Share

IKAANIM

Author: Annie Chan
last update Last Updated: 2021-12-14 20:03:47

Tiningnan ko ang aking mga daliri; May nagbasa sa kanila ng dugo ko. Pero parang okay naman ako, internally. Tumayo ako at may kutsilyo sa d****b ko. Mabilis ko itong hinawakan, itinapon, at binalik ang tingin sa drawer. Isang mata ang gumagapang doon, nanlilisik ang tingin sa akin.

Shush, naririnig ka niya.

Dahan dahan kong tinanggal ang mga daliri ko sa labi ko at sinubukang tumayo. Napatingin ako sa ilalim ko. May bahid ng dugo sa sahig. Inabot ko ang kama ko at bumagsak doon. Nagdilim ang lahat hanggang sa ipinikit ko ang mabigat kong mga mata.

***

Dumating ang umaga, at natagpuan ko ang aking sarili sa isang hindi pangkaraniwang lugar.

Naaamoy ko ang halimuyak ng nilutong baka at bulok na laman. Kinusot ko ang aking mga mata at nakita ko ang aking sarili na nakaupo sa isang bench, kasama ang isang pulutong ng mga tinatawag na juniors. Ako ay natutulog na ang aking ulo sa isang mesa ng cafeteria sa oras ng oras ng almusal.

"Gising ka na, Miss Jenkins?" sabi ng ilang boses na nanggaling sa likod ko.

tumango ako.

Sa paligid ko ay may mga juniors na nagsasaya sa kanilang pagkain, nagdadaldalan at kumakatok sa kanilang mga baso ng tubig. Nasa likod ko ang isang nurse, may dugo sa palda.

"Nakatulog ka kahapon nang hindi mo alam na may regla ka." Paliwanag niya. "May dugo kahit saan sa kwarto mo, kaya sinubukan naming linisin at linisin ka para bukas. Which is today."

Napalunok ako. "Anong ginagawa mo sa kwarto ko?"

Napanatili niya ang kanyang kalmado kahit na ang aking mga salita ay hindi nagpapakita na ako ay nagpapasalamat sa kanya.

"Well, nakikita mo Miss." Maingat niyang pinag-iisipan ang mga salitang isasagot. "Tuwing gabi, sinusuri namin ang mga silid upang makita kung ang mga mag-aaral ay nag-e-enjoy sa kanilang pagtulog."

Inilayo ko ang ulo ko sa kanya. Naghintay ako hanggang sa marinig ko ang mga yabag niya na naglalakad palayo. Binigyan ako ng isang junior ng isang plato, isang sandwich na puno ng laman. Nagpasalamat ako sa kanya at tinanong niya,

"Ano ang iyong buong pangalan, Miss Jenkins?" Alam kong nakikinig sila sa pakikipag-usap ko sa school nurse. Napansin ko rin ang British accent niya.

"Lily, Lily Jenkins," sagot ko.

Sya'y ngumiti. "Ang pangalan ko ay Theodore Davis." Sabi niya habang tinuturo ang isa pang estudyante. "At iyon ang matalik kong kaibigan, si William Relish."

"Wow, nagpakilala ka lang at bestfriend mo." She pouted. Nagtawanan ang lahat habang kumakain siya.

"Ano bang problema nito, Jesse?" pang-aasar ni Theodore. Nagtawanan ang lahat habang awkward na namumula si Jesse.

"Guys, guys." Sabi ng ibang babae. Ngumisi siya habang lumingon sa akin. "Lily will not feel homely kung hindi tayo magpakilala."

"May point ka!" Sabi ng isang geeky, ginulo ng accent niya ang mga salita niya.

"Bakit hindi mo simulan, four eyes?" Muling sabi ng dalaga.

"Hoy, nerd tayong lahat dito. Kaya may wala kang karapatan na ganyanin ako." Sabi ng geeky.

"At least wala akong salamin." Sumagot siya. Napangiti siya nang makaramdam ng hinanakit ang geeky.

"Sige, sisimulan ko na." Inaayos niya ang salamin niya habang lumilingon sa akin. "Ang pangalan ko ay Tobiah, Tobiah Dubois."

