Mag-log inShare
Chapter 28
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Loving the Opposite Chapter 29
Leana’s POV “Napaka bad timing naman eh!” naghihimutok na sigaw ko habang nasa ilalim kami ng puno sa field. Napatingin ako kay Nico na kanina pa namumutla dahil mamaya na ang audition niya. “It’s your club’s meeting. Don’t tell me you’re going to ditch it? You’re going to be in trouble.” Inis akong sumandal sa puno at ngumawa roon na parang isang bata na hindi nabilhan ng laruan. “Gusto nga kitang panoorin! Wala kaming ginagawa noong nakaraang linggo bakit ngayon pa?! Naiinis ako! Gusto kong mapanood!” Natawa siya at yumuko sa harapan ko. “It’s not a competition. Neither a concert so get a hold of yourself and prepare for your meeting.” Matamis ang ngiti na binigay niya sa akin. Matamis ang ngiti niya palibhasa maganda ang mood niya kahit kinakabahan. Inis akong nag-iwas ng tingin. Eto ‘yung pinakahihintay ko eh! Tapos may gagawin ako?! Kung hindi lang sana importante ‘yung meeting eh hindi na ako pupunta. “It’s okay if you don’t watch. I’m sure students will come and watch
Loving the Opposite Chapter 30
Ace’s POV Ngayon ko lang napagtanto ang mga epekto ng mindset na isniksik sa amin ni mom sa aming magkakapatid. Simula magka-isip ako ay lagi nang sinasabi ni mom na kailangan ay hindi ako magpapatalo sa mga kapatid ko. Na kahit bunso ako ay kayang-kaya ko silang malagpasan. At kapag mas best ako kaysa sa kanila, they promised that they would buy me everything I want. That she will be proud of me. Of course, as a child, I began to do everything she said just to make her proud and I succeeded. I am able to receive affection from my parents and I can have everything I want because of my achievements. I remember feeling so superior because her friends compared me to their kids. They always said that I was the best among kuya Ethan and kuya Nico. As a kid, who would not want to receive gifts? I was dumb to love the attention too much. I craved for more. I was not content to the point I became too competitive with everything. I treated my siblings as competitors. I am now aware that I w
Loving the Opposite Chapter 31
Leana’s POV Inilagay ko sa sobre ang perang iniwan ko sa kwarto nina mama kaninang umaga. Para iyon sa tuition ko. Malapit na kasi ang exam at kailangan naming magbayad ng tuition dahil kung hindi ay hindi ako makakapag-exam. Nagkataon na naman na gipit kami. Napaka bad timing naman nito. May bawas naman ang tution ko dahil sa average ko pero hindi iyon malaki. Paano na lang sa college? Edi mas mahirap na naman? Nursing pa naman ang kukunin kong kurso. Bukod sa ayoko, mahal din iyon. Hindi ko ata kakayanin ang pagiging middle class. Napangiwi ako at ipinagpatuloy ang pagsasagot sa papel ko. Tanging ang boses lang ng teacher ang naririnig at halos lahat ay nakatungo sa mga kanya-kanyang mga papel nila. Friday pala ngayon. Pupunta si Nico sa club niya. Pero malas pa rin dahil may itu-tutor ako. Sinilip ko siya at kunot na kunot na naman ang noo niya. Natatawa akong napailing at hindi na siya muling sinulyapan dahil baka magpagkamalan akong nangongopya. Napatingin ako sa gilid ko at
Loving the Opposite Chapter 32
Leana’s POV Napakaraming tao dahil maraming dumayo mula sa mga iba’t-ibang syudad sa loob ng probinsya. Madilim na at ang makukulay na ilaw na lang na nagmumula sa mga stalls ang mas nagpapaganda sa gabing ito. Isabay mo na ang mga masasarap sa tenga na tawanan at masasayang usapan ng mga tao. Kaya gustong-gusto ko ang mga piyesta. Nakakakita ako ng mga maraming tao, ramdam ko ang nag-uumapaw na saya na minsan lang sa isang taon mangyari. Malawak naman ang paligid kaya hindi masyadong masikip kapag dadaanan ka. Maraming nagtitinda ng kung ano-ano. May mga laruan para sa mga bata, pagkain, at souvenirs. Kahit saang sulok ay may nagbebenta. Napalingon ako kay Nico na abala lang sa paglilibot ng paningin sa paligid. Napansin ko na ang pinapanood niya ay hindi ang malaking stage sa harapan kundi ang mga taong nanonood. His gazes were soft. One thing that I rarely see. I love it when he looks like he’s appreciating his surroundings. Because when he appreciates his surroundings, his ey
Loving the Opposite Chapter 33
