I don't know what Safrianna is up to. Kung bakit siya nagmi-message kay Forth at kung bakit niya ito ina-approach sa personal nang lingid sa kaalaman ko. Ang nagpipigil na lamang sa akin na paghinalaan siya ay ang katotohanang magkapatid kami. Naniniwala ako kahit papaano na hindi niya magagawang manira ng relasyon. Lalo pa't magkapatid kami. Nawala rin iyon sa isipan ko nang sumapit ang summer. Dahil wala namang plano si Mom at Dad, at ayaw ko ring laging makita ang mukha ni Safrianna sa bahay ay nagpasya akong manatili muna sa bahay ng aking grandparents sa Batangas kasama ang mga pinsan ko. "Hindi gan'yan!" pagalit na sinabi ni Kara kay Desmond na tinuturuan niyang gumawa ng cordon bleu. "Tignan mo 'yang hitsura ng rolls mo? Mukhang gawa ng kinder, Mon!" "Okay naman, ah? Kailangan ba artsy ang pagkakaroll?" Napangiwi ako nang makita ang hitsura no'n. Ibinaling ko na lang ang atensyon sa ginagawang graham cake kaysa pakinggan ang pagtatalo ng dalawa. Nang matapos ay inilagay ko a
Tulala ako habang nakaupo sa aking kama kinabukasan. Saka lang ako natauhan nang maalala ang kailangan kong gawin sa araw na ito. Hinilamos ko ang palad sa akin mukha at napasinghap para kalmahin ang sarili. Nang makabawi ay agad akong nag-ayos. Wearing a red fitted silk dress and beige killer heels with my hair on loose curls, I sauntered on the lobby of the condominium building where Forth resides with a box of cake and a bottle of wine on hand. Pinagtitinginan pa ako ng ilang mga taong naroon ngunit diretso lamang ang lakad ko. When the elevator brought me to the right floor, my heart started to pound like crazy. Hindi ko alam kung bakit ganito na lamang ako ka-kabado. I breathed in and out to calm myself. Relax, Cary! Walang mangyayari, okay?! Isu-surprise mo lang naman siya kaya bakit ganiyan ang reaksiyon mo? Kung kabahan ka ay parang honeymoon niyo na, you ingrata! I pressed the doorbell twice before the door opened. Ang nakaabang kong ngiti ay nabitin nang maabutan kung si
Silence engulfed us when Melizza left. Kinalas ko ang pagkakapulupot ng braso ni Forth sa baywang ko at nagtungo sa mesa kung nasaan ang cake at wine. I felt his warmth behind me. Napairap ako dahil para siyang buntot na nakasunod. "Umuwi ka pala. I thought it's still next week?" he asked softly. Hindi ako sumagot at kumuha na lamang ng kutsilyo, platito at mga wineglass. Ramdam kong nakasunod pa rin siya sa likod ko. Iniwan ko siya roon at nagtungo ulit sa dining table pero ilang segundo lang, naroon na ulit siya. I gritted my teeth. Medyo padabog ang paglapag ko sa mga kinuha kong gamit. Rinig ko ang mahina niyang singhap sa aking gilid. "Hey, what's wrong?" malambing niyang tanong. "May problema ba?" Hindi ulit ako nagsalita. "Cary," tawag niyang muli. "What's our problem? Can you please talk to me?" Hindi ko siya pinansin at nag-focus na lamang sa hinihiwang cake. Ilang sandali lang ay naramdaman ko siya sa likod ko. When he embraced me from behind, that's when I snapped
White sheets covered our naked bodies as we layed down the soft matress of his bedroom. Nakahilig ako sa dibdib ni Forth habang nakapikit. We did it two times kaya ganito na lamang ako kapagod. I am not complaining, though. I liked every bit of what happened to us. "You sleepy?" he asked softly. "Yes," I answered. "My body hurts like hell." He chuckled and hugged me tighter. His lips are brushing against my hair whilr his hands are all over my stomach. I leaned my full weight on him. Wala naman akong narinig na reklamo sa kaniya ngayong inasa ko na sa kaniya ang buong bigat ko. What I did was out of my principle. Naniniwala kasi akong hindi iyon dapat ginagawa basta basta kung hindi kasal. Ngunit heto ako ngayon at bumigay na agad. Wala naman akong pinagsisisihan dahil ibinigay ko ang sarili ko sa taong mahal ko. Ginusto ko rin naman ang nangyari. Akala ko nga'y magiging awkward ang hangin sa pagitan namin pagkatapos ng nangyari ngunit lalo yata kaming nagkalapit. We feel more co