"Pranses?" Itinanong ko.

"Oo." Sagot niya. "Bakit?"

"Wala naman," sabi ko.

"Okay, turn ko na." Sabi ng bully na parang isa. "Ang mga pangalan ay Sophia Reagan."

"At ang pangalan ko ay Darcy Fernsby!" Sabi ni Darcy, habang tumatalon sa usapan.

"Ang pangalan ko ay Clement Young." Napalingon ako sa katabi ko na Clement ang pangalan. Nakatutok sa akin ang kanyang amber na mga mata.

"Nasa laro na naman si Clement!" sigaw ni Jesse.

"Playboy ka," Protesta ni Darcy.

Tinitigan ko ang lahat habang sinusubukan kong malaman kung bakit sila nagkakaganyan. I gave a face of confusion kay Clement.

"Girls, tigilan niyo na yan." Sabi ni William habang nakafacepalm.

"William, alam nating lahat na playboy siya simula nang kumain tayo ng almusal!" Lumingon siya sa akin. "My name is Ella Edevanne," lumapit siya sa akin at bumulong, "Lumayo ka sa kanya."

Nakipagkamay kami habang binibigyang diin ni William ang lahat.

"Halika, tigilan mo na." protesta ni William habang sinenyasan ang mga babae na maupo.

"Leader, I mean President, ay pupunta dito," sabi ni William. Tumayo siya at sinenyasan ang lahat na umupo ng tahimik.

"Geez." Kinakain ni Sophia ang sandwich habang nakatingin sa kanya ng masama.

Kinuha ko ang sandwich ko at kinain.

Naglakad palayo si William sa direksyon ng pasukan.

"Umalis na siya." Inilagay ni Sophia ang kanyang sandwich sa plato.

"Guys, may sasabihin ako," sabi ko. Medyo nag-alinlangan ako, pero kailangan ko.

"Ano yun, Lily?" Tumingin sa akin si Jesse na parang alam niya ang sasabihin ko.

"Kahapon, may nakita akong patay na babae sa cabinet ko."

Nagtawanan ang lahat nang marinig kong ibinuga ko ang mga salitang iyon. Namamatay sila sa kakatawa. Ngumisi si Sophia at sinabi sa akin, "Iyan ay isang klasikong biro na mayroon ka diyan, Miss Jenkins."

"It's not a joke," kumunot ang noo ko sa kanila at napagtanto ng iba sa kanila na hindi ako nagbibiro.

"Lily, hindi ka nagbibiro?" Tinitigan ako ni Jesse na may pagtataka sa mukha.

"Oo," sagot ko.

Napaawang ang kanilang mga bibig nang marinig nilang kumpirmahin kong totoo ito.

"Teka." Binigyan ako ni Sophia ng mukha ng hinala habang nagpapatuloy siya. "Nakapatay ka ba?"

"Hindi."

Nakabalik na si William bago pa ako paulanan ni Sophia ng mas maraming hinala.

"Mga pinuno dito. Nanonood." Nagbabala siya.

Natahimik ang lahat.

Nasa likuran niya ang pinuno, si James Smith. Isa siyang matangkad na jock looking scholar. Hindi mo akalain na genius na bata siya.

"So ito ang grupo mo, William. Ang mga anak ni Alecto." sabi ni James.

Ang klase ng iskolar ay nahahati sa tatlong grupo, na may dalang logo at ipinakita ang mga anak ng tatlong galit ng demonyo. Ang grupo ko, na may pangalang Alecto, ay isang grupong may walong tao at isa rin sa tatlong grupo. Ang isa pang grupo na naglalaman ng pinuno ng klase, si James, ay may pangalang Tisiphone. Ang huling isa, na binubuo ng parehong bilang ng sa amin, ay ang Megaera.

"Oo, mahal na pangulo," tugon ni William.

Tumunog na ang bell at pumila na ang lahat para makalabas ng cafeteria papunta sa klase. Nagtakbuhan ang mga tao sa direksyon ng entrance.Nabangga ko si Sophia bago ko pa maabutan ang iba.

