All Chapters of His Tormenting Love: Chapter 31 - Chapter 40

Nakarating ako sa NightZone Bar makalipas ang ilang minuto. Dumagundong ang nakakabinging musika nang makapasok ako. Amoy ng pinaghalong alak, sigarilyo, pabango at pawis, at ang nakakasilaw na neon lights ang pumukaw sa aking matamlay na diwa. "Cary!" ang matinis na boses ni Gianna ang nagpalingon sa akin sa kaliwang dako. Namataan ko ang mga bote ng alak sa mesa. Naroon lahat ng mga kaibigan ko at iilang kaklase. Agad akong lumapit sa kanila. Marahang hinigit ni Gianna ang aking pulso at pinaupo sa kaniyang tabi. "Hi, Cary!" "Hello, Cary!" My classmates greeted me, almost in unison. Tipid ko silang nginitian bilang pagbati. Mukhang sanay naman ang mga ito na pormal talaga ako at hindi talaga ganoon ka-sociable kaya wala rin masyadomg problema kahit hindi ko sila kibuin. Tawanan ang pumuno sa aming table dahil sa mga kwela kong blickmates. Tahimik lamang ako at nakikitawa lamang sa usapan. Paminsan-minsan ay sumasali rin naman ako sa usapan kapag tinatanong ako but most of the ti

" How was it?" marahang tanong ni Forth nang makapasok ako sa kaniyang sasakyan. I smiled at him. He looks handsome as always. Sa dilim man o sa liwanag, parehong malaks ang dating niya. At kahit gabi na ay umaalingasaw pa rin ang kaniyang bango. "It ended peacefully," I shrugged. "Saan tayo?" "You'll see," he smirked and held my hand. Hawak niya ang kamay ko habang nagmamaneho siya. Tahimik lang kami habang binabaybay ang daan. May kadiliman ang daang tinatahak namin ngunit hindi ko magawang matakot. Maybe because he's on my side. I feel secured. The car stopped. Forth handed me his hoodie as we went out of the vehicle. He held my hand as we walk. We entered a luxurious restaurant. Three floors ito at modern ang disenyo. Beige, brown and gold filled the whole place. The elegant chandelier hanged on the ceiling. May glasswall din which added fancy to the place. Iginiya ako ni Forth sa elevator. Tahimik kaming pareho habang hawak niya pa rin ang kamay ko. The lift brought us to t

"Hooh! Tapos na rin sa wakas!" Napangiti ako sa masayang mukha ni Jayle nang makalabas kami ng classroom. Katatapos lang naming mag-take ng final exams kaya heto't tuwang-tuwa siya dahil makakapagpahinga na raw ang kaniyang brain cells. "Sobrang hirap ng mga exams and hindi lumabas yong mga ni-review ko! Like where the hell did those questions came from?" she whined. "But at least it's over. We can have our beauty rest na. Let's go out with the others. It's been a while." Napatingin ako sa aking wrist watch. It's one pm. May usapan kami ni Forth na magkikita kami after ng exams kaya hindi ako sigurado kung mapagbibigyan ko ang aking kaibigan. Napalinga ako sa paligid at nang mamataan ang pamilyar na bulto ng aking boyfriend ay unti-unting gumapang ang ngisi sa aking labi. He's laughing with his friends. Nang magkatinginan kami ay agad na umaliwalas ang kaniyang mukha. Tumaas ang kilay ko nang iwan niya ang kaniyang mga kaibigan para puntahan ako. Rinig ko pang tinatawag siya ng

Handa na ang pagkain nang makapasok kami. I sat down on a chair across my parents'. KForth is beside me. The uncomfortable silence lingered on the dining hall as we eat. Kada subo'y para akong mabibilaukan sa kaba kahit wala pa namang nangyayari. Ngunit base sa ekspresyong ipinapakita nila, mukhang hindi na kailangang hulaan. Tunog ng papalapit na yabag ang bumasag sa nakakabinging katahimikan. Safrianna on her fitted dress and killer heels showed up with a smile on her face, agad na tumama ang tingin sa katabi ko. For a while, I saw a glint of adoration and amazement in her innocent eyes as she stared at Forth. Mataman ko siyang tinitigan.I am aware of that kind of stare. It's the kind of look that girls give when they find someone attractive. Sa dami ba naman ng nahuhuli kong ganoon makatingin sa boyfriend ko. Does she...like him, though? I hope not. I don't know how far can I go if she happens to like him. Hindi ko hahayaang pati si Forth.... Unti-unting napalitan ng panunuya

I don't know what Safrianna is up to. Kung bakit siya nagmi-message kay Forth at kung bakit niya ito ina-approach sa personal nang lingid sa kaalaman ko. Ang nagpipigil na lamang sa akin na paghinalaan siya ay ang katotohanang magkapatid kami. Naniniwala ako kahit papaano na hindi niya magagawang manira ng relasyon. Lalo pa't magkapatid kami. Nawala rin iyon sa isipan ko nang sumapit ang summer. Dahil wala namang plano si Mom at Dad, at ayaw ko ring laging makita ang mukha ni Safrianna sa bahay ay nagpasya akong manatili muna sa bahay ng aking grandparents sa Batangas kasama ang mga pinsan ko. "Hindi gan'yan!" pagalit na sinabi ni Kara kay Desmond na tinuturuan niyang gumawa ng cordon bleu. "Tignan mo 'yang hitsura ng rolls mo? Mukhang gawa ng kinder, Mon!" "Okay naman, ah? Kailangan ba artsy ang pagkakaroll?" Napangiwi ako nang makita ang hitsura no'n. Ibinaling ko na lang ang atensyon sa ginagawang graham cake kaysa pakinggan ang pagtatalo ng dalawa. Nang matapos ay inilagay ko a