I went inside our home with a light heart. I spent the whole night texting him. Mabuti na lang at wala pa sina Mommy nang dumating ako sa bahay kaya hindi rin ako nahuling umuwi ng ganoong oras. It was eleven in the evening when I decided to go downstairs for a drink. Dim na ang ilaw sa pasilyo ng second floor at tahimik na. Kaya naman agad na naalerto ang katawan ko nang marinig kong bumukas ang pintuan ng master's bedroom, ang kwarto nina Mommy at Daddy. "Are you feeling better now?" a familiar voice croaked. Kahit medyo madilim, kilala ko ang bultong nakatayo sa pintuan ng kuwarto nina Mommy. Namilog ang mga mata ko at wala sa sariling napahakbang paatras. Faustino Estrillo, Mommy's so-called friend, was inside of my parents' room. Anong ginagawa niya riyan? And where is Daddy? Bakit si Mr. Estrillo ang kasama ni Mommy sa ganitong oras? I remembered what Tito Gerald said on my birthday about Mommy's rumored affair with another man. Is that...true? Nagkamali ba ako sa pag-iis
Payapa akong nakatulog noong gabing iyon. Hearing those words from my mom made me at peace. But when I remembered what she told me about dad, natabunan ang magandang sandaling iyon ng pagkabagabag. Did he really do that? Pinagpalit niya ba talaga ang pamilya namin sa iba? Is he that...unhappy to us? Anong nangyari? My dad loved my mom so much. Nawala ba ang pagmamahal niya kay mommy sa mga nagdaang taon? Ganoon ba kababaw ang lahat para sa kaniya para ipagpalit kami? Tinanggap ko si Safrianna kahit may ugali ito. Hindi man kami malapit sa isa't isa, sapat na ang pagtanggap ko sa kaniya sa bahay na ito para masabing tinatanggap ko rin siya sa buhay ko. Tapos ito ang isusukli niya sa amin? She will fucking ruin our family after everything my mom did to her? Nagngingitngit ako sa galit. Nilukumos ko ang papel na hawak at tinapon sa sahig. Walang pumapasok sa isip ko habang nag-aaral rito sa kiosk sa soccer field. Puro problema ang laman ng utak ko. "Okay ka lang?" Gianna asked when s
My friends visited me on the following days. Pati parents ko ay binibisita ako from time to time. Si Forth naman ay halos roon na manirahan sa ospital sa sobrang pagbabantay sa akin. Umaalis lang kapag may pasok sa eskwela. Nagpatuloy ang ganoong eksena hanggang sa gumaling ako at nakalabas ng ospital. As for the one who shot me, my parents don't want me to know about the investigations. Ayaw raw nilang ma-stress ako habang nagpapagaling. Until now, they are mum about it. Hindi ko tuloy alam kung nahuli na ba o ano. "You think nahuli na ang ang mga taong iyon?" wala sa sarili kong tanong kay Forth habang nakahiga ako sa kaniyang dibdib. We just finished making love and we are tangled on his sheets, recovering from the strenous high we had. Uminit ang pisngi ko nang maalala ang mga sandaling iyon. "They are still investigating," he simply answered. "Are you involved with the investigations, too?" tanong kong muli. Mariin niya akong tinitigan bago tiim bagang na tumango, tila nagpip
Naligo ako at nagbihis bago bumaba. Pagtatalo nina Mom at dad ang nabungaran ko nang makababa ng hagdan. Lalo lamang sumakit ang ulo ko sa naririnig. "Ang sabihin mo, gumagawa ka lang ng paraan para hindi umuwi! I've had enough of your bullshits, Sergio! Kung gusto mong sumama sa babaeng iyon then go! Maghiwalay na tayo!" "What are you saying? I'm not having an affair, Cecelia! Kung mayroong nangangaliwa rito ay ikaw 'yon!" "He's my friend, for goodness sake!--" "And you really think I'll believe you?!" sigaw ni Dad. "The rumors are everywhere! Kaya huwag mo akong pagbibintangang may kabit dahil ikaw naman ang may lalaki!" When will all of these stop? Pagod na pagod na ako. I just want all of these to end. Gusto ko nang patahimikin ako ni Safrianna. Ayaw ko nang nag-aaway ng ganito ang parents ko. Gusto ko nang bumalik kami ni Forth sa dati. Hindi ba pwedeng bumalik na lang sa normal at ayusin ang lahat? Why do we have to break our broken pieces even more? Why are we rubbing s