Bulong niya sa akin habang pinagtutulakan namin ang sarili namin sa maraming tao.

"Ikaw ba ay isang psychopath?"

"No, I'm not," sagot ko.

Kinaladkad siya ng mga tao palayo sa akin. Pinilit kong lumingon para tingnan kung nandito ang bawat estudyante sa campus na ito. Naghalo ang mga senior at sophomore sa mga junior habang nagmamadali sila.

Tumunog ang isa pang kampana, at nag-panic ang lahat.

"Ano ang nangyayari?!" Sigaw ko pagkatapos kong makita ang isang senior na tumabi sa akin.

"Mamamatay tayo." Simpleng sagot niya.

"Anong ibig mong sabihin?!" Itinanong ko.

At ang sumunod na nangyari ay napagtanto ko kung ano ang ibig niyang sabihin.

Nagsimulang sumabog ang mga estudyanteng malayo sa karamihan. Napuno ng usok ng mga putok ng baril ang hangin at lalo pang lumakas ang gulat. Nagsimulang sumigaw ang mga babae at lalaki, na sinasabi sa mga taong malayo sa karamihan na lumapit sa karamihan.

Isang batang babae ang gumagapang sa sahig, sinusubukang abutin ang kanyang matalik na kaibigan, na nasa karamihan. Ang isang camera ay nagiging berde mula sa malayo, at sa pamamagitan nito, ang batang babae ay sumabog.

Tumalsik ang dugo sa mukha nila at palakas ng palakas ang hiyawan.

Samantalang ako naman na nasa gitna ng karamihan ay naguguluhan sa kinikilos nila. Katulad ng nangyari sa exam, pero parang tahimik ang mga estudyante, at walang matingkad na mata. Dinala ng mga kamay ng mga robot ang kalahati ng kanilang katawan sa kisame na tila walang dulo.

Katahimikan ang nangyari.

Umihip ang hangin, at pumasok sa aming ilong ang amoy ng laman, putok ng baril, at dugo. Maya-maya pa, nagsimulang umubo at sumuka ang lahat.

Ako mismo, naaamoy ko ang bango ng laman na naiwan sa hangin sa loob ng ilang linggo.

May bumagsak na eyeball sa ulo ko. Tinitigan ko ito sa sahig, at gumagalaw ang mga mag-aaral. Naka-lock ito at tumitig sa aking mga mata; Napasigaw ako nang madaming eyeballs ang nahulog mula sa madilim na kisame. Nagpanic na naman ang lahat.

Umulan ng dugo ng marinig ko ang mga lamutak ng laman.

...

Ngumisi si Blake habang ginagalaw ang controllers.

"Oh, anong laro ito." Bulong niya sa sarili,.

Sa screen, lumabas ang mga mukha ng mga estudyante sa campus. Ang kanilang mga paghihirap ay nagpapalakas sa kanya, nagpapasaya sa kanyang buhay.

"Bakit mo ginagawa ito sa amin? Pinaglilingkuran ka namin!" protesta ng ilang batang babae na nakatayo sa pintuan ng kanyang opisina. Bakas sa mukha niya ang galit at pagkamuhi.

Lumingon sa kanya si Blake. Kumuha siya ng panulat at pinaglalaruan.

"Nakikita mo, Mildred." Sabi niya. "Ang mga mag-aaral sa campus na ito ay bahagi ng laro, at ikaw at ang iba pang mga nakatatanda ay isa sa kanila.

"Ngunit tayo-"

Pinutol ni Blake si Mildred.

"Ikaw ay bahagi ng laro!" Sumisigaw siya ng ligaw.

Ipinutok niya ang panulat sa kanyang noo, at siya ay bumagsak sa sahig.

Lumingon siya sa isang kakaibang kilos at pagkatapos ay lumingon sa mga controllers.

"Hayaan mong umulan ng Dugo."

Related chapters

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   NOTE PARA SA MGA MAHAL NA READERS MULA KAY AUTHOR ANNIE CHAN.

