Semua Bab THE SCHOLAR (TAGALOG): Bab 1 - Bab 10

Nawala ang gumagalaw na larawan at hindi siya nakaimik.First time kong makasaksi ng ganitong phenomenon.Napaatras ako ng ilang hakbang at nag-brainstorm kung ano ang dapat kong gawin pagkatapos ng nakita ko."Should i- should i-" Napabuntong-hininga ako habang mahigpit kong hinawakan ang isa kong kamay.Napaisip ako saglit. Ang isang bagay na tulad nito ay hindi dapat iwanan lamang sa akin, kailangan kong sabihin sa isang tao ang tungkol dito. Pero kanino? Iniwan ko ang aking sarili na nakatitig sa manika ng ilang minuto. Ngunit may nagsabi sa akin na kunin ito, bilang ebidensya.Lumuhod ako at kinuha ang manika. Nararamdaman ko ang lamig sa aking gulugod habang inilalagay ko ang isang daliri dito. Ipinikit ko ang aking mga mata habang dahan-dahan kong itinataas ito mula sa lupa. Iminulat ko ang aking mga mata, kitang kita ko ang mga mata ng manika na diretsong nakatingin sa akin. Marahas kong niyugyog ang manika at saka tumakbo palayo sa gate ng

Si Charies Hopkins ay kilala sa kanyang bayan sa pagiging makasarili, sakim na bata. Sa kanyang paglaki, napagtanto niya na mayroon siyang isang espesyal na regalo. Pero naging dahilan pa ito ng pagiging bilib niya sa sarili at judgemental.Ang gusto lang niya sa buhay ay parangal, na ipagyayabang niya sa lahat.Bumulong siya, "Tsk,"Narinig ito ni Emily. Wala siyang ideya kung ano ang nangyayari.Gusto lang niyang sumama sa kanya para makipagtambal. Pero nawawalan na siya ng pag-asa. Ang mga uri ng Tao tulad ni Charies ay mukhang mahirap kumbinsihin.Siya ay nanginginig, mahirap para sa kanya na gumawa ng isa pang hakbang. Pilit siyang pinipilit ng utak niya na huwag sumigaw o tumakas, malalagay siya sa lugar ng panganib.Pero hindi niya kaya.Si Emily ay may malaking takot sa mga kakaibang bagay. Palagi siyang sumisigaw tuwing nanonood siya ng horror movie, bawat segundo nito. Ang nararanasan niya ngayon ay mas nakakadugo pa.

Tiningnan ko ang aking mga daliri; May nagbasa sa kanila ng dugo ko. Pero parang okay naman ako, internally. Tumayo ako at may kutsilyo sa dibdib ko. Mabilis ko itong hinawakan, itinapon, at binalik ang tingin sa drawer. Isang mata ang gumagapang doon, nanlilisik ang tingin sa akin. Shush, naririnig ka niya. Dahan dahan kong tinanggal ang mga daliri ko sa labi ko at sinubukang tumayo. Napatingin ako sa ilalim ko. May bahid ng dugo sa sahig. Inabot ko ang kama ko at bumagsak doon. Nagdilim ang lahat hanggang sa ipinikit ko ang mabigat kong mga mata.***Dumating ang umaga, at natagpuan ko ang aking sarili sa isang hindi pangkaraniwang lugar.Naaamoy ko ang halimuyak ng nilutong baka at bulok na laman. Kinusot ko ang aking mga mata at nakita ko ang aking sarili na nakaupo sa isang bench, kasama ang isang pulutong ng mga tinatawag na juniors. Ako ay natutulog na ang aking ulo sa isang mesa ng cafeteria sa oras n

Ito ay dapat na maging isang normal na unang araw ng paaralan.Ngunit nangyari ito.Iniisip kong muli ang lahat ng mga desisyon sa buhay ko habang nakaramdam ako ng guilt sa aking gulugod.Kung hindi ako naging baliw pagdating sa buhay, nasa simpleng paaralan na ako, ang pinakamatalino sa kanilang lahat.Pero dahil sa kalokohan at katangahan kong pag-iisip, eto ako ngayon.Ginawa ko ang aking mga iniisip sa isang ideya upang makatakas o makayanan ang ganitong uri ng kapaligiran.Napalunok ako. Ang ideyang ito ay dapat na tama, kung ito ay nagpapasok sa akin sa maling landas, ako ay tiyak na mapapahamak. Ang aking katalinuhan, pagdating sa mga desisyon sa buhay, ay napakababa. Pero hindi ko sinasabing lagi akong mali.Nakaisip ako ng ideya, na sa tingin ko ay sapat na para makayanan ang sitwasyong ito."I should escape this place," Sumimangot ang sariling kilay. Ngunit pagkatapos ay bumalik ito sa normal na estado. "Sa pamamagit

Iginalaw ko ang ulo ko habang tumatakbo. Lahat ay tila tumatakas sa isa't isa. At ang ilan ay may dala pang kutsilyo. Nakatingin lang sa amin ang mga senior. Hindi man lang nila sinabi sa amin ang tungkol sa halimaw at ang munting larong ito ng kaligtasan. Pagpatay sa iyong mga kaibigan upang magpatuloy sa susunod na yugto ng klase.Nakita ko ang isang buhay na bush sa tabi ng isang patay na puno ng sequoia. Gumapang ako sa bush at nagtago sa loob ng bush. May nararamdaman akong makati sa mga braso ko. pumikit ako. Ang isang sanga, kung saan kinuskos ko ang aking braso, ay may mga ticks na gumagapang mula dito hanggang sa aking mga braso. I shook my arms."Argghh!" Luminga-linga ako sa paligid para maghanap ng ibang ligtas na lugar na mapagtataguan.Isang grupo ng mga patay na puno ang nakatayo ilang dipa ang layo sa kanya. Kinaya niya ang kati. Tumakbo siya sa puno at gumulong sa damuhan. Nang marating niya ang mga ugat ng puno, inihiga niya ang kanyang likod s