Leana’s POV The music blasting in my ears was making me in the mood to write this certain scene in my book. Me being too absorbed in my fictional world, my fingers continued to type. It seems so magical that I am watching the scenes in my head. Call me crazy but I can feel my tears building up because I realized that this was the very last chapter of my book. Habang patuloy na nagta-type ay todo punas pa ako ng mga mata dahil baka makita ni Chance at asarin na naman ako. Dahil madalas akong maging emosyonal kapag huling kabanata na ang sinusulat ko, hirap ko tuloy makita ang screen dahil sa panlalabo ng mga mata ko. Para akong nagpapaalam mula sa mga mundo at mga karakter na nilikha ko. At masakit iyon sa parte ko dahil naattached ako sa librong ito. Ito na ata ang librong nakaramdam ako ng matinding attachment sa mga characters. Binigay ko ang best ko sa librong ito. Pinag-isipan kong mabuti, sinigurado kong maganda ang pagkakagawa ng mga characters, inalam ko ng mabuti ang mga in
Loving the Opposite Chapter 34
Nico’s POV Hindi ko na maalala kung kailan ‘yung huling umaga na nagising ako na alam kong magiging maganda ang mood ko buong maghapon. At nangyari ito ngayong umaga. Nagising na lang ako bigla na magaan ang dibdib ko. Hindi ko maipaliwanag kung saan nanggagaling ang excitement na nararamdaman ko. Wala naman kaming usapan ni Leana na pupunta sa kung saan. Wala namang espesyal na nangyari kahapon. Kaya bakit ang saya saya ko? Dapat ay nagpapasalamat na lang ako. I’m having the urge to smile all day. I’m having the urge to tease Leana until she gets annoyed. I’m having the urge to eat with my family today. Maybe I should eat with them. Kinuha ko ang bag ko at isinukbit ang bag sa likuran bago bumaba at dumeretso sa dining room para saluhan silang kumain. Naabutan ko sila roon na saktong kakain na. “Nico. Sasabay ka ba?” tanong ni mommy. “If it’s okay,” nahihiyang saad ko. Nagtaka ako dahil sa biglaang pagtayo niya at paglapit sa akin. “Of course, it’s okay. Come on and sit, ana
Loving the Opposite Chapter 35
Nico’s POV This is unbelievable. I can’t believe I’ve cried over a book. I don’t even cry easily. How can a book that was written by Leana leave me bawling my eyes out for hours? This is embarrassing. Her work I’ve read was really good. It was character-driven and I loved how they have their own conflicts that affect their decision-making. It is where the conflict started. Due to their own internal conflicts. The whole story was such a roller coaster of emotions. It was only a short story and It already left an impact on me. Paano pa kaya ‘yung mga nobela niya? That story was damn relatable. Hindi ko alam kung saan niya nakuha ang mga ideyang iyon. Napaka relatable na nagsisitaasan ang mga balahibo ko. Magaling siyang gumawa ng mga characters. All of the characters there were unique. Hindi ko ma-imagine kung paano niya iyon naisulat. Konektado ang lahat ng nangyayari sa kwento dahil sa mga sari-sarili nilang issues. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan siya. “Wow! Tumawag ka
Loving the Opposite Chapter 36
Leana’s POV It’s valentine's day. At isa lang ang ibig sabihin nun para sa akin. Ngayon ‘yung performance nila Nico! Wala akong pakialam sa mga pakulo sa araw ng mga puso. Ang mahalaga sa ngayon ay makita si Nico na magpe-perform sa stage! Habang hinihintay na magsimula ang event, wala akong kausap mula rito sa kinauupuan ko. Sinadya ko iyon dahil ang gusto ko ay makapag concentrate sa panonoorin ko. Nilingon ko si Nico at nakatitig lang siya mula sa malayo. Wala talaga akong kausap dahil ayaw niya akong pansinin. Sinasabihan niya ako ng shut up kapag kinukulit ko siya dahil ayaw niya raw ng maingay. Pero ang totoo, alam kong kinakabahan lang siya. Idinapo ko ang isang daliri ko sa palad niya at agad naman siyang napalingon sa akin. “Ang lamig naman ng kamay mo. Kinakabahan ka?” Tumango siya. “Huwag kang kabahan.” “Wow, it helped me a lot, Leana,” sarkastikong aniya at napangiwi naman ako. “Mamaya hindi ka makatugtog ng maayos ah. Nanginginig pa kamay mo oh,” turo ko sa kamay
Pinakabagong kabanata
Loving the Opposite Epilogue