    Hello sa lahat! Ako ito, si Annie Chan. I just wanna let you guys na hindi talaga ako magaling sa Filipino kaya ang ilan sa mga salita sa mga kabanata ng gawaing ito ay may mga salitang English. Ang aking tagasalin ay hindi ganoon katumpak, bukod pa, hindi ako masyadong nagsasalita ng wikang ito. Gayundin, palagi akong gumagamit ng Ingles sa bawat solong libro na ginagawa ko. Kaya't patawad dahil nabigo ako sa iyong inaasahan. Sorry talaga :( Hindi ako Tagalog native speaker. Sana ay naaliw kayo kahit na ang mga kabanata ay may mga nakakalito na salita. I'm very busy these days thats why I only focus on the English one. Bakit? Kasi sumasali sa isang contest dito sa goodnovel. Kung gusto mo akong suportahan, maaari kang pumunta sa aking profile ng may-akda, o maghanap, "Annie Chan SCHOLAR"Ito ay lubos na pinahahalagahan, Mahal kita! Love, Annie Chan.

    Last Updated : 2021-12-14
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKAPITO

    Ito ay dapat na maging isang normal na unang araw ng paaralan.Ngunit nangyari ito.Iniisip kong muli ang lahat ng mga desisyon sa buhay ko habang nakaramdam ako ng guilt sa aking gulugod.Kung hindi ako naging baliw pagdating sa buhay, nasa simpleng paaralan na ako, ang pinakamatalino sa kanilang lahat.Pero dahil sa kalokohan at katangahan kong pag-iisip, eto ako ngayon.Ginawa ko ang aking mga iniisip sa isang ideya upang makatakas o makayanan ang ganitong uri ng kapaligiran.Napalunok ako. Ang ideyang ito ay dapat na tama, kung ito ay nagpapasok sa akin sa maling landas, ako ay tiyak na mapapahamak. Ang aking katalinuhan, pagdating sa mga desisyon sa buhay, ay napakababa. Pero hindi ko sinasabing lagi akong mali.Nakaisip ako ng ideya, na sa tingin ko ay sapat na para makayanan ang sitwasyong ito."I should escape this place," Sumimangot ang sariling kilay. Ngunit pagkatapos ay bumalik ito sa normal na estado. "Sa pamamagit

    Last Updated : 2022-01-16
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKAWALO

    "I betcha!" Isang boses ang humarang sa aming ritwal ng suwerte.Nakatalikod ang lahat sa isang pares ng senior na may dalang papel. May suot na uniporme ng paaralan, isang piraso ng telang lana na nakasabit sa kanilang kaliwang balikat hanggang sa kanilang mga tuhod. Umupo kami at kumilos. Luminga-linga ako sa paligid nang hindi gumagalaw ang leeg ko. Ang Tisiphone's lined up straight facing the senior's way. Nagmartsa patungo sa direksyon ng nakatatanda, nagsimula silang magbulungan ng mga salita. And then when they reach 1 foot away from the seniors, tumigil sila.Isang mapula ang buhok na ginoo ang tumayo sa harap at pinagpag ang piraso ng papel sa kanyang kamay. Siya ay umubo, at nagsalita;"Ngayon ang unang araw ng pasukan, at kaming mga nakatatanda ay magpapakilala ng mga silid na nakalaan para sa tatlong grupo sa CLASS 1- FURIES."Nagpatuloy ang isa pang senior;"Walang paligoy-ligoy pa, simulan na natin ang paglilibot sa paligid ng paarala

    Last Updated : 2022-01-16
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKASIYAM

    Iginalaw ko ang ulo ko habang tumatakbo. Lahat ay tila tumatakas sa isa't isa. At ang ilan ay may dala pang kutsilyo. Nakatingin lang sa amin ang mga senior. Hindi man lang nila sinabi sa amin ang tungkol sa halimaw at ang munting larong ito ng kaligtasan. Pagpatay sa iyong mga kaibigan upang magpatuloy sa susunod na yugto ng klase.Nakita ko ang isang buhay na bush sa tabi ng isang patay na puno ng sequoia. Gumapang ako sa bush at nagtago sa loob ng bush. May nararamdaman akong makati sa mga braso ko. pumikit ako. Ang isang sanga, kung saan kinuskos ko ang aking braso, ay may mga ticks na gumagapang mula dito hanggang sa aking mga braso. I shook my arms."Argghh!" Luminga-linga ako sa paligid para maghanap ng ibang ligtas na lugar na mapagtataguan.Isang grupo ng mga patay na puno ang nakatayo ilang dipa ang layo sa kanya. Kinaya niya ang kati. Tumakbo siya sa puno at gumulong sa damuhan. Nang marating niya ang mga ugat ng puno, inihiga niya ang kanyang likod s

