All Chapters of Marahuyo: Chapter 61 - Chapter 70

KABANATA 58       Tila nakapako na ang mga mata ni Rostam sa kapirasong papel na nasa ibabaw ng kaniyang mesa. Ang papel na kasama sa kahon kung saan inilagay ang pugot na ulo si Savannah. Nakalahad sa papel ang mga salitang tila nag uudyok sa kaniyang bumalik sa mundong balak niyang takasan. Mundong nakahanda na niyang bitawan subalit ayaw siyang pakawalan. Patuloy siyang binibigyan ng rason para makaramdam ng matinding poot sa taong dahilan ng pagkamatay ng tatlong mahahalagang tao sa buhay niya. Ang kaniyang ama, ina at ngayon pati ang nag iisang kapatid na si Savannah.   Mariin niyang ipinikit ang mga mata sa pagbabakasakaling matigil ang tumatakbo sa isipan niya subalit tila lalo lang lumakas ang ingay na naririnig niya. Mga palahaw, halakhak at putok ng mga baril na siyang nagpapabilis ng kabog sa dibdb niya. Bumabalik sa alaala niya ang bangungot ng kahapon. Ang pagmamakaawa sa boses ng kaniy

KABANATA 60       Naalimpungatan ang isang matanda lalaki dahil sa sunod-sunod na pagkatok mula sa labas ng pinto ng kaniyang bahay. Napatingin siya sa orasan na nakasabit sa pader at nakitang alas tres pa lang ng madaling araw kung kaya naman takha siyang binalik ang tingin sa pinto sa sala bago bumangon sa kama.   " Alas tres pa lang ng madaling araw, may mambubulabog na, " aniya habang naglalakad palapit sa pinto. Saglit siyang sumilip sa bintana para tignan kung kilala ang nasa harap ng bahay niya pero di niya ito maaninag nang maayos kaya wala siyang nagawa kundi buksan nang bahagya ang pinto at doon, bumungad sa kaniya ang isang di pamilyar na lalaki.   " Magandang umaga ho, " nakangiting bati nito sakaniya. " Pasensya na kung nakaabala ako sa pagtulog niyo. Mayroon lamang ho akong ilang katanungan at ilang kumpirmasyon mula sainyo. "   " Teka,

KABANATA 62         " Mama! " Mabilis kumilos ang mga paa ni Catalina upang puntahan ang ina at agawin ang hawak nitong baril na tagumpay naman niyang nabawi. " Ano ba sa tingin niyo ang gagawin niyo?! "   Hindi nakapagsalita si Catherine, tanging pagtangis lamang ang ginawa nito habang hinahampashampas ang kaliwang dibdb na nagsisimulang sumikip. Hindi ito makapag isip nang maayos dahil sa nararamdamang sakit at pagdadalamhati sa nangyari kay Bruno.   " Ma... huwag naman kayong ganiyan, " hindi mapigilan ni Catalina ang mainis dahil sa nasaksihan kanina subalit mas angat ang sakit sa nakikita niyang pagtangis ngayon ng ina. Alam niyang nasasaktan ito pero di niya akalaing aabot sa ganoon ang nararamdaman nito.   Huminga siya nang malalim at inalis ang magazine ng baril na hawak niya bago ito itapon sa bintana. Lumapit siya sa ina na nakasal

KABANATA 64    " Ako po si Lorenzo, sampung taong gulang. Nakahandang maglingkod sainyo ng buong tapang at nangangakong magiging kapakipakinabang, " bahagya itong yumuko upang ipakita ang kaniyang pag galang sa nakatataas. " Nakahda akong gawin ang lahat at ipinapangakong magiging tapat sainyo kahit kapalit pa ang buhay ko. " Nagpakawala nang mahinang tawa si Alessandro Lombardi, ang boss ng Lombardi Clan habang pinagmamasdan ang isang paslit na nasa kanilang harapan, nakayuko na animo'y isa siyang Diyos na kailangang sambahin ng mga mabababang uri ng nilalang.  " Bata ka pa lang pero ibang katapangan na ang ipinapakita mo saakin harapan, " ani Allessando saka idiniin ang upos ng sigarilyo sa ashtray na nasa gilid niya. " Maaari ko bang malaman ang dahilan kung bakit mo gustong sumali sa aming pamilya? " Inangat ni

KABANATA 66       Tahimik ang silid pero rinig ni Catalina ang tahimik na pagtangis ni Rostam sa balikat niya. Gusto niyang magtanong kung anong problema pero mas pinili muna niyang hindi magsalita at hayaan itong ilabas ang mga luhang naipon nang matagal na panahon. Walang boses na kumakawala at tanging hikbi lamang ang rinig niya. Hindi niya alam ang sasabihin, hindi rin niya alam ang gagawin at tanging pagtapik sa likuran nito ang kaya niyang ibigay para tulungan itong mailabas pa ang lahat ng sakit na nakatago sa loob niya.   Minuto ang tinagal bago nawala ang hikbi ni Rostam ngunit nanatili ito sa mga bisig niya. Hindi alam ni Catalina kung gising o nakatulog na ba ito kaya sinubukan niyang kumawala sa pagkakayakap sa kaniya pero pinigilan siya.   " Ilang minuto pa..." ani Rostam na animo'y isang batang ayaw kumawala sa bisig ng ina. " Hindi ko gustong makita mo ako