Nico’s POV If there’s one thing that I learned throughout the years that have gone by, that is time will lessen the pain. Back then, I thought I couldn’t escape the darkness that I was trapped in when she died. I was wrong. No matter how much pain I experienced throughout those years of attempting to heal, I eventually did. I moved on. I didn’t even notice it. I just knew that as many years passed, the pain I would feel every time I woke up in the morning felt weaker and weaker. The voices in my head that consumed me for a long time faded like bubbles. I didn’t know I would be able to move on. My family was correct when they said that what happened is not the end of the world. It’s not the end for me as long as I’m alive. As long as I wake up because every day has something new to offer. I felt like I was going to be trapped for the rest of my life but I found the escape. Being in pain makes you think that you’re hopeless. It makes you think that the world is against you. Being
Loving the Opposite Chapter 74
Nico’s POV “Nico.” I groaned as I felt my brother’s hands on my shoulders. He’s trying his best to wake me up. “What?” “Today is the funeral, Nico. You need to get up and get ready.” Today is the funeral? That was fast. I was just fighting with my father in the hospital to give me ten more minutes before they take Leana away from me and today is now the funeral? This is unbelievable. And for the first time after a while, I hated how time flies fast. Before this entire thing happened, I used to wish every single night for time to fly fast because I wanted to spend another day with Leana. “Do I have to go?” I opened my eyes and shoved him away from me. I sat and my back felt like it was going to break anytime soon. “Of course, you have to go. Don’t you want to say goodbye?” “It’s not like she’s going to hear me.” “Nico, please. You haven’t gone at the wake for once. You’re her best friend. You should be there.” I hated that my breathing started to get heavy again. “But…” “B
Loving the Opposite Chapter 73
Michael’s POV Naalimpungatan ako dahil sa isang malakas na pag-iyak. Agad kong nahimigan na boses ni iyon ni Rose kaya itinalukbong ko na lamang ang blanket sa buong katawan ko. It looks like she just had another bad dream. I can’t blame her for that. I mean, she’s a kid. At dahil alam ko sa sarili kong maikli pa lang ang tulog ko, agad na nanakit ang ulo ko sa ingay ng pag-iyak niya. Napakatinis ng boses niya na akala mo ay tinutusok ang tenga mo dahil doon. Sinubukan kong bumalik sa pagtulog sa pag-aakalang titigil din siya ngunit hindi iyon nangyari. Padabog akong bumangon at naglakad papunta sa kwarto niya. “Rose, people are sleeping…” I tried my best to remain calm. Kumunot ang noo ko nang may marinig akong mga boses sa loob kaya naman ay binuksan ko iyon at bumungad sa paningin ko sina tita at dad. “What’s going on?” I asked as I approached them. “Bigla na lang siyang gumising at umiyak.” Tinitigan ko si Rose at napangiwi sa itsura niya. Namumula ang mukha niya at sa tin
Loving the Opposite Chapter 72
Nico's POV “Where do you want us to go this time?” I asked her while she was busy staring at nothingness, probably thinking where to go. “Baka gusto mo na huwag na tayo lumabas. Sure ka na okay lang sa ‘yo?” I nodded as she stared at me with doubt. “It’s okay.” “Hindi ka pa nawawalan ng gana?” “Why would I?” I smiled at her to assure her that it doesn’t matter. I have to assure her that I really am enjoying this. “If you’re worried that I might be forcing myself when I really don’t want to go out, you’re wrong. I recharge my energy every night, Leana.” “Sure?” “Yes.” Nagkibit balikat siya ngunit napangiti lang din ng malapad sa huli. “Gusto kong pumunta sa garden- huwag na pala. Ihuli na lang natin ‘yun.” “We have a few more days before our classes resume. Take your time.” Leana had been going out a lot these days. She barely settles in their house now, especially in the afternoon. For the past few days, I’ve been going out with her just to go to the places we once went
Loving the Opposite Chapter 71
Leana's POV Bigla akong nagising kaya naman ay agad kong kinapa ang cellphone ko para tignan kung anong oras na. Alas dose pa lang ng madaling araw at ramdam ko ang pananakit ng ulo ko. Nakakaramdam ako ng mga pagpitik sa ulo ko at napakasakit nun. Senyales na hindi pa matagal simula nung nakatulog ako. Bahagya ko pang sinabunutan ang sarili ko nang pumasok na naman sa isip ko ang nakita ko sa mall nung araw na iyon. Nandon muli 'yung kakaibang sakit na tulad ng naramdaman ko sa araw din na iyon. Parang nadadaganan ang dibdib ko sa sobrang bigat nito at tila mahirap din tuloy huminga. Umupo ako sa kama at kumunot ang noo dahil sa dami ng sakit na naramdaman ko sa katawan. Sakit sa ulo dahil wala na naman akong ginawa kundi ang umiyak, sakit sa likuran dahil sa buong oras na nakahiga ako ay yakap yakap lang ang sarili, hapdi sa mga mata dahil sa sobrang pag-iyak. Ni hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Basta ang alam ko ay nasaktan ako sa nakita ko nung araw na iyon. Hindi ko maint