    Last Updated : 2022-01-22
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKASAMPU

    Hinatid kami ng mga senior sa first class period namin. Doon daw kami magkikita ng homeroom teacher namin. Walang nagsasalita tungkol sa nangyari sa daan. Ni ang nangyari nitong mga nakaraang araw. Ito ang gumugulo sa aking isipan. Nakaramdam ako ng pagkabalisa sa pamamagitan lamang ng pag-iisip kung ano ang susunod na mangyayari. Ngunit ito ay simula pa lamang ng aking paglalakbay sa akademya. Ang tuktok ng iceberg. Ang first-class period namin ay magaganap sa Damien building. Isang gusali na binubuo ng dalawang palapag na may limang silid-aralan sa bawat palapag. Pero may kakaiba sa mga unang gusaling nakita ko. Ang kulay, at ang mga dekorasyon doon. Isa itong gusaling pininturahan ng dilaw, bagong pintura. Buhay ang mga puno sa paligid nito at namumulaklak pa ito ng mga magagandang bulaklak. Pumasok kami sa hallway ng Damien building. Maroon ang sahig at nakatayo ang mga halaman

    Last Updated : 2022-01-27
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABING-ISA

    Lumipas ang dalawang linggo pagkatapos ng araw na iyon.Naalala ko ang aking sarili na nakatitig sa isang piraso ng papel, ang aking ulo ay abala sa pag-iisip.Gabi na bago ang pagsusulit, kung saan bibigyan kami ng mga guro ng isang formative test at isang maagang summative test.Namuo ang stress at pagkabalisa sa isip ko habang nag-iisip ako ng paraan para makatakas. Nakaligtas ako sa huling pagsusulit sa disiplina na nangyari tatlong araw na ang nakakaraan. Napansin kong seryoso ang mga guro sa pagpaparusa sa amin. Ngunit walang namatay sa amin. may masamang mangyayari sa exam na magaganap bukas.Ako ay isang duwag. Nagkaroon ako ng maraming pagkakataon na makatakas, ngunit ang takot na pagsisihan ay huminto sa aking paraan.I clenched my fist tight while a dipping pen ay nasa kamay ko. Bumuntong hininga ako at saka nagsimulang magsulat."Hic malum meum vadit;" sabi ko habang nagsusulat. Napahinto ako nang maubos ang tinta ng pluma. Inabo

    Last Updated : 2022-01-27
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABING-DALAWA

    Iniwan ng nurse na bahagyang nakabukas ang pinto.Sumandal ako sa pinto at sumilip sa siwang.Nakita kong lumayo ang nurse, tinutulak ang kartilya."Sundan mo siya." Sabi nito, naka-cross leg position na nakaupo."Bakit ako?" Bumulong ako."Dapat mo." Tinamaan nito ang kaliwang pisngi ko gamit ang mga tauhan nito. "Sumunod ka na lang sa akin.""Oh sige," sabi ni Lily.Pinagmasdan ko ang nurse na nawala sa anino. Imposibleng maglakad-lakad at walang mabangga. At saka, limitado lang ang ilaw namin.Ang pasilyo na ito ay isa sa iba pang mga pasilyo na nakakatugon sa concourse. Kung ikukumpara sa iba, ang pasilyo na ito ay hindi gaanong pabor pagdating sa mga nightwalker. Mga araw na nakalipas, nakilala ko ang isang batang babae na isang nightwalker, pinag-usapan kung gaano kakipot ang pasilyo na ito. I can't relate to her since I have never seen myself na gumagala habang natutulog. Pero eto ako, gumagala kasama

    Last Updated : 2022-02-02
  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINTATLO

