All Chapters of Dawn At Night: Chapter 11 - Chapter 20

Boyfriend Kinabukasan, alas-singko pa lang ng umaga ay nandito na ulit si mama. Kaya naman may oras pa ako para umuwi at makapag-ayos. Gusto ko mang bantayan na lang si Danico ay hindi puwede dahil may klase pa ako. "Mag-iingat ka, Dawn," bilin ni Mama. Tumango ako. "Opo, 'Ma. Alis na po ako." Lumabas ako mula sa kuwarto at naglakad patungo sa sakayan ng tricycle. Pag-uwi ko sa bahay ay naabutan ko pa sila Papa at Laiza na kumakain ng almusal kaya sumabay na ako. "Anak, pakisabi doon sa kaibigan mo, salamat sa pinahiram niyang pera," sabi ni Papa bago uminom ng tubig. Napahinto ako at bigla kong naisip si Theros. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin kung siya ba talaga ang nagpahiram sa akin ng pera. Alam ko naman na may tinatago talaga siyang kabaitan pero hindi lang talaga maisip na siya pa ang tutulong sa akin. "Sige p

Hidden "Miss Celeste, I'm glad to see you here," Mr. Demeza greeted me as I entered his office. Inilibot ko ang paningin sa paligid at doon ko napansin na malawak itong opisina niya. Walang ibang taong naroon kundi kaming dalawa lang. Ang sekretarya niya kasing naghatid sa akin dito ay iniwan kami agad. Iminuwestra niya ang upuan sa harap ng kaniyang mesa. "Have a seat," sabi niya kaya sinunod ko iyon. Habang papaakyat dito kanina ay hindi ko makita kung may iba pa bang model na narito. Parang ang tahimik nga ng buong building at hindi halatang isa itong kompanya ng isang soap brand. "Before I let you proceed to the shooting area, you have fill up this paper. It contains your informations para na rin may ideya kami kung sino ka," sabi ni Mr. Demeza. Tumango ako kinuha ang papel na inabot niya sa akin. Sinagutan ko iyon ag

Selfish "I told you, staring is rude." Nalunok ko agad ang pagkaing isinubo ko kaya ako nasamid. Si Theros kasi bigla na lang bumulong sa tainga ko. "O, dahandahan lang Dawn. Drink first." Inabot sa akin ni Phoenix ang isang basong tubig at agad kong ininuman iyon. Nang mahimasmasan ako ay pinukol ko nang masamang tingin si Theros. Mapapahiya pa ako nang dahil sa kagagawan niya. Baka akalain nila patay-gutom ako kaya halos mabulunan na ako rito. Mayamaya lang ay may lumapit na staff kay Jarek kaya lahat kami sa table ay napatingin. "Sir Jarek, si Miss Cypress po ayaw nang lumabas ng kuwarto niya. Ang sabi niya po tapusin na raw ang party," sabi nito kaya maging ako ay nagulat. "What? Bakit naman niya tatapusin ang party niya?" naguguluhang tanong ni Jarek. "Ikaw na rin ang may sabi, your sister's mind

Liar Lumabas muna ako ng kuwarto niya para kumuha ng magagamit sa sakit niya. Naalala ko kung paano kami alagaan ni Mama kapag may sakit kaming magkakapatid. Pinupunasan niya kami ng maligamgam na tubig at kailangan daw pagpawisan para bumaba ang lagnat. Kumuha ako ng maliit na lalagyan ng tubig at bimpo. Bumalik ako sa kuwarto ni Theros at napansin kong mas lalong tumindi ang panginginig niya. "Ang lamig naman kasi dito sa kuwarto mo," sabi ko bago kinuha ang remote ng aircon at pinahinaan iyon. Buti na lang at alam ko kung paano gamitin iyon kaya hindi ko nasira. Binasa ko ang bimpo bago ipinunas sa mukha ni Theros pababa sa leeg. Nang hawiin ko ang kumot niya ay natigilan ako. Ngayon ko lang na-realize na kailangan ko nga palang punasan ang buong katawan niya. Ibig sabihin, tatanggalin ko ang damit niya! "Kainis naman! Bakit ka ba kasi nagkasakit? Tagalinis la

Race "O, nasaan na ang camera n'yo? 'Di ba tumutulong lang kayo para sumikat? Puwes sa inyo na 'yan! Hindi namin 'yan kailangan!" Mas lalo akong napaigtad nang bigla  niyang sipain ang iniabot ni Theros. Napadaing ako nang tumama sa paa ko ang isang delata.  "Manong, hindi po kami nagpapasikat. Gusto lang po— "Umalis na kayo! Alis! Mga plastik!" Nagkatinginan kami ni Theros at umiling siya. Wala kaming nagawa kundi umalis. Baka kasi lalo silang magwala at magkasakitan pa. Nakakalungkot isipin na wala silang tiwala maging sa katulad namin na gusto lang tumulong. Palibhasa kasi ay masiyado silang tini-take advantage ng ibang tao. Ginagamit sila para magpasikat at para magmukhang mababait. Naging tahimik na ulit ang buong biyahe namin. Ni hindi ko magawang tingnan si Theros dahil nahihiya ako. Hindi ko naman