humarap sa kaniya ang babaeng kumaladkad sa kaniya. “Nay,” mangiyak ngiyak niyang ani at yumakap sa nanay niya. Yumakap naman pabalik si Dianne sa kaniya. “Hindi ako pwedeng magtagal dito,” mabilis niyang ani sa anak at palinga linga sa paligid. Bumitaw sila sa pagkakayap at hinawakan ni Anastasia ang kamay ng ina niyang may benda. “Nay ano hong nangyari dito sa kamay niyo? At bakit ho kayo nandito sa hospital at nakasuot pa ng hospital gown