    PART ONE OF CHAPTER THIRTEENTH, WHEN CHEATING WAS A CURSETinitigan ko ang mga notes na sinulat ko kagabi. Wala akong maintindihan tungkol dito. Hindi magandang ideya na magsulat ng mga tala sa Latin.Napa-facepalm ako habang bumabagsak ang mga notes sa sahig.Ang pagre-review ay isang masamang bagay. Hindi man lang ako nag-stock ng anumang kaalaman, ano ang dapat kong gawin!?Hindi kapani-paniwalang nakaka-stress. Ano ang mas masahol pa? Hindi ordinaryo ang paaralang ito, ito ay impiyerno. Mas masahol pa sa inaakala ko noong elementary ako. O, hayskul talaga ay ganito.Inalis ko ang mga palad ko sa mukha ko at iniladlad ang palda ko. Iniunat ko ang mga kulubot sa aking itim na uniporme. Mayroon itong naka-bold na pulang highlight, at ang kurbata ay kalahating itim at kalahating checkered. Sa dulo ng aking manggas ay mga puff na may mga butones. Hinawi ko ang itim kong buhok. Hindi ako makapaniwala na hindi ito maplantsa ng diretso. M

    Last Updated : 2022-02-02

Latest chapter

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINSYAM

    Mga oras na mas maagaSamantala, sa hindi malamang lugar,"Tumahimik ka, Anthony," hinati ni Dolores ang isang metal stick sa dalawa habang ang kanyang mga mata ay nakatutok kay Anthony. Nagbubulungan ng mga salita si Anthony habang tinatakpan nila ang bibig ng isang pahaba na maskara na nakatakip lamang sa kanyang mga labi. May rubber strap ito na humahaba mula sa maskara hanggang sa kanyang ulo at sa ilalim ng kanyang tenga.Hindi pa rin niya matanggap na ginawa ito ni Dolores sa kanya. Nagtiwala siya sa kanya.Natuyo ang kanyang bibig habang ang kanyang pawis ay tumigil sa pag-agos mula sa kanyang noo.Nararamdaman niya ang panginginig ng kanyang laman nang hawakan ni Dolores ang isang butones na may pulang kumikinang na kulay. Puti na ang kanyang mga mata nang lumakas ang hangin, parang may buhawi na umaaligid sa kanya. Ito ay malamig.Nakahiwalay ang uniporme ng kanyang staff, at may malaking butas malapit sa private part niya. Maaapektuhan ng kanyang maliit ang init na dumadaloy

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINWALO

    Napatingin sa kanya si Theodore dahil sa pagkalito. Wala siyang masabi. Wala sa sarili si Tobiah. Ang tanging narinig ko lang maya-maya, Si Jesse ay sumisigaw mula sa kanyang mga baga habang sinusubukang ibalik siya sa bersyon na akala namin ay hindi na mawawala. Inaaway siya ng lahat, habang nakatikom ang bibig niya habang nakakuyom ang mga kamao.Wala akong reaksyon sa sinabi niya. Nakatayo lang ako doon, sa tabi ng presidente, na nawawalan na ng pasensya sa lahat.Pero naisip ko, nasaan ang batang iyon, na nagngangalang Jacob? Walang sinuman dito ang nagpahayag na siya ay natalo. O baka naman pinalayas siya. Pinaalis. Nilagay ko ang kamay ko sa mukha ko at nagsimulang maghilamos. Masyado pang maaga para mag-away para sa ganitong klase ng araw. Napasinghap ako ng pagod.Una, hindi ako mahilig sa mga argumento. Ni hindi ako maaaring manalo o matalo sa alinman sa kanila. Isipin na lang kung gaano ito kahusay magsisimula sa isang simpleng babala sa isang digmaan. Palagi akong tahimi