Loving the Opposite Chapter 70
Leana’s POV “Anong gagawin mo sa loob ng two weeks na walang pasok Nico?” Nakangiting tanong ko. Hindi na kaya pang itago ang excitement na nararamdaman. “You look so happy.” “Sino bang hindi sasaya sa sem break?” Nakangiti niyang isinara ang notebook na binabasa niya at sumandal sa upuan niya. “I’ll focus on working on our song. I want you to listen to it as soon as possible.” “Hihintayin ko ‘yan!” “I know you’ll not be going anywhere but… wait for it or else-” “Or else what?” hamon ko. “I’ll get upset.” Napabulalas ako ng tawa at agad namang nalukot ang mukha niya. “I’m serious.” “Oo na. Tsaka saan naman ako pupunta diba?” “I don’t know. I just want to tell you.” “Huwag kang mag-alala dahil kahit nasa binggit na ako ng kamatayan, hihintayin ko ‘yan.” Ngumiti ako ng tipid. Natigilan siya at napatitig sa akin na para bang inoobserba kung seryoso ba ako o hindi. “I thought you were scared of that word.” “I saw death with my own eyes, Nico.” Naitikom niya ang bibig niya
Loving the Opposite Chapter 69
Leana’s POV “Rose dali! Pumwesto ka na!” Napailing na lang kami dahil sa malakas na sigaw na iyon ni Michael sa kapatid niya. “Teka lang kuya!” Nilingon ako ni Michael at binigyan ng nagpapaumanhin na tingin kaya nginitian ko siya at tinanguan. Okay lang naman sa akin na magtagal dito sa kinatatayuan ko habang hinihintay si Rose. “Hindi ka nangangalay dyan ate?” “Bakit naman ako mangangalay? Nakatayo lang naman ako tapos may hawak na camera.” Natatawang saad ko. Napalingon ako kay mama at tito na tahimik lang na pinapanood kami mula sa kinatatayuan nila. Nakasuot si mama ng dress at si tito naman ay suot suot pa ang suit niya na ginamit niya mula sa trabaho. Si Michael naman as usual ay nakasukbit na naman sa leeg niya ang headphones niya. Hindi niya ito mabitawan at laging sinasabi na parte raw ng pagkatao niya ‘yun. “I’m done!” Napalingon kaming lahat sa hagdan dahil sa sigaw na iyon ni Rose. Mas lumapad ang ngiti ko nang makita ko siya na naka dress at ang cute cute niya!
Loving the Opposite Chapter 68
Leana’s POV “Leana-” “Papasok na po ako.” Tinalikuran ko si mama at dere-deretsong naglakad palabas ng bahay. Natigilan ako sa paglalakad at hindi ko inaasahang nandon na ang sasakyan at bukas na rin ang pintuan. Bumungad sa paningin ko sina Michael at Rose na prenteng nakaupo sa loob. Muli akong tumingin sa likuran ko at nandon si mama at binibigyan ako ng hindi makapaniwalang tingin. Masama ang loob na pumasok ako sa sasakyan at agad na isinara ang pinto upang sa ganon ay hindi na niya ako makita. “Wala kang naiwan sa loob Leana?” “Wala po tito.” Nakita ko ang pagtango niya bago tuluyang pinaandar ang sasakyan. “Saan kayo pupunta?” tanong ko sa magkapatid. “Wala lang. Gusto lang namin makita school mo.” Nakangiting saad ni Rose. Napangiti ako at tumango na lamang bago sumandal sa upuan at idinapo ang paningin sa labas. Ayoko sanang mag-away na naman kami ni mama. Ngayong nakaraang buwan na nga lang kami hindi nag-aaway tapos ngayon ay hindi ko pa siya pinatapos sa sasabih
Loving the Opposite Chapter 67
Leana’s POV Bakit pakiramdam ko ‘yung mga tao sa paligid ko ay nagpatuloy na sa buhay samantalang ako ay nandito pa rin at hindi alam kung paano makipagsabayan ulit. Pakiramdam ko ay patuloy pa rin ang pag-ikot ng mundo para sa iba ngunit sa akin ay tumigil na. Para sa akin ay tumigil na ang mundo ko simula nung nawala sa amin si Chance. Hindi ko maintindihan kung saan pa ako kumakapit. Hindi ko maintindihan kung bakit ayaw ko pang tanggapin na wala na talaga siya at kailangan kong magpatuloy sa buhay. Kahit gusto kong itigil na lang ang lahat at huwag nang gumalaw pa, hindi ko magawa dahil buhay pa ako at mayroong nakakakita sa akin. At kapag ginawa ko ang nais ko, mag-aalala sila. Masasaktan ko na naman sila kaya wala akong choice kundi panoorin sila at gayahin kung paano sila umasta. Para na lang akong nagpapaanod sa agos ng buhay. Hindi ko alam kung anong gusto kong gawin. Hindi ko alam kung paano ako makakaahon mula sa pagkakadapang ito. At ayokong idamay ang mga tao sa palig
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
