Share
Chapter 28
Kaugnay na kabanata
Loving the Opposite Chapter 29
Leana’s POV “Napaka bad timing naman eh!” naghihimutok na sigaw ko habang nasa ilalim kami ng puno sa field. Napatingin ako kay Nico na kanina pa namumutla dahil mamaya na ang audition niya. “It’s your club’s meeting. Don’t tell me you’re going to ditch it? You’re going to be in trouble.” Inis akong sumandal sa puno at ngumawa roon na parang isang bata na hindi nabilhan ng laruan. “Gusto nga kitang panoorin! Wala kaming ginagawa noong nakaraang linggo bakit ngayon pa?! Naiinis ako! Gusto kong mapanood!” Natawa siya at yumuko sa harapan ko. “It’s not a competition. Neither a concert so get a hold of yourself and prepare for your meeting.” Matamis ang ngiti na binigay niya sa akin. Matamis ang ngiti niya palibhasa maganda ang mood niya kahit kinakabahan. Inis akong nag-iwas ng tingin. Eto ‘yung pinakahihintay ko eh! Tapos may gagawin ako?! Kung hindi lang sana importante ‘yung meeting eh hindi na ako pupunta. “It’s okay if you don’t watch. I’m sure students will come and watch
Loving the Opposite Chapter 30
Ace’s POV Ngayon ko lang napagtanto ang mga epekto ng mindset na isniksik sa amin ni mom sa aming magkakapatid. Simula magka-isip ako ay lagi nang sinasabi ni mom na kailangan ay hindi ako magpapatalo sa mga kapatid ko. Na kahit bunso ako ay kayang-kaya ko silang malagpasan. At kapag mas best ako kaysa sa kanila, they promised that they would buy me everything I want. That she will be proud of me. Of course, as a child, I began to do everything she said just to make her proud and I succeeded. I am able to receive affection from my parents and I can have everything I want because of my achievements. I remember feeling so superior because her friends compared me to their kids. They always said that I was the best among kuya Ethan and kuya Nico. As a kid, who would not want to receive gifts? I was dumb to love the attention too much. I craved for more. I was not content to the point I became too competitive with everything. I treated my siblings as competitors. I am now aware that I w
Loving the Opposite Chapter 31
Leana’s POV Inilagay ko sa sobre ang perang iniwan ko sa kwarto nina mama kaninang umaga. Para iyon sa tuition ko. Malapit na kasi ang exam at kailangan naming magbayad ng tuition dahil kung hindi ay hindi ako makakapag-exam. Nagkataon na naman na gipit kami. Napaka bad timing naman nito. May bawas naman ang tution ko dahil sa average ko pero hindi iyon malaki. Paano na lang sa college? Edi mas mahirap na naman? Nursing pa naman ang kukunin kong kurso. Bukod sa ayoko, mahal din iyon. Hindi ko ata kakayanin ang pagiging middle class. Napangiwi ako at ipinagpatuloy ang pagsasagot sa papel ko. Tanging ang boses lang ng teacher ang naririnig at halos lahat ay nakatungo sa mga kanya-kanyang mga papel nila. Friday pala ngayon. Pupunta si Nico sa club niya. Pero malas pa rin dahil may itu-tutor ako. Sinilip ko siya at kunot na kunot na naman ang noo niya. Natatawa akong napailing at hindi na siya muling sinulyapan dahil baka magpagkamalan akong nangongopya. Napatingin ako sa gilid ko at
Loving the Opposite Chapter 32
Leana’s POV Napakaraming tao dahil maraming dumayo mula sa mga iba’t-ibang syudad sa loob ng probinsya. Madilim na at ang makukulay na ilaw na lang na nagmumula sa mga stalls ang mas nagpapaganda sa gabing ito. Isabay mo na ang mga masasarap sa tenga na tawanan at masasayang usapan ng mga tao. Kaya gustong-gusto ko ang mga piyesta. Nakakakita ako ng mga maraming tao, ramdam ko ang nag-uumapaw na saya na minsan lang sa isang taon mangyari. Malawak naman ang paligid kaya hindi masyadong masikip kapag dadaanan ka. Maraming nagtitinda ng kung ano-ano. May mga laruan para sa mga bata, pagkain, at souvenirs. Kahit saang sulok ay may nagbebenta. Napalingon ako kay Nico na abala lang sa paglilibot ng paningin sa paligid. Napansin ko na ang pinapanood niya ay hindi ang malaking stage sa harapan kundi ang mga taong nanonood. His gazes were soft. One thing that I rarely see. I love it when he looks like he’s appreciating his surroundings. Because when he appreciates his surroundings, his ey