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABIMPITO

    Tumilapon ang isang uwak habang pumailanglang sa langit. Tinakpan ng mga ulap ang malapit nang sumikat ang buwan sa isang malamig na gabi. Umihip ang hangin at ang uwak ay tumakas sa balikat ng isang kaluluwang halimaw. Kasama niya ang mga multo ng mga past students sa school na ito. Nag-e-enjoy sila sa larong nilalaro nila, hide and seek.Iniyuko ng uwak ang kanyang ulo upang makita ang isang babaeng sophomore na multo na humila ng isang nakulong na bata mula sa isang maliit na butas na pumapasok sa loob ng halimaw.Napansin ng batang babae ang uwak, at pagkatapos ay gumapang ito. Ang kanyang mga mata ay ganap na itim, hugis bilog. Napaigtad ang uwak nang mapansin ang isang matabang itim na uod na makikita sa loob niya. Lumipad ito sa tiyan niya bago niya ito maabot.Tinutusok ng uwak ang kanyang tiyan. Gaano man kahirap ang paghalik nito, dumadaan lang ito sa kanya. Ang uod ay hindi maabot ng maikling tuka nito. Galit na tumili ang uwak habang lumilipad ito palayo sa kaluluwang hali

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINGANIM

    Martes ng umaga noon, at medyo late na si Lily sa kanyang Homeroom Class. Natatakot siya na si Mr Byrne ay maaaring nagngangalit ngayon, tulad ng kanyang reaksyon sa grupo ng Megaera, kung saan kabilang si Tommy. Hanggang ngayon, ikatlong linggo ng kanilang pamamalagi, hindi pa sila nahahanap.Nahulaan ni Theodore na namatay sila, tulad ng palagi niyang sinasabi kapag may biglang nawawala.Walang nakakaalam kung tama o mali ang kanyang hula. Dahil walang gustong alamin.Tumatakbo siya ng ilang hakbang patungo sa silid, pinabilis ang kanyang lakad. Kinabit niya ang bag na naglalaman ng isang papel at manika. Nagpalipas siya ng gabi sa paggawa ng mga sketch para sa tinatawag na "plano" na inaasahan nilang gagana.Hahakbang na sana siya papasok nang pigilan siya ng instincts niya. Naririnig niya si Mr Byrne na sumisigaw.Sumilip siya sa glass window na hugis maliit na bilog sa gitna ng pinto. Nakabuka ang bibig ni Mr Byrne habang ang kanyang mga kamay ay naghahanda na ibalik ang mesa sa

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINLIMA

    Sa loob ng silid-aralan ng mga iskolar, magkaharap na nakaupo sina Tobiah at Lily at may pinag-uusapan. Ito ay ang araw pagkatapos ng pangkatang pag-aaral.Unti-unting lumilipat ang araw habang pinagmamasdan ng dalawa ang pagkawala ng liwanag at ang dapit-hapon na."I guess so," paliwanag ni Tobiah. "Ikaw yung tipo ng tao na hindi mahilig magtago sa school na ito."Napatitig ako sa mukha niya. Tama siya, hindi ako mahilig mag-explore since I knew that danger can be everywhere. Kanina lang, tinanong ko kung dapat ko bang tanggapin ang pagpayag ni Theodore, na tulungan siyang galugarin ang kagubatan upang mahanap ang babaeng iyon, ang babaeng nagpakita kasama ang manika na mayroon ako ngayon."Kailangan niya ako," bumuntong-hininga ako. "Ngunit hindi ganoon kaliwanag ang iniisip ng kabilang panig ko."Lumapit sa akin si Tobiah, at pagkatapos ay binigyan ako ng tinging nag-aalala. Bahagya siyang ngumiti, "Pwede kang pumatay anytime, pwede ba?"Napabuntong-hininga ulit ako. Ibinaba ko ang

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   LABING-APAT

    Mamaya sa araw na iyon.Alas kwatro na ng hapon.Oras na. Kaninang umaga, nang tuluyan na kaming makalabas ng silid, niyaya ni James ang buong klase na mag-aral. Ikinatuwiran niya na ito ay isang paghahanda para sa susunod na pagsusulit.Ngunit hindi iyon ang dahilan.Ito ay ibang bagay.Umalingawngaw ang mga yabag sa dingding at ang mga bulungan ay pinupuno ang hangin ng nakakagambalang mga ingay. Alam kong hapon na, ngunit kahina-hinala ang katotohanang walang nakikitang liwanag sa mga bintana. Ito ay maaaring sanhi ng panahon o ilang phenomenon. Anuman ito, hindi ko dapat ipagsapalaran ang aking buhay sa pagsisikap na malaman.Naglakad ako sa isang red carpet papunta sa main hall.Huminto ako malapit sa isang foundation at tumingin sa paligid. Ang mga iskolar ay nagkalat sa paligid ng bulwagan, na

