All Chapters of Loving the Opposite: Chapter 21 - Chapter 30

Leana’s POV Minsan lang ‘to mangyari at ito ang kinaiinisan ko ng sobra. Walang-wala ako sa mood. Parang ang bigat ng dibdib ko. Para kong buhat buhat ang mundo. Para akong bulkan na maaring sumabog. Parang gusto ko na lang maging iritable at sumimangot buong araw. Basta, hindi maganda sa feeling. “Ate, uwi na tayo,” yaya sa akin ni Chance nang meron na siyang nakitang tricycle. Tumango ako at naunang sumakay. Niyakap ko ang bag ko at napahinga ng malalim. Hindi talaga ako pwedeng mabadtrip ngayon. Marami akong gagawing assignments dahil half day! Hanggang sa pag-uwi sa bahay ay ramdam ko pa rin ang pagkakakunot ng noo ko. Wala sina mama syempre dahil may trabaho sila. Nilapag ko ang bag ko sa sofa at agad na umupo. “Para kang nalugi,” nagsisimula na naman siyang mang-asar. “Chance, hindi talaga ako magluluto kapag ganyan ka. Wala ako sa mood.” “Halata nga. Bakit? May nakaaway ka?” Umiling ako. “Maaga pa naman. Sa kwarto lang ako ah? Thirty minutes lang tapos magluluto na

Nico's POV "You're home," bungad sa akin ni daddy pagkapasok na pagkapasok ko sa bahay. Ngumiti ako ng tipid at tumango. Bakit nandito siya ngayon? Hindi ba't mas importante sa kanya ang trabaho? "Why are you here? Don't you have work?" "It's Ace's birthday. Nakalimutan mo?" kunot noo niya akong tinignan. "Of course not. Hindi ko lang inaasahan na hindi ka pumasok ngayon dad." "Ace is still not here. Bakit hindi kayo nagsabay umuwi?" Tumaas ang kilay ko at gusto kong suminghal. "Dad, alam mo naman kung gaano kami hindi magkasundo diba?" "Nico naman, tatlo na nga lang kayong magkakapatid puro pa kayo away. Sort it out okay?" He calmly said. "I've tried dad. At anong nangyari? Wala. Sa mga ibang tao lang sila mabait. They're hypocrites. You can't see my effort trying to get close to them because you always have work," mariing saad ko at natigilan naman siya. "You used to be so close. What happened?" he asked as if he were too concerned. "I don't know. Ask mom. Maybe she ca

Leana’s POV “Nico! Good morning!” Nginitian ko siya ng malapad at hindi nag-alinlangang ikaway ang dalawang kamay dahil kaming dalawa pa lang naman ang nandito. Agad niya akong nilingon at ngumiti ng tipid. Shet, magkaibigan na talaga kami. Nginingitian na niya ako ng madalas! May improvement talaga. Nilagay ko muna ang bag ko sa upuan ko bago umupo sa bakanteng upuan sa tabi niya. Sinilip ko ang pinapanood niya. Bumilog ang bibig ko. Finding Nemo again huh? I know he always watches this movie when he’s either having a fight with his parents or he wants some affection from his parents. What happened? “You look happy,” aniya. Tumango ako. “Syempre naman. Kailan ba ako hindi naging masaya?” Sininghalan niya lang ako at itinigil ang panonood. Nagtaka naman ako dahil sa paninitig niya sa akin kaya kinaway ko ang kamay ko sa mukha niya. “Kung makatitig ‘to akala mo naman kung ano ang naging kasalanan ko. So what’s up? Musta naman buhay mo? Kaya pa ba?” “Kaya ko pa naman.” Tina

Leana's POV "You want me to play the electric guitar?" tanong niya sa akin habang nakaturo ang hintuturo sa mukha. Nakangiti akong tumango at kumunot naman ang noo niya. "All of a sudden? What's up?" "Wala. Gusto ko lang marinig." Ngumiwi siya at umiirap na sumandal sa sofa nila. "Sige na. Nasa bahay niyo naman na tayo." Sinamahan ko ang kapatid kong pumunta rito dahil may gagawin daw sila ni Ace na project. At sakto namang wala ang mga parents nila kaya nakahinga ako ng maluwag. Hindi ako madalas dito sa bahay dahil nakaka-intimade ang awra ng mama niya. Ramdam ang yaman nila sa tindig at kilos pa lang niya. Pati sa pananalita! Nahihiya ako. Ang papa niya naman, mabait. Parang si Nico lang. Malumanay at kalmado sa paraan ng pananalita at pagkilos. Ang kuya niya ang nakakuha sa ugali ng mama nila at si Nico naman ay sa papa niya. Si Ace, hyper. Parang si Chance. "Mabait naman pala si Ace," ani ko. "He is." Napangiti ako. One thing that I like about Nico. Even though he's no

Leana’s POV At dahil matigas ang ulo ko, hindi ko ginawa ‘yung sinabi niya na ipatanggal ang pangalan niya sa listahan ng mga magau-audition. At nag-away talaga kami. For the very first time, he shouted at me with anger. Real anger. Hindi ‘yung simpleng inis lang kundi galit talaga. Hindi ko maintindihan kung bakit galit na galit siya! Confident naman ako para sa kanya. Talaga namang magaling siya. Nagkapikunan kami at parehas kaming masama ang loob sa isa’t-isa panigurado. Alam kong galit siya dahil sa ginawa ko at galit naman ako dahil sa medyo masakit ang mga sinabi niya. Tinutulungan ko lang naman siya eh! Pero alam ko naman kasing mali na isali sya na wala siyang permiso pero ‘yun lang ang alam kong paraan para mapapayag siya. I mean, marupok siya. Madaling mapipilit lalo na kapag malapit ka sa kanya. At nag take advantage ako roon. Ang sama ko! Pinag-isipan ko naman mabuti eh. Mababa ang confidence niya. Pero kailangan niyang ma-expose para masanay. May talent siya kaya isin