Loving the Opposite Chapter 33
Leana’s POV The music blasting in my ears was making me in the mood to write this certain scene in my book. Me being too absorbed in my fictional world, my fingers continued to type. It seems so magical that I am watching the scenes in my head. Call me crazy but I can feel my tears building up because I realized that this was the very last chapter of my book. Habang patuloy na nagta-type ay todo punas pa ako ng mga mata dahil baka makita ni Chance at asarin na naman ako. Dahil madalas akong maging emosyonal kapag huling kabanata na ang sinusulat ko, hirap ko tuloy makita ang screen dahil sa panlalabo ng mga mata ko. Para akong nagpapaalam mula sa mga mundo at mga karakter na nilikha ko. At masakit iyon sa parte ko dahil naattached ako sa librong ito. Ito na ata ang librong nakaramdam ako ng matinding attachment sa mga characters. Binigay ko ang best ko sa librong ito. Pinag-isipan kong mabuti, sinigurado kong maganda ang pagkakagawa ng mga characters, inalam ko ng mabuti ang mga in
Loving the Opposite Chapter 34
Nico’s POV Hindi ko na maalala kung kailan ‘yung huling umaga na nagising ako na alam kong magiging maganda ang mood ko buong maghapon. At nangyari ito ngayong umaga. Nagising na lang ako bigla na magaan ang dibdib ko. Hindi ko maipaliwanag kung saan nanggagaling ang excitement na nararamdaman ko. Wala naman kaming usapan ni Leana na pupunta sa kung saan. Wala namang espesyal na nangyari kahapon. Kaya bakit ang saya saya ko? Dapat ay nagpapasalamat na lang ako. I’m having the urge to smile all day. I’m having the urge to tease Leana until she gets annoyed. I’m having the urge to eat with my family today. Maybe I should eat with them. Kinuha ko ang bag ko at isinukbit ang bag sa likuran bago bumaba at dumeretso sa dining room para saluhan silang kumain. Naabutan ko sila roon na saktong kakain na. “Nico. Sasabay ka ba?” tanong ni mommy. “If it’s okay,” nahihiyang saad ko. Nagtaka ako dahil sa biglaang pagtayo niya at paglapit sa akin. “Of course, it’s okay. Come on and sit, ana
Loving the Opposite Chapter 35
Nico’s POV This is unbelievable. I can’t believe I’ve cried over a book. I don’t even cry easily. How can a book that was written by Leana leave me bawling my eyes out for hours? This is embarrassing. Her work I’ve read was really good. It was character-driven and I loved how they have their own conflicts that affect their decision-making. It is where the conflict started. Due to their own internal conflicts. The whole story was such a roller coaster of emotions. It was only a short story and It already left an impact on me. Paano pa kaya ‘yung mga nobela niya? That story was damn relatable. Hindi ko alam kung saan niya nakuha ang mga ideyang iyon. Napaka relatable na nagsisitaasan ang mga balahibo ko. Magaling siyang gumawa ng mga characters. All of the characters there were unique. Hindi ko ma-imagine kung paano niya iyon naisulat. Konektado ang lahat ng nangyayari sa kwento dahil sa mga sari-sarili nilang issues. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan siya. “Wow! Tumawag ka
Loving the Opposite Chapter 36
Leana’s POV It’s valentine's day. At isa lang ang ibig sabihin nun para sa akin. Ngayon ‘yung performance nila Nico! Wala akong pakialam sa mga pakulo sa araw ng mga puso. Ang mahalaga sa ngayon ay makita si Nico na magpe-perform sa stage! Habang hinihintay na magsimula ang event, wala akong kausap mula rito sa kinauupuan ko. Sinadya ko iyon dahil ang gusto ko ay makapag concentrate sa panonoorin ko. Nilingon ko si Nico at nakatitig lang siya mula sa malayo. Wala talaga akong kausap dahil ayaw niya akong pansinin. Sinasabihan niya ako ng shut up kapag kinukulit ko siya dahil ayaw niya raw ng maingay. Pero ang totoo, alam kong kinakabahan lang siya. Idinapo ko ang isang daliri ko sa palad niya at agad naman siyang napalingon sa akin. “Ang lamig naman ng kamay mo. Kinakabahan ka?” Tumango siya. “Huwag kang kabahan.” “Wow, it helped me a lot, Leana,” sarkastikong aniya at napangiwi naman ako. “Mamaya hindi ka makatugtog ng maayos ah. Nanginginig pa kamay mo oh,” turo ko sa kamay
Pinakabagong kabanata