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINTATLO

    PART TWO OF CHAPTER THIRTEENTH, WHEN CHEATING WAS A CURSEItinaas ng lahat ang kanilang natapos na mga test paper sa hangin. Itinaas ko ang sarili ko, kasunod si Ella.Sinulyapan niya ang test paper ng lahat. Nanatili ang maliit niyang ngiti, na nagbigay sa akin ng kaginhawaan.Hinawakan ko ang dibdib ko at huminga ng ilang beses. Napabuntong hininga ako, sumilay sa mukha ko ang nakakatakot na ngiti. Nakatitig sa akin si Ella at sumulyap kay Mr.Byrne. Si Mr. Byrne ay lumabas ng silid, at nagsimulang mag-ingay ang silid. Lumingon si Ella sa kanya, at nagtanong ng bastos na tanong,"Ikaw ba ay isang psychopath?"Lumingon ako sa kanya, nawala yung creepy smile after kong marinig yung comment niya. Kinagat ko ang aking mga ngipin at naikuyom ang aking kamao.Napangiti ako, "Hindi."Ang mga puting ngipin ay ipinakita na may itim na gilagid at perpektong linyang ngipin.Naguguluhang tumingin siya sa akin. Nakataas ang k

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABINTATLO

    PART ONE OF CHAPTER THIRTEENTH, WHEN CHEATING WAS A CURSETinitigan ko ang mga notes na sinulat ko kagabi. Wala akong maintindihan tungkol dito. Hindi magandang ideya na magsulat ng mga tala sa Latin.Napa-facepalm ako habang bumabagsak ang mga notes sa sahig.Ang pagre-review ay isang masamang bagay. Hindi man lang ako nag-stock ng anumang kaalaman, ano ang dapat kong gawin!?Hindi kapani-paniwalang nakaka-stress. Ano ang mas masahol pa? Hindi ordinaryo ang paaralang ito, ito ay impiyerno. Mas masahol pa sa inaakala ko noong elementary ako. O, hayskul talaga ay ganito.Inalis ko ang mga palad ko sa mukha ko at iniladlad ang palda ko. Iniunat ko ang mga kulubot sa aking itim na uniporme. Mayroon itong naka-bold na pulang highlight, at ang kurbata ay kalahating itim at kalahating checkered. Sa dulo ng aking manggas ay mga puff na may mga butones. Hinawi ko ang itim kong buhok. Hindi ako makapaniwala na hindi ito maplantsa ng diretso. M

  • THE SCHOLAR (TAGALOG)   IKALABING-DALAWA

    Iniwan ng nurse na bahagyang nakabukas ang pinto.Sumandal ako sa pinto at sumilip sa siwang.Nakita kong lumayo ang nurse, tinutulak ang kartilya."Sundan mo siya." Sabi nito, naka-cross leg position na nakaupo."Bakit ako?" Bumulong ako."Dapat mo." Tinamaan nito ang kaliwang pisngi ko gamit ang mga tauhan nito. "Sumunod ka na lang sa akin.""Oh sige," sabi ni Lily.Pinagmasdan ko ang nurse na nawala sa anino. Imposibleng maglakad-lakad at walang mabangga. At saka, limitado lang ang ilaw namin.Ang pasilyo na ito ay isa sa iba pang mga pasilyo na nakakatugon sa concourse. Kung ikukumpara sa iba, ang pasilyo na ito ay hindi gaanong pabor pagdating sa mga nightwalker. Mga araw na nakalipas, nakilala ko ang isang batang babae na isang nightwalker, pinag-usapan kung gaano kakipot ang pasilyo na ito. I can't relate to her since I have never seen myself na gumagala habang natutulog. Pero eto ako, gumagala kasama

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status